Interpretacja Szef Krajowej Administracji Skarbowej
DPP8.8101.145.2019.PBD
z 11 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) – dalej: Ordynacja podatkowa, w związku z art. 223 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.), Szef Krajowej Administracji Skarbowej, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 1 grudnia 2016 r. nr 1061-IPTPP2.4512.467.2016.1.KW, wydanej w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi dla ... prowadzącej działalność gospodarczą pn. …, …, …, NIP: …, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2016 r. (data wpływu 12 października 2016 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stawki VAT dla dostawy podłóg interaktywnych na rzecz placówek oświatowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2016 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy podłóg interaktywnych na rzecz placówek oświatowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie podatku od towarów i usług dotyczącej sprzedaży podłóg interaktywnych. Wnioskodawca posiada w swojej ofercie różne rodzaje podłóg interaktywnych. Zamierza skierować swoją ofertę wyżej wskazanych produktów bezpośrednio dla placówek oświatowych. Odbiorcą końcowym oferowanego przez Wnioskodawcę sprzętu audiowizualnego są przedszkola i szkoły. Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży podłóg interaktywnych bezpośrednio na rzecz przedszkoli i szkół, wystawiając na te placówki faktury (bez udziału innych podmiotów).

Podstawą do zastosowania preferencyjnej stawki podatku 0% w przypadku sprzedaży sprzętu komputerowego na rzecz placówek oświatowych jest przede wszystkim zaliczenie dostarczanych towarów do określonych grup towarowych wymienionych w załączniku nr 8 w zw. z art. 83 ust. 1 pkt 26 do ustawy o VAT. Zgodnie z jego zapisem preferencyjną stawką 0% objęte są następujące towary:

1. jednostki centralne komputerów, serwery, monitory, zestawy komputerów stacjonarnych,
2. drukarki,
3. skanery,
4. urządzenia komputerowe do pism Braille’a (dla osób niewidomych i niedowidzących),
5. urządzenia do transmisji danych cyfrowych (w tym koncentratory i switche sieciowe, routery i modemy).
   
   

Katalog towarów, co do których mają zastosowanie przepisy art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, został przez ustawodawcę określony w sposób dosyć szeroki i jednoznacznie nie precyzuje, czy wyżej wymieniony sprzęt może być objęty stawką 0% VAT.

Wnioskodawca zaznaczył, że podłoga interaktywna składa się z:

• komputera stacjonarnego, składającego się z płyty głównej, kart sieciowych, karty dźwiękowej, procesora, karty graficznej, zasilacza komputerowego, pamięci RAM,
  

• projektora krótkoogniskowego, który wyświetla obraz na podłodze na dowolnej powierzchni,
  

• kamery, która rozpoznaje ruch oraz dotyk na powierzchni wyświetlanego obrazu.
  
  

Wszystkie te części są zamontowane wewnątrz jednej, bezpiecznej obudowy, ściśle ze sobą współpracując i stanowiąc zestaw komputerowy. Podłoga interaktywna posiada w pełni funkcjonalny system operacyjny, który umożliwia edytowanie tekstu, pracy w arkuszu kalkulacyjnym, edycję zdjęć, przeglądanie internetu, etc. Do urządzenia można podłączyć wszelkie urządzenia peryferyjne dedykowane komputerom stacjonarnym, takie jak myszki oraz klawiatury, drukarki oraz skanery, czy pamięci przenośne.

W wersji mobilnej podłogi interaktywnej komputer stacjonarny jest obudowany w dedykowaną obudowę, a wszystkie komponenty podłogi zamontowane są na specjalnym jezdnym stojaku. Rodzajami podłogi interaktywnej są też zestawy w postaci pufy interaktywnej i blatu interaktywnego, które również składają się z ww. elementów.

Całość jest zatem sprzężona ze sobą, podzespoły są zależne od siebie stanowiąc zestaw komputerowy.

W związku z dostawą na rzecz placówek oświatowych opisanej we wniosku podłogi interaktywnej Wnioskodawca będzie posiadał stosowne zamówienie potwierdzone przez organ nadzorujący daną placówkę oświatową, zgodnie z odrębnymi przepisami oraz przekaże kopię ww. dokumentu do właściwego urzędu skarbowego (art. 83 ust. 14-15 ustawy z dn. 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług).

Przy dostawie podłóg interaktywnych do placówek oświatowych Wnioskodawca zamierza stosować stawkę VAT 0%. Wnioskodawca pragnie upewnić się, iż taka sytuacja jest zgodna z ustawą, by móc skorzystać z tej ulgi.

W świetle powyższego, wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży podłóg interaktywnych dla placówek oświatowych jest zasadny.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie:

1. Czy przy dostawie podłóg interaktywnych (także w wersji pufy oraz blatu) do placówek oświatowych, Wnioskodawca jest uprawniony do stosowania stawki VAT 0%, na podstawie załącznika nr 8 w zw. z art. 83 ust. 1 pkt 26 do ustawy o VAT?
2. Czy podłogi interaktywne z wbudowanym komputerem (w tym także pufy i blaty interaktywne), można uznać za towar mieszczący się w klasyfikacji załącznika nr 8 do ustawy o VAT, a co za tym idzie – czy przy jego dostawie bezpośrednio do placówek oświatowych będzie przysługiwać prawo do stosowania stawki 0% VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy jest on wyspecjalizowanym sprzedawcą towarów dedykowanych m.in. placówkom oświatowym. Jest przekonany, że przy dostawie podłóg interaktywnych do placówek oświatowych jest uprawniony do stosowania stawki VAT 0%. Załącznik nr 8 do ustawy o VAT wyszczególnia, bowiem towary, których dostawa jest opodatkowana stawką 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy i wskazuje na jednostki centralne komputerów, serwery, monitory, zestawy komputerów stacjonarnych, drukarki, skanery, urządzenia komputerowe do pism Braille’a (dla osób niewidomych i niedowidzących) oraz urządzenia do transmisji danych cyfrowych (w tym koncentratory i switche sieciowe, routery i modemy), a do takich towarów, zdaniem Wnioskodawcy, zalicza się podłoga interaktywna, będąca de facto zestawem komputerowym (podobnie jak jej rodzaje – pufa i blat interaktywny). Mając na względzie, że Wnioskodawca będzie realizował dostawy wyłącznie dla placówek oświatowych, jego stanowisko jest w pełni zasadne.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) – w dniu 1 grudnia 2016 r. wydał interpretację indywidualną nr 1061-IPTPP2.4512.467.2016.1.KW, w której uznał, iż stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Szef Krajowej Administracji Skarbowej stwierdza, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi nie jest prawidłowa.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 1 grudnia 2016 r. nr 1061-IPTPP2.4512.467.2016.1.KW wydana w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej stanowisko Wnioskodawcy, wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Podstawowa stawka podatku, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział możliwość opodatkowania niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zastosowania zwolnienia od podatku.

Zauważyć jednakże należy, że stosowanie zwolnień od podatku lub stawek preferencyjnych ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług lub stawki obniżonej.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT - stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw sprzętu komputerowego:

1. dla placówek oświatowych,
2. dla organizacji humanitarnych, charytatywnych lub edukacyjnych w celu dalszego nieodpłatnego przekazania placówkom oświatowym

-przy zachowaniu warunków, o których mowa w ust. 13-15.

Na podstawie art. 83 ust. 13 ustawy o VAT opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają towary wymienione w załączniku nr 8 do ustawy.

W myśl art. 83 ust. 14 ustawy dokonujący dostawy, o której mowa w ust. 1 pkt 26, stosuje stawkę podatku 0%, pod warunkiem:

1. posiadania stosownego zamówienia potwierdzonego przez organ nadzorujący daną placówkę oświatową, zgodnie z odrębnymi przepisami - w przypadku dostawy, o której mowa w ust. 1 pkt 26 lit. a;
2. posiadania kopii umowy o nieodpłatnym przekazaniu sprzętu komputerowego placówce oświatowej oraz posiadania stosownego zamówienia potwierdzonego przez organ nadzorujący placówkę oświatową, zgodnie z odrębnymi przepisami - w przypadku dostawy, o której mowa w ust. 1 pkt 26 lit. b.
   
   

Stosowanie do art. 83 ust. 15 ustawy o VAT dostawca obowiązany jest przekazać kopię dokumentów, o których mowa w ust. 14, do właściwego urzędu skarbowego.

W załączniku nr 8 do ustawy o VAT, stanowiącym wykaz towarów, których dostawa jest opodatkowana stawką 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 26 wymieniono:

1. Jednostki centralne komputerów, serwery, monitory, zestawy komputerów stacjonarnych
2. Drukarki
3. Skanery
4. Urządzenia komputerowe do pism Braille`a (dla osób niewidomych i niedowidzących)
5. Urządzenia do transmisji danych cyfrowych (w tym koncentratory i switche sieciowe, routery i modemy).
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 9 ustawy o VAT przez placówki oświatowe, o których mowa w ust. 1 pkt 13 oraz w art. 83, rozumie się szkoły i przedszkola publiczne i niepubliczne, szkoły wyższe i placówki opiekuńczo-wychowawcze.

Z powołanych regulacji wynika, że nie każdy sprzęt komputerowy, będący przedmiotem dostawy dla placówek oświatowych, organizacji humanitarnych, charytatywnych lub edukacyjnych w celu dalszego nieodpłatnego przekazania placówkom oświatowym, będzie opodatkowany stawką podatku w wysokości 0%, lecz wyłącznie wymieniony w załączniku nr 8 do ustawy o VAT.

Przepisy ustawy przewidują warunki jakie należy spełnić aby móc zastosować preferencyjną stawkę podatku. Po pierwsze, dostawa musi być realizowana na rzecz placówki oświatowej. Na potrzeby art. 83 ustawy o VAT, w treści art. 43 ust. 9 ustawy o VAT, wymieniono zamknięty katalog placówek oświatowych. Po drugie, preferencyjną stawką objęta może być jedynie dostawa ściśle określonego sprzętu komputerowego wskazanego w załączniku nr 8 do ustawy o VAT, w którym enumeratywnie wymienione są urządzenia objęte preferencyjną stawką VAT.

Unormowania zawarte w art. 83 ust. 14 i 15 ustawy o VAT wskazują na warunki formalne do zastosowania stawki 0%, poprzez obowiązek posiadania stosownych dokumentów, których następnie kopie dokonujący dostawy obowiązany jest przekazać do właściwego urzędu skarbowego. Zatem dopiero łączne spełnienie wszystkich powyższych warunków uprawnia dostawcę do zastosowania obniżonej stawki do dostawy sprzętu komputerowego.

Podstawą do zastosowania preferencyjnej stawki podatku 0% w przypadku dostaw sprzętu komputerowego na rzecz placówek oświatowych jest przede wszystkim zaliczenie dostarczanych towarów do określonych grup towarowych wymienionych w powołanym załączniku nr 8 do ustawy o VAT. Katalog towarów, co do których mają zastosowanie przepisy art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, został przez ustawodawcę określony w sposób szeroki, wymieniono bowiem grupy towarów bez podania szczegółowego oznaczenia Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, jednakże jest to katalog zamknięty, co oznacza, że ustawodawca nie przewidział w tym przypadku jakichkolwiek wyjątków, ani interpretacji rozszerzających.

Zatem nie każdy sprzęt komputerowy będzie opodatkowany 0% stawką podatku, lecz wyłącznie ten, który został wymieniony w załączniku nr 8 do ustawy o VAT. Wszystkie niewymienione w tym załączniku towary wchodzące w skład szeroko rozumianego sprzętu komputerowego będą opodatkowane stawką podstawową, tj. 23%, niezależnie od spełnienia warunków wskazanych w art. 83 ust. 14 i 15 ustawy o VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że nie istnieje legalna definicja pojęć wskazanych w załączniku nr 8 do ustawy o podatku od towarów i usług, w tym definicja zestawu komputerów stacjonarnych. Brak definicji ustawowej oznacza konieczność posłużenia się przy interpretacji przedmiotowego zagadnienia literalną wykładnią przepisów oraz potocznym rozumieniem tych pojęć.

Zestaw komputera stacjonarnego, o którym mowa w załączniku nr 8 ustawy o VAT, to rodzaj komputera osobistego, który składa się z co najmniej trzech zasadniczych elementów: jednostki centralnej (systemowej), monitora i klawiatury, zwykle jest na stałe umiejscowiony przy biurku, głównie ze względu na swoje gabaryty i ciężar, jak również ze względu na sposób pracy z tym urządzeniem. Nie każdy komputer, którego przenoszenie jest utrudnione, może być uznany za komputer stacjonarny w rozumieniu omawianego tu przepisu. W ocenie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, przyjęcie definicji zestawów komputerów stacjonarnych wykraczającej poza wskazane powyżej rozumienie potoczne, może oprowadzić do rozszerzenia preferencyjnej stawki VAT na szeroki wachlarz urządzeń interaktywnych (np. systemów do gier). Tymczasem z treści załącznika nr 8 ustawy o VAT wynika, że wolą ustawodawcy było objęcie stawką preferencyjną jedynie sprzętu komputerowego mającego charakter podstawowej pomocy dydaktycznej.

Potoczne rozumienie pojęcia zestawy komputerów stacjonarnych na gruncie przepisów ustawy o VAT podzielił również WSA w Kielcach w nieprawomocnym wyroku z 20 lipca 2017 r. o sygn. I SA/Ke 327/17. Sąd w wyroku tym zgodził się z definicją przedstawioną przez organ podatkowy w świetle której na zestaw komputerowy składa się jednostka centralna komputera, urządzenie wejścia i urządzenie wyjścia, gdzie urządzeniem wejścia co do zasady jest np. klawiatura, myszka, itp., a urządzeniem wyjścia jest monitor, poprzez który komputer „komunikuje” się z użytkownikiem.

W takim rozumieniu w pojęciu zestawu komputerów stacjonarnych nie mieści się urządzenie będące przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, tj. podłoga interaktywna z wbudowanym komputerem (w tym także pufy i blaty interaktywne), zawierająca w swoim składzie m.in, projektor krótkoogniskowy, który wyświetla obrazy na podłodze na dowolnej powierzchni, kamerę, która rozpoznaje ruch oraz dotyk na powierzchni wyświetlanego obrazu.

Stwierdzić należy również, że urządzenia te nie pełnią typowych funkcji dla komputera stacjonarnego (zestawu komputerowego). Należy przy tym wskazać, że Wnioskodawca dokonując dostawy będących przedmiotem wniosku towarów nie posługuje się pojęciem np. zestawu komputerowego, lecz posługuje się nazwą podłoga interaktywna, a ponadto określa te urządzenia jako sprzęt audiowizualny. Ponadto jak wskazuje Wnioskodawca rodzajami podłogi interaktywnej są też zestawy w postaci pufy interaktywnej i blatu interaktywnego.

W konsekwencji, z uwagi na fakt, że urządzenia „podłoga interaktywna” (w tym także pufy i blaty interaktywne) nie można utożsamiać z „zestawami komputerów stacjonarnych”, a także nie zostało wprost wymienione w katalogu urządzeń mieszczących się w załączniku nr 8 do ustawy o VAT, do ich dostawy na rzecz placówek oświatowych nie będzie mogła mieć zastosowania preferencyjna stawka podatku VAT w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, a zatem sprzedaż przedmiotowych podłóg interaktywnych będzie podlegała opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym Szef Krajowej Administracji Skarbowej uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Interpretacja dotyczy stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych przedstawionych przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

Stosownie do art. 14k § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa zastosowanie się przez wnioskodawcę do otrzymanej interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej. Powołany przepis ustanawia tzw. zasadę nieszkodzenia, która jest wyrazem funkcji gwarancyjnej (ochronnej) instytucji interpretacji indywidualnej i której szczegółowa treść została uregulowana w art. 14k-14n ww. ustawy. Skorzystanie z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej oznacza: brak odpowiedzialności z kodeksu karnego skarbowego, brak naliczania odsetek za zwłokę, oraz w przypadku, gdy zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się do interpretacji oraz skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po doręczeniu interpretacji indywidualnej - zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji. Z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej, która została zmieniona, wnioskodawca może nadal korzystać w odniesieniu do rozliczeń podatkowych dokonywanych za okres do końca roku, kwartału następującego po kwartale lub miesiąca następującego po miesiącu (w zależności od okresu rozliczenia podatku), w którym doręczono wnioskodawcy zmienioną interpretację indywidualną lub stwierdzono jej wygaśnięcie albo doręczono organowi podatkowemu odpis orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną ze stwierdzeniem jego prawomocności (por. art. 14m § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa). Warunkiem skorzystania z ww. ochrony jest zastosowanie się do interpretacji (zob. art. 14k § 1 i art. 14m § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa) oraz złożenie przez podatnika wniosku, o którym mowa w art. 14m § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, w trakcie trwania postępowania podatkowego. Organy podatkowe bowiem nie uwzględniają z urzędu interpretacji prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na ustawy – Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (którego działanie jest przedmiotem skargi):

• w dwóch egzemplarzach, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00 916 Warszawa (art. 47 § 1 i art. 54 § 1 ww. ustawy)
  

lub

• w formie dokumentu elektronicznego bez dołączania odpisów, zawierającą adres elektroniczny oraz podpisaną kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Ministerstwa Finansów na platformie ePUAP: /bx1qpt265q/SkrytkaESP (art. 46 § 2a, art. 47 § 3 i art. 54 § 1a ww. ustawy). Datą wniesienia skargi w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data jej wprowadzenia do systemu teleinformatycznego Ministerstwa Finansów (art. 83 § 5 ww. ustawy).
  
  

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.