Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.577.2019.2.MR
z 31 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2019 r. (data wpływu 25 października 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 grudnia 2019 r. (data wpływu 20 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia. Wniosek uzupełniono w dniu 20 grudnia 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą prawną (Spółka z o.o.) posiadającą na terytorium RP nieograniczony obowiązek podatkowy, jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w Polsce. Przedmiotem prowadzonej przez Stronę działalności jest głównie niespecjalistyczne sprzątanie budynków i obiektów przemysłowych (kod PKD 81.21.Z). Sprzedaż świadczona przez Wnioskodawcę nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Wnioskodawca w dniu 26 marca 2019 r. zawarł umowę o współpracy z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą będącą zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT (dalej: „Wykonawca”), na mocy której zobowiązał się świadczyć na rzecz Wykonawcy usługi zabezpieczenia antykorozyjnego kanałów spalin i konstrukcji wsporczej dla modernizacji elektrofiltru węzła rozdzielczego.

Ponadto, Wykonawca zobowiązał się świadczyć tożsame usługi na rzecz innego podmiotu, a ten inny podmiot na rzecz kolejnego. Na końcu „łańcucha” znajduje się inwestor (firma X). Powyższe oznacza, że Wnioskodawca świadczy przedmiotowe usługi budowlane jako podwykonawca.

Wnioskodawca pierwotnie zakwalifikował świadczone przez siebie usługi pod symbol PKWiU 25.61.12.0 – Usługi pokrywania powierzchni metali substancjami niemetalicznymi. W związku z tym, Wnioskodawca wystawił na rzecz Wykonawcy faktury z wykazanym podatkiem VAT w stawce 23% (gdyż usługi te nie znajdują się w załączniku nr 14 ustawy o VAT, a więc nie należy stosować do nich mechanizmu odwrotnego obciążenia).

W celu uzyskania pewności co do prawidłowości kwalifikacji ww. usług Wnioskodawca wystąpił do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w (…) z wnioskiem o wydanie opinii w przedmiotowym zakresie. Po dokładnym opisaniu usług przez Wnioskodawcę, Urząd stwierdził (w piśmie z dnia 23 kwietnia 2019 r.), iż ww. usługi należy klasyfikować pod symbolem PKWiU 43.34.10.0 – Roboty malarskie.

Klasyfikacja Urzędu zmuszałaby Wnioskodawcę do zmiany sposobu rozliczania tych prac (wystąpiłoby odwrotne obciążenie, gdyż symbol PKWiU 43.34.10.0 znajduje się w załączniku nr 14 do ustawy o VAT).

Wnioskodawca zwrócił się więc do Urzędu z prośbą o ponowne przeanalizowanie sprawy. W prośbie tej opisał jeszcze raz dokładnie jakie prace wykonuje na rzecz Wykonawcy.

Opis brzmiał w następujący sposób:

„Spółka wykonuje zabezpieczenie antykorozyjne konstrukcji wsporczej, podparć, zawieszeń konstrukcji drugorzędowych w obrębie elektrofiltru i węzła rozdzielczego nr (…) (WR(…)) oraz kanałów dolotowych i wylotowych. Węzeł rozdzielczy nr (…) znajduje się na terenie inwestora, jest to część instalacji odpylania spalin. Jest to istniejąca instalacja, która została poddana modernizacji nie jest w trakcie budowy. Instalacje ze względu na swój wiek i spory stopień zniszczenia spowodowane warunkami atmosferycznymi i użytkowaniem, zostały poddane renowacji, by nie dochodziło do dalszej korozji i zniszczenia. Spółka czyściła konstrukcję stalową, wsporczą (słupy, belki, stężenia, egary, kraty, barierki) oraz kanały spalin, które znajdowały się na tej konstrukcji. Kanały spalin to rury o średnicy 3000 mm długość około 130 mb. Cała instalacja znajduje się na wysokości około 18 m nad gruntem. Kanały są połączone z elektrofiltrem, na którym Spółka czyściła obudowę stalową EF, wraz z konstrukcją wsporczą (słupy, belki, stężenia, legary, kraty, barierki). Wszystko to tworzy zwartą instalację (całość). Wszystkie prace były wykonywane na zewnątrz, na terenie inwestora. Spółka usuwała stare powłoki lakiernicze (farby) oraz zgorzelin i rdzy, aż do czystej stali. Miało to na celu przygotowanie podłoża pod malowanie. Elementy konstrukcyjne nie były czyszczone ręcznie, za pomocą szczotek, obijaków, młotkowania itp. Użyto do tego metody strumieniowo-ściernej tzw. piaskowania. Jest to metoda polegająca na czyszczeniu stali odpowiednim ścierniwem w tym przypadku piaskiem o gramaturze 0,5-1,5 mm i strumieniem powietrza o ciśnieniu 10 bar. Po wpływem strumienia powietrza wymieszanego z piaskiem stara farba, rdza zostaje usunięta, zdarta z elementów stalowych do pełnej czystości, połysku. Na tym etapie zakończyły się prace Spółki”.

Odpowiedź Urzędu z dnia 19 września 2019 r. była tożsama z pierwszym pismem Urzędu (tj. Urząd twierdzi, że przedmiotowe usługi świadczone przez Wnioskodawcę należy kwalifikować pod symbol PKWiU 43.34.10.0 – Roboty malarskie).

Po otrzymaniu ww. opinii Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w (…), Wnioskodawca zdecydował się na wystawienie i przesłanie Wykonawcy faktur korygujących, które dotyczą świadczonych przez Wnioskodawcę usług. Korekta polega na zmianie w zakresie stawki i sposobu rozliczenia podatku należnego. W pierwotnych fakturach wykazano stawkę 23% (przyjmując symbol PKWiU 25.61.12.0), a po zajęciu stanowiska przez Urząd w fakturach wykazano mechanizm odwrotnego obciążenia (przyjmując symbol PKWiU 43.34.10.0).

W piśmie z dnia 13 grudnia 2019 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca wskazała, że: zgodnie z informacjami uzyskanymi przez Wnioskodawcę, Wykonawca (tj. A) klasyfikuje czynności, które wykonuje na rzecz innego podmiotu (kolejnego w „łańcuchu”) pod symbol PKWiU 25.61.1 – Usługi nakładania powłok na metale. Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, że ww. symbol nie jest siedmiocyfrowy, ale jest on zgodny z rzeczywistym stanem faktycznym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie stanu faktycznego opisanego we wniosku Wnioskodawca słusznie zakwalifikował świadczone przez siebie usługi jako podlegające mechanizmowi odwrotnego obciążenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie stanu faktycznego opisanego we wniosku słusznie zakwalifikował on świadczone przez siebie usługi jako podlegające mechanizmowi odwrotnego obciążenia.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT (tzw. odwrotne obciążenie), jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT;
2. usługobiorcą jest podatnik VAT czynny.
   
   

W przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT, tj. numeratywnie wymienionych robót budowlanych, odwrotne obciążenie stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Podsumowując tę część, wszystkie ww. warunki do zastosowania odwrotnego obciążenia są spełnione.

Ostatnim warunkiem, który musi być spełniony by do przedmiotowych usług mógł być zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia – jest występowanie symbolu PKWiU wykonywanych usług w załączniku nr 14 do ustawy o VAT.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca zachował daleko posuniętą ostrożność przy kwalifikowaniu wykonywanych prac pod dany symbol PKWiU. Dwukrotnie zwracał się do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w (…) i dwukrotnie otrzymał taką samą odpowiedź, tj. przedmiotowe usług podlegają pod symbol PKWiU 43.34.10.0 – Roboty malarskie.

Biorąc pod uwagę fakt, że symbol ten znajduje się w załączniku nr 14 ustawy o VAT – do usług tych należy stosować mechanizm odwrotnego obciążenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju oraz obowiązku zastosowania procedury odwrotnego obciążenia dla tej czynności, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie według symbolu PKWiU. Tym samym, wydając przedmiotową interpretację, Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania, jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja, nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Zatem to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem realizowanych świadczeń. W przypadku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia to nabywca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku, tym samym nabywca jest zobowiązany do dokonania klasyfikacji nabywanych świadczeń.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do wskazanego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do ww. grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 października 2019 r. – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Przy tym, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 października 2019 r. – w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący do dnia 31 października 2019 r. zawierał (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadzał mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

W przypadku, wystąpienia dalszych „podzleceń” podwykonawca zlecający staje się głównym wykonawcą swojego zakresu prac w stosunku do swojego podwykonawcy i jest on wówczas zobowiązany do rozliczenia „podzleconych” usług budowlanych na zasadzie odwróconego obciążenia.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy” (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca;2503008).

Wyjaśnić należy, że ustalenie czy dana usługa podlega rozliczeniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku – ma charakter indywidualny.

Oznacza to, że w każdej sytuacji należy zbadać, czy spełnione są następujące warunki:

• usługodawcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
• usługobiorcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
• dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz
• usługa jest świadczona przez podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.
  
  

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę o współpracy z Wykonawcą będącym zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, na mocy której zobowiązał się świadczyć na jego rzecz usługi zabezpieczenia antykorozyjnego kanałów spalin i konstrukcji wsporczej dla modernizacji elektrofiltru węzła rozdzielczego. Wykonawca zobowiązał się świadczyć tożsame usługi na rzecz innego podmiotu, a ten inny podmiot na rzecz kolejnego. Na końcu „łańcucha” znajduje się inwestor. Wnioskodawca świadczy przedmiotowe usługi budowlane jako podwykonawca. Wnioskodawca pierwotnie zakwalifikował świadczone przez siebie usługi pod symbol PKWiU 25.61.12.0 – Usługi pokrywania powierzchni metali substancjami niemetalicznymi i wystawił na rzecz Wykonawcy faktury z wykazanym podatkiem VAT w stawce 23%. W celu uzyskania pewności co do prawidłowości kwalifikacji ww. usług Wnioskodawca wystąpił dwukrotnie do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w (…) z wnioskiem o wydanie opinii w przedmiotowym zakresie. W odpowiedzi Urząd stwierdził, że ww. usługi należy klasyfikować pod symbolem PKWiU 43.34.10.0 – Roboty malarskie. Po otrzymaniu ww. opinii Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w (…), Wnioskodawca zdecydował się na wystawienie i przesłanie Wykonawcy faktur korygujących, które dotyczą świadczonych przez Wnioskodawcę usług. Wnioskodawca wskazał, że Wykonawca klasyfikuje czynności, które wykonuje na rzecz innego podmiotu (kolejnego w „łańcuchu”) pod symbol PKWiU 25.61.1 – Usługi nakładania powłok na metale.

W przedstawionej sprawie Wnioskodawca ma wątpliwości czy prawidłowo zastosował mechanizm odwrotnego obciążenia dla świadczonych przez siebie na rzecz Wykonawcy usług zabezpieczenia antykorozyjnego kanałów spalin i konstrukcji wsporczej dla modernizacji elektrofiltru węzła rozdzielczego.

Jak już zostało wyżej stwierdzone, mechanizm odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy znajduje zastosowanie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48) świadczonych przez podwykonawców. Przy czym dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia wymienione powyżej warunki muszą być spełnione łącznie. W konsekwencji niespełnienie chociażby jednego z tych warunków eliminuje zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Podkreślić w tym miejscu należy, że mechanizm odwrotnego obciążenia występuje w przypadku ciągłości wykonywania robót budowlanych na poszczególnych etapach obrotu.

Należy również wskazać, że mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie tylko wtedy, gdy na każdym etapie, tj. pomiędzy inwestorem, generalnym wykonawcą i podwykonawcą jest świadczona usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy. Zatem w przypadku nabycia przez generalnego wykonawcę usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy od innych podmiotów (podwykonawców), które posłużą ostatecznie do wykonania usługi innej niż usługa budowlana – mechanizm odwrotnego obciążenia nie znajdzie zastosowania. Zatem, nie mamy do czynienia z podwykonawstwem usług budowlanych i nie powoduje to, że generalny wykonawca staje się podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia zakupu usług w ramach tzw. mechanizmu odwrotnego obciążenia. Usługi pomiędzy tymi podmiotami będą podlegały opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca świadczył na rzecz Wykonawcy usługi zabezpieczenia antykorozyjnego kanałów spalin i konstrukcji wsporczej dla modernizacji elektrofiltru węzła rozdzielczego, tj. usługi budowlane wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 43.34.10.0 jako Roboty malarskie (co potwierdziła opinia z Urzędu Statystycznego w (…)). Jednakże, jak wskazał Wnioskodawca, Wykonawca nie świadczy na rzecz innego podmiotu (kolejnego w „łańcuchu”) usług budowlanych, o których mowa w załączniku nr 14 do ustawy. Z opisu sprawy i jego uzupełnienia jednoznacznie wynika, że Wykonawca świadczy usługi, które nie mieszczące się w załączniku nr 14 do ustawy, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 25.61.1.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych regulacji prowadzi do stwierdzenia, że skoro Wnioskodawca świadczył wskazane we wniosku usługi na rzecz Wykonawcy, który wykorzystuje te usługi w celu realizacji świadczenia, które nie jest wymienione w pozycjach 2-48 załącznika nr 14 do ustawy Wnioskodawca nie świadczy tych usług na rzecz kontrahenta jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

W tym bowiem przypadku nabyte od Wnioskodawcy usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy Wykonawca nabył w celu realizacji świadczenia, które nie mieści się w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy. Innymi słowy w tym przypadku następuje nabycie przez Wykonawcę usługi wymienionej w załączniku nr 14 do ustawy w celu wykonania świadczenia innego niż usługa wymieniona w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy. Natomiast mechanizm odwrotnego obciążenia występuje w przypadku ciągłości wykonywania robót budowlanych na poszczególnych etapach obrotu. W sytuacji, gdy kontrahent (Wykonawca) dokonuje zakupu określonych usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy w celu realizacji świadczeń niewymienionych w załączniku nr 14 do ustawy Wnioskodawca, który świadczy na rzecz Wykonawcy przedmiotowe usługi nie jest podwykonawcą, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Podsumowując, w przedmiotowej sytuacji Wnioskodawca świadczy wskazane usługi na rzecz Wykonawcy, który wykorzystuje te usługi w celu realizacji świadczenia niewymienionego w pozycjach 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, zatem nie są spełnione wszystkie przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy. W tym przypadku świadczone przez Wnioskodawcę usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy nie są realizowane na rzecz Wykonawcy przez podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. W konsekwencji w tym przypadku nie znajduje zastosowania mechanizm odwrotnego obciążenia polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego jest realizowane świadczenie, tj. kontrahenta, natomiast wykonana usługa powinna zostać opodatkowana na zasadach ogólnych, tj. przez Wnioskodawcę.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja nie ocenia prawidłowości klasyfikacji usług opisanych we wniosku w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że wykonywane przez Wykonawcę usługi zaklasyfikowane zostały do grupowania PKWiU niewymienionego w załączniku nr 14 do ustawy. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego.

Zaznaczyć należy również, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem (w szczególności korekty wystawionych faktur) nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej  rozpatrzone.

Należy jednocześnie wskazać, że zgodnie z art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1751), z dniem 1 listopada 2019 r. w art. 17 w ust. 1 uchyla się pkt 7 i 8 oraz uchyla się ust. 1c-1h.

Przy czym jak stanowi art. 10 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, w przypadku dostaw towarów lub świadczenia usług, wymienionych w załączniku nr 11 lub załączniku nr 14 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, dokonanych:

1. przed dniem 1 listopada 2019 r., dla których obowiązek podatkowy powstał lub faktura została wystawiona po dniu 31 października 2019 r.,
2. po dniu 31 października 2019 r., dla których faktura została wystawiona przed dniem 1 listopada 2019 r.

– stosuje się przepisy art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, ust. 1c-1h i 2-2b, art. 18c ust. 1 pkt 1, art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a i b, art. 99 ust. 9, art. 101a, art. 102 ust. 3, art. 106e ust. 1 pkt 18 i ust. 4 pkt 1 oraz art. 108 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.