Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.613.2019.2.KS
z 19 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2019 r. (data wpływu 10 października 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 grudnia 2019 r. (data wpływu 5 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży części działki wydzielonej z działki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT części działki wydzielonej z działki.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 grudnia 2019 r. (data wpływu 5 grudnia 2019 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy i własnego stanowiska, wskazania zakresu wniosku oraz o opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawczyni wraz z mężem są współwłaścicielami nieruchomości o pow. 0,8738 ha zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz garażem. Prawo własności przedmiotowej nieruchomości nabyli od osób fizycznych na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego. Nieruchomość jest położona na terenie dla którego nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jednak zgodnie ze Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego grunt przewidziany jest jako teren dla funkcji mieszkaniowo-usługowej oznaczone symbolem „MM-U”.

W najbliższej przyszłości Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierzają zbyć grunt przedsiębiorcy, który zamierza wykorzystać go w swojej działalności gospodarczej. Sama Wnioskodawczyni, ani jej małżonek nie prowadzą działalności gospodarczej, w której wykorzystywaliby wskazaną we wniosku nieruchomość rolną. Nie są również podatnikami podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni nie dokonywała na nieruchomości żadnych nakładów inwestycyjnych. Nie dokonywała, ani też nie będzie dokonywała jej podziału, ani nie będzie jej przystosowywała pod działalność gospodarczą, którą zamierza prowadzić nabywca. Nieruchomość zostanie sprzedana w stanie w jakim się obecnie znajduje.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni udzieliła odpowiedzi na poniższe pytania.

1. Jaka działka/działki mają być przedmiotem sprzedaży? Należy podać jej/ich numer oraz wskazać czy działka/działki są gruntami zabudowanymi czy niezabudowanymi.

Odp. Wydzielona część, tj. ok. 0,3 ha z działki ewidencyjnej, cała działka jest zabudowana budynkiem mieszkalnym i garażem.

2. Należy wskazać nr działki/działek, na której/których znajdują się opisane we wniosku budowle (budynek mieszkalny oraz garaż).

Odp. Budynki znajdują się na działce o łącznym obszarze areału 0,8738 ha.

3. Kiedy Wnioskodawczyni planuje sprzedać przedmiotową działkę/działki?

Odp. Gdy nabywca pozałatwia wszystkie sprawy związane z pozwoleniem na budowę, a gdyby nie otrzymał poszczególnych pozwoleń, to po prostu zrezygnuje z kupna. Wnioskodawczyni nadmienia, że nabywca jest podatnikiem podatku VAT.

4. W jaki sposób ww. działka/działki była/będzie wykorzystywana przez Zainteresowaną od momentu nabycia do planowanej sprzedaży?

Odp. Jest obsiana zbożem.

5. Czy działka/działki będące przedmiotem sprzedaży do momentu ich sprzedaży były/są/będą udostępniane osobom trzecim? Jeżeli tak, to należy wskazać:
   1. w jakim okresie (kiedy) działka/działki były/są/będą udostępniane osobom trzecim?
      
   2. na podstawie jakiej umowy (najem, dzierżawa, użyczenie, inna umowa – jaka) działka/działki były/są/będą udostępniane osobom trzecim?
      
   3. czy udostępnienie działki/działek było/jest/będzie czynnością odpłatną czy bezpłatną?
      
      
   
   

Odp. Za obrabianie areału rolnego zbiera plony:

1. od kilku lat, ponieważ usługa obróbki przewyższyła wartość zebranych plonów,
   
2. umowa ustna,
   
3. bezpłatnie za obrabianie pola, aby nie leżało ugorem i nie rosły chwasty.
   
   
   

6. Czy Wnioskodawczyni zamieszczała ogłoszenia o sprzedaży nieruchomości w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, inne działania marketingowe, itp.?

Odp. Nigdzie nie było zamieszczanych ogłoszeń, nabywca zgłosił swoje zainteresowanie kupnem.

7. Czy Wnioskodawczyni prowadzi/prowadziła działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.)?

Odp. Nie była prowadzona działalność rolnicza w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

8. Czy Zainteresowana jest/była rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ww. ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy?

Odp. Wnioskodawczyni nie była rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 i nie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust.1 pkt 3.

9. Czy z nieruchomości, mającej być przedmiotem sprzedaży, dokonywane były/są zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych?

Odp. Zbiory z działki rolnej zbierał obrabiający areał.

10. Czy działka/działki przeznaczona do sprzedaży była/będzie do momentu sprzedaży wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług?

Odp. Wnioskodawczyni wraz z mężem nigdy nie byli podatnikami VAT, była i będzie do momentu sprzedaży wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

11. Czy dla danej działki/działek została wydana decyzja o warunkach zabudowy?

Odp. Nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

12. Czy Wnioskodawczyni w przeszłości dokonywała sprzedaży nieruchomości? Jeżeli tak, to jakich i kiedy?

Odp. Wnioskodawczyni nigdy nie dokonywała sprzedaży nieruchomości.

13. Czy Wnioskodawczyni posiada inne działki, oprócz działki/działek wskazanych we wniosku, które w przyszłości zamierza sprzedać?

Odp. Wnioskodawczyni nie posiada innych działek.

14. Czy Wnioskodawczyni zawarła przedwstępną umowę sprzedaży działki/działek z nabywcą? Jeżeli tak, to należy wskazać:
    1. jakie są postanowienia umowy przedwstępnej?
    2. czy w umowie przedwstępnej zostały ustalone warunki, które muszą zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność działki/działek na nabywcę? Jeśli tak to jakie?
       
       

Odp. Tak z nabywcą została zawarta przedwstępna umowa:

1. uzyskanie przez kupującego prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o warunkach zabudowy, z której będzie wynikać możliwość zabudowania nieruchomości o pow. ok. 0,3 ha, która zostanie wydzielona z działki, obiektami zgodnie z planami inwestycyjnymi kupującego,
2. warunkiem nabycia jest uzyskanie przez kupującego wszystkich pozwoleń na budowę, tj.: uzyskanie przez kupującego decyzji od właściwych organów:
   • uzyskanie decyzji o podziale działki,
   • uzyskanie przez sprzedających własnym kosztem i staraniem najpóźniej do dnia zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży, indywidualnej interpretacji podatkowej wydanej przez właściwego Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o konieczności naliczenia bądź zwolnienia z naliczenia podatku VAT.
     
     

15. Czy w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości zostało/zostanie udzielone nabywcy pełnomocnictwo/zgoda do dokonania w imieniu Wnioskodawczyni dodatkowych czynności w odniesieniu do nieruchomości? Jeżeli tak to należy podać przedmiot oraz zakres ww. pełnomocnictw/zgód oraz jakie konkretnie czynności nabywca wykonuje/będzie wykonywać.

Odp. Tak zostało udzielone z planowaną sprzedażą pełnomocnictwo do dokonania w imieniu Wnioskodawczyni przed organami administracyjnymi o uzyskanie decyzji o podziale działki.

16. Należy wskazać czy budynki, budowle znajdujące się na przedmiotowej nieruchomości stanowią budynki, budowle – w rozumieniu art. 3 pkt 2 i pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.) – lub ich części? Należ wskazać odrębnie dla każdego budynku/budowli znajdujących się na danej działce.

Odp. Budynki znajdują się na działce.

17. Czy ww. budynki/budowle są trwale związane z gruntem?

Odp. Oczywiście budynki są trwale związane z gruntem.

18. Czy Zainteresowana nabyła nieruchomość wraz z posadowionym na gruncie budynkiem mieszkalnym i garażem czy wybudowała ww. obiekty i czy w związku z wytworzeniem tych obiektów Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od poniesionych wydatków?

Odp. Prawo własności przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem od jego rodziców a jej teściów na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego zawartej przed notariuszem. Były budynki, tj. dom mieszkalny w którym Wnioskodawczyni wraz z mężem mieszkali i mieszkają, żadne prawo nie przysługiwało do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od poniesionych wydatków.

19. W jaki sposób wskazane budynki/budowle były użytkowane?

Odp. Dom był i jest budynkiem mieszkalnym i nie zamierzamy go sprzedać oraz budynek gospodarczy po części garaż, w którym Wnioskodawczyni wraz z mężem garażują własne auto, rowery i inne niezbędne przybory w gospodarstwie domowym i też nie jest na sprzedaż.

20. Czy ww. budynki/budowle były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług?

Odp. Wyżej wymienione budynki są wykorzystywane wyłącznie na własne cele.

21. Czy budynki/budowle były udostępniane przez Wnioskodawczynię innym osobom na podstawie umów cywilnoprawnych? Jeżeli tak, to należy wskazać:
    1. w jakim okresie (kiedy) budynki/budowle były/są/będą udostępniane osobom trzecim?
    2. na podstawie jakiej umowy (najem, dzierżawa, użyczenie, inna umowa – jaka) budynki/budowle były/są/będą udostępniane osobom trzecim?
    3. czy udostępnienie budynków/budowli było/jest/będzie czynnością odpłatną czy bezpłatną?

Odp. Nigdy nie były udostępnione innym osobom.

22. Czy w stosunku do opisanych budynków/budowli znajdujących się na działce zabudowanej nastąpiło ich oddanie do użytkowania (w tym również na potrzeby własne)? Jeżeli tak, to należy wskazać kiedy nastąpiło to oddanie do użytkowania obiektów oraz czy między oddaniem do użytkowania ww. obiektów a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?

Odp. Oddanie do użytkowania nastąpiło zgodnie z aktem notarialnym w roku 1987.

23. Czy Wnioskodawczyni ponosiła wydatki na ulepszenie przedmiotowych budynków/budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym? Jeżeli tak, to należy wskazać odrębnie dla każdego budynku/budowli:
    1. Kiedy były one ponoszone?
       
    2. Czy stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu?
       
    3. Kiedy nastąpiło oddanie do użytkowania ulepszonych obiektów budowlanych oraz czy pomiędzy oddaniem do użytku obiektów, a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
       
    4. Czy Wnioskodawczyni miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków?
       
    5. W jaki sposób obiekt był użytkowany po dokonaniu ulepszeń?
       
       
    
    

Odp. Tak, Wnioskodawczyni ponosiła wydatki na ulepszenie przedmiotowych budynków:

1. budynek mieszkalny ok. 15 lat temu – były to remonty, a gospodarczy ok. 3 lata temu – wymiana dachu,
2. Wnioskodawczyni nie jest w stanie określić procentowo wydatków na ulepszenie co do wartości początkowej, ponieważ była to umowa przekazania,
3. obiekt cały czas był użytkowany jedynie były remonty,
4. Wnioskodawczyni nie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków,
5. cały czas obiekt był i jest obiektem mieszkalnym, a garaż budynkiem gospodarczym na własne cele.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż opisanej we wniosku przedmiotowej nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni.

(ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku)

Sprzedaż opisanej we wniosku nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przede wszystkim opodatkowaniu podlega dostawa towarów przez podatnika. Podatnikiem jest natomiast osoba wykonująca działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Podatniczka, ani jej małżonek nie są osobami prowadzącymi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zbyciu podlega część nieruchomości, areał o powierzchni ok. 0,30 ha z posiadanego przez nich gospodarstwa rolnego, które wchodzi do ich majątku prywatnego. Na nieruchomości nie były i nie będą dokonywane żadne nakłady, jakie dokonują przedsiębiorcy przed sprzedażą gruntów. Zatem już z tej przyczyny zbycie części areału nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
   
   

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r., poz. 2086).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy podkreślić, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej – zawarta w ustawie – ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowana będzie działała w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i podejmowanych w odniesieniu do niego działań w całym okresie posiadania. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych co stwierdził Trybunał Sprawiedliwości UE w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem przedmiotową nieruchomość nabyli w ramach przekazania gospodarstwa rolnego. Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawczyni ani jej mąż nie prowadzili działalności rolniczej przedmiotowa działka od kilku lat na podstawie umowy ustnej jest bezpłatnie udostępniana osobom trzecim aby pole nie leżało ugorem i nie rosły chwasty.

Jednocześnie w świetle przedstawionych we wniosku okoliczności stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawczyni – w związku planowaną sprzedażą części działki wydzielonej z działki– za podatnika podatku od towarów i usług. Z opisu sprawy nie wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Prawo własności przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła od osób fizycznych na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego. Wnioskodawczyni, ani jej małżonek nie prowadzą działalności gospodarczej, w której wykorzystywaliby wskazaną we wniosku nieruchomość rolną. Nie są również podatnikami podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni nie dokonywała na nieruchomości żadnych nakładów inwestycyjnych. Wnioskodawczyni nigdzie nie zamieszczała ogłoszeń, nabywca zgłosił swoje zainteresowanie kupnem. Wnioskodawczyni nigdy nie dokonywała sprzedaży nieruchomości.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawczyni zawarła z nabywcą przedwstępną umowę, określającą warunki, które mają być spełnione przed sprzedażą przedmiotowej działki, tj. uzyskanie przez kupującego decyzji o warunkach zabudowy z której będzie wynikać możliwość zabudowania nieruchomości obiektami zgodnie z planami inwestycyjnymi kupującego oraz uzyskanie decyzji o podziale działki. W związku z planowaną sprzedażą zostało udzielone pełnomocnictwo w imieniu Wnioskodawczyni przed organami administracyjnymi do uzyskanie decyzji o podziale działki.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy uznać należy, że planowana sprzedaż części działki wydzielonej z działki nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia tej nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży części działki wydzielonej z działki Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie planowana sprzedaż części działki wydzielonej z działki stanowi czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, bowiem w niniejszej sprawie nie wystąpił ciąg czynności świadczący o zamiarze wykonywania działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Jak wynika z wniosku, jedynymi działaniami podjętymi przed sprzedażą będzie wydzielenie części działki będącej przedmiotem sprzedaży oraz zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy dla ww. części działki. W związku z tym, Wnioskodawczyni będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skutkiem powyższego, sprzedaż części działki wydzielonej z działki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że planowana sprzedaż części działki wydzielonej z działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni z tytułu tej transakcji nie będzie działać w charakterze – zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy – podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla męża Wnioskodawczyni, o którym mowa we wniosku.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. Wydając przedmiotową interpretację jako element opisu sprawy przyjęto, iż udostępnianie przedmiotowej działki stanowi czynność bezpłatną. Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawczynię opisu zdarzenia przyszłego i nie było przedmiotem oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.