Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.399.2019.2.IM
z 20 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2019 r. (data wpływu 24 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismami z 5 grudnia 2019 r. (data wpływu 6 grudnia 2019 r.) oraz z 6 grudnia 2019 r. (data wpływu 10 grudnia 2019 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą związaną z rozwojem i wytwarzaniem oprogramowania. Działalność wiodąca określona jest kodem PKD 62.01.Z oznaczającym Działalność związaną z oprogramowaniem. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca specjalizuje się w świadczeniu usług związanych z rozwojem platform odpowiedzialnych za przetwarzanie masywnych zbiorów danych.

Wnioskodawca w ramach świadczonych usług oferuje między innymi projektowanie i wykonanie platform informatycznych służących do przetwarzania masywnych zbiorów danych. Innym rodzajem oferowanych usług jest przebudowa istniejących platform pozwalająca na wydajne przetwarzanie danych.

W zależności od indywidualnej sytuacji usługobiorcy niezbędne jest zaprojektowanie platformy od podstaw bądź jej dogłębna przebudowa. Przebudowa ta może okazać się niezbędna, ponieważ istniejące platformy nie są w stanie wydajnie przetwarzać tak dużych zbiorów danych zgodnie z wymaganiami usługobiorcy. W ramach rozwoju, przebudowy i ulepszania platform Wnioskodawca przeprowadza szereg eksperymentów związanych z doborem technologii umożliwiających rozwiązanie napotkanych problemów technicznych. Wytworzone oprogramowanie jest dziełem, które charakteryzuje się wysoką niepowtarzalnością. Jest ono przystosowane do jasno określonych wymagań usługobiorcy i realizuje specyficzne cele określone przez usługobiorcę z zachowaniem najwyższych standardów jakości wytwarzania oprogramowania ze szczególnym uwzględnieniem bezpieczeństwa przetwarzania danych.

Część z eksperymentów przeprowadzana jest w ramach infrastruktury udostępnionej przez usługobiorcę, wiąże się to z obniżeniem ceny za oferowaną usługę. Pozostałe wiążą się z ponoszeniem kosztów przez Wnioskodawcę związanych z korzystaniem z usług chmurowych oferowanych przez zewnętrzne podmioty.

Projektowane i wytwarzane przez Wnioskodawcę platformy do przetwarzania masywnych zbiorów danych charakteryzują się pewną dozą autonomiczności pozwalającą na samodzielne rozwiązanie pewnej klasy napotkanych problemów. Takie podejście pozwala na wprowadzenie automatyzacji, która umożliwia wyeliminowanie czynnika ludzkiego podczas naprawy podstawowych sytuacji wyjątkowych. Zdolność do samodzielnej naprawy procesu przetwarzania danych w ramach projektowanych i rozwijanych platform pozwala usługobiorcy na obniżenie kosztów związanych z utrzymaniem systemów informatycznych.

Oprogramowanie wykonane w ramach świadczonych usług objęte jest prawem autorskim na mocy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231) o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Na podstawie odrębnej umowy Wnioskodawca przekazuje prawa majątkowe związane z wytworzonym oprogramowaniem usługobiorcy. Niezbywalne prawa autorskie Wnioskodawcy z definicji nie są przekazywane usługobiorcy. Za świadczone usługi wiążące się z przekazaniem usługobiorcy praw własności intelektualnej Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w cyklach miesięcznych. Wyżej wspomniane wynagrodzenie uwzględnia prawo do korzystania z własności intelektualnej objętej prawem autorskim.

Wnioskodawca prowadzi podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów, w związku z tym koszty związane z osiąganiem dochodu kwalifikowanego wyodrębnione będą w oddzielnej ewidencji zgodnie z wytycznymi zwartymi w art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, 1358, 1394, 1495, 1622, 1649, 1655, 1798) o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z literą tejże Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy.

W pismach z 5 i 6 grudnia 2019 r. − stanowiących uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca udzielił następujące informacje.

1. Platformy internetowe służące do przetwarzania masywnych zbiorów danych są projektowane, wytwarzane, dogłębnie przebudowywane, rozwijane lub ulepszane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
2. Prowadzona działalność badawczo-rozwojowa spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 201.9 r., poz. 1387 z późn. zm.). Prowadzone prace mają charakter rozwojowy w rozumieniu art. 4 ust 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.  Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Są one działalnością obejmującą łączenie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność ta ma charakter systematyczny, jest zaplanowana i uporządkowana i jej celem jest wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
3. Wytwarzanie, dogłębne przebudowanie, rozwijanie lub ulepszanie oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.
4. Wytworzone oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
5. W przypadku, gdy Wnioskodawca dogłębnie przebudowuje, rozwija i ulepsza oprogramowanie, jest twórcą programu komputerowego, co czyni go jego właścicielem. Zarówno prawa własności, jak i prawa autorskie do stworzonego programu komputerowego są sprzedawane na podstawie odrębnych umów w ramach prowadzonej działalności.
6. Zgodnie z definicją utworu z art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Zatem dogłębne przebudowywanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania stworzonego przez inne osoby prowadzi do powstania nowego Utworu (nowego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego). Całość autorskich praw majątkowych przenoszona jest na usługobiorcę na podstawie odrębnych umów, które upoważniają do otrzymania wynagrodzenia za sprzedaż tego prawa.
7. Aktualnie ewidencja odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów nie jest prowadzona. Będzie prowadzona w sposób wymagany przez ustawę opisany w art. 30cb, zatem będzie wyodrębniała każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i pozwalała na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających również na każde ww. prawo w sposób zapewniających określenie kwalifikowanego dochodu.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dochody osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu projektowania i rozwoju platform do przetwarzania masywnych zbiorów danych osiągane w ramach działalności gospodarczej podlegają 5% stawce opodatkowania zgodnie z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. z późniejszymi zmianami o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy wydatki poniesione z tytułu korzystania z infrastruktury udostępnionej w technologii chmury obliczeniowej i usług chmurowych stanowią koszty kwalifikowane określone współczynnikiem „a” we wzorze służącym do obliczania wskaźnika, znajdującym się w art. 30ca ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, 1358, 1394, 1495, 1622, 1649, 1655, 1798) o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy wydatki związane z usługami telekomunikacyjnymi (dostęp do internetu niezbędny do korzystania z usług chmurowych, abonament telefonu komórkowego) stanowią koszty kwalifikowane określone współczynnikiem „a” we wzorze służącym do obliczania wskaźnika, znajdującym się w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy?
4. Czy wydatki związane z utrzymaniem i amortyzacją samochodu wykorzystywanego do świadczenia usług opisanych w stanie faktycznym stanowią koszty kwalifikowane określone współczynnikiem na” we wzorze służącym do obliczania wskaźnika, znajdującym się w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z opisaną sytuacją, dochód uzyskany w ramach prowadzonej działalności powinien zostać uznany jako dochód kwalifikowany. Opłata za świadczone usługi stanowiąca dochód Wnioskodawcy uwzględnia przekazanie praw własności intelektualnej do programu komputerowego, który w świetle ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych z późniejszymi zmianami uznawany jest jako utwór objęty prawem autorskim. Wnioskodawca w opisanym stanie faktycznym zwraca uwagę na fakt prowadzenia eksperymentów, badań pozwalających na wytworzenie oprogramowania spełniającego indywidualne wymagania usługobiorców. Potencjalna możliwość korzystania z infrastruktury usługobiorcy w celu przeprowadzania eksperymentów znajdująca odzwierciedlenie w obniżonej cenie usługi, wraz z ewentualnymi usługami chmurowymi pozwalającymi na przeprowadzanie tychże stanowią koszty Wnioskodawcy. Także koszty związane z usługami telekomunikacyjnymi, utrzymaniem i amortyzacją samochodu służbowego ponoszone są w trakcie świadczenia opisanych usług.

Koszty te, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. z późniejszymi zmianami o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponoszone są na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Tak uznane koszty pozwalają na stosowanie wskaźnika o wartości 1, co oznacza, że całość dochodów osiąganych zgodnie z opisanym stanem faktycznym winna być uznana jako dochód kwalifikowany opodatkowany 5% stawką podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy  Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Stosownie do treści art. 48 ww. ustawy: ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.): podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

• a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
• b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
• c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
• d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
  
  

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo IP w świetle ar. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Należy jednak podkreślić, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej  w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług  w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

W uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej preferencyjne opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (druk 2860) wskazano, że „Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac. Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności wspomniany wyżej obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac B+R”.

Wnioskodawca wskazał, że aktualnie ewidencja odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów nie jest prowadzona. Będzie prowadzona w sposób wymagany przez art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem będzie wyodrębniała każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i pozwalała na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających również na każde ww. prawo w sposób zapewniających określenie kwalifikowanego dochodu.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że wobec nie prowadzenia odrębnej ewidencji od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do projektowania, wytwarzania, dogłębnego przebudowywania, rozwijania lub ulepszania kwalifikowanego IP (ww. ewidencja będzie dopiero prowadzona przez Wnioskodawcę), w niniejszej sprawie nie została spełniona jedna z przesłanek uprawniających do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Z powołanych wcześniej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podatnik prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów, w celu skorzystania z preferencji jest zobowiązany do prowadzenia odrębnej ewidencji zawierającej wszystkie elementy określone w art. 30cb ust. 1 ww. ustawy. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują w tym zakresie żadnych wyjątków.

Reasumując – podatnik prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów w celu skorzystania z preferencji, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest zobowiązany do prowadzenia odrębnej ewidencji „na bieżąco” w sposób umożliwiający bieżące monitorowanie i śledzenie prowadzonych prac badawczo-rozwojowych. To że Wnioskodawca zamierza prowadzić niniejszą ewidencję, nie daje podstaw do zastosowania preferencyjnej 5% stawki opodatkowania.

Ponieważ w przedstawionym stanie faktycznym nie ma możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów, Organ nie analizował, czy koszty wskazane przez Wnioskodawcę w pytaniach 2-4 są kosztami, które należy uwzględniać przy obliczaniu wskaźnika nexus.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.