Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.652.2019.2.MWJ
z 31 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2019 r. (data wpływu 18 października 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 grudnia 2019 r. (data wpływu 20 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia od podatku VAT usługi wynajmu budynku o charakterze mieszkalnym, będącego współwłasnością Wnioskodawcy, Spółce/Najemcy, która udostępnia go swoim pracownikom/współpracownikom wyłącznie w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych - jest nieprawidłowe,

• zwolnienia od podatku VAT usługi wynajmu lokalu o charakterze mieszkalnym, będącego własnością Wnioskodawcy, Spółce/Najemcy, która będzie udostępniać go swoim pracownikom wyłącznie w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych - jest prawidłowe,

• zwolnienia od podatku VAT usługi wynajmu budynku/lokalu o charakterze mieszkalnym, niebędącego własnością Wnioskodawcy, Spółce, która udostępnia go swoim pracownikom/współpracownikom wyłącznie w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia od podatku VAT usługi wynajmu budynku o charakterze mieszkalnym, będącego współwłasnością Wnioskodawcy, Spółce/Najemcy, która udostępnia go swoim pracownikom/współpracownikom wyłącznie w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych,
  

• zwolnienia od podatku VAT usługi wynajmu lokalu o charakterze mieszkalnym, będącego własnością Wnioskodawcy, Spółce/Najemcy, która będzie udostępniać go swoim pracownikom wyłącznie w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych,
  

• zwolnienia od podatku VAT usługi wynajmu budynku/lokalu o charakterze mieszkalnym, niebędącego własnością Wnioskodawcy, Spółce, która udostępnia go swoim pracownikom/współpracownikom wyłącznie w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych.
  
  

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 14 grudnia 2019 r. (data wpływu 20 grudnia 2019 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy oraz stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

(ostatecznie przedstawiony/przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

I. Wnioskodawca

Wnioskodawca (dalej jako: Wynajmujący) prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu w CEIDG. Przedmiotem działalności jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi – PKD 68.20.Z. Prowadzona działalność najmu mieści się w grupowaniu PKWiU 68.20.11.0 – „wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi”.

Wnioskodawca jest właścicielem mieszkania stanowiącego jego własność oraz współwłaścicielem na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości tj. budynku mieszkalnego. Obie Nieruchomości znajdują się w ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Wnioskodawca oprócz Nieruchomości własnych wynajmuje również inne Nieruchomości mieszkalne w celu ich dalszego wynajmu firmom, które następnie udostępniają je swoim pracownikom bądź współpracownikom.

II.1. Nieruchomości stanowiące własność lub współwłasność Wnioskodawcy

W dniu 16 maja 2019 r. Wnioskodawca jako Wynajmujący zawarł umowę najmu nieruchomości, której przedmiotem jest budynek mieszkalny. Najemcą jest spółka prawa handlowego (sp. z o.o.) należąca do grupy podmiotów powiązanych działających w branży elektroniki. Nie jest ona w jakikolwiek sposób powiązana z Wnioskodawcą (np. biznesowo, rodzinnie).

Umowa najmu została zawarta na czas określony od 27.05.2019 r. do 30.04.2021 r. z możliwością jej przedłużenia na czas nieokreślony. Czynsz najmu ustalony został w stałej wysokości, za dany miesiąc z góry, w kwocie brutto. W umowie Najemca oświadczył, że pomieszczenia Nieruchomości będą przez Najemcę używane dla celów mieszkaniowych pracowników Najemcy oraz pracowników i współpracowników podmiotów, z którymi Najemca współpracuje.

W momencie podpisywania umowy Wnioskodawca nie był czynnym podatnikiem podatku VAT.

W najbliższym czasie Wnioskodawca planuje również wynająć mieszkanie będące jego własnością. Wynajmującym będzie najprawdopodobniej firma (podmiot prowadzący działalność gospodarczą), która będzie używać tego lokalu mieszkalnego wyłącznie na cele mieszkaniowe swoich pracowników (ewentualnie współpracowników). Umowa podpisana zostanie na czas określony lub nieokreślony.

II.2. Nieruchomości dzierżawione przez Wnioskodawcę w celu ich dalszego wynajmu.

W chwili obecnej Wnioskodawca wynajmuje dwie Nieruchomości niebędące jego własnością/współwłasnością. Jako wynajmujący Wnioskodawca zawarł umowy najmu odpowiednio w dniu 01.07.2019 r. oraz w dniu 08.07.2019 r.

Przedmiotem umowy z dnia 01.07.2019 r. jest lokal położony w budynku mieszkalnym składający się z 2 kuchni, 3 łazienek, 4 toalet, 9 pokojów, przedpokoju oraz wyposażony jest w instalację wodociągową, elektryczną, centralnego ogrzewania, ciepłej wody oraz inne wyposażenie. Czynsz najmu ustalony został w kwocie netto, z dołu, proporcjonalnie w stosunku do faktycznej liczby dni w danym miesiącu za każdego lokatora zamieszkującego w Lokalu w okresie obowiązywania umowy. Lokal mieszkalny użytkowany jest wyłącznie w celach mieszkaniowych.

Przedmiotem umowy zawartej w dniu 08.07.2019 r. jest lokal mieszkalny położony w budynku wielorodzinnym składający się z 8 pokojów, 4 kuchni, 5 łazienek, przedpokoju oraz wyposażony jest w instalację wodociągową, elektryczną, centralnego ogrzewania, ciepłej wody oraz inne wyposażenie. Czynsz najmu ustalony został w kwocie netto, z dołu, proporcjonalnie w stosunku do faktycznej liczby dni w danym miesiącu za każdego lokatora zamieszkującego w Lokalu w okresie obowiązywania umowy. W tym przypadku lokal mieszkalny użytkowany jest również wyłącznie w celach mieszkaniowych.

W obu przypadkach Najemcą jest spółka prawa handlowego (sp. z o.o.) działająca w branży …. Nie jest ona w jakikolwiek sposób powiązana z Wnioskodawcą (np. biznesowo, rodzinnie).

Obie nieruchomości o charakterze mieszkalnym wynajęte zostały Spółce na czas nieokreślony, z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia, ze skutkiem na koniec miesiąca.

W związku z rozbieżnościami dotyczącymi interpretacji zwolnienia wynikającego z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, jakie pojawiły się z początkiem tego roku, Wynajmujący w związku z przekroczeniem kwoty obrotu umożliwiającej mu korzystanie ze zwolnienia podmiotowego wynikającego z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, złożył w urzędzie skarbowym wniosek VAT-R i został zarejestrowany jako podatnik VAT czynny od dnia 11.06.2019 r.

W piśmie z dnia 14 grudnia 2019 r., będącym uzupełnieniem wniosku, Wnioskodawca wskazał:

A. Nieruchomości stanowiące własność lub współwłasność Wnioskodawcy

I. Nieruchomość stanowiąca współwłasność Wnioskodawcy oddana w najem przez Wnioskodawcę w dniu 16.05.2019 r. (dalej jako: Nieruchomość I)

Ad. 1.

Przedmiotowa Nieruchomość I oddana jest w najem Spółce z o.o. należącej do grupy podmiotów powiązanych działających w branży elektroniki. W § 1 ust. 3 umowy najmu z dnia 16.05.2019 r. Najemca oświadczył, że pomieszczenia Nieruchomości będą przez Najemcę używane dla celów mieszkaniowych pracowników Najemcy oraz pracowników i współpracowników podmiotów, z którymi Najemca współpracuje. W przedmiotowej Nieruchomości I mieszkają osoby fizyczne, w większości pochodzenia ukraińskiego. Współpracownicy - to zdaniem Wnioskodawcy osoby niebędące pracownikami Najemcy (osobami zatrudnionymi na umowę o pracę w Spółce) oraz w podmiotach, z którymi Najemca współpracuje. Mogą to być przykładowo osoby współpracujące w ramach umowy cywilnoprawnej.

Ad. 2.

Wnioskodawca wynajmuje budynek mieszkalny - Nieruchomość I we własnym zakresie i na własny rachunek.

Ad. 3.

W § 1 ust. 2 ww. umowy wskazano, że Wynajmujący oddaje Najemcy do wyłącznego używania Nieruchomość o powierzchni 300 m². Nieruchomość składa się z 10 pokoi, 2 kuchni, 1 jadalni, 5 łazienek, 5 WC, tarasu. W§ 1 ust. 3 umowy najmu Najemca oświadczył, że pomieszczenia Nieruchomości będą przez Najemcę używane dla celów mieszkaniowych pracowników Najemcy oraz pracowników i współpracowników podmiotów, z którymi Najemca współpracuje. Wynajmujący wyraził również w umowie zgodę na samodzielne zameldowanie na pobyt czasowy osób zamieszkujących Nieruchomość (§ 1 ust. 4 umowy najmu z 16.05.2019 r.). Ponadto w § 2 ust. 3 ww. umowy wskazano również, że Wynajmujący jest uprawniony do rozwiązania Umowy najmu bez zachowania okresu wypowiedzenia, za uprzednim poinformowaniem Najemcy na piśmie o zamiarze natychmiastowego rozwiązania Umowy i wyznaczeniem 7-dniowego okresu na zaprzestanie naruszeń Umowy ze skutkiem natychmiastowym m.in. w sytuacji gdy przedmiot najmu będzie wykorzystywany przez Najemcę w innym celu niż określony w Umowie najmu (czyli w celu innym niż na cele mieszkaniowe) lub też gdy Najemca odda Przedmiot Najmu lub jego część w podnajem lub do używania osobie trzeciej bez pisemnej uprzedniej zgody Wynajmującego. W umowie zastrzeżono ponadto, że zmiana sposobu używania Przedmiotu najmu wymaga uprzedniej pisemnej zgody Wynajmującego oraz, że Najemca nie jest upoważniony do oddawania Nieruchomości w najem lub do bezpłatnego używania jakimkolwiek podmiotom trzecim.

Ad. 4.

W umowie najmu Najemca oświadczył, że pomieszczenia Nieruchomości będą przez Najemcę używane dla celów mieszkaniowych pracowników Najemcy oraz pracowników i współpracowników podmiotów, z którymi Najemca współpracuje. Poza tym Najemca nie jest upoważniony do oddawania Nieruchomości w najem lub do bezpłatnego używania jakimkolwiek podmiotom trzecim,

1. Wnioskodawca nie posiada informacji dotyczących rozliczeń Najemcy z podmiotami, z którymi Najemca współpracuje.
2. Treść umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Najemcą wskazuje jednoznacznie, że Nieruchomość będzie przez Najemcę używana dla celów mieszkaniowych pracowników Najemcy oraz pracowników współpracowników podmiotów, z którymi Najemca współpracuje.
   
   

Ad. 5.

W umowie najmu Najemca oświadczył, że pomieszczenia Nieruchomości będą przez Najemcę używane dla celów mieszkaniowych pracowników Najemcy oraz pracowników i współpracowników podmiotów, z którymi Najemca współpracuje. W umowie zastrzeżono, że Najemca nie jest upoważniony do oddawania Nieruchomości w najem lub do bezpłatnego używania jakimkolwiek podmiotom trzecim oraz że zmiana sposobu używania Przedmiotu najmu wymaga uprzedniej pisemnej zgody Wynajmującego. Oznacza to, że:

1. Najemca nie będzie świadczył usług najmu na rzecz podmiotów trzecich,
2. w związku z powyższym brak jest informacji nt. rodzaju usługi świadczonej przez Najemcę oraz symbolu PKWiU,
3. w związku z powyższym brak jest również informacji nt. celu najmu na linii Najemca - podmiot trzeci (podnajemca).
   
   

Najemca może używać pomieszczeń Nieruchomości tylko dla celów mieszkaniowych pracowników Najemcy oraz pracowników i współpracowników podmiotów, z którymi Najemca współpracuje.

Ad. 6.

Wnioskodawca wynajmuje Nieruchomość I jednemu Najemcy wyłącznie na cele mieszkaniowe pracowników Najemcy oraz pracowników i współpracowników podmiotów, z którymi Najemca współpracuje. W umowie najmu Najemca oświadczył, że pomieszczenia Nieruchomości będą przez Najemcę używane dla celów mieszkaniowych pracowników Najemcy oraz pracowników i współpracowników podmiotów, z którymi Najemca współpracuje.

Ad. 7.

Jak wskazał powyżej Wnioskodawca w umowie najmu Najemca oświadczył, że pomieszczenia Nieruchomości będą przez Najemcę używane dla celów mieszkaniowych pracowników Najemcy oraz pracowników i współpracowników podmiotów, z którymi Najemca współpracuje.

II. Nieruchomość stanowiąca własność Wnioskodawcy oddana w najem przez Wnioskodawcę w dniu 26.11.2019 r. (dalej jako: Nieruchomość II, Lokal II)

Ad.1.

Przedmiotowa Nieruchomość II oddana jest w najem Spółce z o.o. W § 1 ust. 2 umowy najmu z dnia 26.11.2019 r. określono, że Najemca bierze w najem Lokal w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych pracowników Najemcy, natomiast w ust. 10 § 1 ww. umowy wskazano, że Najemca nie jest uprawniony do dalszego podnajmowania przedmiotu najmu bez uprzedniej pisemnej zgody Wynajmującego. W związku z powyższym w lokalu tym będą mieszkać tylko pracownicy Najemcy.

Ad. 2.

Wnioskodawca wynajmuje Lokal II we własnym zakresie i na własny rachunek.

Ad. 3.

W umowie najmu z dnia 26.11.2019 r. wskazano, że przedmiotem najmu jest lokal mieszkalny o pow. 70m². Ponadto w § 1 ust. 2 ww. umowy najmu określono, że Najemca bierze w najem Lokal w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych pracowników Najemcy, natomiast w ust. 10 § 1 ww. umowy wskazano, że Najemca nie jest uprawniony do dalszego podnajmowania przedmiotu najmu bez uprzedniej pisemnej zgody Wynajmującego. W związku z powyższym lokal mieszkalny wykorzystywany jest tylko do celów mieszkaniowych pracowników Najemcy.

Ad. 4.

W ust. 10 § 1 umowy najmu wskazano, że Najemca nie jest uprawniony do dalszego podnajmowania przedmiotu najmu bez uprzedniej pisemnej zgody Wynajmującego, natomiast w § 1 ust. 2 ww. umowy najmu określono, że Najemca bierze w najem Lokal w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych pracowników Najemcy. Z powyższego wynika, że Najemca będzie udostępniał lokal tylko osobom fizycznym - swoim pracownikom, w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawca nie posiada informacji nt. rozliczeń pomiędzy pracodawcą a pracownikiem w związku z udostępnianiem ww. Nieruchomości II.

Ad. 5.

W ust. 10 § 1 umowy najmu wskazano, że Najemca nie jest uprawniony do dalszego podnajmowania przedmiotu najmu bez uprzedniej pisemnej zgody Wynajmującego, w związku z powyższym nie może on dokonywać dalszego podnajmu Nieruchomości II.

Ad. 6.

W § 1 ust. 2 ww. umowy najmu określono, że Najemca bierze w najem Lokal w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych pracowników Najemcy. Z powyższego wynika, że Najemca będzie udostępniał lokal tylko osobom fizycznym - swoim pracownikom, tylko i wyłącznie w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych.

Ad. 7.

Z przedmiotowego lokalu korzystać będą tylko pracownicy Najemcy - zgodnie z § 1 ust. 2 umowy najmu z 26.11.2019 r.

B. Nieruchomości dzierżawione przez Wnioskodawcę w celu ich dalszego wynajmu

I. Nieruchomość oddana w najem przez Wnioskodawcę w dniu 01.07.2019 r. (dalej jako: Nieruchomość III, Lokal III)

Ad.1.

Przedmiotowa Nieruchomość III oddana jest w najem Spółce z o.o. działającej w branży ..., mającej status agencji pracy tymczasowej. W § 1 ust. 4 umowy z dnia 01.07.2019 r. określono, że Najemca jest uprawniony do podnajmu ww. Nieruchomości bez konieczności uzyskania dodatkowej zgody od Wnioskodawcy. W przedmiotowej Nieruchomości III mieszkają osoby fizyczne, w większości pochodzenia ukraińskiego. W związku z zapisem w umowie dotyczącym możliwości podnajmu Wnioskodawca nie posiada wiedzy, czy wszystkie osoby zamieszkujące w przedmiotowej Nieruchomości III są pracownikami Najemcy. Dlatego też Wnioskodawca używa również określenia współpracownicy - to zdaniem Wnioskodawcy osoby niebędące pracownikami Najemcy (osobami zatrudnionymi na umowę o pracę w Spółce). Mogą to być przykładowo pracownicy podmiotów, z którymi Najemca współpracuje.

Ad. 2.

Wnioskodawca wynajmuje Lokal III we własnym zakresie i na własny rachunek.

Ad. 3.

W § 2 umowy wskazano, że przedmiotem najmu jest lokal położony w budynku mieszkalnym o pow. 350 m² plus taras, składający się z 2 kuchni, 3 łazienek, 4 toalet, 9 pokojów, przedpokoju oraz wyposażony jest w instalację wodociągową, elektryczną, centralnego ogrzewania, ciepłej wody oraz inne wyposażenie. Ponadto w § 6 ust. 1 ww. umowy wskazano również, że czynsz najmu ustalony został w kwocie netto, z dołu, proporcjonalnie w stosunku do faktycznej liczby dni w danym miesiącu za każdego lokatora zamieszkującego w Lokalu w okresie obowiązywania umowy. Wnioskodawca raz w miesiącu otrzymuje listę z imionami i nazwiskami osób zamieszkującymi w danym okresie w lokalu i na podstawie tych danych wystawia fakturę za najem Nieruchomości.

Ad. 4.

W § 1 ust. 4 ww. umowy najmu określono, że Najemca jest uprawniony do podnajmu ww. Nieruchomości III bez konieczności uzyskania dodatkowej zgody. W umowie nie określono, komu/jakim podmiotom Najemca będzie udostępniać lokal (mowa jest tylko o Lokatorach). Z otrzymywanych od Najemcy comiesięcznych danych wynika, że w Lokalu III mieszkają osoby fizyczne, w większości pochodzenia ukraińskiego. Zdaniem Wnioskodawcy są to pracownicy Najemcy lub pracownicy podmiotów, z którymi Najemca współpracuje w ramach Spółki. Wnioskodawca nie posiada informacji dotyczących rozliczeń Najemcy z podmiotami, z którymi współpracuje. Z treści umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Najemcą wynika, że Nieruchomość III będą zamieszkiwali Lokatorzy. Potwierdzeniem tego jest lista z imionami i nazwiskami osób fizycznych zamieszkujących w danym okresie w lokalu, którą Wnioskodawca co miesiąc otrzymuje i na podstawie tych danych wystawia fakturę za najem Nieruchomości. Zdaniem Wnioskodawcy Lokal III wykorzystywany jest wyłącznie na cele mieszkaniowe pracowników Najemcy lub współpracowników (pracowników podmiotów, z którymi Najemca współpracuje).

Ad. 5.

Wnioskodawca nie posiada informacji czy Najemca dokonuje dalszego podnajmu Lokalu III. Wnioskodawca wie, że Nieruchomość III wykorzystywana jest do celów mieszkaniowych, w lokalu mieszkają osoby fizyczne, w większości pochodzenia ukraińskiego.

Ad. 6.

Wnioskodawca wynajmuje całą Nieruchomość III tylko jednemu podmiotowi - Najemcy. Celem wynajmu przez Wnioskodawcę Nieruchomości III jest tylko i wyłącznie zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawca nie posiada informacji, czy w wynajmowanym Lokalu III zamieszkują tylko pracownicy Najemcy, czy również inne osoby (np. pracownicy podmiotów, z którymi Najemca współpracuje).

Ad. 7.

Jak wskazano powyżej Wnioskodawca nie posiada wiedzy na temat, czy osoby fizyczne zamieszkujące w Lokalu III są pracownikami Najemcy, czy też współpracownikami (np. pracownikami podmiotów, z którymi Najemca współpracuje).

II. Nieruchomość oddana w najem przez Wnioskodawcę w dniu 08.07.2019 r. (dalej jako: Nieruchomość IV, Lokal IV)

Ad.1.

Przedmiotowa Nieruchomość IV oddana jest w najem Spółce z o.o. działającej w branży …, mającej status agencji pracy tymczasowej. W § 1 ust. 4 umowy najmu z dnia 08.07.2019 r. określono, że Najemca jest uprawniony do podnajmu ww. Nieruchomości bez konieczności uzyskania dodatkowej zgody od Wnioskodawcy. W przedmiotowej Nieruchomości IV mieszkają osoby fizyczne, w większości pochodzenia ukraińskiego. W związku z zapisem w umowie dotyczącym możliwości podnajmu Wnioskodawca nie posiada wiedzy, czy wszystkie osoby zamieszkujące w przedmiotowej Nieruchomości IV są pracownikami Najemcy. Dlatego też Wnioskodawca używa również określenia współpracownicy - to zdaniem Wnioskodawcy osoby niebędące pracownikami Najemcy (osobami zatrudnionymi na umowę o pracę w Spółce). Mogą to być przykładowo pracownicy podmiotów, z którymi Najemca współpracuje.

Ad 2.

Wnioskodawca wynajmuje Lokal IV we własnym zakresie i na własny rachunek.

Ad. 3.

W § 2 ww. umowy wskazano, że przedmiotem najmu jest lokal mieszkalny położony w budynku wielorodzinnym o pow. 250m², składający się z 8 pokojów, 4 kuchni, 5 łazienek, przedpokoju oraz wyposażony jest w instalację wodociągową, elektryczną, centralnego ogrzewania, ciepłej wody oraz inne wyposażenie. Ponadto w § 6 ust. 1 ww. umowy wskazano również, że czynsz najmu ustalony został w kwocie netto, z dołu, proporcjonalnie w stosunku do faktycznej liczby dni w danym miesiącu za każdego lokatora zamieszkującego w Lokalu IV w okresie obowiązywania umowy. Wnioskodawca raz w miesiącu otrzymuje listę z imionami i nazwiskami osób zamieszkującymi w danym okresie w Lokalu IV i na podstawie tych danych wystawia fakturę za najem Nieruchomości.

Ad. 4.

W § 1 ust. 4 ww. umowy najmu określono, że Najemca jest uprawniony do podnajmu ww. Nieruchomości IV bez konieczności uzyskania dodatkowej zgody. W umowie nie określono, komu/jakim podmiotom Najemca będzie udostępniać lokal (mowa jest tylko o Lokatorach). Z otrzymywanych od Najemcy comiesięcznych danych wynika, że w lokalu IV mieszkają osoby fizyczne, w większości pochodzenia ukraińskiego. Zdaniem Wnioskodawcy są to pracownicy Najemcy lub pracownicy podmiotów, z którymi Najemca współpracuje w ramach Spółki. Wnioskodawca nie posiada informacji dotyczących rozliczeń Najemcy z podmiotami, z którymi współpracuje. Z treści umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Najemcą wynika, że Nieruchomość IV będą zamieszkiwali Lokatorzy. Potwierdzeniem tego jest lista z imionami i nazwiskami osób fizycznych zamieszkujących w danym okresie w lokalu, którą Wnioskodawca co miesiąc otrzymuje i na podstawie tych danych wystawia fakturę za najem Nieruchomości. Zdaniem Wnioskodawcy Lokal IV wykorzystywany jest wyłącznie na cele mieszkaniowe pracowników Najemcy lub współpracowników (pracowników podmiotów, z którymi Najemca współpracuje).

Ad. 5.

Wnioskodawca nie posiada informacji czy Najemca dokonuje dalszego podnajmu Lokalu IV. Wnioskodawca wie, że Nieruchomość IV wykorzystywana jest do celów mieszkaniowych, w lokalu mieszkają osoby fizyczne, w większości pochodzenia ukraińskiego.

Ad. 6.

Wnioskodawca wynajmuje całą Nieruchomość IV tylko jednemu podmiotowi - Najemcy. Celem wynajmu przez Wnioskodawcę Nieruchomości IV jest tylko i wyłącznie zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawca nie posiada informacji, czy w wynajmowanym Lokalu IV zamieszkują tylko pracownicy Najemcy, czy również inne osoby (np. pracownicy podmiotów, z którymi Najemca współpracuje).

Ad. 7.

Jak wskazano powyżej Wnioskodawca nie posiada wiedzy na temat, czy osoby fizyczne zamieszkujące w Lokalu IV są pracownikami Najemcy, czy też współpracownikami (np. pracownikami podmiotów, z którymi Najemca współpracuje).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wynajem budynku/lokalu o charakterze mieszkalnym, będącego własnością lub współwłasnością Wnioskodawcy, Spółce/Najemcy, która udostępnia go swoim pracownikom/współpracownikom wyłącznie w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych, Wnioskodawca prawidłowo opodatkowuje stawką VAT w wysokości 23%, czy też Wnioskodawca powinien w takim przypadku zastosować stawkę zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT?
2. Czy wynajem budynku/lokalu o charakterze mieszkalnym, niebędącego własnością Wnioskodawcy, Spółce, która udostępnia go swoim pracownikom/współpracownikom wyłącznie w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych, Wnioskodawca prawidłowo opodatkowuje stawką VAT w wysokości 23%, czy też Wnioskodawca powinien w takim przypadku zastosować stawkę zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT?
   
   

W związku z wezwaniem Organu do jednoznacznego wskazania co jest przedmiotem pytania nr 3 wniosku, tj. czy pytanie dotyczy wynajmu budynku o charakterze mieszkalnym, czy lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym Wnioskodawca wskazuje jednoznacznie, że:

• w przypadku Nieruchomości III przedmiotem umowy najmu z dnia 01.07.2019 r. jest lokal położony w budynku mieszkalnym, tak więc przedmiotem pytania jest wynajem Lokalu mieszkalnego w budynku o charakterze mieszkalnym, przy czym Wnioskodawca podkreśla, że w budynku tym znajduje się tylko jeden Lokal mieszkalny (stąd też można zdaniem Wnioskodawcy mówić o budynku mieszkalnym),
  

• w przypadku Nieruchomości IV przedmiotem umowy najmu z dnia 08.07.2019 r. jest lokal mieszkalny położony w budynku wielorodzinnym, tak więc przedmiotem pytania jest wynajem Lokalu mieszkalnego w budynku wielorodzinnym.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku).

Ad. 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, jako Wynajmującego budynek mieszkalny/lokal mieszkalny będący jego własnością/współwłasnością Spółce/Najemcy wyłącznie w celach mieszkaniowych dla jej pracowników/współpracowników, nie jest prawidłowym postępowaniem opodatkowywanie ww. transakcji stawką VAT w wysokości 23%. Zdaniem Wnioskodawcy, w takiej sytuacji należy zastosować stawkę zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Ww. przepis jednoznacznie wskazuje, że zwolnieniu od opodatkowania podatkiem VAT podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym, na cele mieszkaniowe.

Wyłącznymi przesłankami decydującymi o zastosowaniu zwolnienia są więc zdaniem Wnioskodawcy:

• świadczenie usługi na własny rachunek - Wynajmujący spełnia ten warunek, ponieważ wynajmuje nieruchomości mieszkalne będące jego własnością/współwłasnością małżeńską i robi to na własny rachunek,
  

• charakter mieszkalny nieruchomości - ten warunek również został spełniony, ponieważ wynajmowane nieruchomości są budynkiem mieszkalnym lub lokalem mieszkalnym,
  

• mieszkaniowy cel najmu - w tym przypadku Spółka/Najemca udostępnia nieruchomość mieszkalną swoim pracownikom oraz współpracownikom ale tylko i wyłącznie w celach mieszkaniowych. W umowie Najemca oświadczył, że pomieszczenia Nieruchomości będą przez Najemcę używane dla celów mieszkaniowych pracowników Najemcy oraz pracowników i współpracowników podmiotów, z którymi Najemca współpracuje.
  
  

Reasumując zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych, które dotyczą charakteru wynajmowanej nieruchomości (budynek/lokal o charakterze mieszkalnym) oraz subiektywnych związanych z przeznaczeniem wynajmowanej nieruchomości (cel mieszkaniowy). Umowy najmu w swojej treści zawierają między innymi postanowienia, z których w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że dotyczą one budynku/lokalu o charakterze mieszkalnym, które mogą być wykorzystane przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych. Zdaniem Wnioskodawcy ostatecznym celem oddania w najem nieruchomości o charakterze mieszkalnym jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych pracowników i współpracowników Spółki/Najemcy. Istotny jest cel, na jaki budynek mieszkalny jest wynajmowany przez Wnioskodawcę - wynajmowany jest Najemcy z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe.

Należy również podkreślić, że zdaniem Wnioskodawcy ww. przepis nie uzależnia zastosowania zwolnienia ww. usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe, od formy prawnej podmiotu nabywającego tę usługę, tj. formy prawnej najemcy. Wobec powyższego zdaniem Wnioskodawcy w tym przypadku nie znajdzie zastosowania podstawowa stawka podatku 23%, gdyż za spełnione należy uznać wyżej opisane przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. Wnioskodawca powinien stosować więc zwolnienie od podatku VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzone zostało w interpretacjach podatkowych, m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji podatkowej z dnia 11 grudnia 2018 r. nr 0111-KDIB3-1.4012.862.2018.2.IK wskazuje, że „z powołanych wyżej przepisów wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy. Przy czym przepis nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę, jak i podmiotu nabywającego tę usługę. Powyższe wskazuje, że zwolnieniu od podatku podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym, co istotne, na cele mieszkaniowe. (...) Z uwagi na fakt, że przedmiotem usługi jest wynajem lokalu mieszkalnego na rzecz Spółki, która udostępnia przedmiotowy lokal mieszkalny wyłącznie na cele mieszkaniowe dla pracowników, spełnione są wymienione wyżej przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Okoliczności tej nie zmienia fakt, że najem dokonany jest na rzecz Spółki. Istotny jest cel, na jaki lokal mieszkalny jest wynajmowany przez Wnioskodawcę - wynajmowany jest najemcy z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe (co wynika z zawartej umowy). Tak więc przedmiotem umowy będzie wynajem lokalu mieszkalnego wyłącznie na cele mieszkaniowe i zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.”

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzone zostaje ponadto w najnowszych interpretacjach podatkowych, m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 września 2019 r. nr 0111-KDIB3-2.4012.488.2019.1.EJU, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 września 2019 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.383.2019.2.JO, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 września 2019 r. nr 0111- KDIB3-1.4012.398.2018.2.ICz, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 września 2019 r. nr 0112-KDIL1-2.4012.365.2019.2.PM oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 września 2019 r. nr 0111- KDIB3-1.4012.418.2018.2. ICz.

Ad. 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, jako Wynajmującego budynek/lokal o charakterze mieszkalnym niebędący jego własnością Spółce wyłącznie w celach mieszkaniowych dla jej pracowników/współpracowników, nie jest prawidłowym postępowaniem opodatkowywanie ww. transakcji stawką VAT w wysokości 23%. Zdaniem Wnioskodawcy, w takiej sytuacji należy zastosować stawkę zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

W piśmie z dnia 14 grudnia 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że w związku z uzupełnieniem opisu sprawy w zakresie podatku od towarów i usług, poprzez wskazanie w poz. 74 wniosku ORD-IN dodatkowych informacji dotyczących poszczególnych Nieruchomości, własne stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej nie uległo zmianie.

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako Wynajmującego budynek mieszkalny/lokal mieszkalny będący jego własnością/współwłasnością, Spółce/Najemcy wyłącznie w celach mieszkaniowych dla jej pracowników (w przypadku Lokalu nr II - umowa najmu podpisana w dniu 26.11.2019 r.) oraz pracowników/współpracowników (w przypadku Nieruchomości I - umowa najmu podpisana została w dniu 16.05.2019 r.), nie jest prawidłowym postępowaniem opodatkowywanie ww. transakcji stawką VAT w wysokości 23%. Zdaniem Wnioskodawcy, w takiej sytuacji należy zastosować stawkę zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT - zgodnie z uzasadnieniem wskazanym we Wniosku z dnia 11.10.2019 r.

Wnioskodawca wskazuje tylko na różnicę dotyczącą lokalu mieszkalnego będącego własnością Wnioskodawcy - Lokalu II. W momencie przygotowywania Wniosku o wydanie interpretacji Lokal II nie był jeszcze przedmiotem umowy najmu, tak więc Wnioskodawca zakładał, że wynajem Lokalu II przeznaczony będzie na cele mieszkaniowe pracowników i (lub) współpracowników Najemcy. Umowa najmu podpisana została w dniu 26.11.2019 r. i wynika z niej, że Najemca bierze w najem Lokal w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych tylko pracowników Najemcy oraz że Najemca nie jest uprawniony do dalszego podnajmowania przedmiotu najmu bez uprzedniej pisemnej zgody Wynajmującego. W związku z powyższym ww. lokal mieszkalny - Lokal II wykorzystywany jest tylko do celów mieszkaniowych pracowników Najemcy.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako Wynajmującego lokal mieszkalny znajdujący się w budynku o charakterze mieszkalnym niebędący jego własnością/współwłasnością, Spółce wyłącznie w celach mieszkaniowych dla jej pracowników/współpracowników (zarówno w przypadku Nieruchomości III jak i Nieruchomości IV), nie jest prawidłowym postępowaniem opodatkowywanie ww. transakcji stawką VAT w wysokości 23%. Zdaniem Wnioskodawcy, w takiej sytuacji należy zastosować stawkę zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT - zgodnie z uzasadnieniem wskazanym przez Wnioskodawcę we Wniosku z dnia 11.10.2019 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego:

• stanu faktycznego w zakresie zwolnienia od podatku VAT usługi wynajmu budynku o charakterze mieszkalnym, będącego współwłasnością Wnioskodawcy, Spółce/Najemcy, która udostępnia go swoim pracownikom/współpracownikom wyłącznie w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych - jest nieprawidłowe,

• zdarzenia przyszłego w zakresie zwolnienia od podatku VAT usługi wynajmu lokalu o charakterze mieszkalnym, będącego własnością Wnioskodawcy, Spółce/Najemcy, która będzie udostępniać go swoim pracownikom wyłącznie w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych - jest prawidłowe,

• stanu faktycznego w zakresie zwolnienia od podatku VAT usługi wynajmu budynku/lokalu o charakterze mieszkalnym, niebędącego własnością Wnioskodawcy, Spółce, która udostępnia go swoim pracownikom/współpracownikom wyłącznie w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych - jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – w oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy zauważyć, że generalnie – poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Należy jednak zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Na mocy art. 43 ust. 20 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy, w którym wymienione zostały usługi związane z zakwaterowaniem, oznaczone symbolem PKWiU 55.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości (lub jej części) o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy. Przy czym przepis nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę, jak i podmiotu nabywającego tę usługę.

Powyższe wskazuje, że przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

• świadczenie usługi na własny rachunek,
  

• charakter mieszkalny nieruchomości,
  

• mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.
  
  

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Podatnik będzie mógł zatem skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. usługi, jeśli umowa najmu w swojej treści zawiera między innymi postanowienia, z których w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że dotyczy ona lokalu mieszkalnego i lokal ten może być wykorzystany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych.

W tym miejscu podkreślić należy, że zwolnienie, które znajduje się w art. 43 ust. 1 pkt 36 stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. ws. wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (DZ. U. UE L 2006.347.1 z poźn. zm.). Przepis powyższy stanowi, że „Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: (...) dzierżawę i wynajem nieruchomości.”. Krajowe ustawodawstwo stanowi o zwolnieniu z opodatkowania usługi najmu pod warunkiem jego mieszkaniowego przeznaczenia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu w CEIDG. Przedmiotem działalności jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Wnioskodawca jest właścicielem mieszkania stanowiącego jego własność (Nieruchomość II) oraz współwłaścicielem na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej budynku mieszkalnego (Nieruchomość I). Obie Nieruchomości znajdują się w ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W dniu 16 maja 2019 r. Wnioskodawca jako Wynajmujący zawarł umowę najmu nieruchomości (Nieruchomość I), której przedmiotem jest budynek mieszkalny. Najemcą jest spółka prawa handlowego (sp. z o.o.). W umowie Najemca oświadczył, że pomieszczenia Nieruchomości będą przez Najemcę używane dla celów mieszkaniowych pracowników Najemcy oraz pracowników i współpracowników podmiotów, z którymi Najemca współpracuje. W przedmiotowej Nieruchomości I mieszkają osoby fizyczne, w większości pochodzenia ukraińskiego. Współpracownicy są osobami niebędącymi pracownikami Najemcy oraz w podmiotach z którymi Najemca współpracuje.

Wnioskodawca planował również wynająć lokal będący jego własnością (Nieruchomość II) i w dniu 26 listopada 2016 r. została zawarta umowa najmu ze Spółką z o.o. W umowie najmu określono, że Najemca bierze w najem Lokal w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych pracowników Najemcy. Najemca nie jest uprawniony do dalszego podnajmowania przedmiotu najmu bez uprzedniej pisemnej zgody Wynajmującego. W lokalu tym będą mieszkać tylko pracownicy Najemcy.

Wnioskodawca oprócz Nieruchomości własnych wynajmuje również inne Nieruchomości mieszkalne w celu ich dalszego wynajmu firmom, które następnie udostępniają je swoim pracownikom bądź współpracownikom. W chwili obecnej Wnioskodawca wynajmuje dwie Nieruchomości niebędące jego własnością/współwłasnością. Jako wynajmujący Wnioskodawca zawarł w dniu 01.07.2019 r. oraz w dniu 08.07.2019 r. umowę najmu lokalu/budynku (Nieruchomość III oraz Nieruchomość IV) ze Spółką z o.o. mającą status agencji pracy tymczasowej. W umowach określono, że Najemca jest uprawniony do podnajmu ww. Nieruchomości bez konieczności uzyskania dodatkowej zgody od Wnioskodawcy. W przedmiotowej Nieruchomości III oraz Nieruchomości IV mieszkają osoby fizyczne, w większości pochodzenia ukraińskiego. W związku z zapisem w umowach dotyczącym możliwości podnajmu Wnioskodawca nie posiada wiedzy, czy wszystkie osoby zamieszkujące w przedmiotowej Nieruchomości III oraz Nieruchomości IV są pracownikami Najemcy. Dlatego też Wnioskodawca używa również określenia współpracownicy - to zdaniem Wnioskodawcy osoby niebędące pracownikami Najemcy (osobami zatrudnionymi na umowę o pracę w Spółce). Mogą to być przykładowo pracownicy podmiotów, z którymi Najemca współpracuje. Nieruchomość III oraz Nieruchomość IV wykorzystywane są wyłącznie na cele mieszkaniowe pracowników Najemcy lub współpracowników (pracowników podmiotów, z którymi Najemca współpracuje).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług najmu opisanych Nieruchomości I, II, III, i IV.

Należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług najem stanowi świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy, definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe).

Usługa najmu nieruchomości korzysta ze zwolnienia na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, pod warunkiem łącznego spełnienia przesłanek co do przedmiotu i celu takiej umowy. Podatnik podatku VAT będzie mógł zatem skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. usługi, jeśli umowa najmu w swojej treści zawiera między innymi postanowienia, z których w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że dotyczy ona lokalu mieszkalnego i lokal ten może być wykorzystany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych.

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, że - jak wynika z opisu sprawy - w przypadku wynajmu budynku o charakterze mieszkalnym, będącego współwłasnością Wnioskodawcy (Nieruchomość I) z zawartej z umowy najmu wynika, że „pomieszczenia będą przez Najemcę używane dla celów mieszkaniowych pracowników Najemcy oraz pracowników i współpracowników podmiotów, z którymi Najemca współpracuje”. Natomiast w przypadku wynajmu budynku/lokalu o charakterze mieszkalnym niebędącego własnością Wnioskodawcy (Nieruchomość III oraz Nieruchomość IV), w zawartych umowach określono, że „Najemca jest uprawniony do podnajmu ww. nieruchomości bez konieczności uzyskania dodatkowej zgody Wnioskodawcy”. W związku z zapisem w umowie dotyczącym możliwości podnajmu Wnioskodawca nie posiada wiedzy, czy wszystkie osoby zamieszkujące w przedmiotowej Nieruchomości III są pracownikami Najemcy. Współpracownicy - to zdaniem Wnioskodawcy osoby niebędące pracownikami Najemcy (osobami zatrudnionymi na umowę o pracę w Spółce). Mogą to być przykładowo pracownicy podmiotów, z którymi Najemca współpracuje. W umowie nie określono, komu/jakim podmiotom Najemca będzie udostępniać lokal (mowa jest tylko o Lokatorach). W świetle powyższych okoliczności w przypadku wynajmu ww. Nieruchomości I, Nieruchomości III oraz Nieruchomości IV nie można uznać, że celem oddania w najem przedmiotowych nieruchomości jest wyłącznie zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych pracowników Spółki/Najemcy. Spółka/Najemca bowiem wynajmując ww. nieruchomości o charakterze mieszkalnym od Wnioskodawcy nie wykorzystuje ich wyłącznie w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych jej pracowników, gdyż celem tych wynajmów jest udostępnienie nieruchomości zarówno pracownikom Spółki/Najemcy jak również pracownikom/współpracownikom podmiotów, z którymi Spółka/Najemca współpracuje. Uwzględniając powołane wyżej przepisy prawa oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie w zakresie wynajmu ww. Nieruchomości I, Nieruchomości III oraz Nieruchomości IV Spółce/Najemcy, która udostępnia je pracownikom/współpracownikom podmiotów, z którymi Spółka/Najemca współpracuje, nie zostały spełnione wyżej opisane przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Tak więc, w przypadku wyżej opisanych usług wynajmu przez Wnioskodawcę nieruchomości o charakterze mieszkalnym, na rzecz Spółki/Najemcy, nie ma zastosowania zwolnienie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zatem usługi wynajmu Nieruchomości I, III i IV są opodatkowane podstawową stawką podatku 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy.

Natomiast, odnosząc się do wynajmu lokalu o charakterze mieszkalnym, będącego własnością Wnioskodawcy (Nieruchomość II), Spółce/Najemcy, która będzie udostępniać go swoim pracownikom wyłącznie w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych, stwierdzić należy, że będą spełnione wyżej opisane przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Jak bowiem wynika z przedstawionego opisu sprawy „Nieruchomość II oddana jest w najem Spółce z o.o. W umowie najmu określono, że Najemca bierze w najem Lokal w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych pracowników Najemcy. (…). W związku z powyższym w lokalu tym będą mieszkać tylko pracownicy Najemcy.” W świetle powyższych okoliczności stwierdzić należy, że przedmiotowy lokal będzie wynajęty wyłącznie w celach mieszkaniowych, bowiem ostatecznym celem oddania w najem ww. lokalu będzie zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych pracowników Spółki/Najemcy. Nie będzie istotnym, że pracownicy Spółki/Najemcy nie będą stroną wynajmu, bowiem w ich imieniu będzie występować Spółka/Najemca, zatem sens wynajmu będzie stanowić zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych pracowników w czasie, w którym będą pełnić oni obowiązki służbowe. Okoliczności tej nie zmieni również fakt, że najem dokonany jest na rzecz Spółki/Najemcy prowadzącej działalność gospodarczą na własny rachunek. Istotny jest cel, na jaki lokal mieszkalny (Nieruchomość II) będzie wynajmowany przez Wnioskodawcę – a w niniejszej sprawie lokal o charakterze mieszkalnym wynajmowany będzie Spółce/Najemcy z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe jej pracowników. Zatem, w przedstawionych okolicznościach nie będzie znajdować zastosowania podstawowa stawka podatku 23%, gdyż za spełnione należy uznać wyżej opisane przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług. Tak więc, dla usług wynajmu lokalu o charakterze mieszkalnym (będącego własnością Wnioskodawcy - Nieruchomość II), zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług wynajmu:

• budynku o charakterze mieszkalnym, będącego współwłasnością Wnioskodawcy (Nieruchomość I) jak również budynku/lokalu o charakterze mieszkalnym niebędącego własnością Wnioskodawcy (Nieruchomość III oraz Nieruchomość IV), Spółce/Najemcy, która udostępnia je pracownikom i współpracownikom podmiotów, z którymi Spóła/Najemca współpracuje, znajdzie zastosowanie podstawowa stawka podatku 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy;
  

• lokalu o charakterze mieszkalnym, będącego własnością Wnioskodawcy (Nieruchomość II), Spółce/Najemcy, która będzie udostępniać go swoim pracownikom wyłącznie w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych zastosowanie będzie znajdować zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.
  
  

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące:

• stanu faktycznego w zakresie zwolnienia od podatku VAT usługi wynajmu budynku o charakterze mieszkalnym, będącego współwłasnością Wnioskodawcy, Spółce/Najemcy, która udostępnia go swoim pracownikom/współpracownikom wyłącznie w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych - jest nieprawidłowe,
  

• zdarzenia przyszłego w zakresie zwolnienia od podatku VAT usługi wynajmu lokalu o charakterze mieszkalnym, będącego własnością Wnioskodawcy, Spółce/Najemcy, która będzie udostępniać go swoim pracownikom wyłącznie w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych - jest prawidłowe,
  

• stanu faktycznego w zakresie zwolnienia od podatku VAT usługi wynajmu budynku/lokalu o charakterze mieszkalnym, niebędącego własnością Wnioskodawcy, Spółce, która udostępnia go swoim pracownikom/współpracownikom wyłącznie w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych - jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy zaznaczyć, że na podstawie ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1751), zwanej dalej „ustawą nowelizującą” art. 43 ust. 20 ustawy otrzymał brzmienie: zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy.

Zauważyć jednak należy, że zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy nowelizującej, przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c-12f, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1

pkt 1, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załączników nr 3, 10 i 12 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się od dnia 1 kwietnia 2020 r., z zastrzeżeniem ust. 3.

Natomiast w myśl art. 7 ust. 2 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia 1 listopada 2019 r. do dnia 31 marca 2020 r. przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5

pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c, 13

i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 2, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załącznika nr 2, załącznika nr 3, z wyłączeniem poz. 72-75, załącznika nr 10, z wyłączeniem poz. 32-35, oraz załącznika nr 12 do ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się w brzmieniu dotychczasowym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.