Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.577.2019.2.WN
z 16 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2019 r. (data wpływu 11 października 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 grudnia 2019 r. (data wpływu 6 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług wypożyczania instrumentów muzycznych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług wypożyczania instrumentów muzycznych. Wniosek został uzupełniony w dniu 6 grudnia 2019 r. o pełnomocnictwo.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej również jako: „Gmina”) jest jednostką samorządu terytorialnego. Poza zadaniami własnymi wykonywanymi wyłącznie w charakterze organu władzy publicznej, Gmina wykonuje również działalność gospodarczą, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina jest zatem czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Od dnia 1 grudnia 2015 r. Gmina podjęła wspólne rozliczanie podatku VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami budżetowymi. Z dniem tym, Gmina wstąpiła we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku VAT, prawa i obowiązki swoich jednostek budżetowych.

Wśród jednostek budżetowych, których rozliczenia VAT zostały scentralizowane z Gminą, znajduje się m.in. (…) Szkoła Muzyczna (…) (dalej jako: „Szkoła muzyczna”). Zgodnie z art. 2 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. z 2019 r., poz. 1148), Szkoła muzyczna jest jednostką objętą systemem oświaty.

Szkoła muzyczna realizuje zadania własne Gminy z zakresu edukacji publicznej, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875), prowadząc działalność w zakresie bezpłatnej ogólnokształcącej i artystycznej edukacji publicznej dzieci i młodzieży w wymiarze przewidzianym dla szkoły podstawowej i szkół muzycznych I stopnia.

W ramach powyższej działalności, Szkoła muzyczna świadczy również odpłatne usługi wypożyczania instrumentów muzycznych. Zgodnie z par. 1 obowiązującego w Szkole muzycznej regulaminu, z wypożyczania instrumentów mogą korzystać wyłącznie uczniowie (…) Szkoły Muzycznej (…).

Instrumenty udostępniane są wychowankom Szkoły muzycznej celem umożliwienia im wykonywania niezbędnych ćwiczeń, doskonalących umiejętności nabywane w związku z kształceniem realizowanym przez szkołę. Wypożyczenia mają miejsce tylko w celu zapewnienia uczniom dostępu do instrumentów, bez których uczestnictwo w zajęciach szkolnych i kształcenie artystyczne byłoby niemożliwe. Wypożyczanie instrumentów nie jest obowiązkiem Szkoły muzycznej, uczniowie mogą korzystać z własnych instrumentów, jeśli takie posiadają. Mając jednak na względzie wysokie koszty zakupu instrumentów własnych, szkoła zdecydowała się wprowadzić taką formę udostępniania instrumentów, przede wszystkim po to, aby ułatwić dostęp do kształcenia artystycznego także dzieciom z rodzin uboższych, dla których koszt zakupu własnego instrumentu mógłby stanąć na przeszkodzie podjęciu przez dziecko nauki w Szkole muzycznej.

Rodzice lub opiekunowie prawni ucznia wypożyczającego składają podanie o wypożyczenie instrumentu. Decyzję odnośnie wypożyczenia, jak i przedterminowego zwrotu instrumentów, podejmuje Dyrektor Szkoły. Instrument przed wypożyczeniem jest wybierany przez nauczyciela prowadzącego. Rodzice lub prawni opiekunowie ucznia wypożyczającego spisują umowę wypożyczenia. Każdy instrument jest wypożyczany na czas określony nie dłużej jednak niż do zakończenia bieżącego roku szkolnego. Każda ze stron może wypowiedzieć umowę w dowolnym czasie, z 14-dniowym terminem wypowiedzenia. W wyjątkowych sytuacjach Dyrektor Szkoły może podjąć decyzję o wypożyczeniu instrumentu na czas wakacji. Wypożyczający ma obowiązek zdać instrument i rozliczyć się z opłat za jego wypożyczenie w terminie 14 dni od daty odebrania listu poleconego z informacją o konieczności zwrotu instrumentu. Okres wypożyczenia można prolongować na kolejny rok na podstawie wniesionego do końca bieżącego roku szkolnego pisemnego podania, jednakże na życzenie szkoły, wypożyczający zobowiązany jest zwrócić instrument.

Wypożyczony instrument przeznaczony jest wyłącznie do realizacji programu szkolnego, w trakcie zajęć szkolnych, przesłuchań, widowisk i koncertów organizowanych w ramach programu, jak również do samodzielnej nauki gry na instrumencie w domu po zajęciach lekcyjnych, w celu przygotowania się na kolejne zajęcia. Użytkownik nie może oddać instrumentu w podnajem lub użyczyć go osobom trzecim.

Na podstawie umowy najmu instrumentu muzycznego rodzice/opiekunowie wnoszą odpłatność za udostępnienie instrumentu w wysokości ustalonej corocznie zarządzeniem Dyrektora Szkoły. Odpłatność za wypożyczenie należy dokonać „z góry” przed odebraniem instrumentu z magazynu na przewidywany okres wypożyczenia. Dyrektor może zgodzić się na inną formę płatności, zwolnienie z opłat lub dokonywanie ich w formie miesięcznych rat.

Szkoła muzyczna nie realizuje usług wynajmu instrumentów celem osiągnięcia dodatkowego dochodu. Cena za wypożyczenie instrumentu jest na tyle niska, że nie stanowi dla Szkoły sposobu na osiąganie dodatkowego dochodu, a jedynie zwrot kosztów zakupu i eksploatacji instrumentów. Celem wypożyczania instrumentów muzycznych przez Szkołę muzyczną nie jest konkurencyjne wykonywanie tej działalności w stosunku do innych podmiotów prowadzących działalność w tym zakresie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wypożyczenie instrumentów muzycznych przez Szkołę muzyczną, w okolicznościach wskazanych w opisie stanu faktycznego, stanowi świadczenie usług zwolnionych z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a w związku z art. 43 ust. 17 i 17a Ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wypożyczenie instrumentów muzycznych przez Szkołę muzyczną, stanowi świadczenie usług zwolnionych z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a w związku z art. 43 ust. 17 i 17a Ustawy o VAT, jako świadczenie ściśle związane ze świadczeniem usług w zakresie kształcenia i wychowania przez jednostkę objętą systemem oświaty.

Uzasadnienie

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a Ustawy o VAT zwalnia się od podatku VAT usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W świetle art. 43 ust. 17 Ustawy o VAT, powyższego zwolnienia nie stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 17a Ustawy o VAT, analizowane zwolnienie, ma zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Prowadzony przez Szkołę muzyczną wynajem instrumentów spełnia wszystkie warunki wskazane w powyższych regulacjach.

W szczególności, Szkoła muzyczna jest jednostką objętą systemem oświaty. Wypożyczanie instrumentów jest ściśle związane z usługami podstawowymi w zakresie kształcenia i wychowania, bowiem udostępnienie instrumentów odbywa się tylko i wyłącznie na wychowanków szkoły w celu korzystania z instrumentów w trakcie zajęć oraz w czasie pozalekcyjnym w związku z koniecznością przygotowywania się na zajęcia szkolne.

Udostępnianie instrumentów muzycznych stanowi zatem działalność ściśle związaną z wykonywaniem przez Szkołę muzyczną usługi podstawowej, jaką jest edukacja publiczna, podlegająca zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a Ustawy o VAT.

Ponadto, wypożyczanie instrumentów muzycznych jest niezbędne do wykonywania usług podstawowych w zakresie kształcenia i wychowania, bowiem będąc szkołą prowadzoną w małej miejscowości wiejskiej, bez umożliwienia dostępu do instrumentów dzieciom z uboższych rodzin, szkoła mogłaby stanąć przed problemem zgromadzenia wystarczającej liczby wychowanków dla kontynuowania swojej działalności edukacyjnej.

Głównym celem wypożyczania instrumentów nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu poprzez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do innych podatników niekorzystających ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, ale umożliwienie dostępu do edukacji artystycznej uboższym mieszkańcom Gminy. Celem prowadzenia wypożyczalni nie jest więc uzyskiwanie dochodów z wypożyczenia, ale umożliwienie świadczenia usługi edukacyjnej.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Gminy, wypożyczenie instrumentów muzycznych stanowi świadczenie usług zwolnionych z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a w związku z art. 43 ust. 17 i 17a Ustawy o VAT, jako świadczenie ściśle związane ze świadczeniem usług w zakresie kształcenia i wychowania przez jednostkę objętą systemem oświaty.

Analogiczne stanowisko wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 16 kwietnia 2019 r., sygn. I SA/Wr 39/19, stwierdzając że:

„W ocenie Sądu, mając na uwadze powyżej wskazane regulacje prawne oraz orzecznictwo TSUE uzasadnionym jest twierdzenie, iż opisane we wniosku odpłatne udostępnianie pomocy dydaktycznych (instrumentów muzycznych) na rzecz uczniów szkół muzycznych Jednostki w celu realizacji programu szkolnego, mieści się w pojęciu usług ściśle związanych z działalnością edukacyjną objętych dyspozycją art. 43 ust. 17 i ust. 17a ustawy o VAT, gdyż są one w sposób ścisły, bezpośredni związane z usługą podstawową (edukacyjną) zwolnioną od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Sąd zgadza się ze stanowiskiem skarżącej, że wypożyczanie instrumentów muzycznych wyłącznie uczniom Szkoły Muzycznej w celu kontynuowania nauki gry na instrumencie w Szkole i poza Szkołą, stanowi w istocie element edukacji muzycznej, bez którego opanowanie gry na instrumencie nie byłoby możliwe. Samodzielne ćwiczenie gry na instrumencie w domu stanowi wręcz najistotniejszy element procesu kształcenia, gdyż opanowanie materiału wiąże się z koniecznością - często wielogodzinnych - ćwiczeń. Ćwiczenia te, z uwagi na swoją regularność i częstotliwość, z oczywistych przyczyn nie mogą być wykonywane przez cały czas w Szkole, stąd też istnieje oczywista konieczność wypożyczenia uczniom instrumentu celem ich wykonywania poza Szkołą”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust 1.

Natomiast zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. − Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia

‒ oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z treści art. 43 ust. 17 ustawy wynika, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub,
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 17a ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Aby ustalić, czy dana czynność ma ścisły związek z usługami kształcenia i wychowania, należy zastosować w pierwszym rzędzie wykładnię językową przepisu posiłkując się w tym zakresie definicją słownikową. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994, s. 1170), „związek” to stosunek różnych elementów łączących się ze sobą, wpływających na siebie, oddziaływających na siebie; spójność, łączność, powiązanie.

Przepisy krajowe, jak i europejskie, nie definiują usług „ściśle związanych”. Niemniej jednak, z brzmienia art. 43 ust. 17 i art. 43 ust. 17a ustawy wynika, że zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy ma zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe, jeżeli: są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, a ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej rozstrzygnął, że świadczenie usług lub dostawa towarów mogą być uznane za „ściśle związane” z działalnością edukacyjną, a przez to traktowane tak samo na gruncie podatkowym zgodnie z art. 13 część A ust. 1 lit. i) Szóstej Dyrektywy - Dz. Urz. UE L Nr 145, s. 1 ze zm. (obecnie art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE – Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.) tylko, gdy mają one rzeczywiście charakter pomocniczy w stosunku do działalności edukacyjnej stanowiącej świadczenie główne (wyrok w sprawie Horizon College C-434/05). Z orzecznictwa Trybunału wynika, że określone świadczenie może być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego.

Zgodnie z ww. regulacjami zwolnienia dotyczące dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi (przykładowo kształcenia) mają zastosowanie, jeżeli:

• usługi te są wykonywane przez podmiot korzystający ze zwolnienia przy świadczeniu usługi podstawowej,
• usługi te są niezbędne do wykonania usługi podstawowej,
• ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
  
  

Możliwość skorzystania ze zwolnienia w odniesieniu do świadczenia przez Wnioskodawcę usług ściśle związanych z usługą kształcenia, wymaga jednak spełnienia warunków wskazanych m.in. w ww. wyroku w sprawie Horizon College. Po pierwsze, zarówno główna działalność edukacyjna, jak i dostawa towarów lub świadczenie usług ściśle związane z tą działalnością muszą być wykonywane przez jeden z podmiotów, o których mowa w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE (por. pkt 34 wyroku Horizon College). Po drugie, świadczenie usług lub dostawa towarów ściśle związanych z czynnościami głównymi mogą korzystać ze zwolnienia tylko wtedy, jeżeli są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu (por. pkt 38 wyroku Horizon College). Po trzecie, świadczenie usług i dostawa towarów są wyłączone z zakresu zwolnienia, jeżeli ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu poprzez dokonywanie transakcji stanowiących bezpośrednią konkurencję w stosunku do działalności przedsiębiorstw wykonujących działalność gospodarczą, objętej podatkiem VAT (por. pkt 42 wyroku Horizon College).

Z opisu sprawy wynika, że Szkoła muzyczna jest jednostką objętą systemem oświaty zgodnie z art. 2 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r., która oprócz działalności w zakresie bezpłatnej ogólnokształcącej i artystycznej edukacji publicznej dzieci i młodzieży, świadczy również odpłatne usługi wypożyczania instrumentów muzycznych. Instrumenty udostępniane są wychowankom Szkoły muzycznej celem umożliwienia im wykonywania niezbędnych ćwiczeń, doskonalących umiejętności nabywane w związku z kształceniem realizowanym przez szkołę.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy wypożyczenie instrumentów muzycznych przez Szkołę muzyczną, stanowi świadczenie usług zwolnionych z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a, w związku z art. 43 ust. 17 i 17a ustawy.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów usługi edukacyjne świadczone przez Gminę za pośrednictwem Szkoły muzycznej, korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT – jako usługi świadczone przez jednostkę objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. − Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania.

Odnosząc się natomiast do odpłatnego udostępniania instrumentów muzycznych na rzecz uczniów wyjaśnić należy, że czynności te nie wypełniają dyspozycji usług ściśle związanych z działalnością edukacyjną objętych dyspozycją art. 43 ust. 17 i ust. 17a ustawy, gdyż nie są one w sposób ścisły, bezpośredni związane z usługą podstawową (edukacyjną) zwolnioną od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy. Nie można stwierdzić, że usługi odpłatnego udostępniania instrumentów są niezbędne do wykonania usługi podstawowej i bez nich czynność podstawowa nie mogłaby się odbyć. Z wniosku wynika bowiem, że uczniowie korzystają z przedmiotowych instrumentów muzycznych nie tylko w ramach zajęć szkolnych, przesłuchań, widowisk i koncertów organizowanych w ramach programu szkolnego, ale również do samodzielnej nauki gry na instrumencie w domu po zajęciach lekcyjnych. Jednakże wypożyczenie instrumentów nie jest obowiązkiem Szkoły muzycznej, uczniowie mogą korzystać z własnych instrumentów, jeśli takie posiadają.

Ponadto, z wniosku wynika również, że każdy instrument jest wypożyczany na czas określony nie dłużej jednak niż do zakończenia bieżącego roku szkolnego. Każda ze stron może wypowiedzieć umowę w dowolnym czasie, z 14-dniowym terminem wypowiedzenia. W wyjątkowych sytuacjach Dyrektor Szkoły może podjąć decyzję o wypożyczeniu instrumentu na czas wakacji.

Tym samym, odpłatne wypożyczenie instrumentów nie stanowi usługi niezbędnej do wykonania usługi edukacyjnej przez Wnioskodawcę.

Ponadto należy zauważyć, że instrumenty muzyczne są produktem dostępnym w obrocie gospodarczym i ich odpłatne udostępnianie nie musi być prowadzone w ramach zapewnienia usług kształcenia i wychowania. Wprowadzenie zwolnienia od podatku VAT dla usług odpłatnego udostępniania instrumentów muzycznych wyłącznie dla placówek szkolnych objętych systemem oświaty spowodowałoby zachwianie zasad konkurencji prowadzące do nierównego traktowania pozostałych podmiotów niekorzystających z tego zwolnienia. Bowiem instrumenty muzyczne są towarami dostępnymi nie tylko u Wnioskodawcy i nie tylko na terenie Gminy. Na rynku jest możliwość zakupu instrumentów lub ich wypożyczenia od innych podmiotów.

Zatem wskazane czynności – odpłatne wypożyczenie instrumentów muzycznych na rzecz uczniów – nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 w zw. z art. 43 ust. 17 i ust. 17a ustawy.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że wypożyczenie instrumentów muzycznych nie stanowi świadczenia usług zwolnionych z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a w związku z art. 43 ust. 17 i 17a ustawy jako świadczenie ściśle związane ze świadczeniem usług w zakresie kształcenia i wychowania przez jednostkę objętą systemem oświaty.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Należy również wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenie sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, że jest ono rozstrzygnięciem wydanym w konkretnej sprawie, osadzonym w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się odnoszącym, w związku z tym nie ma waloru wykładni powszechnie obowiązującej.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.