Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.444.2019.2.SS
z 12 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2019 r. (data wpływu 23 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 grudnia 2019 r. (data wpływu 9 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• obowiązku naliczenia w przyszłości podatku VAT z tytułu importu usług oraz
• uprawnienia do uwzględnienia przedmiotowych usług jako elementu ceny nabycia obniżającego marżę podlegającą opodatkowaniu

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w powyższym zakresie. Wniosek uzupełniono w dniu 9 grudnia 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, będący polskim podatnikiem VAT czynnym, zarejestrowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzunijnych w Polsce, nabywa od dostawcy w procedurze VAT marża motocykle używane. Dostawca to podatnik VAT (polski lub z innego kraju UE) dokonujący dostawy w procedurze VAT marża. Dostawca na fakturze za motocykl nalicza oprócz ceny za motocykl dodatkowe opłaty za obsługę transakcji, należne od Wnioskodawcy i płatne na rzecz dostawcy. Opłaty te pozostają w bezpośrednim związku z dokonaniem dostawy motocykla objętego fakturą.

Opłaty te określane są jako opłaty IBS (International Buyer Service), natomiast sprzedawca twierdzi w dokumentacji dotyczącej stosowanych opłat IBS w przedmiocie tego, za co są te opłaty naliczane: „W związku z każdym pojazdem, który Państwo otrzymają, przejmujemy komunikację z dealerem oraz towarzystwem ubezpieczeniowym, w celu umożliwienia Państwu bezproblemowej realizacji zakupów”.

Dostawca w treści faktury wskazuje, iż usługi obsługi transakcji podlegają opodatkowaniu VAT u nabywcy w ramach odwrotnego obciążenia.

Ponadto, w piśmie z dnia 2 grudnia 2019 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Zainteresowany na pytania zawarte w wezwaniu z dnia 19 listopada 2019 r. udzielił następujących odpowiedzi:

1. W opisie sprawy Zainteresowany wskazał, że: „Dostawca na fakturze za motocykl nalicza oprócz ceny za motocykl dodatkowe opłaty za obsługę transakcji, należne od wnioskodawcy i płatne na rzecz dostawcy. (…) Dostawca w treści faktury wpisuje, iż usługi obsługi transakcji podlegają opodatkowaniu VAT u nabywcy w ramach odwrotnego obciążenia”.
   W związku z tym należy jednoznacznie wskazać, za jakie konkretnie usługi dostawca nalicza dodatkowe opłaty, tj. jakie usługi składają się na usługi obsługi transakcji?
   Odp.
   Opłaty te określane są jako opłaty IBS (International Buyer Service), natomiast sprzedawca twierdzi w dokumentacji dotyczącej stosowanych opłat IBS w przedmiocie tego, za co są te opłaty naliczane: „W związku z każdym pojazdem, który Państwo otrzymają, przejmujemy komunikację z dealerem oraz towarzystwem ubezpieczeniowym, w celu umożliwienia Państwu bezproblemowej realizacji zakupów”.
   Dostawca w treści faktury wskazuje, iż usługi obsługi transakcji podlegają opodatkowaniu VAT u nabywcy w ramach odwrotnego obciążenia.
   Wnioskodawca nie wie nic ponadto. Nic więcej nie wynika z dokumentacji, ani też Wnioskodawca nie poczynił w tej mierze żądnych dodatkowych ustaleń, np. ustnie. W ocenie Wnioskodawcy, usługi te są bezpośrednio związane z samą dostawą towarów i nie wystąpiłyby, gdyby dostawa nie miała miejsca, a także Wnioskodawca dodaje, iż nie ma możliwości jakiegokolwiek wyboru, jeżeli chodzi o rodzaj usługi czy ich wartość.
2. Czy nabywane przez Wnioskodawcę motocykle, o których mowa we wniosku, stanowią towar używany w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą?
   Odp.
   Tak, motocykle stanowią towar używany w rozumieniu wskazanych przepisów.
3. Czy dostawca motocykli i jednocześnie usługodawca ww. usług obsługi transakcji jest podatnikiem nieposiadającym siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski?
   Odp.
   Tak, dostawca nie posiada siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca będzie w przyszłości zobowiązany do naliczenia podatku VAT z tytułu importu ww. usług zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług?
2. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do uwzględnia ww. usług jako elementu ceny nabycia w rozumieniu art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli jako elementu obniżającego marżę podlegającą opodatkowaniu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w art. 312 definiuje cenę nabycia.

Zgodnie z tym przepisem:

• „cena sprzedaży” oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia uzyskanego lub do uzyskania przez podatnika-pośrednika od nabywcy lub osoby trzeciej, włączając w to subwencje bezpośrednio związane z transakcją, podatki, cła, opłaty i należności oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizja, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik-pośrednik obciąża nabywcę, z wyłączeniem jednak kwot, o których mowa w art. 79 dyrektywy;
• „cena nabycia” oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia, określonego powyżej, uzyskanego lub do uzyskania przez dostawcę od podatnika-pośrednika.
  
  

Koszty dodatkowe, związane z obsługą transakcji dostawy towaru używanego, należne od nabywcy na rzecz dostawcy i ujęte przez dostawcę w jednej i tej samej fakturze VAT obok ceny towaru używanego, i występujące jedynie z związku z dostawą tegoż towaru (a nigdy, gdy dostawa nie dojdzie do skutku), stanowią w istocie cenę nabycia w rozumieniu art. 312 Dyrektywy VAT oraz art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

W efekcie, wzmiankowane w opisie stanu faktycznego opłaty nie stanowią w sferze podatku VAT odrębnego wynagrodzenia za świadczenie usługi, lecz stanowią dla Wnioskodawcy element ceny nabycia towaru w ramach procedury VAT marża zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podobnie rozstrzygnięto w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 3063-ILPP1-1.4512.53.2017.1.OA z dnia 23 marca 2017 r., w której stwierdzono, iż:

„Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca otrzymuje osobną fakturę za transport, na który nie jest zawierana osobna umowa, a po zaksięgowaniu całości wpłaconej kwoty Wnioskodawca otrzymuje fakturę, na której jest wyszczególniona cena samochodu, opłata za przygotowanie dokumentów oraz odbiór. Obie faktury są wystawione przez tego samego kontrahenta. Na odrębnej fakturze znajduje się prowizja aukcyjna, ale sprzedawcą jest już inny podmiot.
(...)

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca przy określeniu kwoty nabycia przedmiotowego samochodu winien uwzględnić wynagrodzenie dla dostawcy za samochód, tj. kwotę nabycia samochodu oraz koszty związane z transakcją zakupu samochodu, które Wnioskodawca (nabywca towaru) zapłacił dostawcy samochodu, tj. opłatę za przygotowanie dokumentów i odbiór pojazdu oraz opłatę za transport. Natomiast opłata za aukcję, która jest należna innemu podmiotowi, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu, nie stanowi elementu kwoty nabycia samochodu, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.”

W efekcie, tak samo wszelkie koszty związane z transakcją zakupu samochodu, w świetle cyt. wyżej przepisów dyrektywy, czy pośrednio art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowią elementy ceny za towar w dostawie towarów używanych w procedurze VAT marża.

Wnioskodawca będzie zatem uprawniony do uwzględnia ww. usług jako elementu ceny nabycia w rozumieniu art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli jako elementu obniżającego marżę podlegającą opodatkowaniu.

Z tego samego powodu Wnioskodawca nie będzie w przyszłości zobowiązany do naliczenia podatku VAT z tytułu importu ww. usług zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż w zakresie podatku VAT nie dochodzi w takim przypadku do wyświadczenia dodatkowej usługi oprócz dostawy towarów, lecz jedynie do dostawy towarów.

W tej mierze istnieje ustalona linia orzecznicza dotycząca np. kosztów dostawy towaru wykazywanych w treści faktury obok ceny samego towaru.

Na przykład interpretacja indywidualna z dnia 12 lutego 2018 r. nr 0112-KDIL1-3.4012.650.2017.2.AW:

„Podsumowując należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie powinien wykazywać kosztów transportu towarów handlowych, którymi obciąża nabywcę, w oddzielnej pozycji na fakturze, ponieważ koszty te nie stanowią samodzielnej usługi, lecz są elementem podstawowej czynności (dostawy towarów handlowych) i tym samym powinny zostać zawarte w cenie sprzedawanych towarów”,

czy interpretacja indywidualna z dnia 13 września 2017 r. 0113-KDIPT1-2.4012.390.2017.2.KT:

„Reasumując, w rozpatrywanej sprawie koszty wysyłki towarów ponoszone w związku z dostawą towarów wymienionych we wniosku, należy uznać za świadczenie kompleksowe. Zatem koszty wysyłki towarów zwiększają podstawę opodatkowania zgodnie z art. 29a ust. 1 w związku z art. 29a ust. 6 ustawy i podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla sprzedawanego towaru. Tym samym, usługa transportowa towarzysząca dostawie towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według takiej samej stawki podatku VAT, jak dostawa towarów. Skoro, jak wynika z okoliczności sprawy przedmiotem dostawy będą towary opodatkowane stawką VAT w wysokości 8%, to usługa transportowa również będzie opodatkowana według stawki podatku VAT w wysokości 8%”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży – w myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy – rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika – art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży.

Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy – przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Powyższe regulacje wskazują, że dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).

Należy zauważyć, że formułując w art. 120 ustawy szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem „kwota nabycia”.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca określając podstawę opodatkowania (marżę) powinien wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (zapłaconą przez Wnioskodawcę pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący polskim podatnikiem VAT czynnym, zarejestrowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzunijnych w Polsce, nabywa od dostawcy w procedurze VAT marża motocykle używane. Dostawca to podatnik VAT (polski lub z innego kraju UE) dokonujący dostawy w procedurze VAT marża. Dostawca na fakturze za motocykl nalicza oprócz ceny za motocykl dodatkowe opłaty za obsługę transakcji, należne od Wnioskodawcy i płatne na rzecz dostawcy. Opłaty te pozostają w bezpośrednim związku z dokonaniem dostawy motocykla objętego fakturą. Opłaty te określane są jako opłaty IBS (International Buyer Service), natomiast sprzedawca twierdzi w dokumentacji dotyczącej stosowanych opłat IBS w przedmiocie tego, za co są te opłaty naliczane: „W związku z każdym pojazdem, który Państwo otrzymają, przejmujemy komunikację z dealerem oraz towarzystwem ubezpieczeniowym, w celu umożliwienia Państwu bezproblemowej realizacji zakupów”. Dostawca w treści faktury wskazuje, iż usługi obsługi transakcji podlegają opodatkowaniu VAT u nabywcy w ramach odwrotnego obciążenia. Motocykle stanowią towar używany w rozumieniu wskazanych przepisów. Dostawca nie posiada siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. ustalenia, czy Zainteresowany będzie uprawniony do uwzględnia ww. usług jako elementu ceny nabycia w rozumieniu art. 120 ust. 4 ustawy, czyli jako elementu obniżającego marżę podlegającą opodatkowaniu.

Jak wskazano powyżej, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika (nabywcy). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie sprzedawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne sprzedawcy towaru.

W przedmiotowej sprawie – jak wskazał Wnioskodawca – dostawca na fakturze za motocykl nalicza oprócz ceny za motocykl dodatkowe opłaty za obsługę transakcji, należne od Wnioskodawcy i płatne na rzecz dostawcy. Opłaty te pozostają w bezpośrednim związku z dokonaniem dostawy motocykla objętego fakturą.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy należy zatem stwierdzić, że w przedstawionym opisie sprawy dostawca motocykla jest podmiotem dokonującym zarówno dostawy towaru, jak i podmiotem świadczącym usługi obsługi transakcji. W związku z powyższym, usługi te stanowią składnik wynagrodzenia, które sprzedawca motocykla otrzymuje od Wnioskodawcy jako nabywcy motocykla. Faktura dokumentująca nabycie towaru i ww. usług – jak wynika z wniosku – wystawiona jest przez dostawcę, co oznacza, że wykazane w niej kwoty należne są sprzedawcy motocykla.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca przy określeniu kwoty nabycia przedmiotowego motocykla winien uwzględnić wynagrodzenie zapłacone i należne dostawcy motocykla, tj. kwotę nabycia motocykla oraz koszty związane z transakcją jego zakupu, tj. opłaty za obsługę transakcji.

Podsumowując należy stwierdzić, że Wnioskodawca jest uprawniony do uwzględnia ww. usług jako elementu ceny nabycia w rozumieniu art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli jako elementu obniżającego marżę podlegającą opodatkowaniu.

Zatem, stanowisko Zainteresowanego w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą także kwestii ustalenia, czy Zainteresowany będzie w przyszłości zobowiązany do naliczenia podatku VAT z tytułu importu ww. usług zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

W myśl art. 2 pkt 9 ustawy – przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
2. usługobiorcą jest:
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
   • w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
   
   

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wprowadza mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia, który polega na opodatkowaniu usług przez usługobiorcę. Powiązanie tego mechanizmu z regulacjami w zakresie określenia miejsca świadczenia usług ma na celu, z jednej strony opodatkowanie usług w miejscu ich konsumpcji, a z drugiej strony, zaoszczędzenie usługodawcy obowiązków związanych z rejestracją oraz rozliczeniem podatku.

Jak zostało wskazane powyżej, koszty związane z transakcją zakupu motocyklu, które Wnioskodawca płaci dostawcy motocykla, tj. dodatkowe opłaty za obsługę transakcji, są kosztami podlegającymi wliczeniu do kwoty nabycia motocykla. W związku z tym należy stwierdzić, że nie stanowią one świadczenia odrębnych usług na rzecz Wnioskodawcy, ale elementy składowe nabycia motocykla, nierozerwalnie związane z jego zakupem. Zatem usługi te nie mogą stanowić importu usług.

Reasumując, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczenia podatku VAT z tytułu importu ww. usług zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie również należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (sformułowanych pytań) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone w wydanej interpretacji. Dotyczy to w szczególności możliwości zastosowania procedury VAT marża przy sprzedaży motocykla.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.