Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.496.2019.2.EB
z 24 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2019 r. (data wpływu 18 października 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 grudnia 2019 r. (data wpływu 17 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem mieszkania oraz miejsca postojowego w garażu podziemnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem mieszkania oraz miejsca postojowego w garażu podziemnym. Wniosek uzupełniono w dniu 17 grudnia 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczna wykonującą czynności zarówno opodatkowane, jak i zwolnione. Prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmowania mieszkań oraz lokali użytkowych, a także świadczy usługi zagospodarowania terenów zieleni, wykonywania systemów nawadniających, pielęgnacji zieleni, dozorów i konserwacji instalacji sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, prace porządkowe na terenach zielonych, odśnieżanie.

Wnioskodawca ma podpisaną umowę z dużą firmą na utrzymanie terenów osiedla, a mianowicie zajmuje się tam koszeniem trawników, pielęgnacją zieleni, nasadzaniem krzewów, nawadnianiem, zimą odśnieżaniem na tym osiedlu. Świadczy tam usługi utrzymania terenów, zarówno latem jak i zimą i dodatkowo świadczy tam jeszcze usługi dozoru sieci wodociągowej, instalacji hydrantowej i konserwacji sieci kanalizacji sanitarnych oraz prac dozorowych i konserwacji przepompowni sanitarnej na terenie osiedla. Są to usługi wymagające obecności Zainteresowanego lub Jego pracownika niemalże cały czas. W związku z tym, że miejsce zamieszkania zarówno Wnioskodawcy, jak i Jego pracownika znajduje się 100 km od miejsca wykonywania tychże prac Zainteresowany postanowił kupić na tym osiedlu mieszkanie. W lipcu bieżącego roku zakupił na firmę od dewelopera na tym osiedlu nowe mieszkanie oraz miejsce postojowe z prawem do wyłącznego korzystania we wskazanym garażu wielostanowiskowym usytuowanym na pierwszej kondygnacji podziemnej budynku. Mieszkanie to ma być mieszkaniem służbowym, będzie ono wykorzystywane jako biuro (w celu spotkania się z przedstawicielami osiedla), jako magazyn (gdyż Wnioskodawca potrzebuje miejsca do przechowywania niektórych mniejszych narzędzi), jako pomieszczenie socjalne (gdzie Zainteresowany i pracownik będą mogli razem przygotować sobie posiłek), owo mieszkanie Wnioskodawca ma zamiar udostępnić nieodpłatnie pracownikowi w celu nocowania tam, gdyż dojazd z miejsca zamieszkania za dużo zajmuje czasu Wnioskodawcy i Jego pracownikowi i finansowo też jest niekorzystny. Wnioskodawca podczas pełnienia dyżurów związanych z nadzorem sieci sanitarnych i kanalizacyjnych też będzie tam nocował. Zakup miejsca postojowego również będzie służył do parkowania tam samochodu służbowego, od którego Zainteresowany odlicza 100% VAT, ponieważ często trzyma w nim różne narzędzia, nie chce zostawiać go w przypadkowych miejscach. Mieszkanie nie będzie wynajmowane osobom z zewnątrz. Z pracownikiem Wnioskodawca nie zawarł umowy zobowiązującej do zapewnienia mieszkania służbowego, aczkolwiek zobowiązanie to nasuwa się samoistnie rozpatrując odległość, jaka dzieli go od miejsca pracy. Zainteresowany nie zamierza obciążać pracownika kosztami eksploatacji, sam będzie ponosił koszty związane z utrzymaniem mieszkania, traktując je jako koszty bezpośrednie związane z działalnością wyłącznie opodatkowaną. W związku z powyższym od zakupu mieszkania oraz miejsca postojowego Wnioskodawca odliczył podatek VAT naliczony.

Ponadto w piśmie z dnia 11 grudnia 2019 r., będącym uzupełnieniem do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

1. Zainteresowany jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Nabycie mieszkania oraz miejsca postojowego w garażu podziemnym było czynnością opodatkowaną, podlegającą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. Zakup mieszkania został udokumentowany fakturą VAT ze stawką VAT 8%, a zakup miejsca postojowego fakturą VAT ze stawka VAT 23%, dodatkowo zakup został udokumentowany aktem notarialnym.
3. Faktury zakupowe zarówno na mieszkanie, jak i na miejsce parkingowe zostały wystawione na firmę Wnioskodawcy, tj. (….).
4. Zakupiona nieruchomość, tj. mieszkanie i miejsce parkingowe będzie wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
5. Zakupiona nieruchomość, tj. mieszkanie i miejsce postojowe zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych firmy po zakończeniu adaptacji.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanej wyżej sytuacji Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu mieszkania?
2. Czy Zainteresowanemu przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu miejsca postojowego w garażu podziemnym?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, Zainteresowanemu przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego zarówno od zakupu mieszkania jak i miejsca postojowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Aby dany podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z kolei, jak stanowi art. 86 ust. 7b ustawy, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów wykonywanej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów osobistych, o których mowa w art. 8 ust. 2, gdy przypisanie tych nakładów w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.

Przez wytworzenie nieruchomości – stosownie do treści art. 2 pkt 14a ustawy – rozumieć należy wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Przepis art. 86 ust. 7b ustawy, nakłada obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została lub zostanie wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Unormowanie to ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z nieruchomością stanowiącą majątek przedsiębiorstwa podatnika, wykorzystywaną zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż prowadzona działalność, i jest zgodny z normą prawną wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy.

Regulacja ta dotyczy sposobu obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym nakładów ponoszonych na nieruchomość) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności gospodarczej, jak i na cele osobiste (prywatne). Niniejsza regulacja ma zastosowanie wówczas, gdy dana nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana zarówno na cele związane z tą działalnością, jak i na cele osobiste (prywatne) i przypisanie wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Przepis art. 86 ust. 7b ustawy stanowi implementację art. 168a ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347, z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), dalej Dyrektywa 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym w przypadku nieruchomości stanowiącej część majątku przedsiębiorstwa danego podatnika i wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności, jak i do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, VAT od wydatków związanych z taką nieruchomością podlega odliczeniu zgodnie z zasadami określonymi w art. 167, 168, 169 i 173 wyłącznie do wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została wykorzystana do celów działalności prowadzonej przez podatnika.

Wskazać również należy, że art. 173 Dyrektywy 2006/112/WE Rady przewiduje, że ustalenie metody odliczenia podatku VAT naliczonego w przypadku zakupu towarów i usług wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, jak również wyłączonych z zakresu opodatkowania, pozostawione zostało uznaniu państw członkowskich.

Z uwagi na różnorodność i bogactwo życia gospodarczego wybór sposobu, według którego dokonuje się wyliczenia proporcjonalnego przypisania, należy do podatnika. Wybrany sposób musi jednak gwarantować jak najbardziej zbliżone do rzeczywistego obliczenie podatku naliczonego związanego wyłącznie z działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, że w przypadku ponoszenia przez podatnika wydatków na nabycie oraz wytworzenie nieruchomości, która została włączona do majątku jego przedsiębiorstwa oraz jest wykorzystywana zarówno do celów wykonywanej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i celów osobistych (prywatnych) a przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni (wydatek na nabycie towaru, który następnie zostanie przez podatnika sprzedany), bądź pośredni. Niezależnie od tego, czy dokonany zakup stanowi kompletny i zdatny do użytkowania towar czy środek trwały, czy też dokonywane są dopiero nakłady (inwestycja w toku) – podatnikowi, co do zasady, przysługuje prawo do odliczenia podatku, jeśli zakup dokonywany jest w związku z obecnie prowadzoną lub planowaną działalnością opodatkowaną, generującą podatek należny.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ww. ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście, jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowany jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest osobą fizyczna wykonującą czynności zarówno opodatkowane, jak i zwolnione. Prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmowania mieszkań oraz lokali użytkowych, a także świadczy usługi zagospodarowania terenów zieleni, wykonywania systemów nawadniających, pielęgnacji zieleni, dozorów i konserwacji instalacji sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, prace porządkowe na terenach zielonych, odśnieżanie.

Wnioskodawca ma podpisaną umowę z dużą firmą na utrzymanie terenów osiedla, a mianowicie zajmuje się tam koszeniem trawników, pielęgnacją zieleni, nasadzaniem krzewów, nawadnianiem, zimą odśnieżaniem na tym osiedlu. Świadczy tam usługi utrzymania terenów, zarówno latem, jak i zimą, i dodatkowo świadczy tam jeszcze usługi dozoru sieci wodociągowej, instalacji hydrantowej i konserwacji sieci kanalizacji sanitarnych oraz prac dozorowych i konserwacji przepompowni sanitarnej na terenie osiedla. Są to usługi wymagające obecności Zainteresowanego lub Jego pracownika niemalże cały czas. W związku z tym, że miejsce zamieszkania zarówno Wnioskodawcy, jak i Jego pracownika znajduje się 100 km od miejsca wykonywania tychże prac Zainteresowany postanowił kupić na tym osiedlu mieszkanie. W lipcu bieżącego roku zakupił na firmę od dewelopera na tym osiedlu nowe mieszkanie oraz miejsce postojowe z prawem do wyłącznego korzystania we wskazanym garażu wielostanowiskowym usytuowanym na pierwszej kondygnacji podziemnej budynku. Mieszkanie to ma być mieszkaniem służbowym, będzie ono wykorzystywane jako biuro (w celu spotkania się z przedstawicielami osiedla), jako magazyn (gdyż Wnioskodawca potrzebuje miejsca do przechowywania niektórych mniejszych narzędzi), jako pomieszczenie socjalne (gdzie Zainteresowany i pracownik będą mogli razem przygotować sobie posiłek), owo mieszkanie Wnioskodawca ma zamiar udostępnić nieodpłatnie pracownikowi w celu nocowania tam, gdyż dojazd z miejsca zamieszkania za dużo zajmuje czasu Wnioskodawcy i Jego pracownikowi i finansowo też jest niekorzystny. Wnioskodawca podczas pełnienia dyżurów związanych z nadzorem sieci sanitarnych i kanalizacyjnych też będzie tam nocował. Zakup miejsca postojowego również będzie służył do parkowania tam samochodu służbowego, od którego Zainteresowany odlicza 100% VAT, ponieważ często trzyma w nim różne narzędzia, nie chce zostawiać go w przypadkowych miejscach. Mieszkanie nie będzie wynajmowane osobom z zewnątrz. Z pracownikiem Wnioskodawca nie zawarł umowy zobowiązującej do zapewnienia mieszkania służbowego, aczkolwiek zobowiązanie to nasuwa się samoistnie rozpatrując odległość jaka dzieli go od miejsca pracy. Zainteresowany nie zamierza obciążać pracownika kosztami eksploatacji, sam będzie ponosił koszty związane z utrzymaniem mieszkania, traktując je jako koszty bezpośrednie związane z działalnością wyłącznie opodatkowaną. W związku z powyższym od zakupu mieszkania oraz miejsca postojowego Wnioskodawca odliczył podatek VAT naliczony.

Nabycie mieszkania oraz miejsca postojowego w garażu podziemnym było czynnością opodatkowaną, podlegającą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. Zakup mieszkania został udokumentowany fakturą VAT ze stawką VAT 8%, a zakup miejsca postojowego fakturą VAT ze stawka VAT 23%, dodatkowo zakup został udokumentowany aktem notarialnym.

Faktury zakupowe zarówno na mieszkanie, jak i na miejsce parkingowe zostały wystawione na firmę Wnioskodawcy, tj. (…).

Zakupiona nieruchomość, tj. mieszkanie i miejsce parkingowe będzie wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zakupiona nieruchomość, tj. mieszkanie i miejsce postojowe zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych firmy po zakończeniu adaptacji.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku w związku z zakupem mieszkania wraz z miejscem postojowym w garażu podziemnym.

W celu przeanalizowania kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z zakupem mieszkania wraz z miejscem postojowym w garażu podziemnym należy jeszcze raz zauważyć, że prawo to przysługuje w zakresie, w jakim zakupy bezspornie związane są z realizowaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W tym miejscu wskazać należy, że fakt istnienia bezpośredniego związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku jest również akcentowany w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 6 kwietnia 1995 r. (w sprawie C-4/94, BLP Group plc v. Commissioners of Customs & Excise) TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi (ang. direct and immediate link with the taxable transactions). Także w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. (w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc) TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia. Ponadto Trybunał w wyroku z dnia 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06 Securenta przesądził, że w sytuacji gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą i działalność niemającą charakteru gospodarczego, prawo do odliczenia z tytułu ewentualnych wydatków jest dopuszczalne jedynie w zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

W orzeczeniu z dnia 27 września 2001 r. w sprawie CIBO Participations S.A. (C-16/00) Trybunał doszedł do wniosku, że aby możliwe było odliczenie VAT naliczonego, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy wydatkiem a sprzedażą opodatkowaną VAT, co oznacza, że wydatek musi stanowić element kosztowy sprzedaży opodatkowanej. Niemniej TSUE stwierdził, że wydatki na doradztwo związane z procesem przejmowania spółek zależnych przez CIBO stanowią koszty ogólne, mające związek z działalnością opodatkowaną tej spółki.

W świetle powyższego orzecznictwa TSUE należy stwierdzić, że kierując się wykładnią dokonywaną w zgodzie z zasadami VI Dyrektywy (od 1 stycznia 2007 r. – Dyrektywy 2006/112/WE), na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy, podobnie jak i art. 17(2)(3) i (5) VI Dyrektywy (art. 167 i nast. Dyrektywy 2006/112/WE) należy przyjąć – co do zasady – że niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami), a konkretną transakcją opodatkowaną. Wydatki te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia, uwzględnioną w cenie. Jednak brak takiej konkretnej transakcji opodatkowanej nie musi zawsze prowadzić do utraty prawa do odliczenia VAT. W przypadku bowiem wydatków zaliczanych do tzw. kosztów ogólnych wprawdzie nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy zakupem tych towarów i usług, a sprzedażą opodatkowaną, lecz w sytuacji gdy stanowią one element cenotwórczy produktów podatnika, pozostając w ten sposób w pośrednim związku z jego opodatkowaną działalnością gospodarczą, prawo do odliczenia z tytułu tych zakupów (wydatków) powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim ogólna działalność daje prawo do odliczenia VAT.

Zatem zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Rozpatrując więc prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto – jak wskazał Wnioskodawca – mieszkanie ma być mieszkaniem służbowym, będzie ono wykorzystywane jako biuro (w celu spotkania się z przedstawicielami osiedla), jako magazyn (gdyż Wnioskodawca potrzebuje miejsca do przechowywania niektórych mniejszych narzędzi), jako pomieszczenie socjalne (gdzie Zainteresowany i pracownik będą mogli razem przygotować sobie posiłek), owo mieszkanie Wnioskodawca ma zamiar udostępnić nieodpłatnie pracownikowi w celu nocowania tam, gdyż dojazd z miejsca zamieszkania za dużo zajmuje czasu Wnioskodawcy i Jego pracownikowi i finansowo też jest niekorzystny. Wnioskodawca podczas pełnienia dyżurów związanych z nadzorem sieci sanitarnych i kanalizacyjnych też będzie tam nocował. Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał również, że zakup miejsca postojowego również będzie służył do parkowania tam samochodu służbowego, od którego Zainteresowany odlicza 100% VAT, ponieważ często trzyma w nim różne narzędzia, nie chce zostawiać go w przypadkowych miejscach. Mieszkanie nie będzie wynajmowane osobom z zewnątrz. Ponadto – jak wskazał Wnioskodawca – zakupiona nieruchomość, tj. mieszkanie i miejsce parkingowe będzie wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Tym samym, w opisanej wyżej sytuacji Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu mieszkania oraz miejsca postojowego w garażu podziemnym w zakresie, w jakim mieszkanie to i miejsce postojowe będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Zainteresowanemu przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego zarówno od zakupu mieszkania, jak i miejsca postojowego oceniono jako prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że z uwagi na brzmienie art. 86 ust. 1 oraz art. 86 ust. 7b ustawy w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie wykorzystywał mieszkanie wraz z miejscem postojowym w garażu podziemnym do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz niepodlegających opodatkowaniu (cele osobiste) w odniesieniu do wydatków ponoszonych w związku z zakupem mieszkania wraz z miejscem postojowym w garażu podziemnym, których przypisanie w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, w celu odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawca zgodnie art. 86 ust. 7b ustawy, w związku z art. 2 pkt 14a ustawy, będzie miał obowiązek określić udział procentowy, w jakim przedmiotowe mieszkanie wraz z miejscem postojowym w garażu podziemnym będzie wykorzystywane do działalności gospodarczej, w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy. Ponadto w sytuacji, gdy w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie realizował poza czynnościami opodatkowanymi również czynności zwolnione, należy mieć na uwadze także regulacje prawne zawarte w art. 90 ustawy.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z zakupem mieszkania wraz z miejscem postojowym w garażu podziemnym, jak również ustalenia, czy w związku z zamiarem udostępnić nieodpłatnie pracownikowi w celu nocowania mieszkania będzie miała miejsce sytuacja, o której mowa w art. 8 ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.