Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.440.2019.1.JC
z 11 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z poźn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2019 r. (data wpływu 14 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Zgromadzenie, jako kościelna osoba prawna, która jest zwolniona z płacenia podatku dochodowego od wynajmu, ponieważ przeznacza dochody z wynajmu na cele zwolnione zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlega podatkowi od przychodów z budynków na podstawie art. 24b ustawy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Zgromadzenie, jako kościelna osoba prawna, która jest zwolniona z płacenia podatku dochodowego od wynajmu, ponieważ przeznacza dochody z wynajmu na cele zwolnione zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlega podatkowi od przychodów z budynków na podstawie art. 24b ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zgromadzenie jest kościelną osobą prawną, co potwierdza zaświadczenie z MSWiA (w załączeniu kopia zaświadczenia - notarialnie poświadczona).

Zgromadzenie jest właścicielem zabudowanej nieruchomości.

Zgromadzenie wynajmuje część swoich budynków dla Stowarzyszenia na prowadzenie działalności dydaktycznej i edukacyjnej – na potrzeby prowadzenia szkoły podstawowej. Pozostała część jest zamieszkana przez członkinie Zgromadzenia. Zgromadzenie nie płaci podatku dochodowego od osób prawnych za dochody z wyżej wymienionego wynajmu, które przeznacza na cele kultu religijnego, charytatywno-opiekuńcze i na konserwację zabytków, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy (jednolity tekst Dz. U. z 2019 r. poz. 865, 1018) o podatku dochodowym od osób prawnych, dalej zwana ustawa o CIT. Zgromadzenie składa roczną deklaracje CIT-8 z załącznikami określającymi tytuł zwolnienia.

Zgromadzenie płaci podatek VAT od dochodu z tego wynajmu, co miesiąc przesyła do właściwego Urzędu Skarbowego deklaracje VAT-7 i plik JPK-VAT.

Zgromadzenie płaci również podatek od nieruchomości od wynajętej części nieruchomości według stawki przewidzianej dla budynków pozostałych (art. 5 ust 1 pkt 2 lit e Ustawy o podatkach i opłatach lokalnych) zgodnie z Interpretacją indywidualną wydaną w tej sprawie przez Prezydenta Miasta na wniosek Zgromadzenia.

Zgromadzenie nie prowadzi ewidencji środków trwałych - budynków. Wynajmowane pomieszczenia Stowarzyszenie własnymi środkami finansowymi modernizuje i dostosowuje na potrzeby dydaktyczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Zgromadzenie, jako kościelna osoba prawna, która jest zwolniona z płacenia podatku dochodowego od wynajmu, ponieważ przeznacza dochody z wynajmu na cele zwolnione zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlega podatkowi od przychodów z budynków na podstawie art. 24b Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? Czy podatek od przychów z budynków dotyczy organizacji non-profit?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 24b ust. 1 ustawy o CIT należy płacić „podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który:

1. stanowi własność albo współwłasność podatnika,
2. został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,
3. jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - zwany dalej „podatkiem od przychodów z budynków”.
   
   

Dotyczy to budynków, których wartość przekracza 10.000.000 zł

Część budynków, których dotyczy pytanie jest własnością Zgromadzenia, jest oddane do użytkowania na podstawie umowy najmu i jest położone na terytorium Rzeczypospolitej.

Wyżej wymieniona ustawa w art. 24b ust. 13 mówi, że:

„Podatnicy mogą nie wpłacać podatku od przychodów z budynków, jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25, za dany miesiąc”.

Zdaniem Wnioskodawcy oznacza to, że „podatek od przychodów z budynków” jest współzależny od podatku dochodowego. W związku z tym jeżeli Zgromadzenie jest zwolnione z podatku dochodowego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy o CIT to jest też zwolnione z podatku od przychodów z budynków.

Stowarzyszenie własnymi środkami finansowymi modernizuje wynajmowane pomieszczenia i dostosowuje je na potrzeby dydaktyczne. Zgromadzenie nie prowadzi ewidencji środków trwałych - budynków. Trudna do określenia dla Zgromadzenia jest comiesięczna wartość budynku, o której jest mowa w art. 24b ust. 3 ustawy o CIT: „Przychód, o którym mowa w ust. 1, stanowi ustalona na pierwszy dzień każdego miesiąca wartość początkowa podlegającego opodatkowaniu środka trwałego wynikająca z prowadzonej ewidencji, a w miesiącu, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji - wartość początkowa ustalona na dzień wprowadzenia środka trwałego do ewidencji”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Kościelne osoby prawne, stosownie do art. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm.; dalej: „updop”), są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Jednocześnie, nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 updop jako podmioty, które zwolnione są od podatku. W rezultacie podmioty te podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w updop.

Stosownie do art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 updop).

Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2 (…) (art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop). Oznacza to, że dochody wolne od podatku nie są uwzględniane przy wyliczeniu podstawy opodatkowania (straty).

Ustalony w powyższy sposób dochód może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 updop. Przepis ten zawiera bowiem katalog dochodów (przychodów) wolnych od podatku. Innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a updop, wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:

1. z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,
   
2. z pozostałej działalności - w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.
   
   

Zauważyć należy, że analogiczne regulacje zostały zawarte w art. 55 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2019 r. poz. 1347; dalej: „uspdk”).

Kościelne osoby prawne są zwolnione od opodatkowania z tytułu przychodów ze swojej działalności niegospodarczej. W tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy o zobowiązaniach podatkowych (art. 55 ust. 2 uspdk).

Dochody z działalności gospodarczej kościelnych osób prawnych oraz spółek, których udziałowcami są wyłącznie te osoby, są zwolnione od opodatkowania w części, w jakiej zostały przeznaczone w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na cele kultowe, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, działalność charytatywno-opiekuńczą, punkty katechetyczne, konserwację zabytków oraz na inwestycje sakralne, o których mowa w art. 41 ust. 2, i te inwestycje kościelne, o których mowa w art. 41 ust. 3, których przedmiotem są punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze, jak również remonty tych obiektów (art. 55 ust. 3 uspdk).

W myśl art. 17 ust. 1a updop, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy:

1. dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub dochodów uzyskanych z handlu tymi wyrobami; zwolnieniem objęte są jednak dochody podmiotów, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, uzyskane z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego;
1a. dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k.

Ponadto, stosownie do art. 17 ust. 1a pkt 2 updop, zwolnienie to nie ma zastosowania, jeżeli uzyskane przez podatnika dochody, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowane są na inne cele niż określone ww. zwolnieniem.

Zatem przepis ten wprowadza ograniczenie zakresu zwolnienia wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b updop tylko do dochodu, który podatnik nie tylko przeznaczy na cele określone w ww. przepisie, ale i wydatkuje na te cele. Istotne jest to, że samo przeznaczenie dochodu na cele wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b updop nie wystarczy dla zachowania prawa do zwolnienia, gdyż wydatkowanie dochodu na inny cel, to zwolnienie unicestwi. Jest tu charakterystyczne to, że art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b updop w istocie tylko określa cele, które uzasadniać mogą zwolnienie od podatku, o ile podatnik osiągnie dochód. Nie określa on żadnych innych warunków tego zwolnienia. Czyni to natomiast ustawodawca w powołanym wyżej przepisie art. 17 ust. 1a pkt 2 updop, z którego wynika, że samo tylko przeznaczenie dochodu na określony w przepisach cel nie jest wystarczające do zwolnienia, o ile dochód nie będzie wydatkowany na ten cel.

Kolejny warunek omawianego zwolnienia ustawodawca wprowadził w art. 17 ust. 1b updop. Zgodnie z tym przepisem, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Ustawodawca wprowadził w tym przepisie ułatwienie dla podatników w korzystaniu ze zwolnienia, bowiem postanowił, że wydatkowanie dochodu może nastąpić - po uprzednim jego (lub równoczesnym) przeznaczeniu - w czasie znacznie późniejszym od momentu jego osiągnięcia i przeznaczenia. Jednakże wprowadził przy tym warunek rozwiązujący - pozbawiający podatnika zwolnienia w przypadku jego wydatkowania na inny niż preferowany cel ustawowy.

Użycie przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4b updp sformułowania „w części przeznaczonej na cele wymienione w pkt 4a lit. b” oznacza, że przeznaczenie dochodów podatnika na realizację innych celów nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia tego dochodu od opodatkowania.

Należy podkreślić, że zwolnienie przedmiotowe o jakim mowa w powołanych wcześniej przepisach, jest wyjątkiem od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania. Z tego względu musi być interpretowane ściśle, zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu, z którego ono wynika.

Zgodnie z art. 24b ust. 1 updop, podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który:

1. stanowi własność albo współwłasność podatnika,
2. został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,
3. jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

– zwany dalej „podatkiem od przychodów z budynków”, wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.

W myśl art. 24b ust. 2 updop, zwalnia się od podatku od przychodów z budynków przychód ze środka trwałego będącego budynkiem mieszkalnym oddanym do używania w ramach realizacji programów rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa społecznego, jeżeli zwolnienie to stanowi rekompensatę spełniającą warunki określone w decyzji Komisji z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (Dz. Urz. UE L 7 z 11.01.2012, str. 3).

Stosownie do art. 24b ust. 3 updop, przychód, o którym mowa w ust. 1, stanowi ustalona na pierwszy dzień każdego miesiąca wartość początkowa podlegającego opodatkowaniu środka trwałego wynikająca z prowadzonej ewidencji, a w miesiącu, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji – wartość początkowa ustalona na dzień wprowadzenia środka trwałego do ewidencji.

W przypadku gdy budynek został oddany do używania w części, przychód ustala się proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej oddanej do używania w całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję, o której mowa w zdaniu pierwszym, ustala się na dzień określony w ust. 3 (art. 24b ust. 6 updop).

W myśl art. 24b ust. 7 updop, nie ustala się przychodu, o którym mowa w ust. 1, w przypadku, gdy ustalony na dzień określony w ust. 3, łączny udział oddanej do używania powierzchni użytkowej budynku nie przekracza 5% całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku.

Zgodnie z art. 24b ust. 9 updop, podstawę opodatkowania stanowi suma przychodów, o których mowa w ust. 1, z poszczególnych budynków, pomniejszona o kwotę 10 000 000 zł.

W przypadku gdy podatnik posiada udział w kapitale innego podmiotu w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 w zakresie, o którym mowa w art. 11a ust. 2 pkt 1, kwotę, o której mowa w ust. 9, ustala się w takiej proporcji, w jakiej przychód, o którym mowa w ust. 1, pozostaje do ogólnej kwoty takich przychodów podatnika oraz podmiotów z nim powiązanych (art. 24b ust. 10 updop).

Stosownie do art. 24b ust. 11 updop, podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek od przychodów z budynków i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek. Jeżeli podatnik przed upływem terminu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, złoży zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, podatek od przychodów z budynków za ostatni miesiąc roku podatkowego wpłaca nie później niż w terminie złożenia tego zeznania.

W myśl art. 24b ust. 12 updop, kwotę zapłaconego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków podatnicy odliczają od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25. W przypadku gdy podatnicy wpłacają zaliczki kwartalne, odliczeniu podlega podatek od przychodów z budynków zapłacony za miesiące przypadające na dany kwartał.

Podatnicy mogą nie wpłacać podatku od przychodów z budynków, jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25, za dany miesiąc – art. 24b ust. 13 updop.

Jednocześnie na podstawie art. 24b ust. 14 updop, kwotę zapłaconego i nieodliczonego w roku podatkowym podatku od przychodów z budynków odlicza się od podatku obliczonego zgodnie z art. 19 za rok podatkowy. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 24b ust. 15 updop, kwota podatku od przychodów z budynków nieodliczona na podstawie ust. 14 podlega zwrotowi na wniosek podatnika, jeżeli organ podatkowy nie stwierdzi nieprawidłowości wysokości zobowiązania podatkowego lub straty, obliczonych zgodnie z art. 19 w złożonym zeznaniu podatkowym, oraz podatku od przychodów z budynków, w szczególności jeżeli koszty finansowania dłużnego poniesione w związku z nabyciem lub wytworzeniem budynku, jak również inne przychody i koszty ustalone zostały na warunkach rynkowych.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest kościelną osobą prawną, co potwierdza zaświadczenie z MSWiA. Zgromadzenie jest właścicielem zabudowanej nieruchomości. Zgromadzenie wynajmuje część swoich budynków dla Stowarzyszenia na prowadzenie działalności dydaktycznej i edukacyjnej – na potrzeby prowadzenia szkoły podstawowej. Pozostała część jest zamieszkana przez członkinie Zgromadzenia. Zgromadzenie nie płaci podatku dochodowego od osób prawnych za dochody z wyżej wymienionego wynajmu, które przeznacza na cele kultu religijnego, charytatywno-opiekuńcze i na konserwację zabytków, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy (jednolity tekst Dz. U. z 2019 r. poz. 865, 1018) o podatku dochodowym od osób prawnych, dalej zwana ustawa o CIT. Zgromadzenie składa roczną deklaracje CIT-8 z załącznikami określającymi tytuł zwolnienia. Zgromadzenie płaci podatek VAT od dochodu z tego wynajmu, co miesiąc przesyła do właściwego Urzędu Skarbowego deklaracje VAT-7 i plik JPK-VAT. Zgromadzenie płaci również podatek od nieruchomości od wynajętej części nieruchomości według stawki przewidzianej dla budynków pozostałych (art. 5 ust 1 pkt 2 lit e Ustawy o podatkach i opłatach lokalnych) zgodnie z Interpretacją indywidualną wydaną w tej sprawie przez Prezydenta Miasta na wniosek Zgromadzenia. Zgromadzenie nie prowadzi ewidencji środków trwałych - budynków. Wynajmowane pomieszczenia Stowarzyszenie własnymi środkami finansowymi modernizuje i dostosowuje na potrzeby dydaktyczne.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi ustalenie, czy Zgromadzenie, jako kościelna osoba prawna, która jest zwolniona z płacenia podatku dochodowego od wynajmu, ponieważ przeznacza dochody z wynajmu na cele zwolnione zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b updop, podlega podatkowi od przychodów z budynków na podstawie art. 24b updop i czy podatek od przychów z budynków dotyczy organizacji non-profit.

Zauważyć należy, że jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b updop, wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych z pozostałej działalności - w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.

Natomiast, zgodnie z art. 24b ust. 1 updop, podstawę opodatkowania stanowi przychód ze środka trwałego a nie dochód.

W przedmiotowej sprawie, dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy uwzględnić, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód ustalony zgodnie z art. 7 updop, przeznaczony na określone cele a nie przychód ustalony zgodnie z art. 24b updop.

Art. 24b updop w żadnym miejscu nie stanowi o tym, że zwalnia się od podatku od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem kościelne osoby prawne, czy też organizacje non-profit.

Gdyby ustawodawca chciał zwolnić takie podmioty z ww. podatku dałby temu wyraz w przepisie, jak to uczynił w art. 24b ust. 2 updop, zgodnie z którym zwalnia się od podatku od przychodów z budynków przychód ze środka trwałego będącego budynkiem mieszkalnym oddanym do używania w ramach realizacji programów rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa społecznego, jeżeli zwolnienie to stanowi rekompensatę spełniającą warunki określone w decyzji Komisji z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (Dz. Urz. UE L 7 z 11.01.2012, str. 3).

Skoro tego nie uczynił, to nie można takiego zwolnienia domniemywać.

Reasumując, zgodnie z art. 24b ust. 1 updop podstawę opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków stanowi przychód ze środka trwałego, a nie dochód, zaś na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b updop ustawodawca dopuszcza zwolnienie z opodatkowania (przy spełnieniu określonych warunków) dochodu. W związku z powyższym, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że jeżeli Zgromadzenie jest zwolnione z podatku dochodowego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b updop to jest też zwolnione z podatku od przychodów z budynków.

Niezależnie od powyższego wskazać należy, że przepis art. 24b ust. 1 updop wskazuje, że podatkiem od przychodów z budynków objęte są budynki będące środkiem trwałym, które łącznie spełniają trzy warunki wymienione w tym przepisie, tj.:

1. stanowią własność lub współwłasność podatnika,
   
2. zostały oddane (w całości albo w części) do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,
3. są położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Niespełnienie jednej z ww. przesłanek powoduje, że dany budynek nie jest objęty podatkiem od przychodów z budynków.

Ustawodawca określił wyraźnie, że podstawą opodatkowania będzie suma wartości początkowej poszczególnych środków trwałych – budynków ustalona na pierwszy dzień każdego miesiąca, pomniejszona wyłącznie o kwotę 10 000 000 zł, wynika to z łącznej subsumcji przepisów art. 24b ust. 1, 3 i 9 updop.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przez podstawę opodatkowania należy rozumieć wartość początkową budynku wynikającą z ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Oznacza to, że opodatkowaniu podatkiem od przychodów z budynków podlegają wyłącznie budynki wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

Powyższa interpretacja wynika z wykładni językowej przepisów art. 24b updop. W opinii Organu nie jest możliwe rozszerzanie zakresu zastosowania przepisu art. 24b updop w oparciu o wykładnię celowościową.

Z opisu stanu faktycznego wynika z kolei, że budynki nie są wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

Zatem mając na uwadze powyższy opis stanu faktycznego oraz treść przepisów prawa podatkowego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od przychodów ze środka trwałego będącego budynkiem, o którym mowa w art. 24b ust. 1 updop, nie będą podlegały przychody z niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych budynków.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.