Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.478.2019.1.AT
z 13 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 3 października 2019 r. (data wpływu 14 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia od opodatkowania dochodów Spółdzielni Mieszkaniowej z tytułu użytkowania lokali mieszkalnych oraz garaży przez osoby nieposiadające członkostwa w Spółdzielni – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2019 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia od opodatkowania dochodów Spółdzielni Mieszkaniowej z tytułu użytkowania lokali mieszkalnych oraz garaży przez osoby nieposiadające członkostwa w Spółdzielni.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Spółdzielnia Mieszkaniowa prowadzi działalność, w ramach której na podstawie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2018 r. poz. 845) oraz statutu, zarządza i administruje własnymi zasobami mieszkaniowymi.

W zasobach mieszkaniowych Spółdzielni znajdują się lokale stanowiące odrębną własność oraz spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Osobami, którym przysługują powyższe prawa do lokali, są zarówno członkowie Spółdzielni, jak i osoby niebędące jej członkami. Spółdzielnia w swoich zasobach ma również garaże wolnostojące użytkowane na podstawie spółdzielczo własnościowego prawa do garażu, prawa odrębnej własności przez mieszkańców, którzy w zdecydowanej większości są członkami spółdzielni. Garaże użytkują też mieszkańcy Spółdzielni na podstawie spółdzielczo własnościowego prawa do lokalu lub prawa odrębnej własności, którzy nie posiadają członkostwa.

Wszyscy, którym przysługują prawa do lokali mieszkalnych i garaży, niezależnie od posiadanego członkostwa, są zobowiązani do pokrywania opłat związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości. Wnoszone opłaty za lokale (mieszkalne i garaże) wpływają na rachunek bankowy Spółdzielni, a następnie są wydatkowane na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dochód uzyskany przez Spółdzielnię Mieszkaniową z tytułu użytkowania mieszkań przez osoby nieposiadające członkostwa w Spółdzielni, a będące właścicielami mieszkań lub posiadające spółdzielcze własnościowe prawo do lokali mieszkalnych, i wydatkowany na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?
2. Czy dochód uzyskany przez Spółdzielnię Mieszkaniową z tytułu użytkowania garaży przez mieszkańców Spółdzielni nieposiadających członkostwa w Spółdzielni, a będących właścicielami garaży lub posiadający spółdzielcze własnościowe prawo do garażu i wydatkowany na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2002 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (zwanej dalej u.s.m.), celem spółdzielni mieszkaniowej, zwanej dalej „spółdzielnią”, jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, związanych jednak - jak na to wskazuje końcowy fragment art. 1 ust. 1 u.s.m. - z dostarczaniem członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Mieszkańcy Wnioskodawcy od lat mają zaspokojone potrzeby mieszkaniowe, obecnie Spółdzielnia Mieszkaniowa nie prowadzi żadnych inwestycji budowlanych, nie dostarcza lokali a jedynie zarządza i administruje własnymi zasobami mieszkaniowymi.

Sposób pokrywania kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości reguluje art. 4 ust. 1-4 u.s.m. Zgodnie z tą regulacją:

• członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu;
• osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni;
• członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu;
• członkowie spółdzielni, którzy oczekują na ustanowienie na ich rzecz spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego albo prawa odrębnej własności lokalu, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów budowy lokali przez wnoszenie wkładów mieszkaniowych lub budowlanych;
• właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni.
  
  

Tym samym art. 4 u.s.m. stanowi o wnoszeniu opłat na tych samych zasadach zarówno członków spółdzielni, jak i osób niebędących członkami spółdzielni, a więc zrównuje te dwie kategorie mieszkańców.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (zwanej dalej u.p.d.o.p.) wolne od podatku są dochody spółdzielni, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści wyżej powołanego przepisu, żeby dochód spółdzielni mieszkaniowej korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie:

• dochód ten winien być uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,
• dochód ten musi być przeznaczony na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.
  
  

Pojęcie zasobów mieszkaniowych nie zostało zdefiniowane w u.p.d.o.p.

Minister Finansów w interpretacji ogólnej z dnia 5 marca 2008 r. Znak: DD6/8213/11/KWW/ 07/MB7/82, określił, iż przez „zasoby mieszkaniowe”, o których mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p., należy rozumieć m.in. jako:

• znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.:
  
  • dźwigi osobowe i towarowe,
  • aparaty do wymiany ciepła,
  • kotłownie i hydrofornie wbudowane,
  • klatki schodowe,
  • strychy, piwnice, komórki,
  • balkony, piwnice, komórki,
  • balkony, loggie,
  • garaże.
• pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.:
  
  • budynki (pomieszczenie) administracji osiedlowej, np.: spółdzielni mieszkaniowej, wspólnot mieszkaniowych,
  • kotłownie i hydrofornie wolnostojące,
  • osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
• urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione jak np.:
  
  • zbiorniki, doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków,
  • rurociągi i przewody sieci wodociągowe i telekomunikacyjne,
  • budowle inżynieryjne (studnie itp.) stacje transformatorowe,
  • budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki,
  • inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np.: latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.
  
  
  
  

Minister Finansów w przywołanej interpretacji wskazał, że związane z wyżej wymienionymi budynkami (lokalami mieszkalnymi i pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsze, odsetki za zwłokę od nieterminowych ich wpłat) oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Ponadto zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 13 listopada 2018 r., sygn. akt: I SA/Kr 651/18, garaż wykorzystywany przez mieszkańców lokali mieszkalnych zgodnie z jego przeznaczeniem, bez względu, czy położony w budynku mieszkalnym czy też nie, służy temu samemu celowi i pełni tę samą funkcję, a zatem stanowi element „zasobów mieszkaniowych” w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p.

Zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wyrażonym w interpretacji indywidualnej z 18 marca 2016 r., Znak: IBPB-1-2/4510-116/16/JP, istotą kwalifikacji dla celów zastosowania zwolnienia podatkowego wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p. jest okoliczność, że pomieszczenia spółdzielni służą mieszkańcom w szeroko pojętym zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Na podstawie stanu faktycznego i prawnego ustalonego w ww. interpretacji można przyjąć, że istotny dla uznania za dochód z tytułu gospodarki nieruchomościami jest faktyczny sposób wykorzystywania przez mieszkańców użytkowanych pomieszczeń, a nie stosunek prawny jaki łączy mieszkańców zasobów mieszkaniowych spółdzielni ze spółdzielnią.

Podsumowując Spółdzielnia Mieszkaniowa stoi na stanowisku, że dochód uzyskany przez spółdzielnię z tytułu użytkowania mieszkań przez osoby nieposiadające członkostwa, a będące właścicielami mieszkań lub posiadające spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych i wydatkowany na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, nie jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Analogicznie nie jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych dochód przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych a uzyskany przez Spółdzielnię z tytułu użytkowania garaży przez mieszkańców Spółdzielni (nieposiadających członkostwa), będących właścicielami garaży lub posiadający spółdzielcze własnościowe prawo do garażu.

W opinii Spółdzielni dochód przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych a uzyskany przez spółdzielnię z tytułu użytkowania lokali mieszkalnych przez osoby nieposiadające członkostwa a będące właścicielami mieszkań lub posiadający spółdzielcze własnościowe prawo do mieszkania należy ocenić z punktu widzenia art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p.

Również dochód przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych a uzyskany przez spółdzielnię od mieszkańców nieposiadających członkostwa, będących właścicielami garaży lub posiadający spółdzielcze własnościowe prawo do garażu należy ocenić z punktu widzenia art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p.

Ustawodawca w art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p. nie wiąże zwolnienia od podatku z członkostwem mieszkańców w Spółdzielni. A zatem w opinii Spółdzielni bez znaczenia dla zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych (winno być: podatku dochodowego od osób prawnych) jest istnienie stosunku członkostwa, a jedynie spełnienie przesłanek uzyskania dochodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz jego przeznaczenie na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W kwestiach podatku dochodowego spółdzielnia mieszkaniowa – jako podmiot posiadający osobowość prawną – podlega ogólnym regułom przewidzianym w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 ze zm., dalej: „updop”).

Jednocześnie, nie została ona wymieniona przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 updop, jako podmiot, który jest zwolniony od podatku.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 updop).

Jak wskazuje art. 12 ust. 1 powyższej ustawy, przychodami (…) są w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne (pkt 1), jak również inne, nie wymienione szczegółowo w ustawie zdarzenia, których skutkiem jest przyrost majątku podatnika.

Bez znaczenia jest źródło pochodzenia tych środków, tzn. czy zostały one wypracowane wskutek prowadzenia działalności gospodarczej, uzyskane jako pożytki zrealizowane przez spółdzielnię z nieruchomości wspólnej, czy też otrzymane w inny przewidziany tą ustawą sposób.

Natomiast, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści tego przepisu, aby dochód podmiotów, o których w nim mowa, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

• dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi;
• dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.
  
  

Podkreślenia wymaga fakt, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie.

Powyższe oznacza, że nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji „gospodarki” i „zasobów mieszkaniowych”, zatem należy w tym zakresie zastosować wykładnię językową. Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika, że pojęcie „gospodarki” nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. „Zasób” zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast, pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, określa rzeczy związane z mieszkaniem. Uwzględniając zakres tak rozumianego pojęcia „gospodarka” oraz pojęcia „zasoby mieszkaniowe”, uzasadnione jest twierdzenie, że przez gospodarkę zasobami mieszkaniowymi należy rozumieć całość działań mających na celu prawidłowe gospodarowanie substancją mieszkaniową znajdującą się w budynku mieszkalnym.

Reasumując, przez pojęcie „zasoby mieszkaniowe” należy rozumieć:

• znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami, wyposażenie techniczne jak np. dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,
• pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
• urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki - doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo - kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia),
• grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, na których posadowione są budynki mieszkalne (lub inne urządzenia zapewniające ich funkcjonowanie).
  
  

Wyliczone wyżej obiekty służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych i utrzymaniu zasobów mieszkaniowych. Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty (zaliczki) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1 updop, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 updop. Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile zostanie przeznaczony i wydatkowany na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody, osiągnięte z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów, gdyż nie będzie spełniony jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika m.in., że w zasobach mieszkaniowych Spółdzielni znajdują się lokale stanowiące odrębną własność oraz spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Osobami, którym przysługują powyższe prawa do lokali, są zarówno członkowie Spółdzielni, jak i osoby niebędące jej członkami. Spółdzielnia w swoich zasobach ma również garaże wolnostojące użytkowane na podstawie spółdzielczo własnościowego prawa do garażu, prawa odrębnej własności przez mieszkańców, którzy w zdecydowanej większości są członkami spółdzielni. Garaże użytkują też mieszkańcy Spółdzielni na podstawie spółdzielczo własnościowego prawa do lokalu lub prawa odrębnej własności, którzy nie posiadają członkostwa. Wszyscy, którym przysługują prawa do lokali mieszkalnych i garaży, niezależnie od posiadanego członkostwa, są zobowiązani do pokrywania opłat związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości. Wnoszone opłaty za lokale (mieszkalne i garaże) wpływają na rachunek bankowy Spółdzielni, a następnie są wydatkowane na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia czy dochód uzyskany przez Spółdzielnię Mieszkaniową z tytułu użytkowania lokali mieszkalnych oraz garaży przez osoby nieposiadające członkostwa w Spółdzielni podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Należyte odczytanie normy prawnej z art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, wymaga zastosowania wykładni systemowej zewnętrznej (w tym przypadku przepisów ustawy z dnia ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 845 ze zm., dalej: „u.s.m.”).

Stosownie do art. 1 ust. 1 u.s.m., celem spółdzielni mieszkaniowej, jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 u.s.m., przedmiotem działalności spółdzielni może być:

1. budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych,
2. budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych,
3. budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów,
4. udzielanie pomocy członkom w budowie przez nich budynków mieszkalnych lub domów jednorodzinnych,
5. budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu.
   
   

Na podstawie art. 1 ust. 3 u.s.m., spółdzielnia ma obowiązek zarządzania nieruchomościami stanowiącymi jej mienie lub nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków.

Art. 1 ust. 4 u.s.m. stanowi, że statut spółdzielni określa, którą działalność spośród wymienionych w ust. 2 i 3, prowadzi spółdzielnia.

Zgodnie z art. 1 ust. 6 u.s.m., spółdzielnia może prowadzić również inną działalność gospodarczą na zasadach określonych w odrębnych przepisach i w statucie, jeżeli działalność ta związana jest bezpośrednio z realizacją celu, o którym mowa w ust. 1, czyli zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin.

Jak wynika z wyżej powołanych przepisów, ustawowym obowiązkiem spółdzielni mieszkaniowych jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin nie zaś potrzeb mieszkaniowych dowolnych osób.

Podkreślić należy, że wszelkie świadczenia i usługi na rzecz podmiotów niebędących członkami spółdzielni mieszkaniowej, pozostają bez związku z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych członków oraz ich rodzin i nie stanowią gospodarki zasobami mieszkaniowymi w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 44 cyt. ustawy. Zatem uzyskany z tego tytułu dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych.

Z kolei z przytoczonej powyżej definicji zasobów mieszkaniowych wynika, że kluczowe znaczenie dla zaliczenia określonego obiektu (pomieszczenia) do tychże zasobów, ma związek takiego obiektu z lokalem mieszkalnym, w szczególności, jeżeli umożliwia ono prawidłowe i normalne korzystanie z takiego lokalu.

Garaże mieszczą się w pojęciu zasobów mieszkaniowych, jeśli są w określony sposób przypisane do znajdujących się w budynku mieszkalnym lokali mieszkalnych wykorzystywanych przez osoby będące członkami spółdzielni. W przypadku natomiast, gdy garaże służą osobom trzecim, tracą związek z celami mieszkaniowymi, gdyż są wykorzystywane w działalności innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Zatem, przychodów uzyskanych z tytułu użytkowania lokali mieszkalnych oraz garaży przez osoby nieposiadające członkostwa w Spółdzielni Mieszkaniowej nie można uznać za przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Z tej przyczyny dochody z ww. tytułów uzyskiwane od osób, które nie są członkami Spółdzielni nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania.

Za taką bowiem interpretacją przemawia wynikający z treści art. 1 ust. 1 u.s.m. zasadniczy cel działalności spółdzielni mieszkaniowej, którego realizacji służą zasoby mieszkaniowe. Wszelkie usługi na rzecz podmiotów niebędących członkami spółdzielni pozostają bez związku z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych członków i ich rodzin i nie stanowią, zatem gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Podobny pogląd wyraził również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 18 czerwca 2015 r. sygn. akt II FSK 1025/13, w którym stwierdził, że (...) wszelkie usługi na rzecz podmiotów niebędących członkami spółdzielni mieszkaniowej, w tym także wynajmowanie garaży, pozostają bez związku z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych członków oraz ich rodzin i nie stanowią gospodarki zasobami mieszkaniowymi w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p. Zgodnie zatem z poglądem zaprezentowanym przez ten Sąd przy poprzednim rozpoznaniu sprawy (I SA/Wr 945/11), uzyskany z tego tytułu dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 13 listopada 2018 r., sygn. akt: I SA/Kr 651/18, należy zauważyć, iż sąd w powołanej sprawie podzielił pogląd organu interpretacyjnego, zatem powołane orzeczenie w istocie potwierdza stanowisko tut. Organu. Istota wydanego orzeczenia sprowadza się do wskazania, że wyłącznie przychody uzyskane z opłat za garaże od osób zamieszkujących w zasobach Spółdzielni, będących równocześnie jej członkami są przychodami z gospodarki zasobami mieszkaniowymi o których mowa w art. 17 ust.1 pkt 44 u.p.d.o.p.

Należy zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i stanowisko Wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. Organ nie jest nimi związany.

Na marginesie zauważyć należy, że w powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji ogólnej z dnia 5 marca 2008 r. Znak: DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82, nie było mowy o wymogu członkostwa w spółdzielni dla celów skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

W świetle powyższego przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy, w kontekście zadanego pytania należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP

(art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.