2019.12.09 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB3-3.4012.388.2019.1.MAZ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.388.2019.1.MAZ
z 9 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 października 2019 r. (data wpływu – 9 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie:

określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w sytuacji, gdy: kontrahent nie wystawi faktury końcowej (rozliczającej), dokumentującej faktyczną dostawę towarów dla danego zamówienia/umowy; otrzymane faktury zaliczkowe obejmują 100% wartości zamówienia/umowy (pytanie nr 1) – jest prawidłowe;
określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w sytuacji, gdy: kontrahent nie wystawi faktury końcowej (rozliczającej), dokumentującej faktyczną dostawę lub dostawy towarów dla danego zamówienia/umowy; otrzymane faktury zaliczkowe obejmują 100% wartości zamówienia/umowy; dostawa towarów następuje w partiach (pytanie nr 2) – jest nieprawidłowe;
uznania faktur zaliczkowych za fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą w Spółce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w sytuacji, gdy: kontrahent nie wystawi faktury końcowej (rozliczającej), dokumentującej faktyczną dostawę lub dostawy towarów dla danego zamówienia/umowy; otrzymane faktury zaliczkowe obejmują 100% wartości zamówienia/umowy (pytanie nr 3) –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie:

określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w sytuacji, gdy: kontrahent nie wystawi faktury końcowej (rozliczającej), dokumentującej faktyczną dostawę towarów dla danego zamówienia/umowy; otrzymane faktury zaliczkowe obejmują 100% wartości zamówienia/umowy;
określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w sytuacji, gdy: kontrahent nie wystawi faktury końcowej (rozliczającej), dokumentującej faktyczną dostawę lub dostawy towarów dla danego zamówienia/umowy; otrzymane faktury zaliczkowe obejmują 100% wartości zamówienia/umowy; dostawa towarów następuje w partiach;
uznania faktur zaliczkowych za fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą w Spółce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w sytuacji, gdy: kontrahent nie wystawi faktury końcowej (rozliczającej), dokumentującej faktyczną dostawę lub dostawy towarów dla danego zamówienia/umowy; otrzymane faktury zaliczkowe obejmują 100% wartości zamówienia/umowy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz zarejestrowanym podatnikiem na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych (VAT-UE).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów/materiałów (dalej jako: „Towary”) do celów prowadzonej działalności, od podmiotów będących zarejestrowanymi podatnikami w krajach członkowskich Unii Europejskiej (dalej jako: „Kontrahenci UE”). Spółka nabywa Towary na podstawie składanych zamówień lub podpisywanych umów z Kontrahentami UE. Zamówienia/umowy mogą obejmować dostawę wielu pozycji Towarów, których dostawa może być rozłożona w czasie (może być realizowana partiami).

W praktyce zdarzają się przypadki, w których Spółka wpłaca zaliczkę/przedpłatę lub zaliczki/przedpłaty (dalej łącznie jako: „Zaliczki”), na poczet przyszłej dostawy lub przyszłych dostaw Towarów, przed faktyczną dostawą lub dostawami Towarów. Zaliczki dokumentowane są na podstawie:

faktury zaliczkowej lub faktur zaliczkowych wystawianych przez Kontrahentów UE, które nie dokumentują jeszcze otrzymanych Zaliczek, lub
faktury zaliczkowej lub faktur zaliczkowych wystawianych przez Kontrahentów UE, które potwierdzają otrzymane Zaliczki, lub
innego typu dokumentu lub dokumentów wzywających do zapłaty (np. prepayment, downpayment, proforma),

(dalej łącznie zwane jako: „Faktury zaliczkowe”).

Faktury zaliczkowe mogą objąć część wartości zamówienia/umowy lub mogą objąć 100% wartości zamówienia/umowy. Dostawy Towarów mogą występować nawet kilka miesięcy po zapłacie Zaliczek. W przypadku Faktur zaliczkowych dotyczących przyszłej dostawy lub przyszłych dostaw Towarów obejmujących 100% wartości zamówienia/umowy, Kontrahenci UE niejednokrotnie nie wystawiają już faktur końcowych (rozliczających) faktyczną dostawę lub dostawy Towarów dla danego zamówienia/umowy. Faktury zaliczkowe powiązane są bezpośrednio z zamówieniem/umową i późniejszym wewnątrzwspólnotowym nabyciem Towarów, tj. wiadomo jest za jakie konkretnie Towary należne są Zaliczki.

Dostawy Towarów mogą następować również partiami, np. zapłata Zaliczek na podstawie Faktur zaliczkowych, obejmujących łącznie 100% wartości zamówienia/umowy, nastąpi w miesiącu wrześniu, a fizyczna dostawa Towarów, będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, może nastąpić w części w październiku i w części w listopadzie. W takim przypadku dopiero w miesiącu listopadzie dostarczone zostaną wszystkie elementy złożonego zamówienia/zawartej umowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1.Czy w przypadku, gdy:

Kontrahent UE nie wystawi faktury końcowej (rozliczającej), dokumentującej faktyczną dostawę Towarów dla danego zamówienia/umowy, a
otrzymane przez Spółkę Faktury zaliczkowe obejmują 100% wartości zamówienia/umowy,

obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu faktycznej dostawy Towarów?

2.Czy w przypadku, gdy:

Kontrahent UE nie wystawi faktury końcowej (rozliczającej), dokumentującej faktyczną dostawę lub dostawy Towarów dla danego zamówienia/umowy, a
otrzymane przez Spółkę Faktury zaliczkowe obejmują 100% wartości zamówienia/umowy,
dostawy Towarów dla danego zamówienia/umowy następują w partiach,

obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstanie jednorazowo, dla całej wartości zamówienia/umowy, 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym miała miejsce dostawa ostatniej partii Towarów, będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia w ramach danego zamówienia/umowy?

3.Czy w przypadku, gdy:

Kontrahent UE nie wystawi faktury końcowej (rozliczającej), dokumentującej faktyczną dostawę lub dostawy Towarów dla danego zamówienia/umowy, a
otrzymane przez Spółkę Faktury zaliczkowe obejmują 100% wartości zamówienia/umowy,

w momencie faktycznej dostawy lub dostaw Towarów, na poczet której zostały zapłacone Zaliczki 100% wartości zamówienia/umowy, Faktury zaliczkowe stają się fakturą, o której mowa w art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. a Ustawa o VAT [ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.], a na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wynikający z art. 86 ust. 10g Ustawy o VAT, tj. Spółka nie jest obowiązana do odpowiedniego pomniejszenia kwoty podatku naliczonego po upływie 3 miesięcy od końca miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

W przypadku, gdy:

Kontrahent UE nie wystawi faktury końcowej (rozliczającej), dokumentującej faktyczną dostawę Towarów dla danego zamówienia/umowy, a
otrzymane przez Spółkę Faktury zaliczkowe obejmują 100% wartości zamówienia/umowy,

obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu faktycznej dostawy Towarów.

Ad 2.

W przypadku, gdy:

Kontrahent UE nie wystawi faktury końcowej (rozliczającej), dokumentującej faktyczną dostawę lub dostawy Towarów dla danego zamówienia/umowy, a
otrzymane przez Spółkę Faktury zaliczkowe obejmują 100% wartości zamówienia/umowy,
dostawy Towarów dla danego zamówienia/umowy następują w partiach,

Ad 3.

W przypadku, gdy:

Kontrahent UE nie wystawi faktury końcowej (rozliczającej), dokumentującej faktyczną dostawę lub dostawy Towarów dla danego zamówienia/umowy, a
otrzymane przez Spółkę Faktury zaliczkowe obejmują 100% wartości zamówienia/umowy,

w momencie faktycznej dostawy lub dostaw Towarów, na poczet której zostały zapłacone Zaliczki 100% wartości zamówienia/umowy, Faktury zaliczkowe stają się fakturą, o której mowa w art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. a Ustawa o VAT, a na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wynikający z art. 86 ust. 10g Ustawy o VAT, tj. Spółka nie jest obowiązana do odpowiedniego pomniejszenia kwoty podatku naliczonego po upływie 3 miesięcy od końca miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Uzasadnienie do pytania 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Według art. 9 ust. 1 Ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl art. 20 ust. 5 Ustawy o VAT, obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, w przypadku Faktur zaliczkowych dotyczących przyszłej dostawy Towarów obejmujących 100% wartości zamówienia/umowy, Kontrahenci UE niejednokrotnie nie wystawiają już faktur końcowych (rozliczających), [dokumentujących] faktyczną dostawę Towarów dla danego zamówienia/umowy.

Zdaniem Spółki, otrzymanie Faktur zaliczkowych dotyczących przyszłej dostawy Towarów, obejmujących 100% wartości zamówienia/umowy, nie powoduje powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia Towarów. Niniejsze wynika z faktu uchylenia z dniem 1 stycznia 2013 r. przepisów art. 20 ust. 1-3 oraz 5-7 Ustawy o VAT, które określały moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania całości lub części zapłaty przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy lub nabycia towarów (otrzymanie tego rodzaju zapłaty nie rodzi już obowiązku podatkowego). Tym samym, w przypadku otrzymania faktury zaliczkowej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów u polskiego podatnika nie powstaje obowiązek podatkowy.

Takie stanowisko potwierdzają liczne interpretacje podatkowe, m.in.:

interpretacja indywidualna z dnia 27 lipca 2016 r., ILPP4/4512-1-167/16-2/JN, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził: „...bez znaczenia pozostaje fakt wystawienia faktur potwierdzających wpłacenie zaliczek na poczet opisanej transakcji, ponieważ ich wystawienie nie powoduje po jego stronie powstania obowiązku podatkowego (faktury te nie dokumentują dostawy towarów będącej przedmiotem wewnątrz-wspólnotowego nabycia towarów). Obowiązek podatkowy rodzi dopiero faktura końcowa wystawiona przez sprzedawcę (...), która to związana jest z faktycznie dokonaną transakcją wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (...)”.
interpretacja indywidualna z dnia 14 maja 2015 r., IPPP3/4512-166/15-2/JF, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził: „...wpłata zaliczki przed dokonaniem transakcji wewnątrzwspólnotowych nie powoduje powstania obowiązku podatkowego, mimo wystawienia faktury na kwotę otrzymanej zaliczki przez kontrahenta unijnego (....), jeśli przed wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów wpłacono zaliczkę i w miesiącu dostawy jest wystawiana faktura końcowa (rozliczająca) dokumentująca wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, obowiązek podatkowy powstaje w miesiącu wystawienia przez dostawcę tej faktury a nie otrzymania czy przekazania zaliczki na poczet transakcji”.
interpretacja indywidualna z dnia 29 października 2014 r., IBPP4/443-343/14/BP, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził: ”W związku z powyższym w sytuacji, w której przed wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów została wystawiona na poczet przyszłej dostawy faktura zaliczkowa lub też uiszczono część należności za towary obowiązek podatkowy nie powstaje ani w momencie wystawienia faktury zaliczkowej przed dostawą, ani w momencie zapłaty tej faktury zaliczkowej przez nabywcę. Tym samym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru) przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia”.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż w analizowanym przypadku, obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu faktycznej dostawy Towarów.

Uzasadnienie do pytania 2.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

W myśl art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym:

W przypadku Faktur zaliczkowych dotyczących przyszłej dostawy lub przyszłych dostaw Towarów, obejmujących 100% wartości zamówienia/umowy, Kontrahenci UE niejednokrotnie nie wystawiają już faktur końcowych (rozliczających) [dokumentujących] faktyczną dostawę lub dostawy Towarów dla danego zamówienia/umowy.
Dostawy Towarów mogą następować również partiami, np. zapłata Zaliczek na podstawie Faktur zaliczkowych, obejmujących łącznie 100% wartości zamówienia/umowy, nastąpi w miesiącu wrześniu, a fizyczna dostawa Towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia może nastąpić w części w październiku i w części w listopadzie. W takim przypadku dopiero w miesiącu listopadzie dostarczone zostaną wszystkie elementy złożonego zamówienia/zawartej umowy.

Zdaniem Spółki, otrzymanie Faktur zaliczkowych dotyczących przyszłej dostawy lub przyszłych dostaw Towarów, obejmujących 100% wartości zamówienia/umowy, nie powoduje powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia Towarów. Obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu faktycznej dostawy Towarów. W przypadku dostaw Towarów partiami, w sytuacji posiadania przez Spółkę wyłącznie Faktur zaliczkowych (bez posiadania faktury końcowej (rozliczającej), dokumentującej faktyczne dostawy Towarów, obejmującej 100% wartości zamówienia/umowy, na poczet którego zostały zapłacone Zaliczki w wysokości 100% wartości zamówienia/umowy, obowiązek podatkowy powstanie jednorazowo dla całej wartości zamówienia/umowy 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym miała miejsce dostawa ostatniej partii Towarów, będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia w ramach danego zamówienia/umowy. W przytoczonym powyżej przykładzie będzie to 15. dzień miesiąca grudnia.

Uzasadnienie do pytania 3.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c Ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 Ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Z kolei w świetle art. 86 ust. 10b pkt 2 Ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w przypadku o którym mowa w ust. 2 pkt 4 lit. c - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem, że podatnik:

otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy,
uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10g Ustawy o VAT, w przypadku nieotrzymania w terminie, o którym mowa w ust. 10b pkt 2 lit. a, faktury dokumentującej dostawę towarów, stanowiącą u podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, podatnik jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym upłynął ten termin.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, w przypadku Faktur zaliczkowych, dotyczących przyszłej dostawy lub przyszłych dostaw Towarów, obejmujących 100% wartości zamówienia/umowy, Kontrahenci UE niejednokrotnie nie wystawiają już faktur końcowych (rozliczających) [dokumentujących] faktyczną dostawę lub dostawy Towarów dla danego zamówienia/umowy.

Zdaniem Spółki w przypadku posiadania przez Spółkę wyłącznie Faktur zaliczkowych, bez posiadania faktury końcowej (rozliczającej), dokumentującej faktyczną dostawę Towarów, obejmujących 100% wartości zamówienia/umowy, na poczet którego zostały zapłacone Zaliczki w wysokości 100% wartości zamówienia/umowy, w momencie faktycznej dostawy lub dostaw Towarów, Faktury zaliczkowe stają się fakturą, o której mowa w art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. a Ustawy o VAT, a na Spółce nie ciąży obowiązek wynikający z art. 86 ust. 10g Ustawy o VAT, tj. Spółka nie jest obowiązana do odpowiedniego pomniejszenia kwoty podatku naliczonego po upływie 3 miesięcy od końca miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Niniejsze wynika z brzemienia przepisów art. 167-169 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, s. 1, z późn. zm.), które regulują zagadnienia dotyczące momentu i zakresu odliczenia podatku. Fundamentalną zasadą podatku od wartości dodanej, a nie przywilejem jest neutralność podatku dla podatników, która jest realizowana poprzez umożliwienie podatnikowi obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zapłacony przy nabyciu towarów i usług, związanych z jego działalnością i co do zasady nie może podlegać ograniczeniu.

W myśl art. 178 lit. a dyrektywy 2006/112/WE, podatnik uprawniony jest do realizacji prawa o odliczenia podatku naliczonego z tytułu dostawy towarów i usług, jeżeli posiada fakturę wystawioną zgodnie z przepisami dyrektywy. Ponadto, jak stanowi art. 179 dyrektywy, państwa członkowskie mogą wymagać od podatników dokonujących okazjonalnych transakcji, o których mowa w art. 12, stosowania prawa do odliczenia dopiero w momencie dostawy.

Takie stanowisko potwierdzają liczne interpretacje podatkowe, m.in.:

interpretacja indywidualna z dnia 7 listopada 2017 r., 0115-KDIT1-3.4012.634.2017.1.MD, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgadza się ze stanowiskiem, że faktura/faktury dokumentujące zapłatę/zapłaty przedpłat lub będącą/będące podstawą do zapłaty 100% zaliczki na poczet przyszłej transakcji, po dokonaniu faktycznej dostawy (gdy nie wystawiono faktury końcowej), stają się fakturami, o których mowa w art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. a ustawy o VAT. Stąd na Spółce nie ciąży obowiązek przewidziany w art. 86 ust. 10g ustawy o VAT, tj. Spółka nie jest zobowiązana do odpowiedniego pomniejszenia kwoty podatku naliczonego.
interpretacja indywidualna z dnia 11 lipca 2014 r., IPPP3/443-367/14-2/KT, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazuje: „...w sytuacji gdy nastąpi dostawa, na poczet której Spółka zapłaciła zaliczkę w wysokości 100% należności za towary na podstawie wystawionej - przed dostawą - przez dostawcę unijnego faktury VAT, to w momencie faktycznej dostawy towarów fakturę dokumentującą zaliczkę należy uznać za fakturę, o której mowa w art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. a) ustawy, dokumentującą dostawę, która dla Wnioskodawcy stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest w zakresie:

określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w sytuacji, gdy: kontrahent nie wystawi faktury końcowej (rozliczającej), dokumentującej faktyczną dostawę towarów dla danego zamówienia/umowy; otrzymane faktury zaliczkowe obejmują 100% wartości zamówienia/umowy (pytanie nr 1) – prawidłowe;
określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w sytuacji, gdy: kontrahent nie wystawi faktury końcowej (rozliczającej), dokumentującej faktyczną dostawę lub dostawy towarów dla danego zamówienia/umowy; otrzymane faktury zaliczkowe obejmują 100% wartości zamówienia/umowy; dostawa towarów następuje w partiach (pytanie nr 2) – nieprawidłowe;
uznania faktur zaliczkowych za fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą w Spółce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w sytuacji, gdy: kontrahent nie wystawi faktury końcowej (rozliczającej), dokumentującej faktyczną dostawę lub dostawy towarów dla danego zamówienia/umowy; otrzymane faktury zaliczkowe obejmują 100% wartości zamówienia/umowy (pytanie nr 3) – prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 pkt 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

nabywcą towarów jest:

podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
-z zastrzeżeniem art. 10;

dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Stosownie do art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Jak stanowi natomiast art. 20 ust. 1a ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wykonywanej w sposób ciągły przez okres dłuższy niż miesiąc uważa się ją za dokonaną z upływem każdego miesiąca do czasu zakończenia dostawy tych towarów.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 2 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 lit. c - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik:

otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrz-wspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy,
uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10g ustawy, w przypadku nieotrzymania w terminie, o którym mowa w ust. 10b pkt 2 lit. a, faktury dokumentującej dostawę towarów, stanowiącą u podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, podatnik jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym upłynął ten termin.

W myśl art. 86 ust. 10h ustawy, otrzymanie przez podatnika faktury dokumentującej dostawę towarów, stanowiącą u podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie późniejszym niż określony w ust. 10b pkt 2 lit. a, upoważnia podatnika do odpowiedniego powiększenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał tę fakturę.

Stosownie do art. 86 ust. 10i ustawy, w przypadku uwzględnienia przez podatnika kwoty podatku należnego w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, w terminie późniejszym niż określony w ust. 10b pkt 2 lit. b i pkt 3, podatnik może odpowiednio zwiększyć kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w odniesieniu do którego nie upłynął jeszcze termin do złożenia deklaracji podatkowej.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych - art. 86 ust. 11 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Jeżeli podatnik w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów oraz świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 podatnikiem jest nabywca towarów lub usług, nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10 i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od końca roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego – art. 86 ust. 13a ustawy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów/materiałów (dalej też jako: „WNT”) do celów prowadzonej działalności. Towary są nabywane na podstawie składanych zamówień lub umów, a dostawa może być rozłożona w czasie (może następować partiami, nawet kilka miesięcy po wpłacie zaliczek). W praktyce zdarzają się bowiem przypadki, że Wnioskodawca wpłaca, na poczet przyszłych dostaw, jedną lub więcej zaliczek (przedpłat), obejmujących część lub całość wartości zamówienia/umowy. Zaliczki dokumentowane są jedną lub kilkoma fakturami zaliczkowymi, wystawianymi przez kontrahentów Wnioskodawcy przed otrzymaniem zaliczek lub po ich otrzymaniu, bądź też potwierdzane innego typu dokumentami, wzywającymi do zapłaty. Faktury zaliczkowe powiązane są bezpośrednio z zamówieniem/umową i wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów – wiadomo za jakie towary należne są zaliczki.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą:

określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu WNT,
uznania faktur zaliczkowych za fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą w Spółce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów,
w sytuacji, gdy:

kontrahent nie wystawi faktury lub faktur końcowych (rozliczających), dokumentujących faktyczną dostawę towarów dla danego zamówienia/umowy,
otrzymane faktury zaliczkowe obejmują całą wartość zamówienia/umowy,
dostawa towaru następuje jednorazowo lub w partiach.

Zauważyć należy, że aby doszło do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, niezbędne jest nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu. Zatem konieczne jest przemieszczenie towaru będącego przedmiotem dostawy na terytorium państwa członkowskiego (w przedmiotowym przypadku na terytorium kraju), inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu, aby doszło do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Kwestia powstania obowiązku podatkowego w przypadku WNT została uregulowana w art. 20 ust. 5 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez dostawcę (podatnika podatku od wartości dodanej), jednak nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem WNT.

Zauważyć zatem trzeba, że przywołany przepis art. 20 ust. 5 ustawy zobowiązuje podatnika dokonującego rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, do rozpoznania obowiązku podatkowego nie później 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru, chyba że przed tym dniem dostawca towarów wystawił fakturę dokumentującą dokonaną dostawę. Wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Okoliczności sprawy przedstawione przez Wnioskodawcę wskazują, że przed planowanym wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów Spółka dokonuje płatności zaliczek, których podstawą są wystawiane przez kontrahenta (dostawcę) faktury zaliczkowe, obejmujące 100% wartości zamówienia (umowy). Dostawca nie wystawia natomiast faktury końcowej, rozliczającej i dokumentującej faktyczną dostawę towarów. W tej sytuacji faktury zaliczkowe, choć związane z realizacją WNT w ramach konkretnego zamówienia (umowy), na etapie ich wystawienia nie stanowią dokumentu, który potwierdza dokonanie transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Faktury zaliczkowe mają swoje oparcie w konkretnym zamówieniu lub umowie na dostawę towarów w ramach WNT, ale w momencie ich wystawienia są w istocie rodzajem dokumentu wskazującego na konieczność dokonania ustalonej przedpłaty, zanim dojdzie do skutku ustalona dostawa. Dopiero zatem sama dostawa towarów do Wnioskodawcy, odpowiadająca definicji WNT zawartej w art. 9 ust. 1 ustawy, przesądza że do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dochodzi. Powyższe prowadzi do konkluzji, że otrzymanie faktury lub faktur zaliczkowych, nawet w sytuacji, gdy obejmują 100% wartości zamówienia (umowy), nie oznacza, że powstał u Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów.

Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w przypadku, gdy kontrahent nie wystawi faktury końcowej (rozliczającej), dokumentującej faktyczną dostawę towarów dla danego zamówienia/umowy w ramach WNT, a otrzymane faktury zaliczkowe obejmują całą wartość zamówienia/umowy, obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu faktycznej dostawy tych towarów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Jak przedstawiła Spółka w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, dostawy realizowane przez kontrahentów z Unii Europejskiej, stanowiące u Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, mogą w przypadku danego zamówienia (umowy) być realizowane partiami, w różnych miesiącach (jak zostało to przykładowo opisane). W tym wypadku również Wnioskodawca dokonuje płatności na podstawie faktur zaliczkowych, które w sumie obejmują 100% wartości towarów i odnoszą się do konkretnego zamówienia (umowy). Z kolei kontrahent nie wystawia już w takich sytuacjach faktury końcowej (rozliczającej).

Dla tak przedstawionych okoliczności sprawy, przy ustalaniu momentu powstania obowiązku podatkowego, niezbędne jest odwołanie się do art. 20 ust. 5 ustawy, w którym stwierdzono, że przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio. Zauważyć przy tym trzeba, że choć art. 20 ust. 1a ustawy dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, to w swej treści odnosi się do dostawy wykonywanej w sposób ciągły, przez okres dłuższy niż miesiąc i określa kiedy taką dostawę uważa się za dokonaną. Transponując zatem art. 20 ust. 1a ustawy tak, aby odnosił się do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, przepis ten należy odczytywać w ten sposób, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wykonywanego w sposób ciągły przez okres dłuższy niż miesiąc uważa się je za dokonane z upływem każdego miesiąca do czasu zakończenia dostawy tych towarów.

Powyższe oznacza, że w okolicznościach przedstawionych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, gdy towar dostarczany jest partiami, dla tak realizowanego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, obowiązek podatkowy będzie powstawał nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy każdej kolejnej partii towaru będącego przedmiotem tego nabycia. Otrzymanie faktury lub faktur zaliczkowych, nawet w sytuacji, gdy obejmują 100% wartości zamówienia (umowy), nie oznacza, że u Wnioskodawcy powstanie obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów.

Nie można zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przypadku, gdy kontrahent nie wystawi faktury końcowej (rozliczającej), dokumentującej faktyczną dostawę towarów dla danego zamówienia/umowy w ramach WNT, realizowanego partiami w różnych miesiącach, a otrzymane faktury zaliczkowe obejmują 100% wartości zamówienia/umowy, obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym miała miejsce dostawa ostatniej partii tych towarów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

W myśl cytowanych przepisów ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki wstępne, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca spełnia powyższe warunki.

W sytuacji, gdy podatnik dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, to stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu takiego nabycia. W przypadku WNT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje - co do zasady - zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów powstał obowiązek podatkowy.

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy (tj. zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy), muszą być spełnione następujące warunki szczegółowe:

podatnik powinien otrzymać fakturę wystawioną na jego rzecz przez unijnego dostawcę w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy (zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. a ustawy),
podatnik powinien uwzględnić kwotę podatku należnego z tytułu tego nabycia w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy (zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. b ustawy).

Oznacza to, że zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 2 ustawy, dla obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku WNT istotne jest równoczesne posiadanie faktury dokumentującej transakcję oraz uwzględnienie kwoty podatku należnego we właściwej deklaracji podatkowej (tj. w tej, w której rozlicza się podatek VAT z uwzględnieniem terminu powstania obowiązku podatkowego) - przy czym nie może to nastąpić później niż w ciągu trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy wskazują, że Spółka dokonuje, na podstawie faktur zaliczkowych wystawionych przez dostawcę/kontrahenta unijnego, przedpłat za towary nabywane wewnątrzwspólnotowo. Faktury zaliczkowe obejmują 100% wartości zamówienia (umowy), a kontrahent nie wystawia już faktur końcowych, rozliczających i dokumentujących fakt dostawy tych towarów. Jak Organ wskazał powyżej, faktury zaliczkowe mają swoje oparcie w konkretnym zamówieniu lub zawartej umowie na dostawę towarów w ramach WNT i w momencie ich wystawienia, przed fizyczną dostawa towaru, są w istocie rodzajem dokumentu wskazującego na konieczność dokonania ustalonej przedpłaty. W tej sytuacji faktury zaliczkowe, na etapie ich wystawienia, nie stanowią jeszcze dokumentu, który potwierdza dokonanie transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Dopiero sama dostawa/dostawy towarów do Wnioskodawcy, odpowiadające definicji WNT zawartej w art. 9 ust. 1 ustawy, przesądzają, że do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dochodzi, a wówczas te faktury zaliczkowe stają się dokumentami potwierdzającymi fakt dokonania dostawy/dostaw w powiązaniu z konkretnym zamówieniem (umową).

Zatem jak zostało to przedstawione powyżej, wraz z faktyczną dostawą towarów w ramach zamówień (umów), faktury zaliczkowe będą odpowiadały fakturom wskazanym w art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. a ustawy, co oznacza, że zostały wystawione na Wnioskodawcę przez unijnego dostawcę, są w posiadaniu Spółki i nastąpiło to w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy. W zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego Organ wypowiedział się już powyżej, dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 1 i 2 wniosku. Tym samym zostanie spełniona pierwsza z wymienionych powyżej przesłanek, dających Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy, czyli zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy. Oznacza to więc, że nie zaistnieją okoliczności wymienione w art. 86 ust. 10g ustawy – w sytuacji posiadania w terminie, o którym mowa w art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. a ustawy, faktury/faktur do-kumentujących dostawę/dostawy towarów, stanowiące u Wnioskodawcy wewnątrz-wspólnotowe nabycie towarów, Spółka nie będzie zobowiązana do odpowiedniego pomniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym upłynął wskazany termin.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawca powołał się na funkcjonujące w obrocie prawnym interpretacje indywidualne, Organ pragnie zauważyć, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i odnoszą się wyłącznie do okoliczności przedstawionych we wnioskach, na podstawie których zostały wydane. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych. Interpretacje indywidulane nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym;
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54§ 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin