Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.373.2019.2.AA
z 18 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2019 r. (data wpływu 7 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP BOX) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 10 grudnia 2019 r. (data wpływu 17 grudnia 2019 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP BOX).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik - osoba fizyczna w ramach prowadzonej od dnia 1.08.2014 r. indywidualnie pozarolniczej działalności gospodarczej osiąga dochody opodatkowane na zasadach wskazanych w treści regulacji art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy). Stosownie do treści wpisu do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej przeważająca wykonywana działalność gospodarcza podatnika klasyfikowana jest wg PKD 62.01.Z (Działalność związana z oprogramowaniem). Dla celów podatkowych stosownie do obowiązujących w tym zakresie regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik prowadzi księgę przychodów i rozchodów.

W ramach działalności gospodarczej podatnik współpracuje z kontrahentem ze Stanów Zjednoczonych. Współpraca z kontrahentem polega na wykonywaniu zadań związanych z tworzeniem i rozwijaniem produktów należących do tego kontrahenta, w szczególności dotyczy rozwoju produktu (oprogramowania), który stanowi informatyczny system zarządzania dokumentami w formie elektronicznej. Przedmiotowy produkt stanowi narzędzie programowe pozwalające na zarządzanie dokumentami w formie elektronicznej bez konieczności wymiany dużej ilości dokumentów w formie papierowej. Wskazany produkt (stanowiący specjalistyczne oprogramowanie systemów komputerowych) umożliwia bezpieczne przechowywanie i wymianę dokumentów w formie elektronicznej dzięki unikatowej i chronionej patentem technologii elektronicznego podpisywania dokumentów. Kontrahent w roku 2016 otrzymał dla tego oprogramowania patent od amerykańskiego urzędu patentowego (numer patentu …).

Zauważenia zarazem wymaga, iż w ramach prowadzonej współpracy ze wskazanym kontrahentem nad opisanym oprogramowaniem złożony został także wspólny wniosek o kolejny patent - związany z innowacyjną metodą wizualizacji prognozowanego postępu prac w projekcie w oparciu o dane historyczne. Przedmiotowy wniosek patentowy w imieniu podatnika i wskazanego kontrahenta został złożony w dniu 12.12.2016 r. (numer wniosku …) i jest aktualnie rozpatrywany przez amerykański urząd patentowy. Rozwiązanie stanowiące przedmiot wskazanego we wniosku patentowego jest używane w produkcie od co najmniej 2 lat, a sam produkt jest sprzedawany jako usługa - tj. płatny dostęp do systemu utrzymywanego na własnej infrastrukturze, a klientami są firmy z 5 kontynentów prowadzące badania kliniczne, w tym w Polsce.

W zakresie przedmiotowej współpracy podatnik, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, podejmuje zadania zmierzające do rozwoju opisanego produktu według otrzymanych wcześniej wymagań. Otrzymane od kontrahenta wymagania zawierają informacje na temat oczekiwanej funkcjonalności oprogramowania, przy czym co jest istotne z punktu widzenia rozpatrywanej problematyki nie narzucają sposobu realizacji zadania. Na podstawie analizy wymagań kontrahenta przygotowywany jest przez podatnika interfejs użytkownika, planowany przebieg interakcji z użytkownikiem, projektowany jest model danych do przechowywania zapisanych danych, a także opracowywany jest algorytm działania funkcjonalności i w efekcie implementowana jest do produktu kontrahenta całość przy użyciu wcześniej dobranych i opracowanych przez Wnioskodawcę narzędzi. Podkreślenia wymaga, iż na etapie podejmowanych w opisanym zakresie działań mających na celu rozwój opisanego produktu informatycznego (oprogramowania) kontrahent nie ingeruje w proces wykonywania zadania, co jednocześnie nie wyklucza możliwości odbywania dodatkowych spotkań mających na celu pozyskanie istotnych informacji oraz opisania proponowanych rozwiązań. Powyżej zaprezentowany zakres podejmowanych działań prowadzi do tworzenia i implementowania nowych funkcjonalności oprogramowania przez tworzenie dodatkowego oprogramowania częściowego wpływającego na całość funkcjonalności produktu. Po zaimplementowaniu i przetestowaniu przygotowanych rozwiązań programowych kod źródłowy zostaje przekazany kontrahentowi przez wysłanie go do repozytorium kontrahenta. Następnie jest uruchamiany i przekazywany kontrahentowi do testów i oceny efektu końcowego. W kontekście prezentowanego zagadnienia istotna jest także informacja, iż kontrahent, pomimo że jest właścicielem kodu źródłowego wytworzonego przez podatnika w celu implementacji w produkcie kontrahenta, to nie zna szczegółów technicznych rozwiązania i może czasami oczekiwać przygotowania dodatkowych materiałów objaśniających dostarczone rozwiązanie. W tym celu w zależności od oczekiwań kontrahenta przygotowywana jest przez podatnika prezentacja, dokument tekstowy lub strona w wewnętrznym narzędziu opisujące działanie zaimplementowanej funkcjonalności oprogramowania.

W kontekście analizy przedmiotowego zagadnienia podkreślenia zarazem wymaga, iż podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł ze wskazanym kontrahentem w formie pisemnej umowę o zachowaniu poufności, w wykonaniu której otrzymał dostęp do repozytorium z kodem źródłowym aplikacji i narzędzi wspomagających pracę, tj. do zarządzania zadaniami, planowania pracy, dokumentowania i opisywania wykonywanych zmian, przygotowania i wymiany materiałów na temat oprogramowania stanowiącego przedmiot podejmowanych przez podatnika działań. Zawarta umowa nie narzuca jednak w żadnym stopniu miejsca i czasu podejmowanych przez podatnika działań. Podejmowane i prowadzone w wykonaniu zawartej umowy czynności, których finalny efekt stanowi rozbudowa oprogramowania kontrahenta o kolejne sekcje zwiększające jego zastosowanie i zapewniające rozszerzenie funkcjonalności, prowadzone są własnym potencjałem technicznym podatnika. Głównym miejscem wykonywania opisanych zadań jest własne mieszkanie oraz wynajmowane przez podatnika dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej biuro. Stosownie do przyjętych ustaleń podatnik rejestruje czas wykonywania pracy na rzecz kontrahenta za pomocą prowadzonego formularza elektronicznego, a kontrahent ma dostęp do tego rejestru w formule online. Rozliczenie odbywa się na zasadzie sumowania przepracowanych przez podatnika godzin w danym miesiącu z zastosowaniem ustalonej stawki godzinowej. Umowa określa zarówno stawkę godzinową oraz maksymalną miesięczną kwotę, która może zostać rozliczona za wykonaną pracę. Ograniczenie takie zostało wprowadzone do umowy w celu zabezpieczenia kontrahenta przed nadmiernymi kosztami, przy czym przewidziane zostało także rozwiązanie pozwalające na przekroczenie ustalonego limitu wynagrodzenia po uprzednim każdorazowym uzgodnieniu z kontrahentem.

W piśmie z 10 grudnia 2019 r. − stanowiącym uzupełnienie wniosku – udzielono odpowiedzi na następujące pytania.

Jakie kwalifikowane prawa własności intelektualnej są przedmiotem wniosku, tj. czy jest to patent czy autorskie prawo do programu komputerowego, czy też inne - jakie?

Stosownie do prezentowanego stanu faktycznego niniejszym uprzejmie informuje, iż przedmiot wniosku stanowi autorskie prawo do programu komputerowego, a zatem kwalifikowane prawo własności intelektualnej wskazane w treści regulacji art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym aspekcie, z uwagi na zaistniałe wątpliwości podkreślenia wymaga, iż to zagraniczny kontrahent Wnioskodawcy wystąpił o patent po przejęciu praw autorskich do kodu źródłowego, czyli po wcześniejszym otrzymaniu wytworzonego kodu źródłowego, zapoznaniu się z nim i upewnieniu się, że działa poprawnie. Kontrahent wystąpił o patent, stwierdzając, że produkt (już powstały) jest innowacyjny i w ten sposób wyjątkowy w swojej branży. Wyrażona w treści wniosku o interpretację wzmianka o patencie miała na celu udowodnienie, że rozwiązanie/produkt, z którym mamy do czynienia, jest w swej naturze unikalny i innowacyjny. Trzeba jednak szczególnie podkreślić, że wniosek o indywidualną interpretację prawa podatkowego odnosi się do uzyskiwanych przez Wnioskodawcę jako twórcę dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej stanowiących autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiot działań Wnioskodawcy stanowi bowiem tworzenie oprogramowania w zakresie nowych funkcji i elementów systemu, które nie objęte patentem, a które to autorskie prawa do programu komputerowego są przenoszone przez Wnioskodawcę na zagranicznego kontrahenta.

Czy Wnioskodawca jest twórcą tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, czy też Wnioskodawca rozwija kwalifikowane prawa własności intelektualnej?

W odpowiedzi na powyższe pytanie należy jednoznacznie udzielić informacji, iż Wnioskodawca jest twórcą oprogramowania komputerowego stanowiącego kolejne części (segmenty) istniejącego oprogramowania kontrahenta pozwalające na uzyskanie nowych funkcjonalności, czy nowych zastosowań istniejącego oprogramowania. Z tego punktu widzenia, w ocenie Wnioskodawcy, zasadnym staje się wniosek, w świetle którego w odniesieniu do wytwarzanego przez niego jako twórcę oprogramowania - implementowanego do istniejącego oprogramowania kontrahenta Wnioskodawca jest uznawany za twórcę tego oprogramowania w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jaka jest podstawa ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. czy jest to ustawa Prawo własności przemysłowej (w przypadku patentu), czy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (w przypadku autorskiego prawa do programu komputerowego), czy ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska lub inne umowy międzynarodowe, których stroną jest Unia Europejska, czy też inne - jakie?

Udzielając odpowiedzi na przedmiotowe pytanie, podkreślić należy, iż podstawa ochrony prawnej kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawcy oparta jest na treści art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Stosownie do brzmienia regulacji art. 74 ust. 1 ustawy programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Zarazem w świetle dyspozycji art. 74 ust. 2 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Jakie dochody (z jakich tytułów) Wnioskodawca otrzymuje z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Odpowiadając na to pytanie, należy stwierdzić, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podatnik otrzymuje dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej stanowiącego autorskie prawo do programu komputerowego. Ponieważ Wnioskodawca przenosi na kontrahenta całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w przedstawiony we wniosku o interpretację sposób oprogramowania, zasadnym zdaniem Wnioskodawcy jest pogląd, w świetle którego osiąga on dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będącego autorskim prawem do programu komputerowego.

Czy dochody z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca otrzymuje od 1 stycznia 2019 r.?

W odpowiedzi na tą kwestię trzeba zauważyć, iż Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania oprogramowania komputerowego także przed 1.1.2019 r. i osiągał w ramach tej działalności dochody wynikające z przeniesienia praw autorskich do programu komputerowego.

Czy wytwarzanie i rozwijanie przez Wnioskodawcę kwalifikowanych praw własności intelektualnej ma miejsce w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, bezpośrednio związanej z wytworzeniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Odpowiadając na to pytanie, należy stwierdzić twierdząco, tj. zasadnym jest wniosek, w świetle którego wytwarzanie i rozwijanie przez Wnioskodawcę kwalifikowanych praw własności intelektualnej ma miejsce w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności w ramach prac rozwojowych o których mowa w treści regulacji art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm.), w szczególności czy jest to działalność o charakterze twórczym podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

Odpowiedź na to pytanie jest jednoznacznie twierdząca. Prowadzona przez podatnika działalność spełnia warunki określone w treści regulacji art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o Szkolnictwie Wyższym. Stosownie bowiem do tej regulacji - prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Jak wskazano w treści wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego - tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest projektowane, tworzone i implementowane do produktu (oprogramowania) w kierunku rozszerzenia jego funkcjonalności, schematów zastosowań i możliwych płaszczyzn wykorzystywania. Wszelkie projekty w tym zakresie, których finalny produkt stanowi sukcesywnie rozbudowywany o kolejne tworzone przez podatnika implementowane do produktu finalnego woluminy oprogramowania, są poprzedzane przyjęciem kierunkowych założeń rozbudowywania produktu, analizą techniczną projektowanych i możliwych do zastosowania narzędzi oraz przeprowadzanymi testami w kierunku oceny efektu końcowego. Uzupełnienia zatem wymaga, że prace w tym zakresie mają niewątpliwy charakter twórczy, ale też prowadzone są w sposób systematyczny, zaplanowany, uporządkowany oraz metodyczny i zorganizowany w ramach działalności gospodarczej podatnika. Celem podejmowanych działań jest wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, tutaj programów komputerowych.

Czy wytwarzanie i rozwijanie przez Wnioskodawcę kwalifikowanych praw własności intelektualnej stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej)?

Podejmowane przez podatnika działania w charakterze wytwarzania kwalifikowanych praw własności intelektualnej stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Efektem indywidualnych prac Wnioskodawcy jest bowiem utwór w postaci programu komputerowego.

Czy w przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija kwalifikowane prawa własności intelektualnej, to czy jest ich właścicielem lub współwłaścicielem albo użytkownikiem na podstawie licencji wyłącznej?

Przedmiot działalności Wnioskodawcy polega na wytwarzaniu oprogramowania komputerowego, które jest implementowane do istniejącego oprogramowania w celu osiągnięcia nowych jego funkcjonalności i zastosowań. W efekcie tych działań Wnioskodawca przenosi na kontrahenta za wynagrodzeniem całość przysługujących mu do wytworzonego oprogramowania autorskich praw majątkowych. W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija lub ulepsza oprogramowanie stworzone przez inne osoby, czyni to na podstawie umowy z kontrahentem (powołana umowa o zachowaniu poufności) w ramach stosownej licencji udzielonej Wnioskodawcy w celu korzystania, rozwoju i ulepszania oprogramowania. Podkreślenia wymaga, że oprogramowanie rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę również stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Czy w przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstaje odrębny od tego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej)

• jeżeli tak - czy Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaży tego prawa,
• jeżeli nie - należy wskazać, czy Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za zbycie efektów jego prac badawczo-rozwojowych?
  
  

Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta całość przysługujących mu autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie ustalane wg przyjętych między stronami zasad. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, stanowiące kolejne, nowe elementy istniejącego oprogramowania kontrahenta stanowią utwór, a zatem nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Czy Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających również na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Ewidencja taka jest prowadzona, stosownie do brzmienia regulacji art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czy usługi związane z tworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej dla kontrahenta ze Stanów Zjednoczonych są wykonywane w Polsce czy w Stanach Zjednoczonych?

W tym aspekcie należy udzielić odpowiedzi, iż usługi związane z tworzeniem prawa własności intelektualnej dla kontrahenta ze Stanów Zjednoczonych są wykonywane w Polsce, w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę w kraju pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jeśli usługi będą wykonywane w Stanach Zjednoczonych, to proszę wskazać, czy działalność gospodarcza na terenie Stanów Zjednoczonych prowadzona jest za pośrednictwem stałej placówki w rozumieniu art. 6 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie w dniu 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178).

Należy jednoznacznie odpowiedzieć, iż Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie Stanów Zjednoczonych i nie będzie świadczył usług na terytorium tego kraju. Stąd brak jest podstaw dla uznania, iż podatnik prowadzi lub będzie prowadził działalność na terenie Stanów Zjednoczonych za pośrednictwem stałej placówki w rozumieniu art. 6 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie w dniu 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178). Współpraca Wnioskodawcy z kontrahentem ze Stanów Zjednoczonych zorganizowana jest w ten sposób, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej na terytorium RP jednoosobowej działalności gospodarczej (stosownie do wpisu CEIDG).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z tym, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wytwarza opisane prawa własności intelektualnej w postaci chronionych prawem autorskim programów komputerowych, które stanowią przejaw prowadzonej przez Niego w ramach jego działalności gospodarczej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu regulacji art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, będzie on miał prawo w zeznaniu rocznym składanym za rok 2019, w sytuacji dochowania warunków wynikających z treści art. 30cb tej ustawy, rozliczyć dochody ze sprzedaży tych praw zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym tj. 5% podstawy opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy stosownie do obowiązującej od dnia 1.1.2019 r., regulacji art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2019 poz. 1387), dalej zwanej ustawą o PIT - podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zarazem, brzmienie regulacji art. 30ca ust. 2 pkt 8 powołanej ustawy wskazuje, że za kwalifikowane prawa własności intelektualnej dla celów stosowania rozwiązania wskazanego treścią art. 30ca ustawy o PIT uznaje się m.in. autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do treści art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT - podstawę opodatkowania w takim wypadku stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, natomiast w świetle dyspozycji art. 30ca ust. 4 tej ustawy wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym wskaźnika obliczonego według wzoru: ((a+b)*1,3)/(a+b+c+d), w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
   
   

Z kolei dyspozycja art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT ustala, że dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

W kontekście rozpatrywanego zagadnienia istotnym jest wskazanie na brzmienie regulacji art. 30cb ustawy o PIT. Norma ta ustala bowiem katalog obowiązków, których dochowanie pozwala na zastosowanie przez podatnika stosującego opodatkowanie, o którym mowa w treści art. 30ca tej ustawy. Odpowiednio, podatnicy tacy są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych,
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu,
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3,
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Zarazem z uwagi na fakt, w świetle którego podatnik prowadzi stosownie do obowiązujących w tym zakresie regulacji podatkową księgę przychodów i rozchodów, zasadnym staje się zwrócenie uwagi na brzmienie regulacji art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT, która to regulacja wskazuje, że podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w art. 30cb ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Przenosząc powyższą analizę na grunt rozpatrywanego zagadnienia, za zasadny, w ocenie podatnika, należy uznać pogląd, w świetle którego w przypadku uznania oprogramowania tworzonego przez niego w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego, to w sytuacji, w której prawo to korzysta z ochrony prawnej na podstawie m.in. odrębnych ustaw, a nadto przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, przy jednoczesnym zachowaniu wymaganych brzmieniem art. 30cb ustawy o PIT warunków, podatnik będzie mógł w stosunku do opodatkowania kwalifikowanych dochodów osiąganych z tego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej stosować rozwiązania wynikające z brzmienia regulacji art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT. Konsekwencję takiej kwalifikacji stanowi zatem konieczność ustalenia na gruncie zaprezentowanego stanu faktycznego dochowania wszystkich wymaganych w treści regulacji art. 30ca i 30cb ustawy o PIT warunków. Odpowiednio:

1. W zakresie ustalenia, czy podatnikowi przysługuje ochrona prawna do tworzonego przez niego na podstawie zawartej umowy z zagranicznym kontrahentem oprogramowania, czego wymaga treść art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.
   
   

Analizując przedmiotowe zagadnienie, zwrócenia uwagi wymaga, iż regulacje podatkowe (jak i poza podatkowe) nie definiują pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, na co wskazało także Ministerstwo Finansów w publikowanych objaśnieniach z dnia 15.07.2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX. W treści tej publikacji pod kątem możliwości stosowania preferencyjnego opodatkowania IP BOX w odniesieniu do osiąganych kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego wskazano: „Przede wszystkim, podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. To oznacza, że wyeliminowanie lub ograniczenie swobody twórczej (eliminacja lub ograniczenie własnego/indywidualnego działania twórczego) wyłącza lub ogranicza prawno-autorską ochronę programu komputerowego, tym samym także eliminuje możliwość skorzystania z preferencji IP BOX komputerowego”.

W przedmiotowej sytuacji zasadnym staje się także wskazanie na rozwiązania wynikające z treści ustawy z dnia 4.02.1994 r. o prawie autorskimi prawach pokrewnych (Dz. U. 2019 poz. 1231). Ten akt normatywny dyspozycją art. 1 - definiując pojęcie utworu ustala, iż przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Zarazem regulacja art. 2 tej ustawy, ustalając otwarty katalog utworów, wskazuje, iż za utwory uznaje się m.in. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Z kolei zakres ochrony programów komputerowych rozumianych na gruncie regulacji ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych jako podlegający ochronie utwór uregulowany został w treści art. 74 powołanej ustawy.

Odpowiednio, stosownie do treści regulacji art. 74 ust. 1 ustawy programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Zarazem w świetle dyspozycji art. 74 ust. 2 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą, jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. W następstwie powyżej przytoczonych regulacji za właściwe, w ocenie podatnika, należy uznać stanowisko, w świetle którego stanowiące efekt prowadzonej przez niego jako twórcy działalności, stanowiący opisane oprogramowanie korzysta z ochrony prawnej wynikającej z treści regulacji ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Podkreślenia bowiem wymaga, iż podejmowana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej rzeczywista działalność podatnika ma jednoznaczny charakter pracy twórczej, a co także istotne podejmowanej w ramach działalności badawczo-rozwojowej (o której mowa w pkt 2, poniżej), której efekt stanowi wytworzenie programów komputerowych, które z kolei, będąc implementowane do produktu kontrahenta jako jego dodatkowe części składowe, skutkują jego rozwojem m.in. w zakresie rozbudowania jego funkcjonalności.

2. W zakresie ustalenia, czy przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej jako warunku preferencyjnego opodatkowania wymaganego brzmieniem regulacji art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.
   
   

Dokonując ustalenia dochowania tego warunku, koniecznym staje się odniesienie do brzmienia regulacji art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, a zatem do regulacji definiującej pojęcie działalności badawczo-rozwojowej dla celów opodatkowana dochodów osób fizycznych wg zasad przewidzianych ustawą o PIT. Odpowiednio, stosownie do tej regulacji przez pojęcie działalności badawczo-rozwojowej należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Jednocześnie dyspozycja art. 5a pkt 39 ustawy o PIT wskazuje, iż przez pojęcie badań naukowych należy rozumieć:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. 2018 r. poz. 1668, z późn. zm.),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
   
   

Z kolei dyspozycja art. 5a pkt 40 ustawy o PIT definiuje pojęcie prac rozwojowych jako prace rozwojowe w rozumieniu. art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Tym samym, w aspekcie rozpatrywanego zagadnienia zasadnym staje się wskazanie na definicję „prac rozwojowych” wyrażoną treścią art. 4 ust. 3 powołanej ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Odpowiednio, stosownie do tej regulacji - prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Dokonując zatem analizy działalności podatnika w kontekście uznania jego działań za działalność rozwojową, zasadnym jest podkreślenie, iż tworzone przez niego oprogramowanie jest projektowane, tworzone i implementowane do produktu (oprogramowania) w kierunku rozszerzenia jego funkcjonalności, schematów zastosowań i możliwych płaszczyzn wykorzystywania. Wszelkie projekty w tym zakresie, których finalny produkt stanowi sukcesywnie rozbudowywany o kolejne tworzone przez podatnika implementowane do produktu finalnego woluminy oprogramowania są poprzedzane przyjęciem kierunkowych założeń rozbudowywania produktu, analizą techniczną projektowanych i możliwych do zastosowania narzędzi oraz przeprowadzanymi testami w kierunku oceny efektu końcowego.

W efekcie, w ocenie podatnika, powyższe działania wpisują się w ustaloną treścią art. 5a pkt 40 ustawy o PIT w związku z treścią art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce definicję prac rozwojowych. Za taką kwalifikacją przemawia także argument, w postaci toczącego się przed właściwym urzędem amerykańskim postępowania na skutek złożonego w roku 2016 przez kontrahenta podatnika wniosku patentowego W zakresie ochrony patentowej innowacyjnej metody wizualizacji postępu prac w projekcie w oparciu o dane historyczne, który to wniosek swoim zakresem obejmuje także te wprowadzone do oprogramowania kontrahenta jego elementy, które stanowią wytwór pracy twórczej podatnika. Ponad wszelką wątpliwość działalność wykonywana przez podatnika w opisanym zakresie nie może być natomiast uznana za działalność obejmującą rutynowe okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W treści interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 13.09.2019 r. (0111-KDIB1-3.4010.288.2019.2.MO) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, dokonując szerokiej analizy pojęcia prac rozwojowych dla celów stosowania ulgi B+R (na gruncie regulacji ustawy o CIT), wyjaśnił: „Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych. W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń”.

W następstwie zaprezentowanej analizy warunków uznania działalności za prace rozwojowe, a tym samym stosownie do literalnego brzmienia definicji działalności badawczo- rozwojowej wyrażonej treścią art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, uznania jej za taką właśnie działalność, za zasadny należy uznać pogląd, w świetle którego zaprezentowana działalność podatnika spełnia warunek jej kwalifikacji jako prace rozwojowe, a tym samym jako działalność badawczo-rozwojową dla celów stosowania regulacji art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, na gruncie zaprezentowanego stanu faktycznego dochowany jest także drugi z wymaganych treścią art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT dla uznania przysługujących mu autorskich praw do programu komputerowego za kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu tej regulacji.

Konsekwencję powyższej analizy stanowi zatem wniosek, w świetle którego przedmiotowe oprogramowanie stanowiące efekt pracy twórczej podatnika spełnia wymagane regulacją art. 30ca ust. 2 warunki uznania za kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Pogląd taki na gruncie zaprezentowanego niniejszym wnioskiem stanu faktycznego znajduje uzasadnienie w treści interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 1.08.2019 r. (sygn. 0115-KDIT3.4011.242.2019.3.MR), którą Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej na gruncie rozpatrywanego zagadnienia wyjaśniał: „W celu poprawnego zastosowania preferencji IP BOX wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP BOX, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP BOX. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP BOX.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych”.

W następstwie powyżej zaprezentowanej analizy w ocenie Wnioskodawcy, za zasadny należy uznać pogląd, w świetle którego w opisanej sytuacji, w której w ramach prowadzonej, wskazanej działalności gospodarczej osiąga on dochody z prawa własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu regulacji art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, to przy jednoczesnym dochowaniu wymaganych treścią art. 30cb ust. l i 2 warunków, będzie on uprawniony w rozliczeniu rocznym sporządzanym za rok 2019 do tego dochodu zastosować opodatkowanie wskazane brzmieniem art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, tj. będzie mógł opodatkować osiągany wskazany kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wg stawki w wysokości 5% podstawy opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019, poz. 1387, z późn. zm.): podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

-----------------

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

• a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
• b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
• c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
• d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
  
  

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem z preferencyjnego opodatkowania podatnicy będą mogli skorzystać po zakończeniu roku podatkowego przez złożenie zeznania podatkowego za dany rok podatkowy. W celu prawidłowego ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych IP, podatnik ma obowiązek prowadzić szczegółową ewidencję zdarzeń gospodarczych, na podstawie której wykaże on łączne przychody, koszty podatkowe, dochody, straty, dochody podlegające opodatkowaniu stawką 5% oraz dochody, które nie będą podlegały preferencyjnemu opodatkowaniu w załączniku zeznania podatkowego, który jest integralną częścią zeznania podatkowego.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej,
2. Wnioskodawca wytwarza opisane prawa własności intelektualnej w postaci chronionych prawem autorskim programów komputerowych, które stanowią przejaw prowadzonej przez niego, w ramach jego działalności gospodarczej, działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu regulacji art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
3. wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej i stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
4. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu,
5. Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (oprogramowania) opisanego we wniosku (otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu).
   
   

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2019 r, poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Reasumując – w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów osiągniętych od 1 stycznia 2019 r. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego wg stawki 5% i będzie zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.