2019.12.12 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.441.2019.1.BK
z 12 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 października 2019 r. (data wpływu do Organu 14 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy koszty wykonania nasadzeń drzew i krzewów na mocy otrzymanej decyzji z wydziału Środowiska dot. pozwolenia na wycinkę Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu poprzez zwiększenie kosztu wytworzenia środka trwałego oraz rozliczenie go w czasie poprzez odpisy amortyzacyjne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2019 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy koszty wykonania nasadzeń drzew i krzewów na mocy otrzymanej decyzji z wydziału Środowiska dot. pozwolenia na wycinkę Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu poprzez zwiększenie kosztu wytworzenia środka trwałego oraz rozliczenie go w czasie poprzez odpisy amortyzacyjne.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką, która planuje przeprowadzenie inwestycji budowlanej polegającej na wzniesieniu budynku hali magazynowo-produkcyjnej z zapleczem biurowym. Budynek wraz z infrastrukturą po zakończeniu Inwestycji będzie stanowić mienie Wnioskodawcy i w konsekwencji zostanie rozpoznany jako środek trwały. Prawo wieczystego użytkowania nieruchomości, na której planowana jest realizacja inwestycji stanowi wartość niematerialną i prawną odrębną od wytworzonego w przyszłości przez Wnioskodawcę budynku.

Wnioskodawca nie otrzymał jeszcze wszystkich decyzji administracyjnych warunkujących rozpoczęcie prac budowlanych, w tym nie posiada pozwolenia na budowę. Do dnia sporządzenia wniosku realizacja Inwestycji była finansowana przez Wnioskodawcę. Planowane jest dalsze finansowanie Inwestycji ze środków własnych oraz zewnętrznych, jak środki od udziałowca większościowego (pożyczki) lub kredytów bankowych, o czym na dzień wniosku jeszcze ostatecznie nie zdecydowano.

Wnioskodawca nabył prawo wieczystego użytkowania, które wpisał do księgi wieczystej (…).

Wnioskodawca złożył dwa wnioski do Prezydenta miasta w sprawie wydania zezwolenia na usunięcie drzew z następujących powodów:

Chęć kompleksowego uporządkowania terenu będącego w dniu przejęcia przez Wnioskodawcę nieużytkiem dla usunięcia m.in. tzw. samosiejek,
Dbałość o bezpieczeństwo i stan drzew. Ekspertyzy wykazały, że drzewa zagrażają bezpieczeństwu lub są obumarłe (fakt potwierdzony w decyzjach),
Planując inwestycję opisaną powyżej.

Były to pisma:

usunięcie 70 sztuk drzew dla działki (…),
usunięcie 25 sztuk drzew dla działki (…).

Do wniosku z punktu a. Wnioskodawca otrzymał decyzję nr (…) orzekającą zezwolenie na usunięcie 58 sztuk drzew do 28 lutego 2018 r. Jednocześnie decyzja narzuciła na Wnioskodawcę obowiązek nasadzenia zastępczego 59 sztuk drzew w obrębie omawianej działki w ramach częściowej rekompensaty powstałego ubytku zieleni w lokalnym środowisku zgodnie z art. 83 ust. 3 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody. Wskazano sugerowane gatunki drzew do nasadzenia zastępczego z terminem realizacji do 30 listopada 2018 r. zobowiązując Wnioskodawcę do złożenia informacji o zrealizowanych pracach nasadzeń. W zakresie pozostałych 12 drzew postępowanie umorzono, gdyż ich usunięcie nie wymaga zezwolenia z uwagi na art. 83f ust. 1 pkt 3 ustawy ww. ustawy o ochronie przyrody, wskazując wymiary pni drzew na wysokości 5 cm jako nie większe niż 80 cm. Niniejszą decyzję wydano na podstawie inwentaryzacji zieleni sporządzonej przez firmę zewnętrzną na zamówienie Wnioskodawcy w kwietniu 2017 r. Do wniosku dołączono też ekspertyzę dendrologiczną sporządzoną również przez podmiot zewnętrzny dla 6 szt. drzew na zamówienie Wnioskodawcy. W decyzji określono szczegółowe uwarunkowania dla planowanych wówczas nasadzeń zastępczych. Prace ogrodnicze nakazano zlecić specjalistycznej firmie ogrodniczej. Nakazano działania pielęgnacyjne zieleni przez co najmniej 3 lata od wprowadzenia w tereny zieleni miejskiej również w ramach zlecenia dla podmiotu zewnętrznego. We wskazanej decyzji Wnioskodawcy nie obciążono żadnymi opłatami. Urząd Miasta zaakceptował dokumentację nasadzeń zastępczych dla decyzji nr (…) przedłożoną w Urzędzie przez Wnioskodawcę.

W odpowiedzi na wniosek z punktu b. wydano decyzję nr (…) z 28 lutego 2019 r. zezwalającą na wycinkę 25 sztuk drzew w związku z planowaną inwestycją budowy hali magazynowo-produkcyjnej z częścią biurową, instalacją gazową, rozbiórką istniejących budynków magazynowych oraz zmianą zagospodarowania terenu na działkach. Ustalono opłatę w wysokości 17.542,50 zł tytułem usunięcia 5 z 25 drzew opisanych jako kolidujące z inwestycją. Pozostałe drzewa zakwalifikowano jako zagrażające złamaniem pnia, zamierające, obumarłe lub drzewa do przesadzenia. Wnioskodawca opłatę uiścił. Decyzja zobowiązała Wnioskodawcę również do nasadzenia 30 sztuk drzew po zakończeniu robót budowlanych w ramach rekompensaty powstałego ubytku zieleni w lokalnym środowisku miejskim. Prace ogrodnicze nakazano zlecić specjalistycznej firmie ogrodniczej. Nakazano działania pielęgnacyjne zieleni przez co najmniej 3 lata od wprowadzenia w tereny zieleni miejskiej również w ramach zlecenia dla podmiotu zewnętrznego. Nasadzenia nakazano zrealizować do 30 listopada 2020 r.

Powierzchnia wskazanej działki została objęta umową dzierżawy z kontrahentem wykonującym usługi budowy dróg trwającą od 28 sierpnia 2015 r. do 31 grudnia 2017 r.

Do dnia złożenia niniejszego wniosku o interpretacje poniesiono następujące wydatki na łącznie 111.112,50 zł, tj.:

projekt zieleni wg decyzji (…) - 750,00,
opłata za usunięcie drzew wg decyzji (…) - 17.542,50,
wycinka drzew wg decyzji (…) – 3.900,00,
nasadzenia zastępcze etap IV umowy – 13.500,00,
inwentaryzacja zieleni w związku z wnioskiem - 2 450,00,
decyzja (…) nasadzanie zieleni - etap I, II i III umowy – 40.500,00,
decyzja (…) Wycięcie drzew wg oferty - 16.000,00,
decyzja (…) i (…) Opracowanie ekspertyzy dendrologicznej drzew – 12.000,00,
decyzja (…) Opracowanie inwentaryzacji zieleni – 4.470,00.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszt wykonania nasadzeń drzew i krzewów na mocy otrzymanej decyzji z Wydziału Środowiska dot. pozwolenia na wycinkę Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu poprzez zwiększenie kosztu wytworzenia środka trwałego oraz rozliczenie go w czasie poprzez odpisy amortyzacyjne?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszt nasadzeń drzew i krzewów wskazanych w otrzymanych decyzjach jest pośrednim kosztem uzyskania przychodu w okresie, w którym został poniesiony. Jednak nie wykazuje on swojego bezpośredniego uzależnienia względem inwestycji i nie powinien zostać zaliczony do kosztu wytworzenia środka trwałego z uwagi na fakt, że nie wykazuje związku z zaplanowanym przedsięwzięciem inwestycyjnym, na którego realizację Wnioskodawca nie otrzymał jeszcze zgód administracyjnych.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej również: „CT”) za wartość początkową środków trwałych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się koszt wytworzenia, w razie wytworzenia środka we własnym zakresie. Użycie przez ustawodawcę zwrotu, iż do kosztu wytworzenia środka trwałego zalicza się „inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych” (art. 16g ust. 4 ww. ustawy) oznacza, iż katalog wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem środka trwałego powiększających jego wartość początkową jest otwarty. To z kolei wskazuje, ze do kosztu wytworzenia można zaliczyć również inne koszty, nie wymienione wprost w ustawie, które będą wykazywać bezpośredni związek z wartością początkową danego środka trwałego. Natomiast o tym, czy wydatki stanowić powinny koszt poprzez odpisy amortyzacyjne decyduje związek kosztu z realizowanym przedsięwzięciem inwestycyjnym.

4.14. Składnik majątku może być uznany za środek trwały tylko wtedy, gdy jest zdatny do użytkowania. Warunkiem wstępnym uznania składnika majątkowego za zdatny do użytkowania jest jego kompletność.

4.15. Środek trwały uznaje się za zdatny do użytkowania, jeżeli jest kompletny i jednocześnie spełnia:

wymogi prawne przewidziane w przepisach regulujących szczególne warunki jakie muszą spełniać określone kategorie środków trwałych, aby zostały dopuszczone do użytkowania,
wymogi wewnętrzne polegające na jego dostosowaniu do miejsca i warunków funkcjonowania, zgodnie z wymaganiami jednostki (np. agregat produkcyjny został posadowiony na fundamencie i podłączony do systemu wentylacji funkcjonującego w przedsiębiorstwie).

Zdatność do użytkowania powinna być potwierdzona odpowiednim dokumentem odbioru ewentualnie po przeprowadzeniu stosownych prób.

4.16. Środek trwały jest kompletny, jeżeli może realizować przypisane mu funkcje, co oznacza, że spełnia wszystkie warunki techniczne (pod względem konstrukcyjnym) i prawne przewidziane dla danej kategorii środków trwałych a w szczególności zawiera wszystkie części składowe.

Fakt czy jakiekolwiek drzewa zostaną posadzone czy nie, nie warunkuje odbioru środka trwałego w postaci nowego budynku zgodnie z ustawą o rachunkowości, która zgodnie z przepisami CIT ma być stosowana w zakresie nieuregulowanym przez CIT.

Dodatkowo drzewa sadzone w zamian za uznane za kolidujące z inwestycją będą sadzone po zakończeniu inwestycji. Nie będą spełniały warunków wydatków stanowiących ulepszenie środka trwałego.

Zdaniem Wnioskodawcy, stan drzewostanu opisany w decyzjach wskazywał wyraźnie, że należy dokonać jego wymiany niezależnie od inwestycji. Podkreślić należy, że działania zostały podjęte mimo braku decyzji zarządu spółki o rozpoczęciu budowy oraz braku pozwolenia na budowę. Wnioskodawca dla celów realizacji inwestycji mógł ograniczyć się jedynie do wycięcia drzew określonych w decyzji z 2018 r. jako kolidujących z inwestycją. Dokonał i planuje kontynuować kompleksowe prace porządkowe z korzyścią dla otoczenia inwestycji. Podszedł całościowo do kwestii uporządkowania terenu czując odpowiedzialność za bezpieczeństwo osób i mienia, które mogą znajdować się na jego nieruchomości lub w jej bezpośrednim sąsiedztwie.

Poniesione i planowane dalsze wydatki spełniają ogólne warunki uznania wydatku za koszt podatkowy, czyli są ponoszone w celu uzyskania przychodu (lub zabezpieczenia, lub zachowania jego źródła) i nie znajdują się w katalogu wydatków, których nie można uznać za koszt.

Podkreślić należy, że nasadzenia będą dokonywane w ramach przyjętych standardów dbałości o posesję i będę dalekie o charakteru reprezentacyjnego.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że wydatki dotyczące drzew innych jak kolidujące z inwestycją powinny być uznane za koszt uzyskania przychodu w roku ich poniesienia. Spółka podkreśla, że z jednym z wykonawców zawarła umowę traktującą o pięciu etapach prac. Niemniej, według Spółki, wydatki dotyczące drzew innych niż kolidujące z inwestycją powinny być uznane za koszt uzyskania przychodu w roku ich poniesienia bez względu na moment zakończenia wszystkich etapów umowy.

Podobnie jak wydatki dotyczące drzew kolidujących z inwestycją powinny również być uznane za koszt uzyskania przychodu w roku ich poniesienia, gdyż nie warunkują kompletności ani przydatności do użytku przyszłego budynku. Będą spełniały jedynie funkcję estetyczną.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Spółka przytoczyła fragment Komunikatu Ministra Rozwoju i Finansów z 25 maja 2017 r. w sprawie ogłoszenia uchwały Komitetu Standardów Rachunkowości w sprawie przyjęcia Krajowego Standardu Rachunkowości nr 11 „Środki trwałe”, w którym wskazano, iż:

„Kompletność i zdatność do użytkowania

4.15. Środek trwały uznaje się za zdatny do użytkowania, jeżeli jest kompletny i jednocześnie spełnia:

wymogi prawne przewidziane w przepisach regulujących szczególne warunki jakie muszą spełniać określone kategorie środków trwałych, aby zostały dopuszczone do użytkowania,
wymogi wewnętrzne polegające na jego dostosowaniu do miejsca i warunków funkcjonowania, zgodnie z wymaganiami jednostki (np. agregat produkcyjny został posadowiony na fundamencie i podłączony do systemu wentylacji funkcjonującego w przedsiębiorstwie).

Zdatność do użytkowania powinna być potwierdzona odpowiednim dokumentem odbioru, ewentualnie po przeprowadzeniu stosownych prób.

4.16. Środek trwały jest kompletny, jeżeli może realizować przypisane mu funkcje, co oznacza, że spełnia wszystkie warunki techniczne (pod względem konstrukcyjnym) i prawne przewidziane dla danej kategorii środków trwałych, a w szczególności zawiera wszystkie części składowe.”

Fakt, czy jakiekolwiek drzewa zostaną posadzone czy nie, nie warunkuje odbioru środka trwałego w postaci nowego budynku, zgodnie z ustawą o rachunkowości, która zgodnie z przepisami CIT ma być stosowana w zakresie nieuregulowanym przez CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Przepis powyższy oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Zatem kosztem uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Podkreślić przy tym należy, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 updop.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dla celów amortyzacji wskazane zostały natomiast w art. 16g updop.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 updop, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia.

W myśl art. 16g ust. 4 updop, za koszt wytworzenia uważa się wartość w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Cytowana definicja ma charakter otwarty. Ustawodawca obejmuje pojęciem kosztu wytworzenia środka trwałego wszelkie koszty, których poniesienie jest związane bezpośrednio z realizacją inwestycji. Oceniając dany wydatek pod kątem możliwości uznania go za element wartości początkowej wytwarzanego we własnym zakresie środka trwałego, należy zatem zbadać, czy stanowi on element procesu wytwarzania tego składnika majątku podatnika.

W szczególności, do wartości składających się na koszt wytworzenia środka trwałego należą:

wartość - w cenie nabycia - rzeczowych składników majątku zużytych do wytworzenia środków trwałych, tj. przede wszystkim materiałów, z których został wykonany środek trwały,
wartość - w cenie nabycia - wykorzystanych usług obcych zużytych do wytworzenia środków trwałych, tj. zarówno usług polegających na samym wytwarzaniu środka trwałego, czyli przede wszystkim jego budowie, jak i innych usług niezbędnych do wytworzenia i uczynienia tego składnika majątku zdatnym do używania, np. kosztów prac geologicznych niezbędnych do uzyskania pozwolenia na budowę, usług projektowych, usług inżynierskich, doradztwa finansowego i prawnego związanego z prowadzoną inwestycją, kosztów sporządzenia dokumentacji przetargowej, kosztów niezbędnych ekspertyz obiektów budowlanych,
koszty wynagrodzeń wraz z pochodnymi, tj. przede wszystkim koszty wynagrodzeń dla pracowników zatrudnionych przy realizacji inwestycji.

Użycie przez ustawodawcę zwrotu, że do kosztu wytworzenia środka trwałego zalicza się także „inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych” oznacza, że katalog wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem środka trwałego powiększających jego wartość początkową jest otwarty, co wskazuje na to, że mieszczą się w nim również inne, nie wymienione wprost koszty, które będą miały wpływ na wartość początkową danego składnika majątku. Zatem, powyższy zwrot oznacza wydatki, które są ponoszone w wyniku podjęcia procesu wytwarzania środka trwałego. Wydatkami takimi są koszty, co do których nie ma wątpliwości, że nie wystąpiłyby, gdyby podatnik nie wytwarzał we własnym zakresie środka trwałego. Do kosztów wytworzenia należy zaliczyć również wydatki poniesione we wczesnym stadium procesu inwestycyjnego w celu stworzenia warunków do prowadzenia inwestycji, bez których nie doszłoby do wytworzenia środka trwałego.

Z powyższego wynika, że decydujące znaczenie dla zaliczenia określonego wydatku jako kosztu wytworzenia środka trwałego ma możliwość powiązania danego wydatku z konkretnym przedsięwzięciem inwestycyjnym, czyli wytwarzanym środkiem trwałym. Wszelkie wydatki pozostające w związku z wytworzeniem środka trwałego mają wpływ na jego koszt wytworzenia. Koszt ten zarazem stanowi o wartości początkowej środka trwałego, od której dokonuje się następnie odpisów amortyzacyjnych.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika m.in., że Wnioskodawca planuje przeprowadzenie inwestycji budowlanej polegającej na wzniesieniu budynku hali magazynowo-produkcyjnej z zapleczem biurowym. Budynek wraz z infrastrukturą po zakończeniu Inwestycji będzie stanowić mienie Wnioskodawcy i w konsekwencji zostanie rozpoznany jako środek trwały. Prawo wieczystego użytkowania nieruchomości, na której planowana jest realizacja inwestycji stanowi wartość niematerialną i prawną odrębną od wytworzonego w przyszłości przez Wnioskodawcę budynku. Wnioskodawca nie otrzymał jeszcze wszystkich decyzji administracyjnych warunkujących rozpoczęcie prac budowlanych, w tym nie posiada pozwolenia na budowę. Wnioskodawca nabył prawo wieczystego użytkowania, które wpisał do księgi wieczystej. Wnioskodawca złożył dwa wnioski do Prezydenta miasta w sprawie wydania zezwolenia na usunięcie drzew. W związku z powyższym Wnioskodawca otrzymał dwie decyzje. Pierwsza orzekająca zezwolenie na usunięcie 58 drzew i narzucająca obowiązek nasadzenia zastępczego 59 sztuk drzew w obrębie omawianej działki w ramach częściowej rekompensaty powstałego ubytku zieleni w lokalnym środowisku. W odpowiedzi na drugi wniosek wydano drugą decyzję zezwalającą na wycinkę 25 sztuk drzew, ustalając opłatę w wysokości 17.542,50 zł tytułem usunięcia 5 z 25 drzew opisanych jako kolidujące z inwestycją oraz zobowiązującą Wnioskodawcę do nasadzenia 30 sztuk drzew po zakończeniu robót budowlanych w ramach rekompensaty powstałego ubytku zieleni w lokalnym środowisku miejskim.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki związane z nasadzeniem drzew, w celu uniknięcia opłaty, o której mowa we wniosku, jak również w celu wykonania decyzji obligującej Wnioskodawcę do takich nasadzeń w związku z planowaną uprzednią wycinką drzew w związku z Inwestycją, o której mowa we wniosku, nie będą zwiększały wartości początkowej środka trwałego (budynku - hali), bowiem nie mieszczą się w katalogu wydatków stanowiących koszt jego wytworzenia. Co prawda, są związane z prowadzoną inwestycją (nie doszłoby do ich poniesienia gdyby zamiarem Wnioskodawcy nie było przeprowadzenie inwestycji), to jednak ze swej istoty mają inny charakter niż wydatki mieszczące się w kategorii kosztów wytworzenia, zgodnie z cyt. art. 16g ust. 4 updop. Wydatki te nie są bowiem związane z samym procesem wytworzenia ww. składnika majątku. Nie przekładają się na wartość budowanego obiektu, a zatem nie będą stanowić elementu wartości początkowej środka trwałego.

W konsekwencji, stosownie do art. 15 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 4d i 4e updop, wydatki te stanowić będą pośrednie koszty uzyskania przychodów potrącane w dacie ich poniesienia. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 4d updop, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Przy czym, w myśl art. 15 ust. 4e updop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin