2019.12.10 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.405.2019.4.BS
z 10 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 września 2019 r. (data wpływu 30 września 2019 r.), uzupełnionym 27 listopada 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

czy Wnioskodawca będzie uprawniony zaliczyć kwoty przekazane na wypłatę premii do kosztów uzyskania przychodu – jest prawidłowe,
momentu, w którym Wnioskodawca będzie uprawniony zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu kwoty przekazane na wypłatę premii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2019 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

czy Wnioskodawca będzie uprawniony zaliczyć kwoty przekazane na wypłatę premii do kosztów uzyskania przychodu,
momentu, w którym Wnioskodawca będzie uprawniony zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu kwoty przekazane na wypłatę premii.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 15 listopada 2019 r., Znak: 0112-KDIL4.4012.447.2019.2.JK, 0111-KDIB1-1.4010.405.2019.3.BS, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 27 listopada 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w obrębie trzech obszarów biznesowych: słodyczy, kulinariów (przypraw, bakalii) oraz napojów określonych marek. Jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, a realizowane przez niego transakcje są opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Łańcuch dystrybucji powyższych towarów polega na tym, że sprzedawane są one dystrybutorom, którzy dalej sprzedają je detalistom, i dopiero ci ostatni dokonują sprzedaży do konsumentów. Może być również tak, że łańcuch ten wydłużony jest o dodatkowych dystrybutorów. Na poszczególnych etapach obrotu, od Wnioskodawcy, przez dystrybutorów do detalisty dokonującego sprzedaży do konsumenta, towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, są one bowiem przedmiotem odpłatnej dostawy. W konsekwencji u podmiotów tych (będących czynnymi podatnikami VAT), powstaje obowiązek podatkowy (podatek należny). Ponadto dystrybutorom oraz, odpowiednio, detalistom przysługuje na zasadach ogólnych prawo do odliczenia VAT naliczonego przy zakupie towarów. Wnioskodawca podatek należny z tytułu sprzedaży wykazuje w fakturach wystawianych na dystrybutorów oraz rozlicza go w deklaracji podatkowej. Z detalistami nie wiążą go stosunki polegające na zawieraniu z nimi umów dostawy towarów.

W związku z realizacją celów sprzedażowych na rynku detalicznym, w ramach przyjętej strategii biznesowej Spółka podejmuje różnorodne działania mające na celu obniżenie nabywcom rzeczywistego kosztu zakupu, a tym samym, pośrednio, zwiększenie konkurencyjności towarów na rynku. Do działań tych należy wdrażanie programu rabatów pośrednich, tj. premii pieniężnych. Istotą tych działań ma być nawiązanie bezpośrednich (z pominięciem dystrybutorów) relacji z detalistami, w ramach których Spółka będzie im udzielała premii pieniężnych z tytułu dokonywanej przez nich sprzedaży promowanych towarów. Warunki udzielania premii mogą być zróżnicowane, i polegać np. na ustaleniu, że premia w określonej kwocie będzie wypłacana detaliście z tytułu sprzedaży danego towaru w okresie promocji za cenę nie wyższą niż określona w warunkach danej promocji (np. nie wyższej niż 3,5 zł), w zamian za co uprawnionemu detaliście będzie przyznana premia (rabat) w wysokości np. 10 groszy.

Wszystkie kwoty wypłacane w ramach udzielanych premii dotyczą wyłącznie towarów, które zostały sprzedane przez Wnioskodawcę dystrybutorom i następnie odsprzedane detalistom, a co za tym idzie nie dochodzi do sytuacji, w której wypłacane kwoty dotyczą produktów innych niż towary pierwotnie sprzedane przez Wnioskodawcę.

Przystąpienie do tego programu przez detalistę będzie dobrowolne. Będzie on mógł w nim uczestniczyć w odniesieniu do całej sprzedaży promowanych towarów lub tylko do części tej sprzedaży. Będzie mógł się również z programu wycofać.

Dystrybutorzy nie będą w żaden sposób zaangażowani w powyższe działania, w szczególności, wypłata premii detalistom nie będzie miała wpływu na cenę, za jaką Wnioskodawca będzie sprzedawał towary do dystrybutorów. Premie będą wypłacane również bez udziału tych ostatnich. W tym zakresie planowane jest zaangażowanie podmiotu zewnętrznego, tj. spoza łańcucha dostaw (pośrednika).

Rolą pośrednika będzie zbieranie informacji o wielkości premii, które mają być wypłacone poszczególnym detalistom uczestniczącym w programie, z tytułu dokonanej przez nich w danym okresie sprzedaży promowanych towarów. Powyższe informacje wraz z wystawioną przez pośrednika notą obciążeniową, obejmującą zbiorczą kwotę premii, będą przesyłane do Wnioskodawcy, który na tej podstawie przekaże pośrednikowi środki na ich wypłatę. Przy czym wypłata ta będzie dokonywana przez pośrednika w imieniu Wnioskodawcy. Pośrednik nie będzie mógł swobodnie dysponować kwotami przekazanymi mu przez Wnioskodawcę na wypłatę premii. Wnioskodawca będzie właścicielem tych środków do momentu ich wypłaty detalistom. Pośrednik natomiast będzie wystawiał na poszczególnych detalistów notę uznaniową obejmującą kwotę wypłacanej im premii. Przy czym może być tak, że nota zostanie wystawiona już po dokonaniu wypłaty.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 25 listopada 2019 r., Wnioskodawca wskazał m.in., że:

Pośrednikiem ma być C., choć może się zdarzyć, że rolę tę będzie pełnił inny podmiot z siedzibą w Polsce.
Warunkiem wypłaty premii detaliście, będzie utrzymanie przez niego w określonym czasie (np. tygodnia, miesiąca) ceny sprzedawanych towarów (będących wcześniej przedmiotem dostawy do dystrybutorów) na określonym poziomie, nie wyższym niż wyznaczony przez Wnioskodawcę.
Wysokość premii pieniężnej wypłacanej detalistom, będzie zależała od tego, jaką ilość promowanych produktów sprzedadzą.
Wypłata premii detalistom nie będzie miała wpływu na cenę, za jaką Wnioskodawca będzie sprzedawał towary do dystrybutorów. Wypłata taka nie będzie również skutkować późniejszym (po wypłacie premii) zwrotem części ceny zapłaconej wcześniej za towar (ani dystrybutorowi ani detaliście).
Detaliści nie będą promować towarów Wnioskodawcy.
Detalista akceptując pierwszą promocję będzie zawierał jednocześnie umowę o współpracy z Wnioskodawcą oraz przyjmował zasady tej współpracy. Akceptacja zasad odbywa się za pośrednictwem witryny internetowej. Do zawarcia umowy dochodzić będzie z chwilą złożenia przez detalistę oświadczenia woli w formie papierowej lub elektronicznej za pośrednictwem witryny internetowej,
Premia pieniężna wypłacana będzie za okresy tygodniowe.
Z not uznaniowych wystawionych przez pośrednika na poszczególnych detalistów będzie wynikać, że wystawione są one w imieniu Wnioskodawcy. Nota bowiem zawierać będzie wymagane informacje na temat wystawcy, w tym przypadku Wnioskodawcy, tj. pełną jego nazwę, adres siedziby, nr kontaktowy telefonu, NIP, nazwę banku, nr konta.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony zaliczyć kwoty przekazane na wypłatę premii do kosztów uzy(pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)
W razie pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 3 – w którym momencie Wnioskodawca będzie uprawniony zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu kwoty przekazane na wypłatę premii?

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony zaliczyć kwoty przekazane na wypłatę premii do kosztów uzyskania przychodu.

Rabat pośredni jako koszt uzyskania przychodu

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 ze zm., dalej: „Ustawa CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W oparciu o powyższy przepis zasadnym jest sformułować następujące przesłanki, które muszą być spełnione, aby dany wydatek zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów:

został poniesiony przez podatnika, tj. ostatecznie musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika – nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez podmioty inne niż ten podatnik,
poniesienie wydatku jest definitywne, tj. jego wartość nie została w jakikolwiek sposób zwrócona podatnikowi, czyli wydatek został rzeczywiście poniesiony;
wydatek pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
wydatek poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów;
wydatek został udokumentowany;
nie znajduje się on w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Odnosząc powyższe przesłanki do opisanego w niniejszym wniosku stanu faktycznego (winno być: „zdarzenia przyszłego”, zasadnym jest, zdaniem Wnioskodawcy, stwierdzić, co następuje.

Premie pieniężne wypłacał będzie detalistom pośrednik, któremu środki na ich wypłatę będzie z kolei przekazywał Wnioskodawca z własnych zasobów majątkowych.

Przyznanie premii pieniężnej z tytułu spełnienia określonych warunków będzie bezzwrotne, w konsekwencji kwota wypłacona detaliście nie będzie w żaden sposób zwracana Wnioskodawcy. Program wypłat premii detalistom ma na celu obniżenie nabywcom konsumenckim rzeczywistego kosztu zakupu określonych towarów, a tym samym, pośrednio, zwiększenie konkurencyjności tych towarów na rynku. Działania te mają więc, w ramach przyjętej strategii biznesowej, doprowadzić do realizacji celów sprzedażowych na rynku detalicznym, co świadczy o tym, że wydatki na wypłatę powyższych premii pozostawać będą w ścisłym związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Wypłacanie detalistom premii ma ich motywować do podejmowania działań, których celem, jak wskazano wyżej, będzie zwiększenie konkurencyjności promowanych towarów na rynku, a co za tym idzie, ma doprowadzić do utrzymania i poprawy pozycji rynkowej Wnioskodawcy i zapewnienia mu kanałów zbytu dla sprzedawanych przez niego towarów. Działanie takie ma więc niewątpliwie na celu zabezpieczenie źródła przychodów i zwiększenie wielkości osiągniętych przychodów. Związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy kwotami wypłacanymi detalistom tytułem premii, a planowanymi przychodami, będzie w rozpatrywanym stanie faktycznym ewidentny.

Pośrednik, którego rolą ma być m.in. zbieranie informacji o wielkości premii, które mają być wypłacone poszczególnym detalistom oraz ich przekazywanie do Wnioskodawcy, wystawiał będzie na niego notą obciążeniową, obejmującą zbiorczą kwotę premii podlegających wypłacie. Środki przekazane na tej podstawie przez Wnioskodawcę pośrednikowi, będą przez niego wypłacane detalistom, i na tę okoliczność będzie on im wystawiał noty uznaniowe z wykazaną kwotą tej premii. Ponoszony zatem przez Wnioskodawcę wydatek na wypłatę premii będzie więc w pełni udokumentowany.

Wydatki ponoszone w opisanych powyżej okolicznościach nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT, stanowiącym zamknięty katalog sytuacji, w których określone koszty, nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. W związku z tym, również powyższy przepis nie stoi na przeszkodzie, aby powyższe wydatki mogły być przez Wnioskodawcę zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawca wskazał, że powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej

z 6 kwietnia 2018 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.106.2018.2.DP.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu kwoty przekazane na wypłatę premii w momencie przekazania przez Wnioskodawcę środków pieniężnych pośrednikowi, z przeznaczeniem na wypłatę premii dla detalistów.

Moment ujęcia premii (rabatu pośredniego) w kosztach uzyskania przychodu

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 15 ust. 4 Ustawy CIT).

Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (art. 15 ust. 4d Ustawy CIT).

Koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie) to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika, brak jest bowiem możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Każdy z tych wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy (interpretacja indywidualna z 3 września 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.330.2018.1.DP).

Wydatki na wypłatę premii pieniężnych ponoszone przez Wnioskodawcę związane są, jak już wskazano wyżej, z uzyskaniem przez niego przychodów. Jednakże z uwagi na to, że Wnioskodawca nie wystawia na rzecz detalistów żadnych faktur sprzedażowych, gdyż ci otrzymują faktury zakupowe od dystrybutorów, to powyższych wydatków nie można powiązać w sposób bezpośredni z przychodami Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży produktów do detalistów.

Przekazanie premii detaliście nie skłania go do konkretnych zakupów, a jedynie do zwiększenia ogólnej sprzedaży premiowanych produktów, na czym z kolei zależy Wnioskodawcy.

Brak bezpośredniej zależności pomiędzy udzielanymi premiami a konkretnymi przychodami uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę świadczy o tym, że wydatki związane z wypłatą tych premii powinny stanowić koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tj. koszty pośrednie).

W konsekwencji, mając na uwadze brzmienie art. 15 ust 4d Ustawy CIT, wydatki na premie (rabat pośredni) powinny być potrącane w dacie ich poniesienia. W rozpatrywanym stanie faktycznym (winno być: „zdarzeniu przyszłym”) będzie to więc momencie przekazania przez Wnioskodawcę środków pieniężnych pośrednikowi, z przeznaczeniem na wypłatę premii dla detalistów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm., dalej: „ustawa CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, iż jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Kierując się kryterium charakteru powiązania istniejącego pomiędzy kosztem a celem, jakiemu ma służyć, ustawodawca wyróżnia:

koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, tj. takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów – w ich przypadku możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód (np. wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru handlowego);
koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), tj. takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia – są to wydatki związane z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczyniające się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów, w przypadku których nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Innymi słowy – posługując się językowym znaczeniem – przez koszty bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu. Kosztami zaś innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są wszelkie inne koszty, w tym koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem. W stosunku do tego rodzaju kosztów doszukiwanie się ich bezpośredniości w relacji z przychodami nie wchodzi w rachubę. Takie bowiem koszty, chociaż niewątpliwie związane z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami.

Regulacje dotyczące potrącalności kosztów bezpośrednio związanych z przychodami zawarte zostały w art. 15 ust. 4, 4b i 4c ustawy CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Stosownie zaś do art. 15 ust. 4b ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

-są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Zgodnie z art. 15 ust. 4c ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Natomiast, art. 15 ust. 4d oraz art. 15 ust. 4e ustawy CIT, regulują zasady potrącalności kosztów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami.

Stosownie do treści art. 15 ust. 4d ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e ustawy CIT, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Powyższy przepis określa moment uznania za koszty uzyskania przychodów kosztów pośrednio związanych z uzyskanym przychodem z prowadzonej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawca w związku z realizacją celów sprzedażowych na rynku detalicznym, w ramach przyjętej strategii biznesowej Spółka podejmuje różnorodne działania mające na celu obniżenie nabywcom rzeczywistego kosztu zakupu, a tym samym, pośrednio, zwiększenie konkurencyjności towarów na rynku. Do działań tych należy wdrażanie programu rabatów pośrednich, tj. premii pieniężnych. Istotą tych działań ma być nawiązanie bezpośrednich (z pominięciem dystrybutorów) relacji z detalistami, w ramach których Spółka będzie im udzielała premii pieniężnych z tytułu dokonywanej przez nich sprzedaży promowanych towarów. Warunki udzielania premii mogą być zróżnicowane, i polegać np. na ustaleniu, że premia w określonej kwocie będzie wypłacana detaliście z tytułu sprzedaży danego towaru w okresie promocji za cenę nie wyższą niż określona w warunkach danej promocji (np. nie wyższej niż 3,5 zł), w zamian za co uprawnionemu detaliście będzie przyznana premia (rabat) w wysokości np. 10 groszy. Wszystkie kwoty wypłacane w ramach udzielanych premii dotyczą wyłącznie towarów, które zostały sprzedane przez Wnioskodawcę dystrybutorom i następnie odsprzedane detalistom, a co za tym idzie nie dochodzi do sytuacji, w której wypłacane kwoty dotyczą produktów innych niż towary pierwotnie sprzedane przez Wnioskodawcę. Przystąpienie do tego programu przez detalistę będzie dobrowolne. Będzie on mógł w nim uczestniczyć w odniesieniu do całej sprzedaży promowanych towarów lub tylko do części tej sprzedaży. Będzie mógł się również z programu wycofać. Dystrybutorzy nie będą w żaden sposób zaangażowani w powyższe działania, w szczególności, wypłata premii detalistom nie będzie miała wpływu na cenę, za jaką Wnioskodawca będzie sprzedawał towary do dystrybutorów. Premie będą wypłacane również bez udziału tych ostatnich. W tym zakresie planowane jest zaangażowanie podmiotu zewnętrznego, tj. spoza łańcucha dostaw (pośrednika). Rolą pośrednika będzie zbieranie informacji o wielkości premii, które mają być wypłacone poszczególnym detalistom uczestniczącym w programie, z tytułu dokonanej przez nich w danym okresie sprzedaży promowanych towarów. Powyższe informacje wraz z wystawioną przez pośrednika notą obciążeniową, obejmującą zbiorczą kwotę premii, będą przesyłane do Wnioskodawcy, który na tej podstawie przekaże pośrednikowi środki na ich wypłatę. Przy czym wypłata ta będzie dokonywana przez pośrednika w imieniu Wnioskodawcy. Pośrednik nie będzie mógł swobodnie dysponować kwotami przekazanymi mu przez Wnioskodawcę na wypłatę premii. Wnioskodawca będzie właścicielem tych środków do momentu ich wypłaty detalistom. Pośrednik natomiast będzie wystawiał na poszczególnych detalistów notę uznaniową obejmującą kwotę wypłacanej im premii. Przy czym może być tak, że nota zostanie wystawiona już po dokonaniu wypłaty.

W ramach prezentowanego stanu faktycznego (winno być: „zdarzenia przyszłego”) nie dochodzi do świadczenia na rzecz Wnioskodawcy usług przez detalistów, w szczególności nie zobowiązują się oni wobec Spółki do dokonywania jakichkolwiek świadczeń za wynagrodzeniem. Warunkiem wypłaty premii detaliście, będzie utrzymanie przez niego w określonym czasie (np. tygodnia, miesiąca) ceny sprzedawanych towarów (będących wcześniej przedmiotem dostawy do dystrybutorów) na określonym poziomie, nie wyższym niż wyznaczony przez Wnioskodawcę. Wysokość premii pieniężnej wypłacanej detalistom, będzie zależała od tego, jaką ilość promowanych produktów sprzedadzą. Wypłata premii detalistom nie będzie miała wpływu na cenę, za jaką Wnioskodawca będzie sprzedawał towary do dystrybutorów. Wypłata taka nie będzie również skutkować późniejszym (po wypłacie premii) zwrotem części ceny zapłaconej wcześniej za towar (ani dystrybutorowi ani detaliście). Detalista akceptując pierwszą promocję będzie zawierał jednocześnie umowę o współpracy z Wnioskodawcą oraz przyjmował zasady tej współpracy. Akceptacja zasad odbywa się za pośrednictwem witryny internetowej. Do zawarcia umowy dochodzić będzie z chwilą złożenia przez detalistę oświadczenia woli w formie papierowej lub elektronicznej za pośrednictwem witryny internetowej. Premia pieniężna wypłacana będzie za okresy tygodniowe. Z not uznaniowych wystawionych przez pośrednika na poszczególnych detalistów będzie wynikać, że wystawione są one w imieniu Wnioskodawcy. Nota bowiem zawierać będzie wymagane informacje na temat wystawcy, w tym przypadku Wnioskodawcy, tj. pełną jego nazwę, adres siedziby, nr kontaktowy telefonu, NIP, nazwę banku, nr konta.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że kwoty przekazane na wypłatę premii będą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów. Spełnione bowiem zostaną przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotowe wydatki pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z możliwością osiągania w przyszłości przychodów oraz zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Koszty te, jako związane w sposób ogólny z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów. Nie sposób bowiem powiązać tych kosztów z uzyskiwaniem konkretnego przychodu. Wydatki te, należy kwalifikować do kosztów pośrednich, zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy CIT, tj. w dniu ujęcia kosztu w księgach rachunkowych, gdyż nie będą mieć one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przychodach, ale ich poniesienie jest warunkiem ich uzyskania.

W związku z powyższym nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że będzie on uprawniony zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu kwoty przekazane na wypłatę premii w momencie przekazania przez Wnioskodawcę środków pieniężnych pośrednikowi, z przeznaczeniem na wypłatę premii dla detalistów.

Reasumując, kwoty przekazane na wypłatę premii, będą stanowić koszty podatkowe inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, które są potrącalne w momencie poniesienia, tj. w dniu ujęcia kosztu w księgach rachunkowych, o którym mowa w art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie wskazać należy, że jeżeli moment przekazania przez Wnioskodawcę środków pieniężnych z przeznaczeniem na wypłatę premii dla detalistów będzie tożsamy z dniem ujęcia tego kosztu w księgach rachunkowych, o którym mowa w art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to Wnioskodawca będzie mógł ująć ww. wydatki w momencie przekazania ww. środków pieniężnych.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

czy Wnioskodawca będzie uprawniony zaliczyć kwoty przekazane na wypłatę premii do kosztów uzyskania przychodu – jest prawidłowe,
momentu, w którym Wnioskodawca będzie uprawniony zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu kwoty przekazane na wypłatę premii – jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem (tj. w zakresie pytania Nr 1 i 2) wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin