Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.566.2019.2.AKR
z 20 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2019 r. (data wpływu 14 października 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 grudnia 2019 r. (data wpływu 13 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości w części dotyczącej:

• opodatkowania przychodu – jest prawidłowe,

• zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodu – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 3 grudnia 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.566.2019.1.AKR, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 4 grudnia 2019 r. W dniu 13 grudnia 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 12 grudnia 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W czerwcu 2013 r. Wnioskodawczyni nabyła udział (1/4) w nieruchomości gruntowej w spadku, a w marcu 2014 r. nabyła udziały (2/4) w tej samej nieruchomości w drodze darowizny. W listopadzie 2015 r. Wnioskodawczyni nabyła pozostały udział (1/4) w ww. nieruchomości. Nabycie tego udziału odbyło się w drodze podziału majątku wspólnego, działu spadku i zniesienia współwłasności, i zakończyło się ugodą, tj. spłatą na rzecz współwłaściciela w wysokości 90 000 zł. Na potrzeby postępowania sądowego całość przedmiotowej nieruchomości wyceniono na kwotę 423 568 zł. Powierzchnia tej nieruchomości to 3,7623 ha. Składają się na nią 4 działki o różnym przeznaczeniu: rolne, lasy, łąki i nieużytki. Dwie działki rolne, sąsiadujące z cmentarzem o łącznej powierzchni 1,5508 ha, zostały objęte planem zagospodarowania przestrzennego. W związku z tym jedną o pow. 1,1386 ha, przeznaczono pod zabudowę jednorodzinną, drugą o pow. 0,4122 ha, przeznaczono na cele komunikacyjne.

W 2016 r. Wnioskodawczyni zaczęła modernizację domu położonego na działce o pow. 1,1386 ha. Wymieniono dach, ocieplono, doprowadzono wodę i gaz, wykonano c.o. i szambo, koszty wyniosły 115 000 zł. W tym samym roku dokonano podziału działki 1,1386 ha. Wydzieloną z niej mniejszą działkę o pow. 0,12 ha, Wnioskodawczyni postanowiła sprzedać. W 2019 r. Wnioskodawczyni znalazła nabywcę na działkę o pow. 0,12 ha, za kwotę 105 000 zł i podpisała z nim umowę przedwstępną (we wrześniu). Przeniesienie własności ma nastąpić w listopadzie br.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że spadkodawca (ojciec Wnioskodawczyni) nabył nieruchomość w 1/4 na podstawie postanowienia sądowego z dnia 7 lutego 2013 r., w spadku po ojcu, który zmarł w dniu 8 lipca 1991 r. Ojciec Wnioskodawczyni zmarł w dniu 25 września 2010 r. Jego udział 1/4 Wnioskodawczyni nabyła na podstawie postanowienia sądowego z dnia 4 czerwca 2013 r. Sprzedaż wydzielonej nieruchomości o pow. 0,12 ha, nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W jaki sposób należy ustalić przychód ze zbycia nieruchomości o pow. 0,12 ha i wyliczyć koszty związane z nabyciem udziałów w nieruchomości gruntowej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychód należy ustalić w części 3/4, gdyż taki udział w nieruchomości nabyła w 2014 r. i w 2015 r., ponieważ nie upłynął pięcioletni okres między datą nabycia a datą sprzedaży. Udział ¼ Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadku i była właścicielem zbywanej nieruchomości dłużej niż pięć lat. W związku z tym sprzedaż tego udziału w nieruchomości zwolniona jest z podatku.

Natomiast koszty, związane ze zbyciem nieruchomości o pow. 0,12 ha należy ustalić procentowo, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej nieruchomości mieści się w łącznej wartości nieruchomości niezwolnionej z podatku i tak ustalony procent odnieść do spłaty jednego ze współwłaścicieli (porozumienie sygn. akt … z dnia 24 listopada 2015 r.) i kosztów modernizacji domu (udokumentowane fakturami).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części dotyczącej opodatkowania przychodu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe, natomiast w części dotyczącej kosztów uzyskania przychodu jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Natomiast, stosownie do art. 10 ust. 7 ww. ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w czerwcu 2013 r. nabyła w spadku udział 1/4 w nieruchomości gruntowej, w marcu 2014 r. w drodze darowizny nabyła udział 2/4 w ww. nieruchomości, natomiast w listopadzie 2015 r. Wnioskodawczyni nabyła pozostały udział (1/4), w drodze podziału majątku wspólnego, działu spadku i zniesienia współwłasności ze spłatą na rzecz współwłaściciela w wysokości 90 000 zł. Na potrzeby postępowania sądowego całość przedmiotowej nieruchomości wyceniono na kwotę 423 568 zł. Powierzchnia ww. nieruchomości to 3,7623 ha. Składają się na nią 4 działki o różnym przeznaczeniu: rolne, lasy, łąki i nieużytki. Dwie działki rolne, sąsiadujące z cmentarzem o łącznej powierzchni 1,5508 ha, zostały objęte planem zagospodarowania przestrzennego. W związku z tym jedną o pow. 1,1386 ha, przeznaczono pod zabudowę jednorodzinną, drugą o pow. 0,4122 ha, przeznaczono na cele komunikacyjne. W 2016 r. Wnioskodawczyni zaczęła modernizację domu położonego na działce o pow. 1,1386 ha. Wymieniono dach, ocieplono, doprowadzono wodę i gaz, wykonano c.o. i szambo, koszty wyniosły 115 000 zł. W tym samym roku dokonano podziału działki o pow. 1,1386 ha. Wydzieloną z niej mniejszą działkę o pow. 0,12 ha, Wnioskodawczyni postanowiła sprzedać. W 2019 r. Wnioskodawczyni znalazła nabywcę na działkę o pow. 0,12 ha, za kwotę 105 000 zł i podpisała z nim umowę przedwstępną (we wrześniu). Przeniesienie własności ma nastąpić w listopadzie 2019 r. Spadkodawca (ojciec Wnioskodawczyni) nabył nieruchomość w 1/4 w spadku po ojcu, który zmarł w dniu 8 lipca 1991 r. Ojciec Wnioskodawczyni zmarł w dniu 25 września 2010 r. Sprzedaż wydzielonej nieruchomości o pow. 0,12 ha, nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 i art. 925 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o nabyciu spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Zgodnie z art. 1037 § 1 i § 2 ww. ustawy, dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Jeżeli zatem wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości lub prawa w drodze działu spadku (nawet jeżeli działu spadku dokonano bez spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy stanowi w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycie nieruchomości lub prawa w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem. Bezsprzeczne jest, że udziały, jakie otrzymuje spadkobierca powyżej swojego udziału (jeżeli nabywa majątek w dziale spadku o wartości większej od swojego udziału w spadku) były własnością pozostałych spadkobierców. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw aż do momentu działu spadku.

Wobec tego nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych spadkobierców (współwłaścicieli), należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego).

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Jeżeli zniesienie współwłasności następuje przez podział rzeczy wspólnej, to co do zasady dokonuje się jej podziału na tyle części ilu jest współwłaścicieli z uwzględnieniem wartości udziałów posiadanych przed zniesieniem współwłasności. W przypadku różnicy pomiędzy wartością utworzonych części rzeczy a wielkością udziałów, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Punktem wyjścia do obliczenia podstawy opodatkowania jest wartość rynkowa zbywanych udziałów, a nie powierzchnia nieruchomości.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, która przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

W świetle powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia w 2019 r. wydzielonej nieruchomości o pow. 0,12 ha, przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres 5-ciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, należy liczyć od końca:

• 1991 r. w odniesieniu do udziału w nieruchomości nabytego przez Wnioskodawczynię w drodze spadku po zmarłym ojcu, gdyż w tym roku nastąpiło nabycie udziału w nieruchomości przez spadkodawcę, w myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  

• 2014 r. w odniesieniu do udziału nabytego w drodze darowizny,
  

• 2015 r., gdyż w drodze podziału majątku wspólnego, działu spadku i zniesienia współwłasności nastąpiło nabycie udziału w nieruchomości ponad udział spadkowy nabyty przez Wnioskodawczynię, w myśl art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

W odniesieniu do odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej przez spadkodawcę w 1991 r., należy stwierdzić, że odpłatne zbycie dziedziczonego przez Wnioskodawczynię po spadkodawcy udziału w ww. nieruchomości nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, ponieważ zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału nieruchomości przez spadkodawcę. Oznacza to, że przychód z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do ww. odpłatnego zbycia pozostałych udziałów w nieruchomości nabytych przez Wnioskodawczynię w 2014 r. i w 2015 r. w drodze darowizny oraz podziału majątku wspólnego, działu spadku i zniesienia współwłasności, należy stwierdzić, że stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, ponieważ nastąpiło przed upływem pięcioletniego terminu określonego w ww. przepisie.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 6c powołanej ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych kosztem uzyskania przychodu w części dotyczącej udziału nabytego w drodze działu spadku, zniesienia współwłasności czy podziału majątku wspólnego jest udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz współwłaściciela związana z nabyciem od niego udziału w nieruchomości lub prawie majątkowym.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c).

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 (do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że odpłatne zbycie wydzielonej działki gruntu z nieruchomości nabytej przez spadkodawcę w 1991 r., w części dziedziczonego przez Wnioskodawczynię udziału 1/4 w nieruchomości, nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze względu na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast ww. odpłatne zbycie wydzielonej działki w części dotyczącej udziałów we wspólnej nieruchomości, które Wnioskodawczyni nabyła w 2014 r. w drodze darowizny (2/4) oraz w 2015 r. w drodze podziału majątku wspólnego, działu spadku i zniesienia współwłasności (1/4), stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 7 ww. ustawy, a dochód z tego zbycia podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e tej ustawy.

Kosztem uzyskania przychodu z tego zbycia będzie natomiast część udokumentowanej kwoty faktycznej spłaty na rzecz współwłaściciela nieruchomości związanej z nabyciem od niego udziału w tej nieruchomości, wynikająca z zastosowania odpowiedniej proporcji w związku z tym, że przedmiotem odpłatnego zbycia będzie tylko wydzielona część nieruchomości będącej przedmiotem podziału majątku wspólnego, działu spadku i zniesienia współwłasności, uwzględniającej wartości rynkowe nieruchomości. Skoro spłata dokonana na rzecz współwłaściciela związana była ze zbyciem udziału ¼ części we współwłasności całej nieruchomości, to do kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży wydzielonej działki należy zaliczyć wyłącznie tą część spłaty, która przypada na udział w wydzielonej działce nabywanej odpłatnie, z uwzględnieniem wartości rynkowych całej nieruchomości i nieruchomości wydzielonej.

Proporcja wskazana przez Wnioskodawczynię w przedstawionym przez Nią stanowisku nie uwzględnia ww. kwestii.

Brak jest również podstaw do zaliczenia wydatków na modernizację domu i związaną z budynkiem infrastrukturę techniczną (instalacje) do kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia działki o pow. 0,12 ha, wydzielonej z działki o pow. 1,1386 ha, na której znajduje się modernizowany przez Wnioskodawczynię dom. Wydatki pozostające w związku przyczynowo - skutkowym z modernizacją i remontem budynku mieszkalnego znajdującego się na działce, która nie jest przedmiotem zamierzonej sprzedaży wynikającej z umowy przedwstępnej, stanowią nakłady poniesione na nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym, zwiększając wartość rynkową tylko tej nieruchomości. Stąd wydatki związane z wymianą dachu w budynku mieszkalnym, dociepleniem budynku, doprowadzeniem wody i gazu, wykonaniem centralnego ogrzewania i zbiornika na ścieki z domowych urządzeń kanalizacyjnych nie stanowią nakładów zwiększających wartości wydzielonej nieruchomości, na której nie znajduje się ten budynek.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni w części dotyczącej kosztów uzyskania przychodów uznane zostało za nieprawidłowe.

Tutejszy Organ zaznacza, że stanowisko Wnioskodawczyni w części dotyczącej przychodu z odpłatnego zbycia uznano za prawidłowe, pomimo stwierdzenia, że sprzedaż udziału w nieruchomości nabytego w spadku zwolniona jest z podatku, podczas gdy, jak wyżej wskazano, sprzedaż ww. udziału nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co nie jest tożsame choć wywołuje ten sam skutek podatkowy w postaci braku obowiązku opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży tego udziału w nieruchomości.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. W związku z tym w interpretacji indywidualnej Organ nie może dokonać konkretnego rozliczenia czy potwierdzenia wyliczenia poszczególnych kwot przychodu, kosztów, podatku, odliczeń od dochodu czy podatku, a tym samym nie może odnieść się do kwot i wyliczeń wskazanych przez Wnioskodawczynię. Szczegółowe ustalenia w powyższym zakresie mogą być poczynione wyłącznie w ramach prowadzonego przez właściwy organ podatkowy postępowania podatkowego. Zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. W świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.