Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.427.2019.1.AA
z 10 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2019 r. (data wpływu 10 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przez małżonków dochodów z tytułu udostępniania powierzchni reklamowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej:

• podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji do źródła przychodów wynagrodzenia z tytułu udostępniania, poza działalnością gospodarczą, powierzchni reklamowej,
• podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przez małżonków dochodów z tytułu udostępniania powierzchni reklamowej,
• obowiązku założenia działalności gospodarczej z tytułu udostępniania powierzchni reklamowej.
  
  

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnicy małżeństwo, osoby fizyczne, nie prowadzące działalności gospodarczej, chcieliby uzyskiwać dochody poprzez udostępnienie powierzchni reklamowej na własnej stronie internetowej (blog kulinarny), którą stworzyli i prowadzą z osobistej pasji. Podatnik rozważa oddanie do zarządzania całej dostępnej powierzchni tylko jednej firmie, tak aby w żaden sposób nie wiązać się z reklamodawcami, nie ponosić żadnej odpowiedzialności i nie musieć wykonywać żadnej dodatkowej działalności z tym związanej. Podatnik chciałby zdecydować się na najpopularniejszy program do tego celu, mianowicie na program (…) oferowany przez firmę A. A. to program polegający na udostępnieniu firmie A. (z siedzibą w I.) powierzchni reklamowej na własnej stronie internetowej, na powierzchni której firma A., całkowicie i niezależnie od właściciela strony, umieszcza reklamy według swojego uznania i preferencji i wypłaca comiesięczną, zmienną prowizję właścicielowi strony od dochodów, które firma A. otrzymała. Właściciel strony nie wykonuje żadnych dodatkowych czynności, aby uzyskiwać wypłacanie prowizji przez firmę A., a wszystkie niezbędne czynności technologiczne czy związane z poszukiwaniem reklam leżą całkowicie po stronie firmy A.

Podatnik wyszukał dotychczasowe dostępne interpretacje dotyczące zapytań, jak zaklasyfikować takie przychody z udostępnienia powierzchni reklamowej na stronie internetowej, w szczególności opiera się na interpretacji ogólnej Ministra Finansów nr DD21033/55/KBF/14/RD-75000 z dnia 5 września 2014 r. opublikowanej w Dzienniku Urzędowym, cytując: „stwierdzam, że osoba fizyczna udostępniająca na stronie internetowej miejsce w celu zamieszczenia treści o charakterze m.in. reklamowym za wynagrodzeniem uzyskuje przychód z tytułu umowy o podobnym charakterze do umowy najmu lub dzierżawy. Przychody z tego tytułu należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy PIT, pod warunkiem, że nie są uzyskiwane w ramach działalności gospodarczej” „Dochody z tego źródła przychodów podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, według progresywnej skali podatkowej, określonej w art. 27 ust. 1 ustawy PIT. Podatnik ma również możliwość wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.)”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przez małżonków dochodów z tytułu udostępniania powierzchni reklamowej.

Czy przychody z wynajmu powierzchni reklamowej na stronie internetowej mogą być rozliczane i opodatkowane przez jednego z małżonków?

Zdaniem Wnioskodawcy  tak, zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy o PIT, jeżeli małżonkowie, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągają przychody ze wspólnej własności z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, to dochody z tego tytułu mogą być opodatkowane przez jednego z małżonków.

Podstawa prawna: Przychody ze wspólnej własności lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się osobno, proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku, łącząc je z pozostałymi przychodami, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali. Należy przy tym podkreślić, że w przypadku, gdy akt własności nie wskazuje jednoznacznie w jakich proporcjach nieruchomość stanowi majątek prywatny każdego z podatników, przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku, przysługujące współwłaścicielom są równe. Uregulowania w zakresie podatku dochodowego przewidują także drugi sposób rozliczenia prywatnego najmu rzeczy objętych wspólnością majątkową małżeńską. Możliwe jest mianowicie opodatkowanie całego dochodu (przychodu) z tego tytułu przez jednego z małżonków. Skorzystanie z tego sposobu rozliczenia dochodów (przychodów) wymaga złożenia przez małżonków pisemnego oświadczenia o dokonanym wyborze. Zadeklarowanie opodatkowania całości przychodów, osiąganych w związku z wynajmowaniem wspólnego mieszkania skutkuje tym, że wskazany małżonek będzie zobowiązany do odprowadzania na rzecz organu podatkowego w ciągu całego roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy i ponadto na nim będzie spoczywał obowiązek wykazania uzyskanego dochodu w swoim zeznaniu rocznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów ww. ustawy  odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  
  

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Treść art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy natomiast źródła przychodu, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych należy stwierdzić, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczania przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady, o których mowa w ust. 1 i 2, mają również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 przychody ze wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości dochodu osiągniętego z tego źródła przez jednego z nich (art. 8 ust. 3 tej ustawy).

W myśl art. 8 ust. 4 ww. ustawy: oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, należy złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego najpóźniej do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został otrzymany, ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6, pierwszy w roku podatkowym przychód ze wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy.

Wybór zasady opodatkowania całości dochodu przez jednego z małżonków, wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 3, obowiązuje przy zapłacie zaliczek przez cały rok podatkowy oraz przy składaniu zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), chyba że w wyniku rozwodu albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy przypadł temu z małżonków, na którym nie ciążył obowiązek zapłaty zaliczek i składania zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z tego tytułu (art. 8 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do treści art. 8 ust. 6 omawianej ustawy podatkowej: wybór zasady opodatkowania całości dochodu przez jednego z małżonków, wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 3, dotyczy również lat następnych, chyba że w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został otrzymany, ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6, pierwszy w roku podatkowym przychód ze wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy, małżonkowie zawiadomią w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z opodatkowania całości dochodu przez jednego z małżonków.

Jednocześnie Organ wskazuje, że zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy wybiorą opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W związku z powyższymi regulacjami należy wskazać, że to do małżonków należy wybór co do formy opodatkowania przychodów z najmu (np. zasady ogólne), a także wybór, czy podatnikiem będzie każdy z małżonków czy tylko jeden z nich.

W przypadku dokonania wyboru o opodatkowaniu całości dochodów osiąganych z najmu przez jednego z małżonków i złożenia stosownego oświadczenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego przez obojga małżonków w odpowiednim terminie podatnikiem będzie wyłącznie jeden z małżonków.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że małżonkowie nieprowadzący działalności gospodarczej zamierzają uzyskiwać dochody z udostępniania powierzchni reklamowej na własnej stronie internetowej (blog kulinarny), którą stworzyli i prowadzą z osobistej pasji. Wątpliwość Wnioskodawcy w niniejszej sprawie budzi możliwość rozliczenia i opodatkowania przychodów z wynajmu powierzchni reklamowej przez jednego z małżonków.

Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przepisy prawne, należy stwierdzić, że gdy przedmiotem najmu nie będą składniki majątku związane z prowadzoną działalnością – najem będzie stanowił źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody uzyskiwane z tego najmu mogą być opodatkowane – zgodnie z wolą Wnioskodawcy – na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na zasadach ogólnych.

Jednocześnie, przychody uzyskiwane z najmu powierzchni reklamowych należących do majątku wspólnego Wnioskodawcy i jego żony mogą być opodatkowane jedynie przez jednego z małżonków, pod warunkiem złożenia stosownego oświadczenia w tym zakresie.

Reasumując – przychody z wynajmu powierzchni reklamowej na stronie internetowej mogą być rozliczane i opodatkowane przez jednego z małżonków. Skorzystanie z tego sposobu rozliczania dochodów (przychodów) wymaga złożenia przez małżonków oświadczenia o dokonanym wyborze.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie należy wskazać, że wniosek dotyczący:

• podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji do źródła przychodów wynagrodzenia z tytułu udostępniania, poza działalnością gospodarczą, powierzchni reklamowej,
• w zakresie obowiązku założenia działalności gospodarczej z tytułu udostępnienia powierzchni reklamowej

został załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.