Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.443.2019.1.SP
z 16 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2019 r. (data wpływu 21 października 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków w związku z przekazaniem pracownikom upominku z okazji jubileuszu powstania Spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków w związku z przekazaniem pracownikom upominku z okazji jubileuszu powstania Spółki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka akcyjna (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca otrzymuje przychody ze sprzedaży najwyższej klasy produktów z branży wyposażenia sklepowego i magazynowego. W związku z wypłatą wynagrodzeń za pracę na rzecz zatrudnionych pracowników Wnioskodawca występuje w roli płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. Spółka w ostatnim czasie obchodziła jubileusz 30-lecia. Z tej okazji została zorganizowana impreza integracyjna, na której zostali nagrodzeni pracownicy, którzy przepracowali w Spółce ponad 20 lat. Wnioskodawca przekazał wybranym pracownikom prezenty (…), których wartość wyniosła 1 869,00 PLN/szt.

Nabycie prezentów nastąpiło ze środków obrotowych Wnioskodawcy. Prezent nie stanowił dla pracowników dodatkowej formy gratyfikacji za wykonaną pracę. Otrzymanie tego rodzaju prezentu przez pracowników nie wynikało z zawartych z Wnioskodawcą umów o pracę, regulaminu pracy lub innych aktów wewnętrznych Wnioskodawcy. Obdarowany nie mógł dochodzić wydania przedmiotu planowanego prezentu na podstawie żadnego stosunku prawnego ani roszczenia. Obdarowany nie był świadomy, czy przekazanie będzie miało miejsce, ani co będzie jego przedmiotem. Prezenty były niespodziankami z okazji jubileuszu 30-lecia Spółki, na którym zostali nagrodzeni wszyscy pracownicy, którzy przepracowali w Spółce ponad 20 lat. Przekazanie prezentu było formą przekazania gratulacji (z okazji ponad dwudziestoletniego stażu pracy w Spółce) a nie elementem wynagrodzenia, do zapłaty którego zobowiązany jest Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy o pracę. Wszyscy nagrodzeni pracownicy przyjęli niespodzianki (prezenty). Pracownik mógł zrzec się nagrody i nie przyjąć niespodzianki, jednakże taka sytuacja nie miała miejsca.

Jedynym kryterium uprawniającym do otrzymania prezentu przez pracownika był staż pracy. Zostali nagrodzeni tylko Ci pracownicy, którzy przepracowali w Spółce ponad 20 lat i nie otrzymali takich prezentów na poprzednich spotkaniach jubileuszowych. Wcześniej były zorganizowane dwa takie spotkania jubileuszowe i na każdym z nich grupa pracowników z ponad 20 – letnim stażem otrzymywała prezenty w postaci (…). Pracownicy, którzy nie posiadali wymaganego stażu pracy nie otrzymywali prezentów. Wnioskodawca wybrał na prezenty ..., ponieważ jest to urządzenie zaawansowane technologicznie, które będzie użyteczne dla pracownika zarówno w jego życiu prywatnym jak również może wspierać go w wykonywanych zadaniach pracowniczych. Zdaniem Wnioskodawcy taki prezent jest odpowiedni do uhonorowania pracownika za jego długoletni staż pracy. Wydatek na ... został udokumentowany fakturą zakupową. Pracownicy nie potwierdzali odbioru prezentu poprzez kwitowanie odbioru prezentu. Prezenty przekazane pracownikom przez Spółkę na imprezie integracyjnej mogą być wykorzystywane przez pracowników zarówno do celów prywatnych jak również do celów służbowych. Pracownik ma dowolność w użytkowaniu (…). Otrzymane prezenty nie mają związku z wykonywaną pracą przez pracowników.

Pragniemy również dodać, że nagrodzeni pracownicy znajdują się na różnych stanowiskach pracy. Są to m.in. pracownicy administracyjni oraz pracownicy produkcyjni. Zaznaczamy, że otrzymane przez pracowników nagrody nie miały charakteru uznaniowego i nie zależały od zajmowanego przez pracownika stanowiska.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup prezentów (…) z okazji i w okolicznościach wskazanych powyżej Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej „ustawa o CIT”)?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione za zakup prezentów (…) z okazji i w okolicznościach wskazanych powyżej Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Przepis ten daje możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że są one celowe i wykazują bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródeł przychodów. Przy czym, wydatek nie może być wymieniony w katalogu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Tym samym, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez Spółkę za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik)
  

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  

• został właściwie udokumentowany,
  

• nie może znajdować się w grupie wydatków, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
  
  
  

W ocenie Spółki w niniejszej sprawie kluczowe znaczenie będą mieć dwie przesłanki dotyczące: celowości oraz braku występowania w katalogu z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Pozostałe należy bowiem uznać za spełnione.

Odnośnie ww. przesłanki celowości wydatku należy to tłumaczyć w ten sposób, że możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu uzależniona jest od rzetelnej całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu. Zaś z punktu widzenia wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT rozważyć należy, czy w niniejszej sprawie wydatki te mają charakter reprezentacji, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11 stwierdził, Ze celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy.

Oznacza to, że „reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia. Stanowisko powyższe zostało potwierdzone w interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów w dniu 25 listopada 2013 r. Nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521.

Z punktu widzenia reprezentacji, dodatkowo należy mieć też na względzie zmieniającą się rzeczywistość gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe lub utrudnione byłoby prowadzenie działalności gospodarczej.

W tym kontekście, w ocenie Spółki wydatki na prezenty (...) dla pracowników, którzy od ponad 20 lat pracują na jej rzecz są wydatkami celowymi z punktu widzenia prowadzonej działalności gospodarczej, nakierowane są na uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie przychodów, jak również nie stanowią wydatków o charakterze reprezentacyjnym.

W ocenie Spółki powyższe wynika z faktu, że nagrodzeni pracownicy zostali docenieni oraz uhonorowani za wkład włożony w rozwój Spółki jak również ich lojalność wobec Wnioskodawcy, co ma wpływ na większą motywację pracowników do pracy. To z kolei wpływa na lepsze wyniki pracy i w konsekwencji wyższe zyski (przychody), ponieważ pracownicy będą pracować w sposób bardziej dokładny oraz efektywny.

Należy również zauważyć, że takie działanie podjęte przez Spółkę wpłynie pozytywnie także na pracowników z krótszym stażem pracy. Dostrzegą oni bowiem, że Spółka docenia zaangażowanie i trwałą współpracę z Wnioskodawcą, także poprzez inne formy gratyfikacji niż wynagrodzenie za pracę. To zdaniem Spółki również będzie miało wpływ na lepsze wyniki pracy tych pracowników oraz wyższe zyski (przychody) Wnioskodawcy.

Ponadto, przekazane prezenty (...) nie mają charakteru wystawnego i są skierowane do pracowników, a nie na zewnątrz firmy. Działania Spółki należy też uznać za obowiązującą obecnie normę i mieszczącą się w pojęciu dobrych obyczajów praktykę postępowania względem pracowników.

Podsumowując, Wnioskodawca uważa, że wydatki na prezenty (...) dla pracowników, którzy od ponad 20 lat pracują na jej rzecz są wydatkami celowymi z punktu widzenia prowadzonej działalności gospodarczej, a tym samym nakierowane są na uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie przychodów, jak również nie stanowią wydatków o charakterze reprezentacyjnym. Spółka jest więc uprawniona do zaliczenia wydatków na zakup (…) do swoich kosztów podatkowych.

Wnioskodawca wskazuje, że stanowisko zgodnie z którym wydatki poniesione na zakup prezentów stanowią koszty uzyskania przychodów przedsiębiorcy, w sytuacji gdy podmiot ten wykaże w sposób niebudzący wątpliwości, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych, przykładowo w:

1. interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 24 stycznia 2018 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.15.2018.1.BM, w której organ zauważył, że:
   „Stosownie do powyższych ustaleń, przedstawionym we wniosku wydatkom na nabycie zegarków nie można przypisać znamion reprezentacji, gdyż zgodzić się należy z Wnioskodawcą, iż uczczenie jubileuszu istnienia Zakładu, poprzez wręczenie swoim pracownikom upominków w postaci zegarków, z wygrawerowanym logiem Spółki, ma na celu pozytywny wpływ na ogólną działalność Spółki (wzmocni więź Spółki z pracownikami, podkreśli, iż należą oni do liczącej się, stabilnej finansowo organizacji, co z może być dla nich bodźcem do dalszej efektywnej pracy). Wydatki te nie należą zatem do katalogu wydatków, które zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.”
   
2. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 czerwca 2015 r., nr IPPB6/4510-52/15-2/AK w której organ odstępując od uzasadnienia prawnego uznał za prawidłowe stanowisko Spółki, która w uzasadnieniu wniosku stwierdziła, że:
   „(...) wydatki na rzecz pracowników, co do zasady, są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów jako mające związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i uzyskanymi przychodami i nie są wymienione w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. W ramach wydatków na rzecz pracowników potrącanych w kosztach podatkowych – mieszczą się nie tylko „standardowe” wydatki ponoszone przez pracodawcę (takie jak koszty wynagrodzeń zasadniczych, dodatki z tytułu godzin nadliczbowych, różnego rodzaju nagrody, itp.), ale stosowne zachowania i świadczenia związane z istniejącym aktualnie lub uprzednio stosunkiem pracy. Zdaniem Spółki, w ramach tych wydatków mieszczą się także, jako pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy – wydatki poniesione (ze środków obrotowych) na zakup kwiatów dla przechodzącego na emeryturę byłego pracownika. Pożegnanie pracownika (byłego pracownika) odchodzącego na emeryturę jest powszechnie przyjętą przez pracodawców normą zwyczajową – towarzyszą temu zwykle wręczenie kwiatów i drobny, symboliczny upominek. Czy też wręczanie kwiatów z okazji jubileuszu, bądź też imienin. Zachowanie pracodawcy jest wyrazem szacunku dla pracownika, pamięci, podziękowania za pracę, zaangażowanie i włożony wkład w tworzenie zakładu i uzyskiwane przychody, a w konsekwencji wzmacnia więzi pomiędzy pracownikami, ma określone działanie motywacyjne dla pracowników, a tym samym pośrednio wpływa na poziom osiąganych przychodów.”
   
   
   

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie zajętego przez nią stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.