Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.555.2019.3.IP
z 30 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2019 r. (data wpływu 10 października 2019 r.), uzupełnionego pismami z dnia: 18 listopada 2019 r. (data wpływu 19 listopada 2019 r.) oraz 12 grudnia 2019 r. (data wpływu 16 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy sprzedaż działki nr (...) będzie podlegać opodatkowaniu VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy sprzedaż działki nr (...) będzie podlegać opodatkowaniu VAT. Wniosek uzupełniono w dniach 19 listopada 2019 r. oraz 16 grudnia 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zdarzenia przyszłego polegającego na sprzedaży działki nr (...) znajdującej się w (…) przy ul. (…). W 2009 r. Wnioskodawca wraz z siostrą i bratem odziedziczyli po zmarłym ojcu małe gospodarstwo rolne. Po śmierci brata, gospodarstwo to jest w połowie Wnioskodawcy i w połowie siostry, gdyż brat był bezdzietnym wdowcem.

1. Wnioskodawca nie uzbrajał tej nieruchomości w żadne sieci typu wodno-kanalizacyjno-gazowe.
2. Wnioskodawca nie prowadzi żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży tej nieruchomości. Nie umieszcza ogłoszeń w prasie, internecie, itp. Osobę, która zainteresowała się tym terenem przysłał do Zainteresowanego z zapytaniem o sprzedaż sołtys.
3. Wnioskodawca nie nabywał nigdy żadnych nieruchomości w celach handlowych.
4. Zainteresowany nie wydzielał żadnych dróg objazdowych do tego terenu.
5. Wnioskodawca nie występował z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego (tam nie ma planu zagospodarowania przestrzennego na dzień dzisiejszy).
6. Zainteresowany nie prowadził działań, jeśli chodzi o wyłączenie terenu z produkcji rolnej.
7. Teren ten ma ok. 1475 m² i nie powstał w wyniku podziału na wiele działek budowlanych, ale jest terenem przylegającym do działki, na której są budynki gospodarcze, stodoła, itp.
8. Terenu tego nigdy nikomu Wnioskodawca nie wynajmował i nie czerpał z tego tytułu żadnych korzyści majątkowych.
9. Zainteresowany nigdy nie podejmował żadnych aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.
10. Sprzedaż tego terenu nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawcy.
11. Siostra Wnioskodawcy mieszka w (…) i też podobnie jak Zainteresowany nie będzie zajmować się gospodarstwem. Wnioskodawca chce również poinformować, że w czerwcu br. sprzedał wraz z siostrą pole w wielkości ok. 5500 m², tzw. pastwisko znajdujące się na terenie zalaniowym. Wnioskodawca chce sprzedać gospodarstwo i dlatego pytanie dotyczące podatku VAT.
    
    

Pismem z dnia 5 grudnia 2019 r. tutejszy organ wezwał Wnioskodawcę o doprecyzowanie opisu sprawy o informacje:

1. Jakie konkretnie składniki będą przedmiotem sprzedaży, o której mowa we wniosku? – należy wymienić wszystkie składniki mające być przedmiotem sprzedaży. Czy są to wszystkie składniki (materialne i niematerialne), które składają się na gospodarstwo rolne Wnioskodawcy?
2. Czy wszystkie ww. składniki będące przedmiotem sprzedaży stanowić będą przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145)?
3. Czy składniki majątku mające być przedmiotem sprzedaży, będą spełniały wymogi wskazane w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa sformułowanej w art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), tj. czy majątek ten będzie wyodrębniony:
   1. na płaszczyźnie organizacyjnej, tj. czy stanowi wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania?
   2. na płaszczyźnie finansowej, tj. czy posiada samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz czy na podstawie prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji księgowej możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, przez co możliwe jest określenie jej wyniku finansowego?
   3. na płaszczyźnie funkcjonalnej, tj. stanowić będzie on potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze?
4. Czy składniki majątku, mające być przedmiotem sprzedaży, będą na moment sprzedaży stanowić gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 55³ ustawy Kodeks cywilny, zgodnie z którym, za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego?
5. Czy od nabycia/wytworzenia każdego ze składników majątkowych przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków?
6. Czy dany składnik majątku mający być przedmiotem sprzedaży był/jest wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług?
7. Czy Zainteresowany udostępniał/zamierza udostępnić nabyte/wytworzone składniki majątku mające być przedmiotem sprzedaży osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych (np. najem, dzierżawa)? Jeżeli tak, to co konkretnie – jakie składniki majątku były przedmiotem umowy i czy były/są/będą to umowy odpłatne oraz kiedy zostały zawarte?
   
   

Odpowiedzi na pytania oznaczone w wezwaniu nr 5-7 należy udzielić odrębnie dla każdego ze składników majątkowych mających być przedmiotem sprzedaży.

8. Czy istnieją także składniki majątku gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy, które nie będą przedmiotem sprzedaży (należy wymienić te składniki)?
9. Czy Wnioskodawca był/jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?
10. Jeżeli Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, to czy ww. składniki majątku były/są wykorzystywane w prowadzonym gospodarstwie rolnym? Jeżeli nie, to w jaki sposób były/są wykorzystywane od momentu nabycia/wytworzenia do momentu sprzedaży? – należy wskazać odrębnie dla każdego z wymienionych składników majątku.
11. Czy działka nr (...), o której mowa w opisie sprawy, jest/będzie na moment sprzedaży działką niezabudowaną?
12. Czy przedmiotem sprzedaży będą również inne działki niezabudowane? – należy wskazać numery tych działek.
13. Jeżeli działka nr (...) oraz inne wskazane przez Wnioskodawcę zgodnie z pkt 12 niniejszego wezwania, są/będą działkami niezabudowanymi, to czy w odniesieniu do nich obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego? Jeśli tak, to jakie jest przeznaczenie terenu, na którym znajdują się działki według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz, czy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje możliwość zabudowy przedmiotowej działki?
14. Czy w odniesieniu do działki nr (...) oraz innych wskazanych przez Wnioskodawcę zgodnie z pkt 12 niniejszego wezwania wydane zostały decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu?
15. Czy działka nr (...) oraz inne wskazane przez Wnioskodawcę zgodnie z pkt 12 niniejszego wezwania były wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług?
16. Czy Wnioskodawca dokonał/zamierza dokonać jakichkolwiek nakładów (czynności) zmierzających do zwiększenia wartości, bądź atrakcyjności nieruchomości oraz przygotowania jej do sprzedaży? – należy wskazać jakie to są/będą czynności.
    
    

Odpowiedzi na pytania oznaczone w wezwaniu nr 13-16 należy udzielić odrębnie dla każdej działki.

17. Jeżeli działka nr (...) jest działką zabudowaną, to:
    1. należy wymienić wszystkie budynki, budowle lub ich części, które będą znajdować się na przedmiotowej działce na moment sprzedaży.
       W odniesieniu do każdego z nich należy wskazać, czy stanowią one budynki, budowle – w rozumieniu art. 3 pkt 2 i pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.) – lub ich części?
    2. czy obiekty te były/są udostępniane przez Wnioskodawcę innym osobom na podstawie umów cywilnoprawnych (np. najmu, dzierżawy, użyczenia itp.)? Jeżeli tak, to czy były/są to umowy odpłatne i kiedy obowiązywały?
    3. czy od momentu nabycia/wybudowania ww. obiektów były ponoszone wydatki na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu? Jeżeli takie wydatki były ponoszone, to:
       • kiedy i przez kogo były one ponoszone?
       • czy ulepszenie danego obiektu prowadziło do jego przebudowy, tj. dokonania istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia?
       • czy dokonującemu tych wydatków przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków?
       • w jaki sposób obiekt był użytkowany po dokonaniu ulepszeń?

Odpowiedzi na pytania oznaczone w wezwaniu nr 17a-17c należy udzielić odrębnie dla każdego budynku, budowli lub ich części posadowionych na działce nr (...).

W piśmie z dnia 12 grudnia 2019 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca wskazał, że:

Ad 1.

Będzie sprzedawana tylko działka (...) – na której nie ma zabudowań, działka (…) została podzielona na dwie części:

• działka (…) – należy do siostry (…);
• działka (...) – należy do Wnioskodawcy.

Ad 2.

Nie dotyczy, ponieważ jest to majątek prywatny, nie jest prowadzona działalność gospodarcza.

Ad 3.

Nie dotyczy, ponieważ jest to majątek prywatny, nie jest prowadzona działalność gospodarcza.

Ad 4.

Działka nr (...) nie stanowi gospodarstwa rolnego.

Ad 5.

Działka nabyta w ramach spadku – nie dotyczy.

Ad 6.

Składniki majątku znajdują się na obszarze nieobjętym planem zagospodarowania przestrzennego.

Ad 7.

Działka nr (...) nie była udostępniana osobom trzecim.

Ad 8.

Tak, istnieją – są nabyte w ramach spadku – w przyszłości mogą być przedmiotem sprzedaży – na ten czas nie są przeznaczone do sprzedaży.

Ad 9.

Nie był nigdy zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług.

Ad 10.

Nie dotyczy.

Ad 11.

Działka nr (...) jest niezabudowana.

Ad 12.

Będzie sprzedawana tylko działka nr (...).

Ad 13.

Nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, decyzja nr (…) o warunkach zabudowy wydana przez wójta gminy (…) z dnia (…) 2018 r.

Ad 14.

Sprzedaż dotyczy tylko działki nr (...).

Ad 15.

Działka nr (...) nie była wykorzystywana wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Ad 16.

Nie dokonywał żadnych nakładów zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności nieruchomości oraz przygotowania jej do sprzedaży.

Ad 17.

Działka (...) – jest działką niezabudowaną.

Ad 17a-17c nie dotyczy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane w piśmie z dnia 18 listopada 2019 r.).

Czy sprzedaż majątku prywatnego (gospodarstwo + grunty) nabytego w ramach spadku osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 18 listopada 2019 r.), nie podlega on opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ:

• gospodarstwo rolne nie było modernizowane,
• nie było żadnych nakładów poniesionych na podwyższenie wartości sprzedawanej nieruchomości,
• nie były prowadzone działania marketingowe.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów – w rozumieniu art. 7 ustawy – podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

• po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
• po drugie – czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.
  
  

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej – zawarta w ustawie – ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Wnioskodawca ma w rozpatrywanej sprawie wątpliwości, czy sprzedaż opisanej we wniosku działki nr (...) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy.

W świetle powyższego, należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowany będzie działał w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Uwzględniając przywołane wyżej przepisy oraz orzecznictwo stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy – w związku ze sprzedażą działki nr (...) – za podatnika podatku od towarów i usług. Z informacji przedstawionych we wniosku nie wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Jak wynika bowiem z opisu sprawy, Wnioskodawca nie był nigdy zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotowa działka nr (...) została nabyta przez Wnioskodawcę w wyniku dziedziczenia, nie jest na niej prowadzona działalność gospodarcza. Wnioskodawca – co prawda – w czerwcu br. sprzedał wraz z siostrą pole o wielkości ok. 5500 m², tzw. pastwisko, jednakże – co istotne w analizowanym przypadku – Wnioskodawca:

• nie uzbrajał działki nr (...) w żadne sieci typu wodno-kanalizacyjno-gazowe;
• nie prowadzi żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży tej nieruchomości;
• nie umieszcza ogłoszeń w prasie, internecie, itp.;
• nie występował z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego;
• nie prowadził działań, jeśli chodzi o wyłączenie terenu z produkcji rolnej;
• nigdy nie podejmował żadnych aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców;
• nie dokonywał żadnych nakładów zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności nieruchomości oraz przygotowania jej do sprzedaży.
  
  

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy, zbycie przez Wnioskodawcę działki nr (...) nie będzie stanowiło działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia tejże nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży opisanej we wniosku działki nr (...) Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż nieruchomości można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skutkiem powyższego, sprzedaż opisanej działki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę działki nr (...) nie będzie objęta podatkiem od towarów i usług z uwagi na fakt, że Wnioskodawca z tytułu tej transakcji nie będzie działać w charakterze – zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy – podatnika podatku VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.