2019.12.18 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.551.2019.2.IZ
z 18 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2019 r. (data wpływu 8 października 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 grudnia 2019 r. (data wpływu 10 grudnia 2019 r. ), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 26 listopada 2019 r. (skutecznie doręczone 28 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z faktur wystawianych przez Doradcę jest - prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 3 grudnia 2019 r. (data wpływu 10 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z faktur wystawianych przez Doradcę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej jako „Spółka”) prowadzi działalność w zakresie działalności związanej z oprogramowaniem.

Spółka powierzyła osobie prowadzącej działalność gospodarczą świadczenie usług związanych z działalnością Spółki („Doradca”).

Doradca na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, polegającą między innymi na świadczeniu usług doradczych (działalność gospodarcza obejmuje m.in. działalność sklasyfikowaną pod symbolem PKD 70.22.Z pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania).

Doradca wchodzi w skład zarządu Spółki na podstawie aktu powołania oraz jest jej wspólnikiem. Doradca w zakresie pełnienia funkcji członka zarządu nie ma zawartej ze Spółką umowy o pracę, za pełnienie funkcji członka zarządu nie pobiera wynagrodzenia.

Niezależnie od pełnienia funkcji członka zarządu, Doradca świadczy usługi na rzecz Spółki - w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej - wykorzystując swoją wiedzę i doświadczenie.

Przedmiotem usług świadczonych na rzecz Spółki jest m. in.:

Prowadzenie badań badawczo-rozwojowych, określonych w Umowie Inwestycyjnej,
Koordynacja prac związanych z systemem IT, w zakresie zarządzania rozwojem i zmianą systemu.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że:

usługi doradcze na rzecz Spółki z o.o. są świadczone przez Doradcę osobiście lub przy pomocy swoich pracowników lub współpracowników (podwykonawców),
Doradca ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z należytym świadczeniem usług doradczych,
Doradca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat swoich czynności oraz ich wykonywanie,
Doradca świadczy usługi doradcze jako niezależny przedsiębiorca, niepodlegający kierownictwu Spółki,
Doradca posiada swobodę w zakresie określenia miejsca i czasu wykonywania usług doradczych.

Ustalone zostało stałe wynagrodzenie miesięczne płatne na podstawie faktury VAT wystawianej przez świadczącego usługi.

Doradca nie wykonuje w ramach zawartej umowy czynności kierowania/zarządzania Spółką.

Wymienione czynności związane z kierowaniem/zarządzeniem Spółką wykonywane są w ramach pełnienia funkcji członka zarządu wynikającym z uchwały Zgromadzenia Wspólników, natomiast w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Doradca świadczy na rzecz Spółki wyłącznie usługi opisane powyżej.

Zawarta pomiędzy Spółką z o.o. a Doradcą umowa na świadczenie usług doradczych, nie ma charakteru kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, ani też umowy o podobnym charakterze. Są to czynności prowadzone w ramach działalności gospodarczej świadczącego usługi i umowa ta została zawarta w ramach tej działalności gospodarczej.

Doradca świadczy usługi zlecone przez Spółkę w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, wykonuje te czynności we własnym zakresie i na swoją rzecz oraz na własne ryzyko i rachunek.

Wykonując obowiązki wynikające z tej umowy Doradca nie podejmuje wiążących decyzji oraz nie wyraża woli Spółki. Nie reprezentuje Spółki na zewnątrz, ani nie występuje w jej imieniu wobec osób trzecich.

Spółka zawarła z kontrahentem – Doradcą tylko jedną umowę o świadczenie usług, natomiast umowa o świadczenie usług zarządzania nigdy nie była zawarta.

Czynności wykonywane w ramach umowy o świadczenie usług doradczych stanowią zupełnie odrębne czynności od tych wykonywanych w ramach pełnienia funkcji członka zarządu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka jest uprawniona do odliczenia naliczonego podatku VAT, wykazanego na fakturach wystawianych przez Doradcę?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W opinii Spółki, jest ona uprawniona do odliczania naliczonego podatku VAT na fakturach wystawianych Doradcę.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a Ustawy VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikająca z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Wyjątki od tej zasady określa, w sposób enumeratywny art. 88 Ustawy VAT.

W szczególności, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona z opodatkowania.

W świetle powyższych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas gdy: (i) odliczenia dokonuje podatnik podatku VAT, (ii) towary i usługi, w związku z którymi został naliczony podatek VAT są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, (iii) istnieje związek między nabytymi towarami i usługami a wykonywaniem czynności opodatkowanych, (iv) nabycie towarów lub usług jest udokumentowane fakturą VAT, oraz (v) nie znajdują zastosowania szczególne przepisy wyłączające możliwość odliczenia podatku naliczonego, w szczególności transakcja udokumentowana fakturą podlega opodatkowaniu i nie jest zwolniona z opodatkowania.

W świetle powyższych warunków, kluczowe z punktu widzenia prawa Spółki do odliczenia podatku VAT jest określenie, czy usługi świadczone na podstawie umowy cywilnoprawnej są czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, w tym w szczególności czy Doradca posiada status podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy VAT.

Usługi doradcze są odpłatnym świadczeniem usług na terytorium kraju, w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT. świadczonym przez menedżerów, będących podatnikami podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy VAT. W szczególności, usługi świadczone przez Doradcę są samodzielną działalnością gospodarczą, w rozumieniu w art. 15 ust. 3 pkt 3 Ustawy VAT.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że spełnione są wszystkie warunki do uznania Doradcy za podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy VAT.

W świetle powyższego, w opinii Spółki podatek VAT wykazany na fakturze wystawionej przez doradcę z tytułu świadczenia usług, jest podatkiem naliczonym, a Spółka ma prawo do jego odliczenia. Tym samym, w opinii Spółki, jest ona uprawniona do odliczania naliczonego podatku VAT na fakturach wystawianych przez Doradcę świadczącego usługi doradcze na podstawie umowy o świadczenie usług doradczych, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej „ustawą”

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zauważyć należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. W każdym przypadku należy więc dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie działalności związanej z oprogramowaniem. Wnioskodawca powierzył osobie prowadzącej działalność gospodarczą świadczenie usług związanych z działalnością Spółki - Doradca.

Dochody ze wskazanej powyżej pozarolniczej działalności gospodarczej Doradca opodatkowuje na zasadach określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Doradca wchodzi w skład zarządu Spółki na podstawie aktu powołania oraz jest jej wspólnikiem. Doradca w zakresie pełnienia funkcji członka zarządu nie ma zawartej z Wnioskodawcą umowy o pracę, za pełnienie funkcji członka zarządu nie pobiera wynagrodzenia.

Niezależnie od pełnienia funkcji członka zarządu, Doradca świadczy na usługi rzecz Wnioskodawcy - w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej - wykorzystując swoją wiedzę i doświadczenie.

Przedmiotem usług świadczonych na rzecz Wnioskodawcy jest m. in.: prowadzenie badań badawczo-rozwojowych, określonych w Umowie Inwestycyjnej, koordynacja prac związanych z systemem IT, w zakresie zarządzania rozwojem i zmianą systemu.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że:

usługi doradcze są świadczone przez Doradcę osobiście lub przy pomocy swoich pracowników lub współpracowników (podwykonawców),
Doradca ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z należytym świadczeniem usług doradczych,
Doradca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat swoich czynności oraz ich wykonywanie,
Doradca świadczy usługi doradcze jako niezależny przedsiębiorca, niepodlegający kierownictwu Wnioskodawcy,
Doradca posiada swobodę w zakresie określenia miejsca i czasu wykonywania usług doradczych.

Ustalone zostało stałe wynagrodzenie miesięczne płatne na podstawie faktury VAT wystawianej przez świadczącego usługi.

Doradca nie wykonuje w ramach zawartej umowy czynności kierowania/zarządzania Spółką.

Zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Doradcą umowa na świadczenie usług doradczych, nie ma charakteru kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, ani też umowy o podobnym charakterze. Są to czynności prowadzone w ramach działalności gospodarczej świadczącego usługi i umowa ta została zawarta w ramach tej działalności gospodarczej.

Doradca świadczy usługi zlecone przez Wnioskodawcę w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, wykonuje te czynności we własnym zakresie i na swoją rzecz oraz na własne ryzyko i rachunek.

Wykonując obowiązki wynikające z tej umowy Doradca nie podejmuje wiążących decyzji oraz nie wyraża woli Wnioskodawcy. Nie reprezentuje Wnioskodawcy na zewnątrz, ani nie występuje w jej imieniu wobec osób trzecich.

Wnioskodawca zawarł z kontrahentem – Doradcą tylko jedną umowę o świadczenie usług, natomiast umowa o świadczenie usług zarządzania nigdy nie była zawarta.

Czynności wykonywane w ramach umowy o świadczenie usług doradczych stanowią zupełnie odrębne czynności od tych wykonywanych w ramach pełnienia funkcji członka zarządu.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy uprawniony jest do odliczenia podatku VAT wykazywanego na fakturach wystawianych przez Doradcę.

W celu rozstrzygnięcia ww. kwestii zasadnym jest przeanalizowanie czy czynności wykonywane przez Doradcę stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT i czy Doradca występuje w tym zakresie jako podatnik podatku VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z art. 2 pkt 6 ustawy wynika, że przez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl ust. 2 przytoczonego przepisu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei art. 15 ust. 3 ustawy stanowi, że za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 i 2048 oraz z 2017 r. poz. 60, 528, 648 i 859);
(uchylony);
z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W myśl art. 15 ust. 3a ustawy, przepis ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych a pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Z cytowanego przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym, a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

wykonywania tych czynności,

wynagrodzenia oraz

odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zatem, użycie słowa „samodzielnie” w kontekście art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, wyklucza opodatkowanie pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub inny stosunek prawny tworzący więzi (stosunek podporządkowania) między pracodawcą a pracownikiem co do (w zakresie) warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko powinny być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W celu rozstrzygnięcia ww. kwestii zasadnym jest przeanalizowanie czy czynności wykonywane przez Doradcę wypełniają warunki wynikające z wyżej powołanego przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy dotyczące warunków wykonywania tych czynności usług, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności za wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że usługi doradcze na rzecz Wnioskodawcy są świadczone przez Doradcę osobiście lub przy pomocy swoich pracowników lub współpracowników (podwykonawców), Doradca ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z należytym świadczeniem usług doradczych, Doradca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat swoich czynności oraz ich wykonywanie, Doradca świadczy usługi doradcze jako niezależny przedsiębiorca, niepodlegający kierownictwu Spółki, a także posiada swobodę w zakresie określenia miejsca i czasu wykonywania usług doradczych. Wykonując obowiązki wynikające z tej umowy Doradca nie podejmuje wiążących decyzji oraz nie wyraża woli Wnioskodawcy. Nie reprezentuje Wnioskodawcy na zewnątrz, ani nie występuje w jego imieniu wobec osób trzecich. Czynności wykonywane w ramach umowy o świadczenie usług doradczych stanowią zupełnie odrębne czynności od tych wykonywanych w ramach pełnienia przez Doradcę funkcji członka zarządu.

Biorąc pod uwagę treść obowiązujących przepisów oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że usługi doradcze wykonywane przez Doradcę na rzecz Wnioskodawcy wypełniają warunki wynikające z wyżej powołanego przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, pozwalające na uznanie, że usługi te wykonywane są w ramach samodzielnej działalności gospodarczej.

Zatem należy uznać, że usługi doradcze wykonywane przez Doradcę na rzecz Wnioskodawcy stanowią czynności podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 1 pkt w zw. z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Doradcę uznać należy za podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, do którego nie ma zastosowania art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy.

Z okoliczności sprawy wynika, że usługi doradcze, są wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu - działalność związana z oprogramowaniem.

Uwzględniając powyższą okoliczność stwierdzić należy, że z uwagi na wypełnienie przesłanek, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie usług doradczych świadczonych przez Doradcę, pod warunkiem nie zaistnienia okoliczności wskazanych w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy odnośnie prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawianych przez Doradcę uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin