INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2011 r. (data wpływu 12 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do napędu samochodów marki Chrysler Grand i Toyota Avensis – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do napędu samochodów marki Chrysler Grand i Toyota Avensis.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spotka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zobowiązanym do składania kwartalnych deklaracji dla podatku od towarów i usług. Zajmuje się produkcją wyrobów dziewiarskich opodatkowanych od dnia 1 stycznia 2011 stawką w wysokości 23%. Na dzień 1 stycznia 2011 r. Spółka jest właścicielem samochodu ciężarowego marki Chrysler Grand, którego masa całkowita wynosi 570 kg, wykorzystywanego przy prowadzeniu działalności gospodarczej, nabytego w dniu 24 maja 1999 r. Do dnia 31 grudnia 2010 r. Spółka odliczała podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do wyżej wymienionego samochodu ciężarowego. Ponadto jest właścicielem samochodu ciężarowego marki Toyota Avensis, wykorzystywanego przy prowadzeniu działalności gospodarczej, którego masa całkowita wynosi 568 kg, użytkowanego przy prowadzeniu działalności gospodarczej od dnia 18 sierpnia 2003 r. na podstawie umowy leasingu, który nabyła od leasingodawcy w dniu 12 października 2006 r. Do dnia 31 grudnia 2010 r. Spółka odliczała od podatku należnego podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do wyżej wymienionego samochodu ciężarowego. Na wniosek Spółki Minister Finansów, reprezentowany przez Dyrektora Izby Skarbowej, wydał interpretację indywidualną z dnia 12 maja 2009 r., w której stwierdził między innymi, iż Spółka ma prawo odliczać od podatku należnego za dany kwartał rozliczeniowy podatek naliczony związany z nabyciem paliwa do samochodów ciężarowych będących w jej posiadaniu przed dniem 1 kwietnia 2004 r. Przedmiotowa interpretacja indywidualna do dnia składnia wniosku nie została z urzędu uchylona lub też zmieniona. Do chwili obecnej Spółka nie wystąpiła do okręgowej stacji kontroli pojazdów o wydanie zaświadczeń, iż opisane powyżej samochody ciężarowe spełniają wymagania w zakresie podatku od towarów i usług dotyczące samochodów ciężarowych wymienione w art. 3 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. Od dnia 1 stycznia 2011 r. Spółka nie odlicza podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do przedmiotowych dwóch samochodów ciężarowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka, nie uzyskując po dniu 1 stycznia 2011 r. zaświadczeń, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy p.t.u. z 2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. ma prawo pomniejszać podatek należny za dany kwartał rozliczeniowy o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do samochodów ciężarowych marki Toyota Avensis Chrysler Grand, których masa całkowita nie przekracza 3,5 tony...

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ użytkował przy prowadzeniu działalności gospodarczej wyżej wymienione samochody ciężarowe przed dniem 1 kwietnia 2004 r. nie spoczywa na nim obowiązek uzyskania po dniu 1 stycznia 2011 r. zaświadczeń, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy p.t.u. z 2011 r. Reasumując powyższe należy uznać, że na podstawie art. 86 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług ma prawo pomniejszać podatek należny za dany kwartał rozliczeniowy o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do ww. samochodów, których masa całkowita nie przekracza 3,5 tony. Zdaniem Spółki, od dnia 1 stycznia 2011 r. w stosunku do niej nie znajduje też zastosowanie ograniczenie, o którym mowa w art. 4 ustawy o podatku od towarów i usług z 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 4 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), w okresie od dnia wejścia w życie tejże ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:



1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (ust. 3 tegoż artykułu).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spotka będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług składa kwartalne deklaracji dla podatku od towarów i usług. Zajmuje się produkcją wyrobów dziewiarskich opodatkowanych od dnia 1 stycznia 2011 r. 23% stawką. Spółka jest właścicielem samochodów marki Chrysler Grand (masa całkowita 570 kg) nabytego w dniu 24 maja 1999 r. oraz marki Toyota Avensis (masa całkowita 568 kg), użytkowanego od dnia 18 sierpnia 2003 r. na podstawie umowy leasingu, nabytego w dniu 12 października 2006 r. Do dnia 31 grudnia 2010 r. Spółka odliczała podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do ww. samochodów. Do chwili obecnej Spółka nie wystąpiła do okręgowej stacji kontroli pojazdów o wydanie zaświadczeń, iż ww. samochody spełniają wymagania w zakresie podatku od towarów i usług określone w art. 3 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Od dnia 1 stycznia 2011 r. Spółka nie odlicza podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do ww. samochodów.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że skoro Spółka nie posiada zaświadczeń potwierdzających, że przedmiotowe samochody spełniają warunki określone w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy, nie jest uprawniona od dnia 1 stycznia 2011 r. do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa służącego do ich napędu. Wskazać przy tym należy, że na rozstrzygnięcie powyższej kwestii nie może mieć wpływu fakt otrzymania przez Spółkę interpretacji indywidualnej, gdyż rozstrzygała ona ww. kwestię na gruncie innych, nieobowiązujących w 2011 r. przepisów prawa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.