Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.407.2019.1.PS
z 19 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2019 r. (data wpływu 12 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sprawa dotyczy sprzedaży mieszkania, które Wnioskodawczyni odziedziczyła wraz z bratem po zmarłej matce. Nieruchomość stanowi odrębny lokal mieszkalny nr 2 usytuowany na drugiej kondygnacji w budynku mieszkalnym z sutereną. W budynku tym znajdują się 3 niezależne lokale, tj. nr 1, 2, 3. Nieruchomość została zakupiona przez rodziców Wnioskodawczyni w 1963 r. Z wymienionym mieszkaniem o powierzchni 72,88 m² związany jest udział wynoszący 7/20 części w nieruchomości wspólnej, ponieważ poza lokalami jest część wspólna dla wszystkich właścicieli. W skład części wspólnej wchodzi: w suterenie klatka schodowa, pralnia, piwnice, garaż, zaś na piętrze strych. Po śmierci ojca w 2011 r. zgodnie z postanowieniem sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, właścicielami nieruchomości była matka Wnioskodawczyni w udziale 4/6 części, brat Wnioskodawczyni w udziale 1/6 części oraz Wnioskodawczyni (córka) w udziale 1/6 części.

W celu uregulowania kwestii do korzystania z nieruchomości wspólnej wszyscy właściciele lokali zgodnie podpisali umowę 23 października 2018 r. w kancelarii notarialnej:

1. zniesienia odrębnej własności lokali,
2. zniesienia współwłasności nieruchomości przez ustanowienie odrębnej własności lokali oraz
3. dokonano nowego podziału do korzystania z nieruchomości wspólnej.

W wyniku nowej inwentaryzacji budynku do lokalu nr 2 na piętrze dopisano pomieszczenie strychowe (wcześniej udział w części wspólnej), zaś do lokalu nr 1 na parterze dopisano pralnię i kotłownię, które przed podziałem również stanowiły cześć wspólną, a wiec powierzchnia lokalu nr 2 uległa zmianie i wynosi obecnie 95,52 m², jak również lokalu nr 1 i lokalu nr 3.

W marcu 2019 r. zmarła matka Wnioskodawczyni. Jedynymi spadkobiercami ww. lokalu nr 2 są dzieci, tzn. Wnioskodawczyni i jej brat.

W dniu 21 października 2019 r. dokonano sprzedaży nieruchomości, tj. przedmiotowego lokalu nr 2. Wartość przysługujących Wnioskodawczyni przed zniesieniem współwłasności udziałów w przedmiotowej nieruchomości odpowiada wartości nabytych przez Wnioskodawczynię udziałów w wyniku zniesienia współwłasności lokalów wyodrębnionych aktem notarialnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni ma obowiązek odprowadzenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży lokalu, który odziedziczyła w spadku po zmarłej matce, czy jest zwolniona?

Zdaniem Wnioskodawczyni podatek dochodowy z tytułu sprzedaży lokalu, który był przedmiotem spadku jest nienależny, gdyż rodzice byli właścicielami tego lokalu ponad 5 lat, tj. od 1963 r. Ponadto, jak zostało to zawarte w akcie notarialnym, w wyniku zniesienia współwłasności strony nie dokonywały wzajemnych darowizn, wartość przysługujących Wnioskodawczyni udziałów w nieruchomości przed zniesieniem odpowiada wartości nabytych lokali wraz z odpowiednimi udziałami w nieruchomości wspólnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Dodać należy również, że w myśl art. 10 ust. 7 tej ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „spadek” należy odwołać się do przepisów kodeksu cywilnego. W myśl art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, 1495), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób. Zgodnie z art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza wyłącznie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego). Stosownie do art. 1035 cyt. ustawy, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że rodzice Wnioskodawczyni nabyli lokal mieszkalny w 1963 r.

Po śmierci ojca w 2011 r. zgodnie z postanowieniem sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, właścicielami nieruchomości była matka Wnioskodawczyni w udziale 4/6 części, brat Wnioskodawczyni w udziale 1/6 części oraz Wnioskodawczyni (córka) w udziale 1/6 części.

W celu uregulowania kwestii do korzystania z nieruchomości wspólnej wszyscy właściciele lokali zgodnie podpisali umowę w dniu 23 października 2018 r., w zakresie której dokonano:

1. zniesienia odrębnej własności lokali,
2. zniesienia współwłasności nieruchomości przez ustanowienie odrębnej własności lokali oraz
3. nowego podziału do korzystania z nieruchomości wspólnej.

W wyniku powyższych czynności do lokalu nr 2 na piętrze dopisano pomieszczenie strychowe (wcześniej udział w części wspólnej), zaś do lokalu nr 1 na parterze dopisano pralnię i kotłownię, które przed podziałem również stanowiły cześć wspólną, a więc powierzchnia lokalu nr 2 uległa zmianie i wynosi obecnie 95,52 m², jak również lokalu nr 1 i lokalu nr 3.

W marcu 2019 r. zmarła matka Wnioskodawczyni. Jedynymi spadkobiercami ww. lokalu nr 2 są dzieci, tzn. Wnioskodawczyni i jej brat.

W dniu 21 października 2019 r. dokonano sprzedaży nieruchomości, tj. przedmiotowego lokalu nr 2.

Wartość przysługujących Wnioskodawczyni przed zniesieniem współwłasności udziałów w przedmiotowej nieruchomości odpowiada wartości nabytych przez Wnioskodawczynię udziałów w wyniku zniesienia współwłasności lokalów wyodrębnionych aktem notarialnym.

W związku z powyższym wskazać należy, że w przypadku odpłatnego zbycia udziałów w nieruchomości otrzymanych na podstawie spadkobrania po ojcu i matce co do zasady zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności nie wynika, aby w związku ze śmiercią matki czy też ojca dokonywano działu spadku i zniesienia współwłasności, aczkolwiek w 2018 r. w celu uregulowania kwestii do korzystania z nieruchomości wspólnej wszyscy właściciele podpisali umowę zniesienia współwłasności nieruchomości przez ustanowienie odrębnej własności lokali oraz nowego podziału do korzystania z nieruchomości wspólnej.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić trzeba, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć "zbycie" i "nabycie". W orzecznictwie sądowoadministracyjnym utrwalił się pogląd, że nie jest "nabyciem" zmiana formy własności, poprzez np. zniesienie współwłasności, przekształcenie współwłasności łącznej w ułamkową.

W orzeczeniu z dnia 3 listopada 2009 r. sygn. akt II FSK 1489/08 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że: Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji ustawowej pojęcia użytego w art. 10 ust. 1 pkt 8a/ to jest nabycia nieruchomości. Zatem, aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu, określonego w analizowanej normie prawnej, zasadnie Wojewódzki Sąd Administracyjny odwołał się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Niewątpliwie według kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Podmiot bowiem uzyskuje prawo rzeczowe w stosunku do rzeczy. W zasadzie to nabycie jest ekwiwalentne, a więc związane z koniecznością spełnienia świadczenia na rzecz zbywcy. Typowym przykładem nabycie rzeczy jest umowa sprzedaży (art. 535 i następne k.c). Bardziej złożona sytuacja zachodzi w przypadku czynności prawnych podziału współwłasności. Niezależnie, czy ten podział następuje w wyniku umowy lub postanowienia Sądu, podział rzeczy wspólnej, podział majątku wspólnego małżonków, czy też dział spadku może przybierać różne formy. Zniesienie współwłasności, w skład której wchodzi prawo własności nieruchomości może nastąpić w ten sposób, że każdy z współwłaścicieli nabędzie część nieruchomości lub też prawo własności którejś z nieruchomości, przy czym wartość tej rzeczy nie będzie przekraczała wartości udziału, a zatem nie powstanie obowiązek zapłaty dopłaty lub spłaty. Wówczas podmiot ten, pomimo uzyskania prawa własności nieruchomości, nie zwiększy swych aktywów majątkowych. Stąd też nie nabywa nieruchomości w rozumieniu określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8a/ u.p.d.o.f. Odmienna sytuacja zachodzi wtedy, gdy podział majątku wspólnego następuje poprzez przyznanie współwłaścicielowi nieruchomości o wartości przekraczającej jego udział we współwłasności. Wówczas należy wyrównać udziały poprzez dopłatę lub spłatę. Zatem następuje wzrost aktywów majątku. W tej części bowiem w której przyznana na wyłączną własność nieruchomość przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podmiot musi zapłacić odpowiednią kwotę tytułem wyrównania udziałów w postaci dopłaty pieniężnej. W tym zakresie niewątpliwie podatnik nabywa prawo własności nieruchomości w rozumieniu analizowanego przepisu. Reasumując należy stwierdzić, że przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8a/ in fine u.p.d.o.f. należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Jak wynika z przedstawionych we wniosku okoliczności w wyniku dokonanego w 2018 r. zniesienia współwłasności nieruchomości przez ustanowienie odrębnej własności lokali oraz nowego podziału do korzystania z nieruchomości wspólnej wartość przysługujących Wnioskodawczyni udziałów przed zniesieniem współwłasności odpowiada ich wartości nabytych w wyniku zniesienia współwłasności lokalów wyodrębnionych aktem notarialnym.

Czynność ta nie będzie zatem związana ze zwiększeniem aktywów Wnioskodawczyni i nie będzie nabyciem w rozumieniu określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, 5 - letni okres o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnośnie spadkobrania ustawowego niewątpliwie więc minął, bowiem – jak wynika z treści wniosku – od daty nabycia nieruchomości przez rodziców Wnioskodawczyni (1963 r.) oraz śmierci jej ojca (2011 r.) do momentu sprzedaży przez spadkobierców (21 października 2019 r.), tj. Wnioskodawczynię i jej brata upłynęło ponad 5 lat.

W konsekwencji, w wyniku sprzedaży nieruchomości dokonanej w dniu 21 października 2019 r., nie powstanie źródło przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawczyni jest więc prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.