Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.452.2019.2.KS
z 20 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 października 2019 r. (data wpływu 21 października 2019 r.), uzupełnione pismem z dnia 23 października 2019 r. oraz pismem z dnia 9 grudnia 2019 r. (data nadania 10 grudnia 2019 r., data wpływu 12 grudnia 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 29 listopada 2019 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.452.2019.1.KS (data nadania 2 grudnia 2019 r., data doręczenia 4 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodów osiągniętych z działalności oświatowo-wychowawczej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe,
  

• braku obowiązku sporządzania i składania do właściwego Urzędu Skarbowego zeznania CIT-8 - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodów osiągniętych z działalności oświatowo-wychowawczej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, oraz braku obowiązku sporządzania i składania do właściwego Urzędu Skarbowego zeznania CIT-8.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zgromadzenie na mocy dekretu Przełożonej Prowincjalnej wyodrębniło ze struktury Zgromadzenia Przedszkole Niepubliczne prowadzoną przez w/w Zgromadzenie.
Zgromadzenie posiada osobowość prawną na mocy art. 8. ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej (Dz.U. nr 29, poz. 154 z późn. zm).

Wyodrębnione przedszkole zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła w RP (Dz.U. z 2013 r., poz. 1169 z późn. zm.) jako placówka oświatowo-wychowawcza nieposiadająca osobowości prawnej działa w ramach kościelnej osób prawnej, która je powołała.

Przełożona Prowincjalna Zgromadzenia wystąpiła do Dyrektora Izby Skarbowej o uznanie Przedszkola za wyodrębniony podmiot podatkowy, gdyż Urząd Skarbowy uzależniał wydanie NIP dla placówki od tego wystąpienia. Dyrektor Izby Skarbowej decyzją uznał Przedszkole za odrębny podmiot podatkowy niezależnie finansujący się, rozliczający się we własnym imieniu z Urzędem Skarbowym.

Placówka jest pracodawcą i płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych od wynagrodzeń za pracę dla zatrudnionego w niej personelu świeckiego, jak i zakonnego.

Placówka przedszkolna uzyskała zaświadczenie o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, posiada nr REGON i nr NIP oraz statut, w którym uregulowano działalność oświatową placówki.

Podstawą prawną działalności przedszkola stanowi ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) i Statut.

Celem Statutowym Przedszkola jest wyłącznie działalność oświatowa w formie niepublicznego przedszkola, która zgodnie z art. 170 ustawy prawo oświatowe (Dz.U. z 2017 r., poz. 59) nie jest działalnością gospodarczą, a wszystkie osiągane dochody są przeznaczone na ten cel.

Działalność przedszkola finansowana jest przez Urząd Miasta w ramach dotacji na każde dziecko zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz odpłatność za pobyt dzieci w placówce wnoszonej częściowo przez rodziców.

W kosztach prowadzenia placówki partycypuje również Zgromadzenie w szczególności w zakresie bieżącego utrzymania przedszkola. Przedszkole mieści się bowiem w budynku należącym do Zgromadzenia. Siostry prowadzące placówkę również w nim mieszkają.

Ponadto, w piśmie z dnia 9 grudnia 2019 r. Wnioskodawca raz jeszcze wskazał, że Przedszkole Niepubliczne nie posiada osobowości prawnej i zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 17 maja 1989r o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego (Dz.U. z 2013r poz. 1169 z późn. zmianami) działa w ramach kościelnej osoby prawnej (Zgromadzenia), które je powołało, jako forma realizacji działalności statutowej kościelnej osoby prawnej w zakresie niegospodarczej działalności oświatowo-wychowawczej.

Zdaniem Wnioskodawcy przedszkole jest zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust 1 pkt 4a lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992r o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz.U. z 1992 nr 21 poz. 86 z późn. zm.)

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Przedszkole Niepubliczne jest zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych oraz obowiązku sporządzania i składania do właściwego Urzędu Skarbowego zeznania CIT-8 wraz z załącznikami oraz sprawozdania finansowego z zakresu prowadzonej działalności oświatowo-wychowawczej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przedszkole Niepubliczne nie posiada osobowości prawnej i zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego (Dz.U. z 2013 r., poz. 1169 z późn. zm.) działa w ramach kościelnej osoby prawnej (Zgromadzenia), które je powołało, jako forma realizacji działalności statutowej kościelnej osoby prawnej w zakresie niegospodarczej działalności oświatowo-wychowawczej.

W związku z powyższym jest zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1992 r. nr 21, poz. 86 z późn. zm.) oraz nie ma obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto Przedszkole, którego celem statutowym jest działalność oświatowa, może korzystać także ze zwolnienia w podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1992 r. nr 21, poz. 86 z późn. zm.).

Działalność oświatowa, zgodnie z art. 170 ustawy prawo oświatowe (Dz.U. z 2017 r., poz. 59) nie jest działalnością gospodarczą, a więc Przedszkole nie ma obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej.

W piśmie z dnia 9 grudnia 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że w myśl art. 27 ust 1. updop jako podmiot zwolniony od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a jest zwolniony z obowiązku składania urzędowi skarbowemu zeznania, według ustalonego wzoru (CIT-8), o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacania podatku należnego albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodów osiągniętych z działalności oświatowo-wychowawczej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe,
  

• braku obowiązku sporządzania i składania do właściwego Urzędu Skarbowego zeznania CIT-8 - jest nieprawidłowe.
  
  

Kościelne osoby prawne podlegają opodatkowaniu oraz korzystają ze zwolnień od podatku dochodowego według zasad określonych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 865, ze zm., dalej: „updop”).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1347), osobami prawnymi są personalne jednostki organizacyjne Kościoła, a m.in. instytuty życia konsekrowanego (instytuty zakonne i instytuty świeckie) oraz stowarzyszenia życia apostolskiego; te instytuty i stowarzyszenia zwane są dalej „zakonami”.

W myśl art. 38 ust. 1 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego, osoby prawne Kościoła mają prawo prowadzenia właściwej dla każdej z nich działalności charytatywno-opiekuńczej. Zakony prowadzą działalność charytatywno-opiekuńczą w zakresie określonym w ich statutach lub odpowiednich aktach wewnętrznych (art. 38 ust. 5 ww. ustawy).

Stosownie do art. 39 przedmiotowej ustawy, działalność charytatywno-opiekuńcza Kościoła obejmuje w szczególności:

1. prowadzenie zakładów dla sierot, starców, osób upośledzonych fizycznie lub umysłowo oraz innych kategorii osób potrzebujących opieki;
2. prowadzenie szpitali i innych zakładów leczniczych oraz aptek;
3. organizowanie pomocy w zakresie ochrony macierzyństwa;
4. organizowanie pomocy sierotom, osobom dotkniętym klęskami żywiołowymi i epidemiami, ofiarom wojennym, znajdującym się w trudnym położeniu materialnym lub zdrowotnym rodzinom i osobom, w tym pozbawionym wolności;
5. prowadzenie żłobków, ochronek, burs i schronisk;
6. udzielanie pomocy w zapewnianiu wypoczynku dzieciom i młodzieży znajdującym się w potrzebie;
7. krzewienie idei pomocy bliźnim i postaw społecznych temu sprzyjających;
8. przekazywanie za granicę pomocy ofiarom klęsk żywiołowych i osobom znajdującym się w szczególnej potrzebie.
   
   

Zgodnie z art. 40 ww. ustawy, środki na realizację działalności charytatywno-opiekuńczej pochodzą w szczególności z:

1. ofiar pieniężnych i w naturze;
2. spadków, zapisów i darowizn krajowych i zagranicznych;
3. dochodów z imprez i zbiórek publicznych;
4. subwencji, dotacji i ofiar pochodzących od krajowych instytucji i przedsiębiorstw państwowych, społecznych, wyznaniowych i prywatnych;
5. odpłatności za usługi świadczone przez kościelne instytucje charytatywno-opiekuńcze;
6. dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej przez (…) i (…) bezpośrednio lub w formie wyodrębnionych zakładów;
7. dochodów instytucji kościelnych.
   
   

Z art. 12 ww. ustawy, wynika natomiast, że kościelne wydawnictwa, zakłady wytwórcze, usługowe i handlowe, zakłady charytatywno-opiekuńcze, szkoły i inne placówki oświatowo-wychowawcze, nieposiadające osobowości prawnej, działają w ramach kościelnych osób prawnych, które je powołały.

Na podstawie przepisu art. 55 ust. 1 powołanej powyżej ustawy, majątek i przychody kościelnych osób prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym z wyjątkami określonymi w ust. 2-6. Zgodnie z przepisem art. 55 ust. 2 ww. ustawy kościelne osoby prawne są zwolnione od opodatkowania z tytułu przychodów ze swojej działalności niegospodarczej. W tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy o zobowiązaniach podatkowych. Z kolei zgodnie z art. 55 ust. 4 przywołanej ustawy dochody z działalności gospodarczej kościelnych osób prawnych oraz spółek, których udziałowcami są wyłącznie te osoby, są zwolnione od opodatkowania w części, w jakiej zostały przeznaczone w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na cele kultowe, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, działalność charytatywno-opiekuńczą, punkty katechetyczne, konserwację zabytków oraz na inwestycje sakralne, o których mowa w art. 41 ust. 2, i te inwestycje kościelne, o których mowa w art. 41 ust. 3, których przedmiotem są punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze, jak również remonty tych obiektów.

Zgonie z art. 1 ust. 1 updop, ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji. Z art. 1 ust. 1 updop wynika, że przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem przedsiębiorstw w spadku i spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

Stosownie do art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl natomiast art. 7 ust. 2 updop, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Dopiero ustalony w ww. sposób dochód może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 updop. Przepis ten zawiera bowiem katalog dochodów wolnych od podatku. Innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 4a updop, wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:

1. z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,
2. z pozostałej działalności - w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.
   
   

Zgodnie z art. 27 ust. 1 updop, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Z kolei przepis art. 27 ust. 2 stanowi, że podatnicy, z wyłączeniem podmiotów wpisanych do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego przekazują do urzędu skarbowego sprawozdanie wraz ze sprawozdaniem z badania, w terminie 10 dni od daty zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego, a spółki - także odpis uchwały zgromadzenia zatwierdzającej sprawozdanie finansowe. Obowiązek złożenia sprawozdania z badania nie dotyczy podatników, których sprawozdania finansowe, na podstawie odrębnych przepisów, są zwolnione z obowiązku badania.

Z ww. przepisu wynika, że kościelne osoby prawne nie mają obowiązku składania zeznań o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (CIT-8) oraz sprawozdań finansowych z niegospodarczej działalności statutowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, jako placówka oświatowo-wychowawcza nieposiadająca osobowości prawnej działa w ramach kościelnej osoby prawnej, która ją powołała. Ponadto, decyzją Dyrektora Izby Skarbowej Wnioskodawca został uznany za odrębny podmiot podatkowy, niezależnie finansujący się i rozliczający we własnym imieniu z Urzędem Skarbowym. Tym samym, Przedszkole jest jednostką organizacyjną działającą w ramach kościelnej osoby prawnej – Zgromadzenia, nie jest zatem kościelną osobą prawną.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z wolą Wnioskodawcy wyrażoną w piśmie z dnia 9 grudnia 2019 r. przedmiotem interpretacji ma być przepis art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc powyższe do przedstawionych przepisów prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawcy nie można uznać za kościelną osobę prawną, do której zastosowanie znajdzie art. 17 ust. 1 pkt 4a updop, bowiem kościelną osobą prawną jest Zgromadzenie, natomiast Wnioskodawca na gruncie przepisów podatkowych został uznany za odrębnego od Zgromadzenia podatnika.

W związku z powyższym, dochody Wnioskodawcy, niebędącego kościelną osobą prawną, uzyskane z niegospodarczej działalności statutowej, nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop.

Stanowisko Wnioskodawcy dotyczące możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop jest nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej wskazać należy, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do składania właściwemu urzędowi skarbowemu zeznań o wysokości osiągniętego dochodu/poniesionej straty w roku podatkowym (CIT-8) oraz prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej. Zaznaczyć bowiem należy, że Przedszkole jako jednostka organizacyjna niebędąca kościelną osobą prawną, uznana przez właściwego Dyrektora Izby Skarbowej za odrębny podmiot podatkowy na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych nie jest adresatem normy wynikającej z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop, w związku z czym nie jest objęte przedmiotowym zwolnieniem. Przedszkole jest wyodrębnioną pod względem organizacyjnym i rachunkowym jednostką, działającą tylko w ramach kościelnej osoby prawnej.

Zaznaczyć należy, że ww. zwolnienie, zgodnie z art. 27 ust. 1 updop zwalnia również z obowiązku składania zeznań urzędom skarbowym. Natomiast, podatnicy niekorzystający ze zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop takiego uprawnienia nie posiadają.

Wobec powyższego, Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzania i składania do właściwego Urzędu Skarbowego zeznania CIT-8 oraz sprawozdania finansowego z zakresu prowadzonej działalności oświatowo-wychowawczej (o ile zobowiązanie do sporządzania takiego sprawozdania wynika z odrębnych przepisów).

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.