Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.518.2019.1.MG
z 16 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2019 r. (data wpływu 16 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania działalności gospodarczej w formie karty podatkowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania działalności gospodarczej w formie karty podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na zasadzie karty podatkowej, tj. co roku Wnioskodawca otrzymuje od Naczelnika Urzędu Skarbowego decyzję w przedmiocie ustalenia wysokości zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych opłacanego w formie karty podatkowej. Forma opodatkowania jw. ma zastosowanie, ponieważ Wnioskodawca wykonuje usługi z zakresu naprawy i konserwacji urządzeń elektronicznych. Wnioskodawca nie zatrudnia pracownika. Wnioskodawca chciałby zacząć świadczyć także inne usługi niż naprawa i konserwacja urządzeń elektronicznych, tj. podjąłby się usług produkcji maszyn, elementów maszyn oraz usług programowania maszyn i ich elementów (dalej zwane: „innymi usługami”) na podstawie umów zlecenia i o dzieło, które świadczyłby poza działalnością gospodarczą na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej. Docelowo w ramach działalności gospodarczej, dla której zastosowanie miałaby karta podatkowa Wnioskodawca świadczyłby usługi z zakresu naprawy i konserwacji urządzeń elektronicznych, natomiast „inne usługi” byłyby świadczone poza działalnością gospodarczą na umowę zlecenia, lub o dzieło na rzecz podmiotów wskazanych powyżej. Wnioskodawca wyklucza świadczenie „innych usług” na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca utraci prawo do rozliczenia kartą podatkową jeżeli będzie świadczył poza działalnością gospodarczą „inne usługi” na zasadzie umów zlecenia i o dzieło, które będzie zawierał z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, osobami prawnymi i jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie utraci On prawa do rozliczenia kartą podatkową, jeżeli będzie świadczył poza działalnością gospodarczą „inne usługi" jeżeli usługi te będą świadczone na zasadzie umowy zlecenia lub o dzieło o ile będą świadczone na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej.

Art. 25 ust. 1 pkt 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz. U. 2019, poz. 43 ze zm.) wskazuje, że prawo do rozliczenia w formie karty podatkowej można utracić na skutek prowadzenia, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca natomiast świadcząc swoje dodatkowe usługi („inne usługi”) poza działalnością gospodarczą na zasadzie umowy zlecenia i o dzieło na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej będzie uzyskiwał przychody z działalności wykonywanej osobiście, tj. określone w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. 2019, poz. 1387 ze zm.).

Powyższe oznacza, że Wnioskodawca świadcząc usługi poza działalnością gospodarczą na warunkach określonych wyżej nie utraci prawa do rozliczenia kartą podatkową, ponieważ źródłem przychodów nie będzie w tym wypadku pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz działalność wykonywana osobiście.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r., poz. 43, z późn. zm.) ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

1. prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą;
2. osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej;
3. będące osobami duchownymi;
4. osiągające przychody ze sprzedaży, o której mowa w art. 20 ust. 1c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o podatku dochodowym”.
   
   

Stosownie do art. 2 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie:

1. ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych;
2. karty podatkowej.
   
   

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność usługową lub wytwórczo-usługową, określoną w części I tabeli stanowiącej załącznik Nr 3 do ustawy, zwanej dalej: „tabelą”, w zakresie wymienionym w załączniku Nr 4 do ustawy – przy zatrudnieniu nie przekraczającym stanu określonego w tabeli.

Zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

1. złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie;
2. we wniosku, o którym mowa w pkt 1, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli;
3. przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne;
4. nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej;
5. małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie;
6. nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym;
7. pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku, o którym mowa w pkt 1, nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Zgodnie z treścią cytowanego art. 25 ust. 1 pkt 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 23 ww. ustawy, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Oznacza to, że dla skorzystania z możliwości opodatkowania w formie karty podatkowej podatnicy mogą prowadzić tylko jeden rodzaj działalności określony w art. 23 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (wymieniony tylko w jednym z ww. punktów artykułu 23 ust. 1 tej ustawy). Tym samym prowadzenie lub podjęcie innego (dodatkowego) rodzaju działalności, niż jeden z rodzajów działalności określony w art. 23 ww. ustawy i to niezależnie od tego, czy ten inny rodzaj działalności został wymieniony w tym przepisie, powoduje utratę lub brak możliwości opłacania przez podatnika podatku dochodowego w formie karty podatkowej.

W art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się:

• działalność wykonywaną osobiście (pkt 2),
  

• pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 3).
  
  
  

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, przez pozarolniczą działalność gospodarczą rozumieć należy pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą rozumieć należy działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jednocześnie zauważyć należy, że stosownie do art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Natomiast zgodnie z treścią art. 13 pkt 8 lit. a) ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zaliczenie przychodów ze świadczenia danej usługi do przychodów z działalności wykonywanej osobiście zależy więc od łącznego spełnienia następujących warunków:

1. osobistego wykonania usługi – bez udziału osób trzecich przy dokonywaniu czynności związanych z jej istotą,
2. świadczenia usługi na podstawie jednej z dwóch rodzajów umów – umowy zlecenia albo umowy o dzieło – zawartej z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą lub osobą prawną i jej jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej,
   
3. zawarcia umowy poza ramami prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.
   
   

Zatem, jeżeli określone usługi są wykonywane na podstawie umowy zawartej w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, to przychód z ich świadczenia należy zaliczyć do przychodów z tej działalności – a nie z działalności wykonywanej osobiście. Aby dana aktywność zarobkowa mogła zostać uznana za działalność gospodarczą, musi odpowiadać kryteriom zorganizowania i ciągłości wskazanym w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jednocześnie nie może spełniać łącznie wszystkich przesłanek negatywnych wymienionych art. 5b ust. 1 tej ustawy. O tym, czy w konkretnym przypadku ziszczą się ww. warunki, nie decyduje samo subiektywne przekonanie podatnika ani dopełnienie przez niego określonych obowiązków o charakterze formalnym. Istotne są bowiem przede wszystkim okoliczności faktyczne analizowanej sprawy i sposób, w jaki dana aktywność jest rzeczywiście podejmowana. Jeżeli treść i faktyczny przebieg realizacji umowy wskazuje na to, iż nie została ona zawarta w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, a spełnione będą przesłanki zawarte w art. 13 pkt 8 ww. ustawy – to przychód osiągany na podstawie tej umowy podatnik winien zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście. Nie ma przy tym znaczenia, czy objęte umową czynności są również przedmiotem prowadzonej przez niego równolegle pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą – wykonuje usługi z zakresu naprawy i konserwacji urządzeń elektronicznych, rozlicza się na podstawie karty podatkowej. Wnioskodawca chce dodatkowo pracować na umowę zlecenie i umowę o dzieło i świadczyć inne usługi niż naprawa i konserwacja urządzeń elektronicznych, tj. podjąłby się usług produkcji maszyn, elementów maszyn oraz usług programowania maszyn i ich elementów na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku informacje oraz obowiązujące uregulowania prawne wskazać należy, że w przypadku podjęcia przez Wnioskodawcę zatrudnienia na podstawie umowy zlecenia i umowy o dzieło – o ile faktycznie usługi te nie będą prowadzone w ramach działalności gospodarczej – nie utraci prawa do opodatkowania przychodów z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w formie karty podatkowej – przy spełnieniu wszystkich warunków określonych w art. 25 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zastrzec przy tym należy, że gdyby świadczone przez Wnioskodawcę usługi produkcji maszyn, elementów maszyn oraz usługi programowania maszyn i ich elementów, wykonywane były w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, Wnioskodawca utraciłby prawo do opodatkowania przychodów z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w formie karty podatkowej, w myśl cytowanego uprzednio art. 25 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wyjaśnić należy, że interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników na podstawie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez podatnika. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tutejszy organ nie jest nimi związany przy dokonywaniu oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.