Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.452.2019.1.MF
z 16 grudnia 2019 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 października 2019 r. (data wpływu 22 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Spółka za datę powstania przychodu prawidłowo uzna ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 22 października 2019 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Spółka za datę powstania przychodu prawidłowo uzna ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca (dalej: „komitent”) ma zamiar zawrzeć ze Spółką X S.A. (dalej: „komisant”) umowę komisu, na podstawie której komisant oraz spółki z Grupy komisanta będą dokonywać sprzedaży Towaru po cenach detalicznych. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się wydawaniem i sprzedażą książek dziecięcych, psychologicznych, poradników, beletrystyki. Zgodnie z umową komisu, komisant ustala cenę detaliczną, która może być ceną wyższą lub niższą od ceny rekomendowanej (ceny oznaczonej w rozumieniu kodeksu cywilnego). Cena Rekomendowana nie stanowi ceny minimalnej lub stałej, po której komisant lub spółki z Grupy komisanta powinny sprzedawać Towary. Komitent dostarcza Towar do komisanta wyłącznie na podstawie składanych przez komisanta Zamówień Towaru, w wyznaczone miejsce dostawy i wydania. Dostawa odbywa się na koszt komitenta. Towar zostaje odebrany w chwili podpisania przez komisanta dokumentu odbioru Towaru. Z chwilą przejęcia dostawy Towaru, na komisanta przechodzi ryzyko utraty, uszkodzenia i zniszczenia Towaru, a także obowiązek ubezpieczenia dostarczonego mu Towaru. Komisant sporządza Miesięczne raporty Sprzedaży, które przekazuje komitentowi w terminie 3 dni od zakończenia miesiąca kalendarzowego, w którym nastąpiła faktyczna sprzedaż towaru na rzecz ostatecznego klienta. Komitent zobowiązany jest do zatwierdzenia Miesięcznego Raportu Sprzedaży. Na podstawie zatwierdzonego Raportu Sprzedaży komisant oblicza należną mu Prowizję. Zgodnie z proponowaną umową komisu Komitent po otrzymaniu Raportu zobowiązany jest wystawić na Komisanta fakturę VAT (metoda kasowa) z tytułu rozliczenia Towaru sprzedanego na rzecz klientów w okresie rozliczeniowym objętym Miesięcznym Raportem Sprzedaży. Kwota netto faktury za okres rozliczeniowy objęty Miesięcznym Raportem Sprzedaży zostanie obliczona jako różnica między Ceną Detaliczną netto a kwotą prowizji należnej komisantowi netto za okres rozliczeniowy objęty Miesięcznym Raportem Sprzedaży z tytułu sprzedaży Towaru z określonej kategorii.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Rozliczając transakcje komisowe należy mieć na uwadze, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uwzględniają specyficznej formy sprzedaży jaką jest komis, czy zatem Spółka za datę powstania przychodu prawidłowo uzna ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest przyszłe postępowanie oparte na rozpoznaniu przychodu podatku CIT w dacie ostatniego dnia miesiąca uwzględnionego w Miesięcznym Raporcie Sprzedaży otrzymanym od komisanta zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, dalej: „updop”), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Stosownie do art. 12 ust. 3 updop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
W myśl art. 12 ust. 3a updop, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
- wystawienia faktury albo
- uregulowania należności.
Z przytoczonych powyżej przepisów wynika generalna zasada, że przychód podatkowy dla celów podatku dochodowego od osób prawnych powstaje w dniu wydania sprzedanych rzeczy, o ile dzień ten jest wcześniejszy niż dzień wystawienia faktury, czy też uregulowania należności.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca ma zamiar zawrzeć ze Spółką X S.A. umowę komisu, na podstawie której komisant oraz spółki z Grupy komisanta będą dokonywać sprzedaży Towaru po cenach detalicznych. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się wydawaniem i sprzedażą książek dziecięcych, psychologicznych, poradników, beletrystyki. Zgodnie z umową komisu, komisant ustala cenę detaliczną, która może być ceną wyższą lub niższą od ceny rekomendowanej (ceny oznaczonej w rozumieniu kodeksu cywilnego). Cena Rekomendowana nie stanowi ceny minimalnej lub stałej, po której komisant lub spółki z Grupy komisanta powinny sprzedawać Towary. Komitent dostarcza Towar do komisanta wyłącznie na podstawie składanych przez komisanta Zamówień Towaru, w wyznaczone miejsce dostawy i wydania. Dostawa odbywa się na koszt komitenta. Towar zostaje odebrany w chwili podpisania przez komisanta dokumentu odbioru Towaru. Z chwilą przejęcia dostawy Towaru, na komisanta przechodzi ryzyko utraty, uszkodzenia i zniszczenia Towaru, a także obowiązek ubezpieczenia dostarczonego mu Towaru. Komisant sporządza Miesięczne raporty Sprzedaży, które przekazuje komitentowi w terminie 3 dni od zakończenia miesiąca kalendarzowego, w którym nastąpiła faktyczna sprzedaż towaru na rzecz ostatecznego klienta. Komitent zobowiązany jest do zatwierdzenia Miesięcznego Raportu Sprzedaży. Na podstawie zatwierdzonego Raportu Sprzedaży komisant oblicza należną mu Prowizję. Zgodnie z proponowaną umową komisu Komitent po otrzymaniu Raportu zobowiązany jest wystawić na Komisanta fakturę VAT (metoda kasowa) z tytułu rozliczenia Towaru sprzedanego na rzecz klientów w okresie rozliczeniowym objętym Miesięcznym Raportem Sprzedaży. Kwota netto faktury za okres rozliczeniowy objęty Miesięcznym Raportem Sprzedaży zostanie obliczona jako różnica między Ceną Detaliczną netto, a kwotą prowizji należnej komisantowi netto za okres rozliczeniowy objęty Miesięcznym Raportem Sprzedaży z tytułu sprzedaży Towaru z określonej kategorii.
Umowa komisu uregulowana została w ustawie z dnia 23 kwietnia 1694 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1145 ze zm., dalej: „KC”). Stosownie do art. 765 KC, przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym.
Mając na względzie przywołane przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że u komitenta (tj. oddającego rzecz w komis) przychód powstaje w dacie zbycia (wydania) przedmiotu umowy komisu przez komisanta, który działa na rzecz komitenta, zgodnie z art. 12 ust. 3 i 3a updop. Jeżeli bowiem Wnioskodawca ma obowiązek wystawienia faktury w związku ze sprzedażą towarów, zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 3a updop, zgodnie z którym przychód powstanie w dniu wydania rzeczy, jednak nie później niż w dniu wystawienia faktury.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, oparte na rozpoznaniu przychodu podatku CIT w dacie ostatniego dnia miesiąca uwzględnionego w Miesięcznym Raporcie sprzedaży otrzymanym od komisanta zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.