2019.12.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.476.2019.3.AW
z 16 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 2 września 2019 r. (data wpływu 4 września 2019 r.), uzupełnionym pismami z dnia 8 listopada 2019 r. (data wpływu 8 i 14 listopada 2019 r.) oraz z dnia 25 listopada 2019 r. (data wpływu 27 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku o towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT transakcji dostawy nieruchomości lokalowych oraz prawa do odliczenia przez nabywcę podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. nieruchomości lokalowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w powyższych zakresach. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 8 i 27 listopada 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania, przedstawienie własnego stanowiska oraz dodatkową opłatę.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
Panią A;
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
Pana B

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pani A (dalej jako: Wnioskodawczyni lub Zainteresowana będącą stroną) jest polskim rezydentem, podlegającym w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawczyni na podstawie notarialnej umowy o podziale majątku wspólnego z dnia (…) maja 2017 r., stała się wyłącznym właścicielem nieruchomości:

samodzielny lokal mieszkalny nr I, położony na drugiej kondygnacji budynku, o łącznej powierzchni 155,80 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, wynoszący 168/1000 części;
samodzielny lokal mieszkalny nr II, położony na trzeciej kondygnacji budynku, o łącznej powierzchni 143,70 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, wynoszący 150/1000 części;
samodzielny lokal mieszkalny nr VII, o łącznej powierzchni 99,40 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, wynoszący 102/1000 części;
samodzielny lokal mieszkalny nr V, położony na drugiej kondygnacji budynku, o łącznej powierzchni 49,20 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, wynoszący 55/1000 części;
samodzielny lokal mieszkalny nr VI, położony na trzeciej kondygnacji budynku, o łącznej powierzchni 42,30 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, wynoszący 44/1000 części;
samodzielny lokal niemieszkalny nr A, położony na pierwszej kondygnacji budynku, o łącznej powierzchni 92,00 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali wynoszący 94/1000 części;
samodzielny lokal niemieszkalny nr B, położony na pierwszej kondygnacji budynku, o łącznej powierzchni 26,10 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali wynoszący 28/1000 części;
samodzielny lokal niemieszkalny nr C, położony w piwnicy (kondygnacja -1), o łącznej powierzchni 101,60 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali wynoszący 103/1000 części;
samodzielny lokal niemieszkalny nr D, położony w piwnicy (kondygnacja -1), o łącznej powierzchni 56,40 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, wynoszący 58/1000 części;
samodzielny lokal mieszkalny nr III, położony na czwartej kondygnacji budynku o łącznej powierzchni 116,00 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali wynoszący 121/1000 części;
samodzielny lokal mieszkalny nr IV, położony na czwartej kondygnacji budynku, o łącznej powierzchni 33,90 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali wynoszący 35/1000 części;
samodzielny lokal niemieszkalny nr E, położony na pierwszej kondygnacji budynku o łącznej powierzchni 39,90 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, wynoszący 42/1000 części.

Powyższe wyodrębnione nieruchomości lokalowe znajdują się w kamienicy, której budowa jest datowana na XIV wiek. Wszystkie nieruchomości lokalowe wymienione powyżej posiadają udział w nieruchomości wspólnej, utworzonej z działki o powierzchni 0,0451 ha, która została wpisana do rejestru zabytków miasta.

Przedmiotowe nieruchomości zostały wcześniej nabyte przez Wnioskodawczynię oraz jej małżonka w roku 1993 do majątku wspólnego. Po roku 1993 małżonkowie nie dokonywali nakładów na przedmiotowe lokale przekraczających 30% wartości początkowej.

Małżonkowie zawarli umowę z dnia (…) maja 2017 r. wprowadzającą ustrój rozdzielności majątkowej.

Wnioskodawczyni dokonywała wynajmu powyższych lokali, przy czym w odniesieniu do poszczególnych lokali zawierane były umowy dotyczące:

wynajmu lokali o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe;
wynajmu lokali usługowych w celu prowadzenia w nich działalności gospodarczej przez najemców;
niektóre z lokali nie były przedmiotem wynajmu przez Wnioskodawczynię.

Po wprowadzeniu ustroju rozdzielności majątkowej pomiędzy małżonkami oraz nabyciu wyłącznej własności lokali, Wnioskodawczyni nie ponosiła nakładów na nieruchomości przekraczających 30% ich wartości początkowej.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców.

Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Wnioskodawczyni zamierza dokonać sprzedaży powyższych nieruchomości na rzecz Pana B (dalej jako: Nabywca lub Zainteresowany niebędący stroną) prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości. Zainteresowany niebędący stroną jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Zainteresowany niebędący stroną nabędzie przedmiotowe nieruchomości w celu ich wykorzystania w swojej działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

Prowadzi wyłącznie działalność gospodarczą polegającą na wynajmie lokali i z tego tytułu jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Nie wszystkie z nieruchomości lokalowych wymienionych w pierwotnym wniosku służyły prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności polegającej wyłącznie na najmie lokali. Lokale wymienione w pierwotnym wniosku w pkt.: 4, 6, 7, 8, 9 i 12 były puste i nie były w ogóle wynajmowane.
W odniesieniu do lokali wynajmowanych i wymienionych poniżej miało miejsce pierwsze zasiedlenie, a do momentu dostawy upłynie już okres dłuższy niż 2 lata (okres ten już upłynął). Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie nw. nieruchomości lokalowych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% ich wartości początkowej. W związku z tym, Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do nw. lokali. Poniżaj dla uporządkowania Wnioskodawczyni przedstawia informacje w odniesieniu do każdego lokalu.
1. samodzielny lokal mieszkalny nr I, położony na drugiej kondygnacji budynku, o łącznej powierzchni 155,80 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, wynoszący 168/1000 części;
  - w stosunku do przedmiotowego lokalu miało miejsce pierwsze zasiedlenie, a do momentu dostawy upłynie już okres dłuższy niż 2 lata (okres ten już upłynął);
  - Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości lokalowej, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej;
  - Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do przedmiotowego lokalu.
2. samodzielny lokal mieszkalny nr II, położony na trzeciej kondygnacji budynku, o łącznej powierzchni 143,70 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, wynoszący 150/1000 części;
  - w stosunku do przedmiotowego lokalu miało miejsce pierwsze zasiedlenie, a do momentu dostawy upłynie już okres dłuższy niż 2 lata (okres ten już upłynął);
  - Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości lokalowej, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej;
  - Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do przedmiotowego lokalu.
3. samodzielny lokal mieszkalny nr VII, o łącznej powierzchni 99,40 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, wynoszący 102/1000 części;
  - w stosunku do przedmiotowego lokalu miało miejsce pierwsze zasiedlenie, a do momentu dostawy upłynie już okres dłuższy niż 2 lata (okres ten już upłynął);
  - Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości lokalowej, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej;
  - Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do przedmiotowego lokalu.
4. samodzielny lokal mieszkalny nr V, położony na drugiej kondygnacji budynku, o łącznej powierzchni 49,20 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, wynoszący 55/1000 części;
  - Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości lokalowej, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej;
  - Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do przedmiotowego lokalu.
5. samodzielny lokal mieszkalny nr VI, położony na trzeciej kondygnacji budynku, o łącznej powierzchni 42,30 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, wynoszący 44/1000 części;
  - w stosunku do przedmiotowego lokalu miało miejsce pierwsze zasiedlenie, a do momentu dostawy upłynie już okres dłuższy niż 2 lata (okres ten już upłynął);
  - Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości lokalowej, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej;
  - Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do przedmiotowego lokalu.
6. samodzielny lokal niemieszkalny nr A, położony na pierwszej kondygnacji budynku, o łącznej powierzchni 92,00 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali wynoszący 94/1000 części;
  - Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości lokalowej, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej;
  - Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do przedmiotowego lokalu.
7. samodzielny lokal niemieszkalny nr B, położony na pierwszej kondygnacji budynku, o łącznej powierzchni 26,10 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali wynoszący 28/1000 części;
  - Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości lokalowej, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej;
  - Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do przedmiotowego lokalu.
8. samodzielny lokal niemieszkalny nr C, położony w piwnicy (kondygnacja -1), o łącznej powierzchni 101,60 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali wynoszący 103/1000 części;
  - w stosunku do przedmiotowego lokalu miało miejsce pierwsze zasiedlenie, a do momentu dostawy upłynie już okres dłuższy niż 2 lata (okres ten już upłynął)
  - Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości lokalowej, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej;
  - Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do przedmiotowego lokalu.
9. samodzielny lokal niemieszkalny nr D, położony w piwnicy (kondygnacja -1), o łącznej powierzchni 56,40 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, wynoszący 58/1000 części;
  - Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości lokalowej, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej;
  - Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do przedmiotowego lokalu.
10. samodzielny lokal mieszkalny nr III, położony na czwartej kondygnacji budynku o łącznej powierzchni 116,00 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali wynoszący 121/1000 części;
  - w stosunku do przedmiotowego lokalu miało miejsce pierwsze zasiedlenie, a do momentu dostawy upłynie już okres dłuższy niż 2 lata (okres ten już upłynął);
  - Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości lokalowej, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej;
  - Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do przedmiotowego lokalu.
11. samodzielny lokal mieszkalny nr IV, położony na czwartej kondygnacji budynku, o łącznej powierzchni 33,90 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali wynoszący 35/1000 części;
  - w stosunku do przedmiotowego lokalu miało miejsce pierwsze zasiedlenie, a do momentu dostawy upłynie już okres dłuższy niż 2 lata (okres ten już upłynął);
  - Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości lokalowej, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej;
  - Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do przedmiotowego lokalu.
12. samodzielny lokal niemieszkalny nr E, położony na pierwszej kondygnacji budynku o łącznej powierzchni 39,90 m². Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, wynoszący 42/1000 części.
  - Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości lokalowej, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej;
  - Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do przedmiotowego lokalu.
Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowych nieruchomości lokalowych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% ich wartości początkowej.

Ponadto w kolejnym uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

Na zadane przez tut. organ pytanie: „Czy w odniesieniu do lokali nr V, A, B, C, D i E po nabyciu w roku 1993 przez Wnioskodawczynię i jej męża nastąpiło pierwsze zasiedlenie, tj. były one używane na potrzeby własne lub w ramach działalności gospodarczej? Jeżeli tak, to w jaki sposób i kiedy, czy od tego momentu do dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata?
W stosunku do przedmiotowych lokali nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie, tj. nie były one używane na potrzeby własne lub w ramach działalności gospodarczej.
Czy od momentu nabycia w roku 1993 ww. lokale zostały przeznaczone do wykorzystania w ramach działalności gospodarczej (gotowe, oferowane do wynajmu)? Odpowiedzi należy udzielić w odniesieniu do każdego z powyższych lokali? Czy od tego momentu do dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata?
Zgodnie z odpowiedzią udzieloną na drugie pytanie przedstawione w wezwaniu z dnia 25 października 2019 r. Wnioskodawczyni ponownie wyjaśniła, że nie wszystkie z nieruchomości lokalowych wymienionych w pierwotnym wniosku służyły prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności polegającej wyłącznie na najmie lokali. Lokale wymienione w pierwotnym wniosku w pkt: 4, 6, 7, 8, 9 i 12 były puste i nie były w ogóle wynajmowane.
Lokale wymienione w pierwotnym wniosku w pkt: 4, 6, 7, 8, 9 i 12 odpowiadają lokalom nr V A, B, C, D i E, o których jest mowa zarówno w pytaniu pierwszym, jak i drugim niniejszego wezwania.
Odpowiadając bezpośrednio na zadane w punkcie drugim pytania, w odniesieniu do każdego lokalu, o którym jest mowa w pierwszym pytaniu niniejszego wezwania, wyjaśniono, że:
- lokal nr V – od momentu nabycia w roku 1993 nie został przeznaczony do wykorzystania w ramach działalności gospodarczej (nie był gotowy, nie był oferowany do wynajmu); od momentu jego nabycia w roku 1993 nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie lokalu, w związku z tym do momentu jego dostawy nie minie okres dłuższy niż dwa lata;
- lokal nr A – od momentu nabycia w roku 1993 nie został przeznaczony do wykorzystania w ramach działalności gospodarczej (nie był gotowy, nie był oferowany do wynajmu); od momentu jego nabycia w roku 1993 nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie lokalu, w związku z tym do momentu jego dostawy nie minie okres dłuższy niż dwa lata;
- lokal nr B – od momentu nabycia w roku 1993 nie został przeznaczony do wykorzystania w ramach działalności gospodarczej (nie był gotowy, nie był oferowany do wynajmu); od momentu jego nabycia w roku 1993 nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie lokalu, w związku z tym do momentu jego dostawy nie minie okres dłuższy niż dwa lata;
- lokal nr C – od momentu nabycia w roku 1993 nie został przeznaczony do wykorzystania w ramach działalności gospodarczej (nie był gotowy, nie był oferowany do wynajmu); od momentu jego nabycia w roku 1993 nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie lokalu, w związku z tym do momentu jego dostawy nie minie okres dłuższy niż dwa lata;
- lokal nr D – od momentu nabycia w roku 1993 nie został przeznaczony do wykorzystania w ramach działalności gospodarczej (nie był gotowy, nie był oferowany do wynajmu); od momentu jego nabycia w roku 1993 nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie lokalu, w związku z tym do momentu jego dostawy nie minie okres dłuższy niż dwa lata;
- lokal nr E – od momentu nabycia w roku 2001 nie został przeznaczony do wykorzystania w ramach działalności gospodarczej (nie był gotowy, nie był oferowany do wynajmu); od momentu jego nabycia w roku 2001 nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie lokalu, w związku z tym do momentu jego dostawy nie minie okres dłuższy niż dwa lata.
Jeżeli odpowiedź na powyższe zapytania (z pkt 1 i pkt 2) w odniesieniu do któregoś z lokali jest przecząca, to należy wskazać:
1. czy dany lokal przed nabyciem w roku 1993 został oddany do użytkowania pierwszemu nabywcy użytkownikowi lub rozpoczęto jego użytkowanie na potrzeby własne (doszło do jego zajęcia)?
2. kiedy dokładnie nastąpiło nabycie w roku 1993 (należy podać dokładną datę nabycia ww. lokali) i od kogo – czy były to osoby fizyczne wykorzystujące lokale na cele mieszkalne czy podmioty gospodarcze, które użytkowały te lokale – i czy była to czynność opodatkowana podatkiem VAT, zwolniona od tego podatku czy niepodlegająca opodatkowaniu?
Odpowiadając na pytanie zadane w ppkt a, w odniesieniu do każdego lokalu, o którym jest mowa w pierwszym i drugim pytaniu niniejszego wezwania, wyjaśniono, że:
- lokal nr V – dany lokal przed nabyciem w roku 1993 nie został oddany do użytkowania pierwszemu nabywcy użytkownikowi i nie rozpoczęto jego użytkowania na potrzeby własne (nie doszło do jego zajęcia);
- lokal nr A – dany lokal przed nabyciem w roku 1993 nie został oddany do użytkowania pierwszemu nabywcy użytkownikowi i nie rozpoczęto jego użytkowania na potrzeby własne (nie doszło do jego zajęcia);
- lokal nr B – dany lokal przed nabyciem w roku 1993 nie został oddany do użytkowania pierwszemu nabywcy użytkownikowi i nie rozpoczęto jego użytkowania na potrzeby własne (nie doszło do jego zajęcia);
- lokal nr C – dany lokal przed nabyciem w roku 1993 nie został oddany do użytkowania pierwszemu nabywcy użytkownikowi i nie rozpoczęto jego użytkowania na potrzeby własne (nie doszło do jego zajęcia);
- lokal nr D – dany lokal przed nabyciem w roku 1993 nie został oddany do użytkowania pierwszemu nabywcy użytkownikowi i nie rozpoczęto jego użytkowania na potrzeby własne (nie doszło do jego zajęcia);
- lokal nr E – dany lokal przed nabyciem w roku 2001 nie został oddany do użytkowania pierwszemu nabywcy użytkownikowi i nie rozpoczęto jego użytkowania na potrzeby własne (nie doszło do jego zajęcia).
Odpowiadając na pytanie zadane w ppkt b, w odniesieniu do lokali nr V, A, B, C, D o których jest mowa w pierwszym i drugim pytaniu niniejszego wezwania, wyjaśniono, że: w dniu (…) lipca 1993 r. lokale nr V, A, B, C, D zostały ustanowione w wyniku umowy ustanowienia odrębnej własności lokali na rzecz Wnioskodawczyni i jej małżonka. Natomiast lokal nr E został nabyty w dniu (…) lipca 2001 r., a nie w roku 1993 – jak wcześniej podawano.
Należy w tym miejscu wyjaśnić, że na podstawie umowy sprzedaży z dnia (…) kwietnia 1990 r. Małżonkowie stali właścicielami 5/12 udziałów w nieruchomości. Następnie w dniu (…) lipca 1993 r. została zawarta notarialna umowa sprzedaży, w wyniku której ww. Państwo nabyli po 164/1000 części, łącznie 328/1000, nieruchomości wraz z częściami składowymi nieruchomości, w którym wyjaśniono, które z lokali nabywcy w ramach nabycia udziałów zamierzają zająć (nie dotyczy lokalu w zakresie wniosku o interpretację). W dniu (…) lipca 1993 r. zawarto wspomnianą umowę ustanowienia odrębnej własności ww. lokali nr V A, B, C, D oraz innych lokali na rzecz innych współwłaścicieli – wcześniej istniała jedynie współwłasność ułamkowa. Udziały zostały nabyte od osób fizycznych. Nie jest możliwe tym samym jednoznaczne określenie, czy były to osoby fizyczne wykorzystujące wcześniej lokale (które powstały dopiero po podziale) na cele mieszkalne – adresy wskazane w aktach notarialnych temu przeczą.
Jeżeli chodzi o lokal nr E, umowa sprzedaży z dnia (…) lipca 2001 r. została zawarta pomiędzy osobami fizycznymi: nabywcami małżonkiem, za pieniądze pochodzące z jego majątku dorobkowego wraz z żoną a sprzedawcą Panem C. Sprzedaż nie była opodatkowana podatkiem VAT. Lokal nr E nie był wykorzystywany na cele mieszkalne, nie był również użytkowany.

Dodatkowo należy również sprostować podane wcześniej następujące informacje odnośnie niżej wymienionych lokali:

lokal nr IV został nabyty w dniu (…) marca 2004 r., a nie w roku 1993;
lokal nr III został nabyty w dniu (…) maja 1996 r., a nie w roku 1993.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sprecyzowane w piśmie z dnia 8 listopada 2019 r.):

Czy dostawa opisanych nieruchomości lokalowych w powyższym stanie będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania VAT art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.; dalej jako: „ustawa o VAT”)?
Czy w związku z dostawą nieruchomości lokalowych, nabywca wykorzystujący nieruchomości w swojej działalności opodatkowanej będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego?

Zdaniem Zainteresowanych (ostatecznie sprecyzowanym w piśmie z dnia 8 listopada 2019 r.):

Ad 1

Dostawa nieruchomości lokalowych mieszkalnych i niemieszalnych opisanych w niniejszym wniosku będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o VAT.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Istotą powyższego przepisu jest zwolnienie od opodatkowania VAT wszystkich tych transakcji dostawy budynków, budowli lub ich części, które są dokonywanych poza pierwszym zasiedleniem, lub w czasie pierwszych dwóch lat od daty pierwszego zasiedlenia.

Tym samym dla określenia, czy zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT znajdzie zastosowanie, nie jest konieczne precyzyjne ustalenie daty pierwszego zasiedlenia – wystarczające jest ustalenie, że do pierwszego zasiedlenia doszło ponad dwa lata, przed dokonaniem transakcji.

Wnioskodawczyni nie dysponuje wiedzą, aby wydatki ponoszone przez najemców na ulepszenie wartości początkowej lokali były ponoszone. Nawet gdyby wbrew wiedzy Wnioskodawczyni takie nakłady ze strony najemców miały miejsce, jest to okoliczność bez znaczenia dla ustalenia momentu pierwszego zasiedlenia z perspektywy Wnioskodawczyni, w świetle art. 676 Kodeksy cywilnego.

Reasumując powyższe należy uznać że w sytuacji w której Wnioskodawczyni jest wyłącznym właścicielem przedmiotowych lokali od maja 2017 r. i wykorzystywała część z nich w swojej działalności związanej z wynajmem, z kolei część z nich nie była wynajmowana i pozostawała pusta (szczegółowo wyszczególnionych w uzupełnieniu stanu faktycznego) a przy tym nie ponosiła wydatków na ulepszenia przekraczających 30% wartości początkowej każdego z nich, dostawa ta nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, ani też w ciągu dwóch lat od daty pierwszego zasiedlenia. Tym samym sprzedaż nieruchomości będzie podlegać zwolnieniu od opodatkowania VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o VAT.

Ad 2

Wnioskodawcy stoją na stanowisku, że Zainteresowany niebędący stroną postepowania będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie przedmiotowych lokali, jeżeli ich dostawa nie będzie korzystała ze zwolnienia, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT.

Jak stanowi art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Należy w tym miejscu wskazać, że obydwie strony umowy sprzedaży będą występować w roli podatników VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Obydwie strony umowy są czynnymi podatnikami VAT, oraz dokonały rejestracji we właściwych urzędach skarbowych – zgodnie z dyspozycją art. 97 ust. 1 ustawy o VAT. Nabywca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości, zaś nabycie przedmiotowych lokali odbywa się w celu wykorzystania ich do wykonywania czynności opodatkowanych.

Prawo do odliczenia VAT naliczonego, przez podatnika dokonującego nabycia w celu wykorzystania w działalności opodatkowanej stanowi realizację zasady neutralności VAT, zgodnie z którą ciężar podatku powinien obciążyć dopiero konsumenta, nabywcę końcowego. Natomiast Nabywca nie występuje w transakcji jako konsument, ale przystępuje do transakcji w ramach swojej działalności handlowca i usługodawcy. Na chwilę obecną zamiarem Nabywcy jest wykorzystanie nieruchomości do działalności opodatkowanej w zakresie wynajmu. W tej sytuacji nie jest możliwe zakwestionowanie prawa do odliczenia, stanowiącego element konstrukcyjny podatku, o ile nie wystąpią przesłanki wskazane w art. 88 ust. 1-6 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, prawo do odliczenia wyłączone jest w stosunku do podatku VAT wykazanego na fakturze lub dokumencie celnym, jeżeli transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Towarami, według art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Zatem w świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno nieruchomość, jak i udziały w niej spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE Rady, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”.

Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r., o sygn. akt I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”.

W świetle powyższego należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do zbycia tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Powyższe przepisy wskazują, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisów tych wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Według art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jako czynny podatnik podatku VAT prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wynajmie lokali. Na przestrzeni lat 1993-2004 Wnioskodawczyni oraz jej małżonek nabyli od osób fizycznych nieruchomości w postaci lokali mieszkalnych i niemieszkalnych, usytuowanych w kamienicy z XIV w. Z kolei z dniem (…) maja 2017 r., na podstawie notarialnej umowy o podziale majątku wspólnego, Wnioskodawczyni stała się wyłącznym właścicielem ww. lokali. Wszystkie nieruchomości lokalowe wymienione powyżej posiadają udział w nieruchomości wspólnej. Z tytułu nabycia lokali mieszkalnych od osób fizycznych, jak i w ramach zniesienia współwłasności nie przysługiwało Wnioskodawczyni prawo do odliczenia podatku naliczonego. Po roku 1993 małżonkowie nie dokonywali nakładów na lokale przekraczających 30% ich wartości początkowej, również po dniu (…) maja 2017 r. Wnioskodawczyni nie ponosiła ww. nakładów.

Część przedmiotowych lokali Wnioskodawczyni wynajmowała w ramach prowadzonej działalności. Natomiast lokale nr V, A, B, C, D i E były puste i nie były w ogóle wynajmowane przez Wnioskodawczynię.

Na tle powyższego opisu sprawy, Wnioskodawczyni powzięła wątpliwości w kwestii zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy dla planowanej czynności dostawy przedmiotowych lokali mieszkalnych i niemieszkalnych.

W związku z powyższym należy przeanalizować czy w odniesieniu do wskazanych w opisie sprawy ww. lokali miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Mając na uwadze informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że transakcja dostawy lokali nr: I, II, VII, VI, III, IV wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Dostawa ta bowiem nie będzie odbywała się w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, bowiem w odniesieniu do każdego ww. lokalu – jak wskazała Wnioskodawczyni – doszło do jego pierwszego zajęcia (używania), z uwagi iż były one przedmiotem najmu i od tego momentu do chwili dostawy minęło więcej niż 2 lata. Ponadto na wskazane lokale nie zostały poniesione nakłady na ulepszenie przekraczające 30% ich wartości początkowej.

Z kolei w odniesieniu do dostawy lokali nr: V, A, B, C, D i E w stosunku do których – jak jednoznacznie wskazała Wnioskodawczyni w treści opisu sprawy – nie doszło do ich pierwszego zasiedlenia, nie będzie miał zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wobec tego należy przeanalizować warunki determinujące zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Zgodnie z powołanym art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwolnieniem objęta jest również dostawa budynku, budowli lub ich części, która nie jest objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w stosunku do których nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tym samym w odniesieniu do pozostałych lokali nr: V, A, B, C, D i E należy wskazać, że nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Ponadto na przedmiotowe lokale nie zostały poniesione nakłady na ulepszenie przekraczające 30% ich wartości początkowej.

W związku z powyższym, dla ww. transakcji zostały spełnione warunki do zastosowania zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W konsekwencji planowana transakcja dostawy nieruchomości lokalowych tj. lokalu nr: I, II, VII, VI, III, IV wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, natomiast dostawa lokali nr: V, A, B, C, D i E wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W tej sytuacji – uwzględniając zapis art. 29a ust. 8 ustawy – dostawa gruntu, na którym budynek z poszczególnymi lokalami jest posadowiony, również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT.

W związku z powyższym stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, należało uznać za prawidłowe.

Kolejną kwestią budzącą wątpliwości jest prawo nabywającego do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowych lokali.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Powyższe wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak rozstrzygnięto powyżej transakcja dostawy lokali mieszkalnych i niemieszkalnych na rzecz nabywcy będzie stanowiła czynność korzystającą ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy, a tym samym podatek należny nie zostanie naliczony w związku z ww. czynnością.

W konsekwencji nabywca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia lokali.

Biorąc pod uwagę treść przywołanych przepisów, w kontekście przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że nabywca nie będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowych nieruchomości lokalowych, bowiem kwota podatku należnego nie zostanie naliczona z tytułu tej transakcji.

Wobec tego stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Należy zatem zaznaczyć, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe, przede wszystkim przy założeniu, że w odniesieniu do części lokali nie doszło do pierwszego zasiedlenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin