Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.337.2019.3.WS
z 24 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2019 r. (data wpływu 9 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismami z: 10 października 2019 r. (data wpływu 21 października 2019 r.), 31 października 2019 r. (data wpływu 7 listopada 2019 r.) oraz 3 grudnia 2019 r. (data wpływu 11 grudnia 2019 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Przy poniższym opisie sprawy, a także zacytowaniu pytań i stanowiska przyjęto treść zgodnie ze wskazaniem dokonanym we wniosku z 10 października 2019 r. (data wpływu 21 października 2019 r.) wraz z pismami uzupełniającymi.

Od 01.01.2016 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług programistycznych (Działalność związana z oprogramowaniem). Dokumentację rachunkową Wnioskodawca prowadzi samodzielnie w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Podatek dochodowy od osób fizycznych opłaca w formie podatku liniowego 19%, a zaliczkę na podatek opłaca miesięcznie. Wnioskodawca jest płatnikiem podatku VAT.

Od 02.01.2017 r. Wnioskodawca współpracuje ze Sp. z o.o. (zwaną zleceniodawcą) na podstawie umowy współpracy. Zgodnie z umową Wnioskodawca tworzy nowe programy komputerowe oraz rozwija, modyfikuje i ulepsza już istniejące na rzecz klientów zleceniodawcy. Jest to działalność twórcza, wykonywana samodzielnie. Wnioskodawca przenosi prawa autorskie na zleceniodawcę do wszelkich utworów i ich części w rozumieniu prawa autorskiego, które powstają w wyniku jego pracy (kod źródłowy, wynikowy, interfejs). Całość przychodów firmy Wnioskodawcy pochodzi ze sprzedaży praw autorskich spółce. Jest ona w chwili obecnej jego jedynym zleceniodawcą. Projekty, nad którymi pracuje Wnioskodawca, polegają na rozszerzeniu funkcjonalności istniejących lub tworzeniu nowych usług sieciowych w systemach rozproszonych, jak również aplikacji internetowych, mobilnych i desktopowych. Wnioskodawca zajmuje się także poprawą wydajności i bezpieczeństwem systemów.

Oprogramowanie, które Wnioskodawca wytwarza, stanowi część większych projektów tworzonych przez rozproszone, międzynarodowe zespoły.

Prace programistyczne Wnioskodawcy to:

• tworzenie nowych usług sieciowych, np. usługi autoryzującej i uwierzytelniającej klientów,
• rozwiązywanie problemów w istniejących systemach i aplikacjach, mające na celu zwiększenie ich wydajności, bezpieczeństwa i szeroko rozumianej jakości,
• tworzenie nowych funkcjonalności w systemach rozproszonych oraz aplikacjach internetowych,
• tworzenie usług integrujących system,
• tworzenie nowych lub bardziej wydajnych algorytmów w oparciu o nowe techniki powstające na świecie każdego dnia,
• poprawa bezpieczeństwa systemów poprzez implementację najnowszych zabezpieczeń chroniących przed różnymi rodzajami cyberataków.
  
  

Swoje usługi Wnioskodawca wykonuje zarówno w siedzibie spółki, korzystając z urządzeń należących do zleceniodawcy, jak i w swoim miejscu zamieszkania, korzystając z urządzeń należących do niego.

W swojej pracy Wnioskodawca korzysta z następujących technologii:

• technologia wspierająca tworzenie rozproszonych systemów sieciowych oraz aplikacji internetowych,
• obiektowe języki programowania,
• funkcyjne języki programowania,
• skryptowe języki programowania,
• narzędzia do projektowania i tworzenia oprogramowania,
• biblioteki wspierające tworzenie nowoczesnych aplikacji internetowych.
  
  

Wnioskodawca stara się cały czas rozwijać swoje kompetencje, biorąc udział w szkoleniach, konferencjach, ucząc się nowych technologii, korzystając z dostępnej literatury.

Dotychczas Wnioskodawca nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne firmy ani praw autorskich innych firm. Koszty działalności jego firmy są ściśle związane z osiąganym przez niego przychodem. Przede wszystkim są to koszty usług telekomunikacyjnych (Internet, telefon), koszty zakupu sprzętu komputerowego, koszty eksploatacji samochodu (dojazdy do siedziby zleceniodawcy, wyjazdy na konferencje i szkolenia). W przyszłości kosztem działalności firmy Wnioskodawcy może być zakup licencji do programów komputerowych, zawarcie umowy o dzieło lub zlecenia z osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, która świadczyłaby na jego rzecz usługi programistyczne.

W piśmie z 31 października 2019 r. (data wpływu 7 listopada 2019 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, co następuje:

1. wytwarzanie/rozwijanie/ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania następuje w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, ponieważ jego działalność jest twórcza, jest to praca rozwojowa – polega na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych programów komputerowych; ponadto działalność Wnioskodawcy podejmowana jest w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;
2. prowadzona przez Wnioskodawcę działalność spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019., poz. 1387 z późn. zm.), ma charakter twórczy, jest podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany, zorganizowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;
3. wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r., ponieważ zgodnie z umową Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe na spółkę do wszelkich utworów lub ich części, które są wynikiem jego pracy; Wnioskodawca przenosi również prawo do zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich; przeniesienie praw autorskich obejmuje w szczególności kody źródłowe oprogramowania i Wnioskodawca jest zobowiązany do przekazywania kodów źródłowych spółce niezwłocznie po ich stworzeniu;
4. działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności i funkcjonalności tego oprogramowania;
5. Wnioskodawca nie jest właścicielem rozwijanego i ulepszanego oprogramowania; właścicielem oprogramowania są klienci spółki; zostaje ono udostępnione Wnioskodawcy na mocy zawartej umowy współpracy;
6. oprogramowanie należące do klientów spółki podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
7. zgodnie z umową na koniec każdego miesiąca Wnioskodawca wystawia fakturę VAT na spółkę i cała kwota na niej stanowi przychód ze sprzedaży praw własności intelektualnych; zdarzają się sytuacje wyjątkowe i sporadyczne, kiedy Wnioskodawca obciąża spółkę kosztami dodatkowymi związanymi z podróżami służbowymi; jest to odrębna pozycja na fakturze; jednak te dodatkowe koszty nie stanowią przychodu ze sprzedaży praw własności intelektualnych;
8. Wnioskodawca wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, tj. autorskie prawo do wytworzonego przez siebie programu komputerowego; prowadzi odrębną ewidencję w formie tabeli, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
9. usługi wykonywane przez Wnioskodawcę w przyszłości na rzecz innych zleceniodawców będą spełniały te same warunki co usługi opisane przez niego w stanie faktycznym.
   
   

Ponadto w piśmie z 3 grudnia 2019 r. (data wpływu 11 grudnia 2019 r.), stanowiącym kolejne uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

1. wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
2. Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych na spółkę, z którą współpracuje i otrzymuje w zamian od niej wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa (przy czym pytanie, na które informacja ta stanowi odpowiedź, dotyczyło przychodów, gdy Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przedstawionej sytuacji Wnioskodawca może używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich do wszelkich utworów powstałych na rzecz zleceniodawcy?
2. Jeżeli tak, to od kiedy może stosować preferencyjną stawkę 5%?
3. Czy wykonując podobne prace na rzecz innych zleceniodawców w przyszłości Wnioskodawca będzie mógł zastosować preferencyjną stawkę 5%?
4. Jakich jeszcze formalności Wnioskodawca musi dokonać, aby móc stosować preferencyjną stawkę podatku 5%?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym, Wnioskodawca uważa, że może ją zastosować od dnia 01.01.2019 r.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W związku z nowymi regulacjami IP BOX Wnioskodawca chciałby skorzystać z nowych przepisów, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, m.in. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8).

Swoje stanowisko Wnioskodawca motywuje tym, że prace polegające na tworzeniu przez niego oprogramowania mają twórczy, indywidualny i systematyczny charakter. Polegają one na wytwarzaniu, rozwijaniu i ulepszaniu programów komputerowych przy wykorzystaniu aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności. Efektem prac Wnioskodawcy jest projektowanie i tworzenie nowych, zmienionych czy usprawnionych programów. Celem jego działań jest zwiększenie zasobów wiedzy i wykorzystywanie tej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca uważa, że aby móc korzystać z preferencyjnej stawki podatku 5%, musi prowadzić osobną ewidencję wskazaną w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz szczegółową dokumentację opisującą tworzone przez niego lub ulepszane oprogramowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy  Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019, poz. 1387, z późn. zm.): podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
   
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
   
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
   
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
   
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
   
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
   
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
   8) autorskie prawo do programu komputerowego
   

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 / a + b + c +d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

• a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
• b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
• c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
• d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
  
  

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Należy podkreślić, że wytworzenie przedmiotu ochrony oznacza wykreowanie nowego kwalifikowanego IP od podstaw, zatem do kosztów kwalifikowanych należy zaliczyć koszty, które są bezpośrednio związane w wytworzeniem w ramach działalności badawczo-rozwojowej autorskiego prawa do programu komputerowego (wskaźnik nexus). Do wydatków tych nie zalicza się zatem wszystkich kosztów prowadzenia działalności gospodarczej jako takiej, lecz tylko te, które są związane bezpośrednio z wytworzeniem kwalifikowanego IP. Do kosztów kwalifikowanych IP nie można zaliczyć zatem kosztów poniesionych przez podatnika, nie związanych bezpośrednio z prowadzeniem kwalifikowanej działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o Innovation Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji Innovation Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, start, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych, wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej może być spełniony przez sporządzenie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzić w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

Po zakończeniu każdego miesiąca kalendarzowego omawiane zestawienie powinno zostać wydrukowane i podpisane przez osobę sporządzającą i zatwierdzającą oraz dołączone do dokumentacji potwierdzającej poniesione wydatki przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wersja elektroniczna powinna zostać zarchiwizowana lub konstrukcja arkusza kalkulacyjnego powinna umożliwiać uzyskanie danych w okresie późniejszym według stanu na koniec poszczególnych, minionych miesięcy kalendarzowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej;
2. Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlega ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;
4. działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności i funkcjonalności tego oprogramowania;
5. Wnioskodawca nie jest właścicielem rozwijanego i ulepszanego oprogramowania; właścicielem oprogramowania są klienci Zleceniodawcy (podmiotu, z którym Wnioskodawca współpracuje na podstawie umowy); zostaje ono udostępnione Wnioskodawcy na mocy tej umowy;
6. w przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie, również dochodzi do przeniesienia autorskich praw majątkowych na spółkę, z którą Wnioskodawca współpracuje;
7. zgodnie z umową na koniec każdego miesiąca Wnioskodawca wystawia fakturę VAT na Zleceniodawcę i cała kwota na niej stanowi przychód ze sprzedaży praw własności intelektualnych – Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych na Zleceniodawcę i otrzymuje w zamian od niego wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa;
8. Wnioskodawca wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, tj. autorskie prawo do wytworzonego przez siebie programu komputerowego; prowadzi odrębną ewidencję w formie tabeli, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
   
   

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r, poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Jednocześnie, ustalając wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a zwłaszcza wskaźnik nexus, należy pamiętać, że ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki (wymienione we wniosku), przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą zostać uznane za koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W myśl natomiast art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Podatnicy, którzy osiągnęli dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, mają możliwość opodatkowania tego dochodu preferencyjną stawką podatku dochodowego w wysokości 5%. Z preferencyjnego opodatkowania podatnicy będą mogli skorzystać po zakończeniu roku podatkowego przez złożenie zeznania podatkowego za dany rok podatkowy.

Podatnik nie ma możliwości skorzystania z tej preferencji w trakcie roku podatkowego, przez pomniejszenie zaliczek na podatek dochodowy.

Reasumując – w opisanym wyżej stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca może stosować ww. preferencyjną stawkę do dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. Wykonując podobne prace na rzecz innych zleceniodawców w przyszłości, również Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 5%. W celu skorzystania z omawianej preferencji należy prowadzić działalność gospodarczą, wytwarzać kwalifikowane prawa IP w ramach działalności badawczo-rozwojowej, uzyskiwać dochody z kwalifikowanych praw IP, prowadzić w sposób właściwy odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję i złożyć stosowne zeznanie podatkowe.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.