Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.554.2012.2.JF
z 19 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2019 r. (data wpływu 8 listopada 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 listopada 2019 r. (data wpływu 5 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży majątku jako przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży majątku jako przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 1996 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, polegającą na prowadzeniu salonu sprzedaży pojazdów wraz z warsztatem samochodowym (naprawa mechaniczna, elektroniczna oraz blacharsko-lakiernicza) oraz stacji kontroli pojazdów, a także usług rzeczoznawstwa samochodowego (dalej łącznie: „Działalność”). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Dochody z Działalności opodatkowuje podatkiem liniowym 19%. Zarówno w VAT i PIT rozlicza się kasowo. Prowadzi księgę przychodów i rozchodów.

Działalność prowadzona jest na gruncie (dalej: „Grunt”) wraz z posadowionym na nim budynkiem (na który składają się dwie odrębne części tego budynku: pierwsza w postaci salonu sprzedaży pojazdów, z dobudowanymi po obu stronach liniami diagnostycznymi i warsztatem samochodowym („Budynek”) oraz druga w postaci lakierni z garażem („Dobudowa”), które miały zostać połączone łącznikiem (jednak do dnia dzisiejszego nie zostały), a które według uzyskanego pozwolenia na budowę, stanowią jeden budynek, (tj. Dobudowa stanowiła rozbudowę Budynku 1) (dalej Grunt, Budynek i Dobudowa zwane łącznie: „Nieruchomość”). Nieruchomość znajduje się w majątku prywatnym Wnioskodawcy (nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej Działalności (dalej: „Ewidencja ŚTiWNIP”), a Budynek z Dobudową nie są przez Wnioskodawcę amortyzowane.

Budynek od kwietnia 2019 r. jest również w niewielkiej części wynajmowany przez Wnioskodawcę na cele prowadzenia działalności gospodarczej przez inny podmiot, a dochód z najmu rozliczany jest w ramach prowadzonej Działalności 19% podatkiem dochodowym, a także naliczany jest 23% VAT.

Na majątek przedsiębiorstwa prowadzonej przez Wnioskodawcę Działalności (poza Nieruchomością, która nie została ujęta w Ewidencji ŚTiWNIP) (dalej: „Przedsiębiorstwo”) składają się:

1. Środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, wykazane w Ewidencji ŚTiWNIP Działalności, jak:
   
   • urządzenia/systemy do diagnostyki, oraz naprawy samochodów: samochodowe linie diagnostyczne, zestaw diagnostyczny, zestaw blacharsko lakierniczy, systemy szybkiego suszenia lakierów, nagrzewnice, docer do naprawy karoserii, lakiernicza strefa przygotowawcza, ramię serwisowe;
     
   • meble: fotele, kanapy;
     
   • 3 samochody osobowe;
2. Wyposażenie, nie ujęte w Ewidencji ŚTiWNIP, jak sprzęt telefoniczny i faksujący oraz wyposażenie informatyczne wraz z całym sprzętem komputerowym i oprogramowaniem komputerowym, a także licencje na oprogramowania komputerowe);
   
3. Składniki niskocenne, materiały, takie jak: narzędzia, części zamienne, podzespoły, chemia samochodowa (lakiery, farby etc.), odzież ochronna i robocza, materiały biurowe;
   
4. Umowy:
   
   • Umowa, określająca zasady stałej współpracy z dystrybutorem systemów lakierniczych i chemii lakierniczej (dotycząca realizacji zakupów lakierniczych: lakierów, farb, materiałów ściernych, szlifierskich, odpylających; a także dzierżawy urządzeń lakierniczych (w tym komory lakierniczej) oraz technicznego i technologicznego wsparcia w zakresie lakiernictwa);
     
   • Umowa określająca zasady stałej współpracy z dystrybutorem motocykli skuterów i pojazdów czterokołowych w zakresie sprzedaży tych pojazdów w salonie sprzedaży pojazdów Wnioskodawcy oraz wykonywania przez Wnioskodawcę w warsztacie Wnioskodawcy obsługi posprzedażowej, gwarancyjnej, pogwarancyjnej oraz sprzedaży części zamiennych i akcesoriów, dostarczanych przez dystrybutora;
     
   • Umowa najmu powierzchni w Budynku;
     
   • Umowy dotyczące ubezpieczenia prowadzonej działalności;
5. Baza klientów/stosunki umowne z klientami, prawa i obowiązki wynikające z tych stosunków;
6. Strona www;
7. pracownicy, w tym: mechanicy, diagności (posiadający uprawnienia konieczne do przeprowadzania badań technicznych pojazdów na stacji kontroli pojazdów), pomoc sprzątająca, księgowi;
   
8. Środki pieniężne;
   
9. Nazwa przedsiębiorstwa;
   
10. Zezwolenia, związane z prowadzoną działalnością: jak pozwolenie na prowadzenie stacji kontroli pojazdów, a także działalności w zakresie rzeczoznawstwa samochodowego.
    
    
    

W chwili obecnej Wnioskodawca planuje zakończenie prowadzenia Działalności, w związku z czym zastanawia się nad sprzedażą Przedsiębiorstwa i Nieruchomości.

Wnioskodawca rozpatruje otrzymaną ofertę nabycia Przedsiębiorstwa (wraz z Nieruchomością). Oferta została złożona przez osobę fizyczną, prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą w branży zbliżonej do Działalności Wnioskodawcy, lecz w mniejszym zakresie („Nabywca”). Nabywca zamierza kontynuować prowadzenie nabytego Przedsiębiorstwa (tj. będzie prowadził na Nieruchomości działalność, polegającą na prowadzeniu salonu sprzedaży pojazdów wraz z warsztatem samochodowym - naprawa mechaniczna, elektroniczna oraz blacharsko-lakiernicza i stacji kontroli pojazdów, (jednak poza działalnością związaną z rzeczoznawstwem samochodowym - które to uprawnienie przysługuje Wnioskodawcy, jako osobie fizycznej).

W ramach zbywanego Przedsiębiorstwa przeniesiony zostanie na Nabywcę prawie cały, wskazany powyżej majątek składający się na to Przedsiębiorstwo, tj.:

1. Środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, wykazane w Ewidencji ŚTiWNIP Działalności, jak:
   • urządzenia/systemy do diagnostyki, oraz naprawy samochodów: samochodowe linie diagnostyczne, zestaw diagnostyczny, zestaw blacharsko lakierniczy, systemy szybkiego suszenia lakierów, nagrzewnice, docer do naprawy karoserii, lakiernicza strefa przygotowawcza, ramię serwisowe;
     
   • wyposażenie biurowe: fotele, kanapy;
     

- z wyłączeniem 3 samochodów osobowych (które z racji swojego stanu technicznego nie nadają się do dalszego wykorzystywania w działalności);

2. Wyposażenie, nie ujęte w Ewidencji ŚTiWNIP, jak sprzęt telefoniczny i faksujący oraz wyposażenie informatyczne wraz z całym sprzętem komputerowym i oprogramowaniem komputerowym, a także licencje na oprogramowania komputerowe;
   
3. Wszystkie dostępne w dniu podpisania umowy składniki niskocenne oraz materiały, jak: narzędzia, części zamienne, podzespoły, chemia samochodowa (lakiery, farby etc.), odzież ochronna i robocza, materiały biurowe;
   
4. Prawa i obowiązki z umów:
   
   • Umowa, określająca zasady stałej współpracy z dystrybutorem systemów lakierniczych i chemii lakierniczej (dotycząca realizacji zakupów lakierniczych: lakierów, farb, materiałów ściernych, szlifierskich, odpylających; a także dzierżawy urządzeń lakierniczych (w tym komory lakierniczej) oraz technicznego i technologicznego wsparcia w zakresie lakiernictwa);
     
   • Umowa określająca zasady stałej współpracy z dystrybutorem motocykli skuterów i pojazdów czterokołowych w zakresie sprzedaży tych pojazdów w salonie sprzedaży pojazdów Wnioskodawcy oraz wykonywania przez Wnioskodawcę w warsztacie Wnioskodawcy obsługi posprzedażowej, gwarancyjnej, pogwarancyjnej oraz sprzedaży części zamiennych i akcesoriów, dostarczanych przez dystrybutora;
     
   • Umowa najmu powierzchni w Budynku;
     
   • Umowy dotyczące ubezpieczenia prowadzonej działalności;
5. Baza klientów/stosunki umowne z klientami, prawa i obowiązki wynikające z tych stosunków;
   
   
   

W ramach transakcji zbycia Przedsiębiorstwa dojdzie także do przeniesienia zakładu pracy w rozumieniu art. 231 Kodeksu Pracy (tzn. Nabywca wstąpi we wszystkie stosunku pracy z pracownikami Wnioskodawcy). Jest to istotne ze względu na konieczność zatrudnienia odpowiedniej liczby uprawnionych diagnostów, w sytuacji chęci prowadzenia stacji kontroli pojazdów.

Ponadto, Wnioskodawca będzie współpracował przez pewien okres z Nabywcą, wspierając go swoją wiedzą w procesie kontynuacji prowadzenia nabytego Przedsiębiorstwa.

W ramach zbywanego Przedsiębiorstwa nie dojdzie z kolei do przeniesienia (i) środków pieniężnych oraz należności wymagalnych przed dniem zawarcia umowy zbycia Przedsiębiorstwa (Nabywca w początkowym okresie będzie finansował prowadzenie działalności z własnych środków a kolejno ze środków generowanych z działalności nabywanego Przedsiębiorstwa), (ii) strony www, (iii) dokumentów księgowych (KPiR), (iv) firmy (nazwy) prowadzonego przedsiębiorstwa, jako że nabywca będzie kontynuował działalność pod własną nazwą (firmą) (co w przypadku nabycia przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, częściowo wynika z uregulowań prawnych - w przypadku działalności prowadzonej w formie jednoosobowej działalności gospodarczej firmą (nazwą) działalności jest m.in. Imię i Nazwisko przedsiębiorcy).

Na Nabywcę również nie przejdą składniki Przedsiębiorstwa, na których przeniesienie nie pozwala prawo (zezwolenie na prowadzenie stacji kontroli pojazdów, a także działalności w zakresie rzeczoznawstwa samochodowego - przy czym w tym ostatnim zakresie, Nabywca nie zamierza kontynuować działalności).

W związku z powyższym, może zdarzyć się, że Nabywca, po nabyciu Przedsiębiorstwa będzie zmuszony wstrzymać na okres pozyskiwania zezwolenia, działalność w zakresie prowadzenia stacji kontroli pojazdów (funkcjonowały będą nieprzerwanie działalność salonu sprzedaży pojazdów i warsztatu), przy czym Wnioskodawca i nabywca będą współpracowali w tym zakresie, aby ten przestój był jak najkrótszy.

Ponadto należy wskazać, że po dokonaniu zbycia Przedsiębiorstwa Wnioskodawca wraz z Nabywcą wystąpią do klientów/kontrahentów z umów handlowych, przenoszonych w ramach Przedsiębiorstwa, o zgody na przeniesienie wynikających z tych umów zobowiązań - może więc zdarzyć się sytuacja, że któryś z klientów/ kontrahentów nie wyrazi na powyższe zgody, co będzie skutkować brakiem pełnego przeniesienia danej umowy lub jej rozwiązaniem - przy czym, gdyby taka sytuacja miała miejsce, nie powinna ona wpłynąć na możliwość kontynuowania tożsamej do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności przez Nabywcę.

Należy wskazać, że Nabywca nie jest podmiotem powiązanym z Wnioskodawcą.

Wnioskodawca jest zainteresowany ustaleniem skutków podatkowych planowanej transakcji zbycia Przedsiębiorstwa oraz Nieruchomości. Należy wskazać, że Wnioskodawca przed dokonaniem planowanej transakcji ujmie Nieruchomość w Ewidencji ŚTiWNIP prowadzonej Działalności - aby uporządkować jej sytuację na potrzeby transakcji zbycia prowadzonego w ramach Działalności przedsiębiorstwa.

Historyczny opis wejścia w posiadanie Nieruchomości (Gruntu z Budynkiem i Dobudową) przez Wnioskodawcę.

Grunt (działka niezabudowana) został nabyty 7 września 1995 r. od osoby fizycznej na podstawie umowy sprzedaży, zawartej w formie aktu notarialnego, wspólnie przez 3 osoby fizyczne do ich majątków prywatnych, tj. przez obojga rodziców Wnioskodawcy (wspólność majątkowa małżeńska) - w ułamkowej części 4/5 oraz przez Wnioskodawcę - w 1/5 - łącznie za kwotę 53.400 zł, przy czym każdy z nabywców zapłacił cenę proporcjonalną do posiadanego udziału. Transakcja nie była opodatkowana VAT.

Na wskazanym Gruncie ojciec Wnioskodawcy, w ramach prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej, rozpoczął budowę Budynku (Grunt nie został wniesiony do tej działalności gospodarczej).

Kolejno, dnia 11 września 2001 r. Wnioskodawca zawarł wraz z ojcem w formie pisemnej umowę spółki cywilnej (dalej: „Spółka Cywilna”), zgodnie z którą, jako wkłady do Spółki Cywilnej wniesiony miał zostać Grunt z posadowionym na nim Budynkiem w stanie surowym (wybudowanym uprzednio przez ojca Wnioskodawcy, w ramach prowadzonej przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej).

W ramach Spółki Cywilnej prowadzona była działalność polegająca na prowadzeniu warsztatu samochodowego (tzn. kontynuowana była działalność, jaką Wnioskodawca uprzednio prowadził w ramach własnej jednoosobowej działalności gospodarczej), a także rozpoczęta została działalność salonu sprzedaży pojazdów. Kontynuowana była również w ramach Spółki Cywilnej budowa Budynku oraz rozpoczęta została budowa Dobudowy (służące prowadzonej działalności polegającej na prowadzeniu warsztatu samochodowego i stacji kontroli pojazdów). Wspólnicy Spółki Cywilnej rozliczali się według 19% liniowego podatku dochodowego. Spółka cywilna była czynnym podatnikiem VAT. Od nakładów na Budynek oraz Dobudowę odliczany był przez Spółkę Cywilną VAT.

W krótkim czasie Wnioskodawca zorientował się, że z powodu braku zachowania odpowiedniej formy umowy Spółki Cywilnej, Nieruchomość nie została skutecznie wniesiona do Spółki Cywilnej (jako, że w związku z chęcią wniesienia wkładu w postaci Gruntu z posadowionym Budynkiem w stanie surowym (Nieruchomości) umowa ta powinna zostać zawarta w formie aktu notarialnego, a nie w formie pisemnej).

W okresie funkcjonowania Spółki Cywilnej rozpoczęto użytkowanie Budynku w prowadzonej działalności Spółki Cywilnej tj. uruchomiono w nim salon sprzedaży pojazdów oraz warsztat, a kolejno także z początkiem 2002 r. stację kontroli pojazdów na podstawie wydanego zezwolenia (w 2007 r. uzyskano dla Budynku budowlane pozwolenie na użytkowanie). W 2005 r. rozpoczęto również użytkowanie w prowadzonej działalności Spółki Cywilnej Dobudowy tj. uruchomiono w niej lakiernię samochodów oraz garaż (m.in. w związku z brakiem wybudowania, zgodnie z wydanym zezwoleniem na budowę łącznika pomiędzy Budynkiem a Dobudową do dnia dzisiejszego nie otrzymano budowlanego pozwolenia na użytkowanie Dobudowy). Nakłady poczynione na Dobudowę przewyższały 30% wartości początkowej Budynku (rozumianej jako łączna wartość wydatków, poniesionych na budowę Budynku), a ostatnie z nakładów na Dobudowę (rokrocznie przekraczające wartość 3 500 zł) zostały poczynione w 2008 r. Po tej dacie, nie poczyniono na Budynek i Dobudowę żadnych nakładów, przekraczających w roku podatkowym kwoty 3 500 zł. Budynek i Dobudowa były wykorzystywane w prowadzonej w ramach Spółki Cywilnej działalności gospodarczej.

Pomiędzy Spółką Cywilną oraz właścicielami Gruntu (tj. Wnioskodawcą oraz rodzicami Wnioskodawcy) nie poczyniono żadnych ustaleń w zakresie rozliczenia poniesionych przez Spółkę Cywilną nakładów na Gruncie.

29 października 2012 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy - jeden z dwóch wspólników (obok Wnioskodawcy) Spółki Cywilnej.

Pomimo zapisu w umowie Spółki Cywilnej, że w miejsce zmarłego wspólnika wchodzą jego spadkobiercy - nikt ze spadkobierców nie wyraził zgody/chęci na przystąpienie do Spółki Cywilnej, w związku z czym uznano, że w związku ze śmiercią jednego z dwóch wspólników Spółka Cywilna uległa rozwiązaniu.

Jeszcze przed śmiercią ojca Wnioskodawcy i rozwiązaniem Spółki Cywilnej, dokonano sprzedaży wszystkich środków trwałych oraz wyposażenia znajdujących się w majątku Spółki Cywilnej po ich wartości rynkowej, do prowadzanej przez Wnioskodawcę w dalszym ciągu jednoosobowej działalności gospodarczej (Działalność).

Na dzień likwidacji Spółki Cywilnej, w jej majątku pozostały środki pieniężne, które zostały wykorzystane do spłaty kredytów zaciągniętych w ramach Spółki Cywilnej.

Spadek po ojcu Wnioskodawcy odziedziczyły w częściach równych w dniu otwarcia spadku (tj. 29 października 2012 r.) na podstawie ustawy 4 osoby: Wnioskodawca, matka Wnioskodawcy oraz dwoje rodzeństwa Wnioskodawcy (po 1/4).

W związku z tym, że jak zostało to wspomniane, Nieruchomość nie została skutecznie wniesiona do Spółki Cywilnej, przypadający na ojca Wnioskodawcy udział we współwłasności tej Nieruchomości, pozostający w jego majątku prywatnym, w wysokości 4/10 części (1/2 x 4/5 - wynikające z ustania w dniu śmierci ojca Wnioskodawcy wspólności majątkowej małżeńskiej z matką Wnioskodawcy) wszedł do masy spadkowej.

W wyniku spadkobrania po ojcu Wnioskodawcy przez 4 osoby w częściach równych po 1/4 - współwłaścicielami Nieruchomości stali się (dziedzicząc każdy z osobna po 1/10 części Nieruchomości): matka Wnioskodawcy w wysokości 5/10 części (4/10 wynikające z ustania w dniu śmierci ojca Wnioskodawcy wspólności majątkowej małżeńskiej z matką Wnioskodawcy oraz 1/10 pochodząca ze spadku), dwoje rodzeństwa Wnioskodawcy po 1/10 części pochodzące ze spadku (łącznie 2/10) oraz Wnioskodawca w 3/10 części (2/10 objęte we własność w wyniku pierwotnego nabycia oraz 1/10 pochodząca ze spadku).

Dnia 8 maja 2013 r. każdy ze spadkobierców złożył do urzędu skarbowego deklarację dla celów podatku od spadków i darowizn (SD-Z2), wykazując m.in. spadek w postaci udziału 1/10 części własności Nieruchomości, wskazując wartość tego udziału w wysokości 250 000 zł.

Dnia 18 września 2013 r. dokonano przed notariuszem w akcie notarialnym działu spadku wraz z nieodpłatnym zniesieniem współwłasności Nieruchomości, na podstawie którego m.in. matka Wnioskodawcy wraz z dwojgiem rodzeństwa Wnioskodawcy przenieśli na Wnioskodawcę własność całej Nieruchomości tj. udziały wynoszące łącznie 7/10 części (w tym 3/10 części w wyniku działu spadku oraz 4/10 części w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości, poprzez jej przyznanie Wnioskodawcy przez matkę Wnioskodawcy).

Należy dodać, że na cele działu spadku uznano i wskazano w powyższym akcie, że wartość rynkowa wchodzącego do masy spadkowej po ojcu Wnioskodawcy udziału we współwłasności Nieruchomości wynoszącego 4/10 części wynosi 1 000 000 zł - tym samym w wyniku działu spadku Wnioskodawca otrzymał udział 3/10 części o wartości rynkowej 750 000 zł. Także wartość przyznanej Wnioskodawcy przez matkę, w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości została wskazana w wysokości 1 000 000 zł.

Mając na uwadze powyżej przytoczone informacje należałoby uznać, że we własność całej Nieruchomości Wnioskodawca wszedł w następujący sposób:

1. udział wynoszący 2/10 części - na podstawie pierwotnego nabycia (umowa sprzedaży z 1996 r.);
2. udział wynoszący 1/10 części - na podstawie spadku po ojcu Wnioskodawcy dnia 29 września 2012 r.;
3. udział wynoszący 3/10 części - na podstawie działu spadku dnia 18 września 2013 r.;
4. udział wynoszący 4/10 części - na podstawie nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy przez matkę Wnioskodawcy dnia 18 września 2013 r.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (przedstawione we wniosku jako pytanie nr 3):

Czy opisany we wniosku majątek Przedsiębiorstwa wraz z Nieruchomością, który podlegał będzie zbyciu na rzecz Nabywcy, stanowi jako całość przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, w związku z czym zbycie tego Przedsiębiorstwa wraz z Nieruchomością nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy jakichkolwiek skutków w podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zbycie na rzecz Nabywcy wskazanego majątku Przedsiębiorstwa wraz z Nieruchomością, - należy uznać za zbycie przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145 z późn. zm.) (dalej: „KC”), do której zastosowanie znajdzie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, w związku z czym transakcja ta nie wywoła po stronie Wnioskodawcy żadnych skutków w podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), ustawy tej nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wskazać należy, że przepis ten jest implementacją art. 5 ust. 8 i art. 6 ust. 5 Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. WE L 1977.145.1 z późn. zm., dalej: „VI Dyrektywa”; zastąpiony następnie przez art. 19 Dyrektywy 112, dalej „Dyrektywa VAT”), zgodnie z którym w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

Ustawy podatkowe nie zawierają własnej definicji przedsiębiorstwa i posługują się dla celów podatkowych definicją przedsiębiorstwa zawartą w art. 551 KC (w przeciwieństwie do definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która do definicja znajduje się wyłącznie w ustawach podatkowych). Powyższe potwierdził w swoim wyroku z 28 listopada 2006 r. NSA (sygn. akt I FSK 267/06), w którym wskazał że „ponieważ ustawy podatkowe nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa” nieodzowne staje się zatem ustalenie tego pojęcia w oparciu o przepisy Kodeksu cywilnego”.

Zgodnie ze wskazanym artykułem KC, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej i obejmuje w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

W myśl art. 552 KC, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Ważny w kontekście powyższego jest wyrok NSA z dnia 3 sierpnia 2017 r. (sygn.: II FSK 3183/16), w którym sąd wskazał: „(...) kompleksowa wykładnia przepisów art. 551 i art. 552 k.c. (językowa uzupełniona systemową wewnętrzną i funkcjonalną) uzasadnia wniosek, iż czynność prawna może dotyczyć sprzedaży przedsiębiorstwa pomimo wyłączenia pewnych elementów majątku (w tym wymienionych expressis verbis w art. 551 k.c.) z czynności prawnej zbycia przedsiębiorstwa, jeżeli wyłączenia nie przekreślają istoty definicji pojęcia „przedsiębiorstwo” w znaczeniu przedmiotowym. Znaczenie to obejmuje każdy zespół składników niematerialnych i materialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, bez względu na to, czy obejmuje on całość, czy jedynie część majątku danego podmiotu.”

Podobnie wypowiedział się w wydanej przez siebie indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 19 grudnia 2018 r. Dyrektor KIS (sygn.: 0112-KDIL2-1.4012.571.2018.1.MK), który wskazał: „Należy zauważyć również, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w art. 551 k.c. określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.”

Zdaniem NSA, na co wskazał w wyroku z dnia 3 sierpnia 2017 r. (sygn. akt II FSK 3183/16), również brak przeniesienia środków pieniężnych oraz należności pieniężnych należnych do dnia zawarcia umowy sprzedaży przedsiębiorstwa nie powoduje utraty statusu przedsiębiorstwa, jako że przedsiębiorstwo po zbyciu może być utrzymywane ze środków nabywcy lub z bieżącej działalności.

Co było również wielokrotnie podkreślane, brak przeniesienia składnika majątkowego, na którego przeniesienie nie pozwala prawo (jak zezwolenia, koncesje) również nie powoduje utraty statusu przedsiębiorstwa. Potwierdził to przykładowo Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 9 lipca 2018 r. (sygn. 0114-KDIP1-3.4012.235.2018.4.MK), w której potwierdził że: „fakt niemożności, wynikającej z przepisów prawa, przeniesienia na nabywcę zezwoleń na obrót alkoholem nie stanowi samodzielnej przesłanki do pozbawienia zespołu składników majątkowych miana przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.”

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, w ramach zbywanego Przedsiębiorstwa, przeniesiony zostanie na Nabywcę prawie cały majątek składający się na to Przedsiębiorstwo, służący prowadzeniu działalności polegającej na prowadzeniu salonu sprzedaży pojazdów wraz z warsztatem samochodowym (naprawa mechaniczna, elektroniczna oraz blacharsko-lakiernicza) i stacji kontroli pojazdów, tj.:

1. Środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, wykazane w Ewidencji ŚTiWNIP Działalności, jak:
   • urządzenia/systemy do diagnostyki, oraz naprawy samochodów: samochodowe linie diagnostyczne, zestaw diagnostyczny, zestaw blacharsko lakierniczy, systemy szybkiego suszenia lakierów, nagrzewnice, docer do naprawy karoserii, lakiernicza strefa przygotowawcza, ramię serwisowe;
     
   • wyposażenie biurowe: fotele, kanapy;
     

- z wyłączeniem 3 samochodów osobowych (które z racji swojego stanu technicznego nie nadają się do dalszego wykorzystywania w działalności);

2. Wyposażenie, nie ujęte w Ewidencji ŚTiWNIP, jak sprzęt telefoniczny i faksujący oraz wyposażenie informatyczne wraz z całym sprzętem komputerowym i oprogramowaniem komputerowym, a także licencje na oprogramowania komputerowe;
   
3. Wszystkie dostępne w dniu podpisania umowy składniki niskocenne oraz materiały, jak: narzędzia, części zamienne, podzespoły, chemia samochodowa (lakiery, farby etc.), odzież ochronna i robocza, materiały biurowe;
   
4. Prawa i obowiązki z umów:
   
   • Umowa, określająca zasady stałej współpracy z dystrybutorem systemów lakierniczych i chemii lakierniczej (dotycząca realizacji zakupów lakierniczych: lakierów, farb, materiałów ściernych, szlifierskich, odpylających; a także dzierżawy urządzeń lakierniczych (w tym komory lakierniczej) oraz technicznego i technologicznego wsparcia w zakresie lakiernictwa);
     
   • Umowa określająca zasady stałej współpracy z dystrybutorem motocykli skuterów i pojazdów czterokołowych w zakresie sprzedaży tych pojazdów w salonie sprzedaży pojazdów Wnioskodawcy oraz wykonywania przez Wnioskodawcę w warsztacie Wnioskodawcy obsługi posprzedażowej, gwarancyjnej, pogwarancyjnej oraz sprzedaży części zamiennych i akcesoriów, dostarczanych przez dystrybutora;
     
   • Umowa najmu powierzchni w Budynku;
     
   • Umowy dotyczące ubezpieczenia prowadzonej działalności;
5. Baza klientów/stosunki umowne z klientami, prawa i obowiązki wynikające z tych stosunków;
   
   
   

W ramach transakcji dojdzie także do przeniesienia zakładu pracy w rozumieniu art. 231 Kodeksu Pracy (tzn. nabywca wstąpi we wszystkie stosunku pracy z pracownikami Wnioskodawcy). Jest to istotne ze względu na konieczność zatrudnienia odpowiedniej liczby uprawnionych diagnostów, w sytuacji chęci prowadzenia stacji kontroli pojazdów.

Ponadto Wnioskodawca będzie współpracował przez pewien okres z Nabywcą, wspierając go swoją wiedzą w procesie kontynuacji prowadzonej działalności.

Nie dojdzie z kolei do przeniesienia środków pieniężnych oraz należności wymagalnych do dnia transakcji, strony www, dokumentów księgowych (KPiR), ani nazwy prowadzonego przedsiębiorstwa, jako że Nabywca będzie kontynuował działalność pod własną nazwą.

Na Nabywcę nie przejdą także składniki Przedsiębiorstwa, na których przeniesienie nie pozwala prawo (zezwolenie na prowadzenie stacji kontroli pojazdów, a także działalności w zakresie rzeczoznawstwa samochodowego - przy czym w tym ostatnim zakresie, nabywca nie zamierza kontynuować działalności).

W związku z powyższym, może zdarzyć się, że Nabywca, po nabyciu Przedsiębiorstwa będzie zmuszony wstrzymać na okres pozyskiwania zezwolenia, działalność w zakresie prowadzenia stacji kontroli pojazdów, przy czym Wnioskodawca i Nabywca będą współpracowali w tym zakresie, aby ten przestój był jak najkrótszy.

Ponadto należy wskazać, że po dokonaniu zbycia Przedsiębiorstwa Wnioskodawca wraz z Nabywcą wystąpią do klientów/kontrahentów z umów handlowych, przenoszonych w ramach Przedsiębiorstwa na Nabywcę, o zgody na przeniesienie wynikających z tych umów zobowiązań - może więc zdarzyć się sytuacja, że któryś z klientów/kontrahentów nie wyrazi na powyższe zgody, co będzie skutkować brakiem pełnego przeniesienia danej umowy lub jej rozwiązaniem - przy czym, gdyby taka sytuacja miała miejsce, nie powinna ona wpłynąć na możliwość kontynuowania tożsamej do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności przez Nabywcę.

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, w sytuacji w której Wnioskodawca dokona zbycia na rzecz Nabywcy wskazanego majątku (składniki majątkowe i niemajątkowe, w tym Nieruchomość wraz z przeniesieniem zakładu pracy (w tym wykwalifikowanych pracowników z uprawnieniami), a także praw i obowiązków z umów - należy uznać, że planowana transakcja z Nabywcą będzie dotyczyła zbycia przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 551 KC, do której zastosowanie znajdzie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Oznacza to, że zbycie przedsiębiorstwa wraz z Nieruchomością nie wywoła po stronie Wnioskodawcy żadnych skutków w podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z pózn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.