Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.536.2019.1.MT
z 18 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do Organu dnia 4 listopada 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do wystawienia faktury nabywcy z tytułu wyświadczonej usługi parkingowej w oparciu o paragon oraz bilet wydany przez automat płatniczy lub parkometr (pytanie nr 1 wniosku) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie prawa do wystawienia faktury nabywcy z tytułu wyświadczonej usługi parkingowej w oparciu o paragon oraz bilet wydany przez automat płatniczy lub parkometr (pytanie nr 1 wniosku).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”) prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą m.in. w zakresie świadczenia usług parkingowych. Usługi te polegają na pobieraniu opłat za korzystanie z parkingów od klientów, przy czym opłaty te pobierane są w imieniu własnym Wnioskodawcy lub w imieniu właściciela parkingu, w zależności od stanu prawnego parkingu (w przypadku gdy Wnioskodawca dzierżawi parking wraz z zainstalowanym systemem parkingowym lub jest jego właścicielem to pobiera opłaty we własnym imieniu, a jeżeli jedynie zarządza cudzym parkingiem to pobiera opłaty w imieniu właściciela parkingu). W każdym przypadku to Wnioskodawca jest odpowiedzialny za pobieranie i ewidencjonowanie opłat za korzystanie z parkingu i ich rozliczenie.

Parkingi, na których Wnioskodawca świadczy swoje usługi można podzielić na dwie grupy:

1. Parkingi posiadające automatyczny i samoobsługowy system parkingowy, wydający bilet wjazdowy i potwierdzenie transakcji po uiszczeniu zapłaty. Obsługa jest w pełni zautomatyzowana, dokonywana bezpośrednio przez klienta i odbywa się bez udziału pracowników lub współpracowników Wnioskodawcy. W automacie płatniczym (kasie automatycznej) pobierane są opłaty w bilonie, banknotach oraz w formie bezgotówkowej przy pomocy terminala POS zainstalowanego w automacie. Po zakończeniu transakcji (opłaceniu biletu parkingowego uprzednio uzyskanego przez klienta przy terminalu wjazdowym na parking), wystawiane są potwierdzenia dokonanej transakcji, które noszą nazwę „Paragon”. Przedmiotowe potwierdzenie dokonania transakcji zawiera:
   1. nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży;
   2. numer identyfikacji podatkowej (NIP) podatnika;
   3. numer kolejny wydruku;
   4. datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;
   5. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;
   6. wartość sprzedaży brutto,
      
   7. łączną wysokość podatku;
      
   8. łączną wartość sprzedaży brutto;
      
   9. oznaczenie waluty, w której jest zapisywana sprzedaż, przynajmniej przy łącznej wartości sprzedaży brutto;
   10. kolejny numer paragonu;
   11. formę dokonania płatności.
2. parkingi, na których zlokalizowane są wyłącznie parkometry - urządzenia obsługiwane bezpośrednio przez klientów parkingu, niewymagające obsługi przez pracowników lub współpracowników Wnioskodawcy, w których opłaty pobierane są w formie bilonu i/lub w formie bezgotówkowej przy pomocy terminala POS zainstalowanego w parkometrze. Potwierdzeniem transakcji jest bilet wydawany przez parkometr, który zawiera:
   1. nazwę i adres podatnika, adres punktu sprzedaży;
   2. numer urządzenia;
   3. numer biletu;
   4. numer rejestracyjny pojazdu;
   5. datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;
   6. formę dokonania płatności.
      
   
   

Opłaty pobierane za korzystanie z parkingu są opodatkowane stawką podatku od towarów i usług (VAT) w wysokości 23%. Systemy parkingowe oraz parkometry mają zainstalowanie oprogramowanie, które umożliwia drukowanie raportów w zakresach wskazanych przez użytkownika oraz standardowych: dziennych i miesięcznych zawierających kwotę utargu. Ponadto w urządzeniach są zapisywane elektronicznie wszystkie wykonane transakcje (kopie paragonów i biletów), co umożliwia prowadzenie ewidencji wymaganych przepisami prawa podatkowego. Jednakże ani „paragon” (w przypadku kas automatycznych) ani bilet (w przypadku parkometrów) jako potwierdzenia dokonania transakcji nie zawierają informacji na temat numeru NIP nabywcy (numeru, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej), a system informatyczny obsługujący kasy automatyczne i parkometry nie daje możliwości ręcznego wpisania numeru NIP przez nabywcę usługi parkingowej w chwili dokonywania płatności za usługę i otrzymania „paragonu” lub biletu.

W przypadku, gdy klient parkingu zażąda wystawienia faktury VAT z tytułu świadczenia usług parkingowych, Wnioskodawca wystawia fakturę w imieniu własnym lub właściciela parkingu, w zależności od stanu prawnego parkingu. Stosownie do postanowień art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, Wnioskodawca jako podatnik wystawia faktury dokumentujące sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Spółka wystawia również faktury na żądanie nabywcy towaru bądź usługi, zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy o VAT. Faktury wystawiane są na podstawie dokumentu potwierdzającego dokonanie transakcji - czyli odpowiednio „paragonu” wydawanego przez automat płatniczy w przypadku parkingu zaliczonego do grupy 1) oraz biletów wydawanych przez parkometry - aw przypadku parkingu zaliczonego do grupy 2). Z uwagi na bezobsługowy charakter zainstalowanych urządzeń i brak fizycznej obecności pracownika lub współpracownika Wnioskodawcy na parkingu, nie istnieje możliwość wystawienia faktury „od ręki” bez uprzedniego uregulowania należności poprzez automat płatniczy (kasę automatyczną) lub parkometr i pobrania wydrukowanych przez te urządzenia dowodów potwierdzających dokonanie transakcji.

Należy wskazać, iż prowadzona przez Spółkę sprzedaż usług parkingowych, opisana w niniejszym wniosku, podlega zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania na podstawie § 2 oraz poz. 40 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r. Wszelkie automaty płatnicze (kasy automatyczne) oraz parkometry, użytkowane przez Wnioskodawcę, z uwagi na postanowienia przedmiotowego rozporządzenia, nie podlegają fiskalizacji i nie są zgłoszone do właściwego organu podatkowego jako kasy rejestrujące.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z dodaniem ust. 5-6 do art. 106b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług), dokonanym na mocy art. 1 pkt 21) ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, Wnioskodawca będzie miał prawo począwszy od dnia 1 stycznia 2020 r. wystawić na prośbę podatnika - nabywcy usługi parkingowej fakturę na jego rzecz z tytułu wyświadczonej usługi parkingowej w oparciu o „paragon” oraz „bilet” wydany odpowiednio przez automat płatniczy (kasę automatyczną) lub parkometr jako dowód przeprowadzenia transakcji i uiszczenia należności za usługę, pomimo że dokumenty te nie będą zawierać informacji na temat numeru NIP nabywcy usługi (numeru, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca po dniu 31 grudnia 2019 r. wciąż będzie mógł wystawiać faktury na podstawie dowodów dokonania zapłaty - „paragonu” oraz biletów, wydanych odpowiednio przez automat płatniczy (kasę automatyczną) lub parkometr, zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 i art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, pomimo braku informacji na temat numeru NIP nabywcy usługi (numeru, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej) na tych dokumentach, bez naruszenia postanowień art. 106b ust. 5 ustawy o VAT.

Usługi parkingowe świadczone przez Spółkę na terenie parkingów, na których znajdują się automaty płatnicze (kasy automatyczne) i parkometry, jako urządzenia automatyczne, działające bezobsługowo lub obsługiwane wyłącznie przez klientów Wnioskodawcy korzystających z parkingu, korzystają ze zwolnienia sprzedaży z obowiązku ewidencjonowania, stosownie do postanowień § 2 oraz poz. 40 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r. Zgodnie z pozycją 40 Załącznika do Rozporządzenia zwolnione z obowiązku ewidencjonowania są usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność w:

1. bilonie lub w banknotach, lub
   
2. innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnej transakcji zapłata dotyczyła.
   
   

Biorąc pod uwagę, że urządzenia zainstalowane na obsługiwanych parkingach przez Wnioskodawcę (zarówno kasy automatyczne jak i parkometry) spełniają przesłanki określone w przedmiotowym rozporządzeniu, oznacza to, że Wnioskodawca nie ma obowiązku fiskalizacji tych urządzeń lub zakupu dodatkowej kasy rejestrującej i jej zgłoszenia w celu ewidencjonowania sprzedaży usług parkingowych świadczonych za pomocą tych urządzeń i zgłoszenia tego faktu do organu podatkowego. W konsekwencji, Wnioskodawca nie dokonał i nie zamierza dokonywać fiskalizacji tych urządzeń. Wydruki wydawane przez automaty płatnicze (kasy automatyczne) i parkometry - odpowiednio „paragony” oraz „bilety” mogą stanowić zatem jedynie dokument niefiskalny - potwierdzenie faktu zawarcia transakcji i opłacenia należności za wyświadczoną usługę parkingową, a nie paragon fiskalny w rozumieniu art. 106h lub art. 111 ustawy o VAT oraz przepisów wykonawczych wydanych na ich podstawie (np. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących - Dz. U. z 2019 r., poz. 816).

W konsekwencji należy uznać, że sprzedaż usługi parkingowej zaewidencjonowana przy pomocy automatu płatniczego (kasy automatycznej) lub parkometru, nie stanowi sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym, co jest hipotezą przepisu ust. 5 art. 106b ustawy o VAT, który będzie obowiązywał począwszy od dnia 1 stycznia 2020 r. Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, że przepis ten nie znajdzie zastosowania względem Wnioskodawcy i Wnioskodawca nie ma obowiązku wymieniać automatów płatniczych (kas automatycznych) oraz parkometrów lub ich oprogramowania w sposób umożliwiający wpisanie przez klienta parkingu Wnioskodawcy swojego numeru NIP. Wydruk „paragonu” lub biletu z takich urządzeń nie stanowi bowiem paragonu fiskalnego, a jedynie potwierdzenie dokonania transakcji, które uzasadnia wystawienie faktury na prośbę podatnika, dokumentującej sprzedaż usługi parkingowej i stanowi gwarancję, że wystawiona faktura VAT dokumentuje rzeczywiście wykonaną usługę parkingową na rzecz podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT), opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy o VAT. W myśl ust. 1 ww. przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem, podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r., poz. 816) zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie kas”.

Przez paragon fiskalny albo fakturę rozumie się dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży (§ 2 pkt 16 rozporządzenia w sprawie kas).

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie kas, podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, że kasa spełnia funkcje wymienione odpowiednio w art. 111 ust. 6a lub w art. 145a ust. 2 ustawy oraz wymagania techniczne (kryteria i warunki techniczne) dla kas, wyłącznie w trybie fiskalnym pracy tej kasy, po dokonaniu jej fiskalizacji.

Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas, podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12.

Z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów. Tym samym obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów, bowiem sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (w tym osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą) należy udokumentować fakturą VAT. Jednocześnie przepisy ustawy nie zabraniają ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących na rzecz ww. podmiotów. Jednakże w takim przypadku należy pamiętać, że ustawodawca do takiej sprzedaży przewidział określone warunki ewidencyjne.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak stanowi art. 106b ust. 3 ustawy o VAT, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
   
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118
   

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Zatem ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT. Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, na zgłoszone w odpowiednim terminie żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż. Zasada ta nie dotyczy czynności wymienionych w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą m.in. w zakresie świadczenia usług parkingowych. Pierwszym rodzajem parkingów, na których Wnioskodawca świadczy swoje usługi są parkingi posiadające automatyczny i samoobsługowy system parkingowy, wydający bilet wjazdowy i potwierdzenie transakcji po uiszczeniu zapłaty, gdzie obsługa jest w pełni zautomatyzowana i dokonywana bezpośrednio przez klienta oraz odbywa się bez udziału pracowników lub współpracowników Wnioskodawcy. W automacie płatniczym pobierane są opłaty w bilonie, banknotach oraz w formie bezgotówkowej przy pomocy terminala POS zainstalowanego w automacie. Po zakończeniu transakcji, wystawiane są potwierdzenia dokonanej transakcji, które noszą nazwę „Paragon”. Drugim rodzajem parkingów są parkingi, na których zlokalizowane są wyłącznie parkometry - urządzenia obsługiwane bezpośrednio przez klientów parkingu, niewymagające obsługi przez pracowników lub współpracowników Wnioskodawcy, w których opłaty pobierane są w formie bilonu i/lub w formie bezgotówkowej przy pomocy terminala POS zainstalowanego w parkometrze. Potwierdzeniem transakcji jest bilet wydawany przez parkometr. Systemy parkingowe oraz parkometry mają zainstalowanie oprogramowanie, które umożliwia drukowanie raportów w zakresach wskazanych przez użytkownika oraz standardowych: dziennych i miesięcznych zawierających kwotę utargu. Ponadto w urządzeniach są zapisywane elektronicznie wszystkie wykonane transakcje, co umożliwia prowadzenie ewidencji wymaganych przepisami prawa podatkowego. Jednakże ani „paragon” ani bilet jako potwierdzenia dokonania transakcji nie zawierają informacji na temat numeru NIP nabywcy, a system informatyczny obsługujący kasy automatyczne i parkometry nie daje możliwości ręcznego wpisania numeru NIP przez nabywcę usługi parkingowej w chwili dokonywania płatności za usługę i otrzymania „paragonu” lub biletu. W przypadku, gdy klient parkingu zażąda wystawienia faktury VAT z tytułu świadczenia usług parkingowych, Wnioskodawca wystawia fakturę w imieniu własnym lub właściciela parkingu. Wnioskodawca jako podatnik wystawia faktury dokumentujące sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Spółka wystawia również faktury na żądanie nabywcy towaru bądź usługi. Faktury wystawiane są na podstawie dokumentu potwierdzającego dokonanie transakcji - „paragonu” wydawanego przez automat płatniczy oraz biletów wydawanych przez parkometry. Prowadzona przez Spółkę sprzedaż usług parkingowych podlega zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania na podstawie § 2 w zw. poz. 40 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Wszelkie automaty płatnicze oraz parkometry, użytkowane przez Wnioskodawcę, nie podlegają fiskalizacji i nie są zgłoszone do właściwego organu podatkowego jako kasy rejestrujące.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do wystawienia faktury do paragonów wydawanych przez automat płatniczy oraz biletów wydawanych przez parkometry, w sytuacji kiedy dokumenty te nie będą zawierać informacji na temat nr NIP nabywcy usługi.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 1 pkt 21 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1520) do art. 106b dodano ust. 5-7, które zaczną obowiązywać od 1 stycznia 2020 r.

W myśl art. 106b ust. 5 ustawy o VAT w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Stosownie do art. 106b ust. 6 ustawy o VAT w przypadku stwierdzenia, że podatnik wystawił fakturę z naruszeniem ust. 5, organ podatkowy ustala temu podatnikowi dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 100% kwoty podatku wykazanego na tej fakturze. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się.

Ww. przepis art. 106b ust. 5 ustawy o VAT wprowadza zasadę, zgodnie z którą w przypadku sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, fakturę do paragonu fiskalnego na rzecz nabywcy posługującego się NIP (lub numerem podatku od wartości dodanej) wystawia się tylko w przypadku, gdy paragon dokumentujący tę sprzedaż zawiera ten numer.

Należy podkreślić, że przepisy art. 106b ust. 5 ustawy o VAT regulują szczegółowo kwestie dokumentowania transakcji, które zostały uprzednio zewidencjonowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ww. przepisy wymuszają pewną konsekwencję podatnika. To znaczy, jeżeli dokonuje on zakupu jako podatnik, a nie jako konsument, to powinien o tym fakcie poinformować sprzedawcę w momencie dokonywania zakupu i przedstawić sprzedawcy swój numer identyfikujący go na potrzeby podatku w taki sposób, aby sprzedaż towarów lub usług była właściwie udokumentowana – albo fakturą VAT albo paragonem z tym numerem pozwalającym na ewentualne późniejsze prawidłowe wystawienie do tego paragonu faktury zawierającej ten numer.

Odnosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że wynikająca z art. 106b ust. 5 ustawy o VAT regulacja dotyczy jedynie sprzedaży ewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Jak wynika z opisu sprawy prowadzona przez Wnioskodawcę sprzedaż usług parkingowych za pomocą automatów płatniczych i parkometrów podlega zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej na podstawie § 2 w zw. z poz. 40 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zatem skoro Wnioskodawca od 1 stycznia 2020 r. będzie nadal korzystał ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży usług parkingowych za pomocą automatów płatniczych i parkometrów wydających odpowiednio paragony oraz bilety, to powyższy art. 106b ust. 5 ustawy o VAT (który zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2020 r.) nie będzie miał w przedmiotowej sprawie zastosowania.

W konsekwencji powyższego w stanie prawnym obowiązującym po 1 stycznia 2020 r. Wnioskodawca, o ile nadal będzie korzystał ze zwolnienia z obowiązku ewidencji sprzedaży na kasie rejestrującej dla usług parkingowych, ma prawo do wystawienia na prośbę podatnika (nabywcy) faktury z tytułu wyświadczonej usługi parkingowej w oparciu o paragon i bilet wydany odpowiednio przez automat płatniczy lub parkometr, pomimo że, dokumenty te nie będą zawierać informacji na temat numeru NIP nabywcy usługi (numeru za pomocą, którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej).

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 wniosku należało uznać za prawidłowe.

Przedstawiona interpretacja odnosi się wyłącznie do zapytania Wnioskodawcy tj. prawa do wystawienia faktury nabywcy z tytułu wyświadczonej usługi parkingowej w oparciu o paragon oraz bilet wydany przez automat płatniczy lub parkometr. Inne kwestie dotyczące zakresu prowadzonej działalności gospodarczej niebędące przedmiotem zapytania nie były elementem interpretacji.

Natomiast w zakresie pytania nr 2 wniosku odnośnie kwestii zastosowania sankcji wobec Wnioskodawcy zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.