Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.361.2019.3.TR
z 16 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2019 r. (data wpływu 24 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 października 2019 r. (data wpływu 29 października 2019 r.), pismem z dnia 15 listopada 2019 r. (data wpływu 20 listopada 2019 r.) oraz pismem z dnia 4 grudnia 2019 r. (data wpływu 11 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 17 października 2019 r. nr 0112-KDIL3-2.4011.361.2019.1.TR Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 17 października 2019 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 22 października 2019 r.), zaś w dniu 29 października 2019 r. (data nadania 25 października 2019 r.) do tut. organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie.

Jednakże, mimo że przedmiotowe pismo zostało nadesłane w wyznaczonym terminie, to informacje w nim zawarte nadal nie były na tyle precyzyjne i wystarczające, by doprecyzowały opisany stanu faktyczny w stopniu umożliwiającym wydanie jednoznacznego rozstrzygnięcia (interpretacji indywidulanej). Spowodowało to konieczność wystosowania drugiego wezwania.

Z uwagi na fakt, że na skutek odpowiedzi na pierwsze wezwanie ww. wniosek nadal nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 5 listopada 2019 r. nr 0112-KDIL3-2.4011.361.2019.2.TR Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej ponownie wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie ponownie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Drugie wezwanie wysłano w dniu 5 listopada 2019 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 8 listopada 2019 r.), zaś w dniu 20 listopada 2019 r. (data nadania 15 listopada 2019 r.) Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujące: dwa stany faktyczne oraz jedno zdarzenie przyszłe.

Opis stanów faktycznych:

1. Dnia 22 listopada 2018 r. Wnioskodawca zawarł umowę z „A” S.A., której przedmiotem było świadczenie usług informatycznych. Zgodnie z postanowieniami umowy, dokładna specyfika wykonywanych przez podatnika prac określona została w zamówieniu z dnia 22 listopada 2018 r., zgodnie z którym, przedmiotem zamówienia było: „tworzenie i implementacja rozwiązań IT; tworzenie dokumentacji technicznej w tym dokumentacji architektonicznej, podwykonawczej; zarządzanie procesem produkcji oprogramowania”.
   Na podstawie powyższego zamówienia podatnik wykonał prace i wystawił w 2019 roku faktury: (…) na łączną kwotę 100 440 (sto tysięcy czterysta czterdzieści) złotych netto.
2. Dnia 10 czerwca 2019 r. Wnioskodawca zawarł umowę z „B” Sp. z o.o., której przedmiotem było świadczenie usług IT, a dokładny zakres prac był na bieżąco konsultowany z kontrahentem. Podatnik oświadcza, że niniejsze prace obejmowały tworzenie nowych lub rozwijanie istniejących funkcjonalności oprogramowania poprzez tworzenie modelów baz danych, a także budowanie mechanizmów wyszukiwania danych.
   Za powyższe prace podatnik wystawił faktury nr: (…) oraz (…) na łączną kwotę 23 740 (dwadzieścia trzy tysiące siedemset czterdzieści) złotych netto.
   
   

Za wykonanie powyższych prac badawczo-rozwojowych podatnik osiągnął sumaryczny przychód w wysokości 124 180 zł netto, który pomniejszył o koszty uzyskania przychodu w wysokości 27 986,91 zł netto. Od wyliczonej w ten sposób podstawy opodatkowania uwzględniając kwotę wolną oraz inne ulgi podatnik odprowadził podatek liniowy na poziomie 19% i w wysokości 14 574 zł.

Opis zdarzenia przyszłego:

1. Dnia 26 lipca 2019 r. podatnik zawarł umowę z „C” S.A. z terminem obowiązywania od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r., której przedmiotem było „tworzenie i projektowanie oprogramowania komputerowego”. Podatnik będzie wykonywał prace badawczo rozwojowe zgodnie z przedmiotem umowy, za co wystawi faktury VAT na koniec każdego miesiąca wykonywania prac.
   
   

W uzupełnieniu wniosku, Zainteresowany podał, co następuje.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.).

Do opisanych we wniosku rozwiązań IT; dokumentacji; modelów baz danych; mechanizmów wyszukiwania danych; oprogramowań Wnioskodawcy nie przysługują kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Prawa te na mocy zawartych umów przysługują kontrahentom Wnioskodawcy. Sprzedaż powyższych praw następuje w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wytwarzanie i rozwijanie przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku przedmiotów ochrony kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej następuje w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa spełnia definicję działalności zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opisane we wniosku przedmioty ochrony kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej stanowią przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy o indywidualnym charakterze.

Działania Wnioskodawcy polegające na rozwoju i ulepszeniu oprogramowani zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tych oprogramowań.

Oprogramowania, które Wnioskodawca rozwija lub udoskonala udostępniane mu są przez kontrahentów, dla których świadczy usługi na podstawie zawartych umów. Wnioskodawca nie jest ich właścicielem ani współwłaścicielem. Okazyjnie Wnioskodawca korzysta również z ogólnodostępnych licencji.

Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz odrębną od niej ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego przychodu.

Wnioskodawca osiąga przedmiotowe dochody (stratę) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz z kwalifikowanego praw własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usług.

Natomiast w kolejnym uzupełnieniu wniosku Zainteresowany podał, co następuje.

Treść „Wnioskodawca osiąga przedmiotowe dochody (stratę) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usług” należy interpretować biorąc pod szczególną uwagę pierwszy człon niniejszego zdania, tj. „Wnioskodawca osiąga przedmiotowe dochody (stratę) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej”.

Przedmiotem umów zawartych przez Wnioskodawcę jest tylko i wyłącznie wytwarzanie i sprzedaż praw własności intelektualnej do tych podmiotów. Wnioskodawca obecnie nie świadczy innych, szeroko pojętych usług informatycznych na ich rzecz. Zatem przedmiotowe wartości nie podlegają „wliczeniu” w cenę świadczonych przez Wnioskodawcę usług, ale są podstawowym i jedynym przedmiotem sprzedaży pomiędzy Wnioskodawcą a jego kontrahentami.

Stwierdzenie „Do opisanych we wniosku rozwiązań IT; dokumentacji; modelów baz danych; mechanizmów wyszukiwania danych; oprogramowań Wnioskodawcy nie przysługują kwalifikowane prawa własności intelektualnej” zostało błędnie sformułowane, ponieważ niniejsze prawa pierwotnie przysługują Wnioskodawcy, jednak potem zostają sprzedane do podmiotów z nim współpracujących. Wnioskodawca zatem posiada prawo do ich sprzedaży, jako że zostały one przez niego wytworzone.

Ponadto Zainteresowany wskazał, że przeniesienie praw własności intelektualnej, których dotyczy wniosek, nastąpiło w roku podatkowym 2019 w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy biorąc pod uwagę objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX Wnioskodawca może skorzystać z obniżonej 5% stawki podatku dochodowego oraz skorygować jego wysokość za okres od stycznia do sierpnia 2019 r. do kwoty 2 112 (dwa tysiące sto dwanaście) złotych, a także czy może zastosować obniżoną stawkę podatku dla przychodu osiągniętego w przyszłości ze świadczenia prac na rzecz kontrahenta „C” S.A.?

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę charakter wykonywanych przez niego prac oraz inne okoliczności ich wykonywania określone dokładnie w umowach, może on skorzystać z obniżonej stawki podatku dochodowego oraz skorygować wysokość podatku dochodowego za miesiące od stycznia do sierpnia 2019 r., a także zastosować obniżoną stawkę podatku dla przychodu osiągniętego w przyszłości ze świadczenia prac na rzecz kontrahenta „C” S.A.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych: dwóch stanów faktycznych oraz jednego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

W drugim uzupełnieniu wniosku Zainteresowany doprecyzował i zarazem zawęził, że przedmiotem umów zawartych przez Wnioskodawcę jest tylko i wyłącznie wytwarzanie i sprzedaż praw własności intelektualnej do podmiotów. Wnioskodawca obecnie nie świadczy innych, szeroko pojętych usług informatycznych na ich rzecz. Zatem przedmiotowe wartości nie podlegają „wliczeniu” w cenę świadczonych przez Wnioskodawcę usług, ale są podstawowym i jedynym przedmiotem sprzedaży pomiędzy Wnioskodawcą a jego kontrahentami.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

W pierwszym uzupełnieniu wniosku Zainteresowany podał, że prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz odrębną od niej ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego przychodu.

Autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca doprecyzował, że do rezultatu każdej z opisanych we wniosku aktywności pierwotnie przysługują mu kwalifikowane prawa własności intelektualnej, a dopiero potem zostają one sprzedane do podmiotów z nim współpracujących. Wskazał również, że przedmiotem umów zawartych przez Wnioskodawcę jest tylko i wyłącznie sprzedaż praw własności intelektualnej do innych podmiotów.

Reasumując: na gruncie przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawcy przysługuje prawo do preferencyjnego opodatkowania dochodu z tytułu sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej według stawki 5%.

Jednocześnie informuje się, że organ interpretacyjny nie ma możliwości odnoszenia się do konkretnych kwot i potwierdzenia prawidłowości wyliczeń wynikających z przedmiotowego wniosku z uwagi na fakt, że przepis art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa nakłada na organ interpretacyjny obowiązek udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Z uwagi na powyższe, nie podlegają urzędowej interpretacji zasady rachunkowego określania (wyliczenia) podstawy opodatkowania i samego podatku, gdyż wykraczałoby to poza zakres interpretacji przepisów prawa podatkowego. Ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać, nie należą do kompetencji tut. organu. Ponadto, zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, to na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu – zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez właściwy rzeczowo organ podatkowy w toku stosownych postępowań weryfikacyjnych.

Końcowo, informuje się również, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej organ interpretacyjny nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego, przedstawionym przez Wnioskodawcę i stanowiskiem Wnioskodawcy. W toku bowiem postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej upoważniony organ informacje niezbędne do wydania interpretacji czerpie wyłącznie z przedstawionych przez stronę opisów stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Jeżeli przedstawione we wniosku stany faktyczne i zdarzenie przyszłe będą się różniły od stanów występujących w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych. Należy też zauważyć, że to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. W rezultacie dokonywanie takich ustaleń jest możliwe wyłącznie w postępowaniach weryfikacyjnych, w szczególności w jurysdykcyjnym postępowaniu podatkowym, prowadzonym przez właściwy rzeczowo organ podatkowy, względnie w dalszych trybach wszczynanych stosownymi środkami zaskarżenia.

Interpretacja dotyczy:

• dwóch zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń oraz
• jednego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.