Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.514.2019.3.ISK
z 3 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2019 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 29 października 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 grudnia 2019 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 17 grudnia 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 9 grudnia 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.514.2019.1.ISK (doręczone Stronie w dniu 11 grudnia 2019 r.), oraz ponownie uzupełnionym pismem z dnia 23 grudnia 2019 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 23 grudnia 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 20 grudnia 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.514.2019.2.ISK (doręczone Stronie w dniu 23 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży licytacyjnej prawa użytkowania wieczystego gruntów i budynków o numerach ksiąg wieczystych (…) oraz (…) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 17 grudnia 2019 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 17 grudnia 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 9 grudnia 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.514.2019.1.ISK (skutecznie doręczonym w dniu 11 grudnia 2019 r.), oraz uzupełniony pismem z dnia 23 grudnia 2019 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 23 grudnia 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 20 grudnia 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.514.2019.2.ISK (skutecznie doręczonym w dniu 23 grudnia 2019 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży licytacyjnej prawa użytkowania wieczystego gruntów i budynków o numerach ksiąg wieczystych (…) oraz (…).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym w A. , wykonującym czynności egzekucyjne przewidziane w przepisach kodeksu postępowania cywilnego. W związku z tym, zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), Wnioskodawca jest płatnikiem tego podatku od dostawy dokonywanej w trybie egzekucji towarów, w tym nieruchomości będących własnością dłużnika. W ramach prowadzonych postępowań egzekucyjnych Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży licytacyjnej prawa użytkowania wieczystego gruntu i budynków stanowiących odrębne prawo własności dotyczących dwóch nieruchomości dla których Sąd Rejonowy w A. Wydział Ksiąg wieczystych prowadzi księgi wieczyste o numerach: (…) - nieruchomość położona w (…) oraz (…) - nieruchomość położona w (…). Sprawy egzekucyjne o sygnaturze (…) oraz inne (łącznie 14 spraw) prowadzone są przeciwko P. z ostatnią znaną siedzibą rejestrową pod adresem (…). Zgodnie z ustaleniami, dłużnik P. obecnie nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT i od grudnia 2015 roku nie jest prowadzona przez niego działalność gospodarcza.

1. Dłużnik nabył prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z budynkami (księga wieczysta nr (…)) na podstawie umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego z dnia 7 listopada 1995 roku od P. Nabycie gruntów i budynków było opodatkowane podatkiem VAT. Nieruchomość ta obejmowała działki o nr ew. (…). Obecnie są to działki o nr ew. (…). Działki mają powierzchnie łączną 3701 m2 i zabudowane są dwoma murowanymi budynkami parterowymi gospodarczymi o pow. zabudowy 95 m2 oraz dwoma murowanymi budynkami przemysłowymi o powierzchni zabudowy 1481 m2.
2. Dłużnik nabył prawo użytkowania wieczystego wraz z budynkiem (księga wieczysta nr (…)) na podstawie umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego z dnia 22 grudnia 1999 roku w udziale 1/2 od Z. i nabycie było opodatkowane podatkiem VAT. Dłużnik nabył również w obrębie tej samej księgi wieczystej za tym samym aktem notarialnym prawo użytkowania wieczystego gruntów oraz budynki w udziale 1/10 od małżeństwa W., w udziale 2/15 od B. i M. oraz w udziale 4/15 - od J. Nabycie tych udziałów tj. 1/10; 2/15 i 4/15) nie było opodatkowane podatkiem VAT. Nieruchomość ta obejmuje działkę nr (…) - wg wypisu z rejestru budynków przy ulicy (…). Ww. działka nr ew. (…) posiada powierzchnię 436 m2 i zabudowana jest w całości murowanym trzykondygnacyjnym budynkiem produkcyjno-biurowym o powierzchni zabudowy 184 m2 wybudowanym w roku 1912 oraz częścią budynku jednokondygnacyjnego o powierzchni zabudowy 252 m2 wybudowany w roku 2002. Do roku 2002 prowadzone były na obu nieruchomościach zarówno prace budowlane jak i remontowe dotyczące adaptacji dla potrzeb produkcyjnych, poczynione nakłady były wyższe niż 30% wartości początkowej nabytych budynków. Po roku 2002 nie były ponoszone wydatki na ulepszenia budynków w stosunku do których przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
   

W uzupełnieniu wniosku, na pytania Organu o treści:

1. do jakiego rodzaju działalności gospodarczej Dłużnik wykorzystywał obiekty znajdujące się na wskazanych we wniosku działkach?
2. w odniesieniu do nieruchomości o księdze wieczystej nr (…):
   1. czy Dłużnik nabył wymienione we wniosku budynki łącznie z działką w ramach transakcji zawartej w 1999 r.?
   2. czy na działkach nr (…) wchodzących w skład nieruchomości o księdze wieczystej nr (…) znajdują się inne budynki lub budowle w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r., poz. 1202, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą Prawo budowlane”, niż wskazane dwa murowane budynki parterowe gospodarcze oraz dwa murowane budynki przemysłowe; jeśli tak, to w jaki sposób i kiedy Dłużnik stał się ich właścicielem?
   3. kiedy wystąpiło pierwsze zajęcie/używanie budynków/budowli znajdujących się działkach nr (…)? Należy wskazać konkretne daty, w których wystąpiło pierwsze zajęcie/używanie budynków/budowli.
      
   4. czy Dłużnik wykorzystywał działki nr (…) wraz ze znajdującymi się na nich budynkami/budowlami wyłącznie do działalności zwolnionej z podatku VAT, a w związku z ich nabyciem Dłużnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (należy wskazać odrębnie do każdego budynku/budowli)?
      
   5. czy Dłużnik ponosił w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym wydatki na ulepszenie danego budynku/budowli znajdującego się na danej działce (należy wskazać odrębnie do każdego z budynków/budowli wchodzącego w skład nieruchomości), stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej tego danego budynku/budowli; jeśli tak należy wskazać:
      1. kiedy miały miejsce te ulepszenia (należy wskazać datę),
      2. czy Dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami na ulepszenie budynku/budowli,
      3. czy od rozpoczęcia wykorzystywania/użytkowania budynku/budowli, w tym w prowadzonej działalności gospodarczej, po dokonanych ulepszeniach stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej budynku bądź budowli do dnia sprzedaży minie okres co najmniej 2 lat?
   6. jeśli Wnioskodawca nie posiada ww. informacji, które są niezbędne do oceny, czy w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie zwolnienie od podatku - należy jednoznacznie wskazać, czy ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Wnioskodawcę udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji (przy czym Organ informuje, że nie należy opisywać podejmowanych przez Wnioskodawcę czynności bądź przesyłać zgromadzonych w tej sprawie dokumentów ponieważ Organ w ramach wydawania interpretacji prawa podatkowego nie prowadzi postępowania dowodowego).
3. w odniesieniu do nieruchomości o księdze wieczystej nr (…):
   1. czy na działce nr (…) znajdują się również inne budynki lub budowle w rozumieniu przepisów ustawy Prawo Budowlane niż wymienione we wniosku; jeśli tak, to w jaki sposób i kiedy Dłużnik stał się ich właścicielem?
   2. kiedy wystąpiło pierwsze zajęcie/używanie budynków/budowli znajdujących się na działce nr (…)? Należy wskazać konkretną datę, w której wystąpiło pierwsze zajęcie/używanie ww. budynków/budowli.
   3. czy Dłużnik wykorzystywał działkę nr (…) wraz ze znajdującymi się na niej budynkami/budowlami wyłącznie do działalności zwolnionej z podatku VAT, a w związku z ich nabyciem Dłużnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
   4. czy Dłużnik ponosił w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym wydatki na ulepszenie budynku/budowli znajdującego się na działce nr (…) (należy wskazać odrębnie do każdego z budynków/budowli wchodzącego w skład nieruchomości), stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej tego danego budynku/budowli jeśli tak należy wskazać:
      1. kiedy miały miejsce te ulepszenia (należy wskazać datę),
      2. czy Dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami na ulepszenie budynku/budowli,
      3. kiedy po dokonanych ulepszeniach budynki/budowle zostały oddane do użytkowania?
   5. jeśli Wnioskodawca nie posiada ww. informacji, które są niezbędne do oceny, czy w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie zwolnienie od podatku - należy jednoznacznie wskazać, czy ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Wnioskodawcę udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji (przy czym Organ informuje, że nie należy opisywać podejmowanych przez Wnioskodawcę czynności bądź przesyłać zgromadzonych w tej sprawie dokumentów ponieważ Organ w ramach wydawania interpretacji prawa podatkowego nie prowadzi postępowania dowodowego).
      
   
   

Wnioskodawca w odpowiedzi na wezwanie wskazał, że Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w A. w odniesieniu do nieruchomości o księdze wieczystej nr (…) oraz nieruchomości o księdze wieczystej nr (…) nie posiada żądanych informacji z pkt I i II, III które są niezbędne do oceny, czy w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie zwolnienie od podatku. Brak informacji jest wynikiem podjętych przez Wnioskodawcę udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 17 grudnia 2019 r.):

Czy planowana sprzedaż licytacyjna prawa wieczystego gruntów i budynków stanowiących odrębne nieruchomości, dla których Sąd Rejonowy w A. prowadzi księgi wieczyste o numerach (…) oraz (…) będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług czy też będzie zwolniona z tego podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, uwzględniając stan prawny w zakresie podatku od towaru i usług, mając na uwadze poprawność realizacji obowiązków podatkowych komornika sądowego jako płatnika podatku od towarów i usług Wnioskodawca uważa, że przyszła sprzedaż licytacyjna prawa użytkowania wieczystego gruntów i budynków stanowiących odrębne nieruchomości KW (…) oraz (…) powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług VAT w stosunku do obu nieruchomości, w stawce 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1314, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Z treści wskazanego wyżej przepisu wynika zatem, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku, gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Należy zauważyć, że przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Podatnikiem natomiast, stosownie do art. 7 § 1 ordynacji podatkowej, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Powołane przepisy wskazują, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji w przypadku, gdy wykonuje on czynności egzekucyjne. Komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. W przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku. Jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów, to komornik jest zobowiązany do wystawienia faktury w imieniu i na rzecz dłużnika.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

• oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
  

• zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
  
  
  

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
   
   

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem – w rozumieniu ww. przepisu) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu oraz w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunt (w tym prawo użytkowania wieczystego gruntu) jak i budynek, budowla, spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W tym miejscu należy wskazać, że sprzedaż składników wykorzystywanych przez podmiot gospodarczy – tu spółkę z o.o. w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik – właściciel danej nieruchomości – jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że w ramach prowadzonych postępowań egzekucyjnych Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży licytacyjnej prawa użytkowania wieczystego gruntu i budynków stanowiących odrębne prawo własności dotyczących dwóch nieruchomości dla których Sąd Rejonowy w A. prowadzi księgi wieczyste o numerach: (…) oraz (…).

Sprawy egzekucyjne prowadzone są przeciwko P., która zgodnie z ustaleniami, obecnie nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT i od grudnia 2015 roku nie jest prowadzona przez spółkę działalność gospodarcza.

Dłużnik nabył prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z budynkami (księga wieczysta nr (…)) na podstawie umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego z dnia 7 listopada 1995 roku od P. Nabycie gruntów i budynków było opodatkowane podatkiem VAT. Nieruchomość ta obejmowała działki o nr. ew. (..). Obecnie są to działki o nr. ew. (…). Działki mają powierzchnie łączną 3701 m2 i zabudowane są dwoma murowanymi budynkami parterowymi gospodarczymi o pow. zabudowy 95 m2 oraz dwoma murowanymi budynkami przemysłowymi o powierzchni zabudowy 1481 m2.

Dłużnik nabył prawo użytkowania wieczystego wraz z budynkiem (księga wieczysta nr (…)) na podstawie umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego z dnia 22 grudnia 1999 roku w udziale 1/2 od Z. i nabycie było opodatkowane podatkiem VAT. Dłużnik nabył również w obrębie tej samej księgi wieczystej za tym samym aktem notarialnym prawo użytkowania wieczystego gruntów oraz budynki w udziale 1/10 od małżeństwa W., w udziale 2/15 od B. i M. oraz w udziale 4/15 - od J. Nabycie tych udziałów tj. 1/10; 2/15 i 4/15) nie było opodatkowane podatkiem VAT. Nieruchomość ta obejmuje działkę nr (…) - wg wypisu z rejestru budynków przy ulicy (…). Ww. działka nr ew. (…) posiada powierzchnię 436 m2 i zabudowana jest w całości murowanym trzykondygnacyjnym budynkiem produkcyjno-biurowym o powierzchni zabudowy 184 m2 wybudowanym w roku 1912 oraz częścią budynku jednokondygnacyjnego o powierzchni zabudowy 252 m2 wybudowany w roku 2002. Do roku 2002 prowadzone były na obu nieruchomościach zarówno prace budowlane jak i remontowe dotyczące adaptacji dla potrzeb produkcyjnych, poczynione nakłady były wyższe niż 30% wartości początkowej nabytych budynków. Po roku 2002 nie były ponoszone wydatki na ulepszenia budynków, w stosunku do których przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w A. w odniesieniu do nieruchomości o księdze wieczystej nr (…) oraz nieruchomości o księdze wieczystej nr (…) nie posiada żądanych informacji, które są niezbędne do oceny, czy w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie zwolnienie od podatku. Brak informacji jest wynikiem podjętych przez Wnioskodawcę udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania (zastosowania zwolnienia od podatku) dla planowanej sprzedaży licytacyjnej prawa wieczystego gruntów i budynków stanowiących odrębne nieruchomości, dla których Sąd Rejonowy w A. prowadzi księgi wieczyste o numerach (…) oraz (…).

W analizowanej sprawie, planowana przez Komornika sprzedaż nieruchomości należących do Spółki (Dłużnika) stanowić będzie odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy, zmienionym z dniem 1 września 2019 r. na mocy art. 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1520), przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Wskazać należy, że z dniem 1 września 2019 r. do ustawy o VAT został dodany art. 43 ust. 21, zgodnie z którym jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

W przedmiotowej sprawie przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż przez Wnioskodawcę w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym prawa wieczystego budynków znajdujących się na nieruchomościach, dla których Sąd Rejonowy w A. prowadzi księgi wieczyste o numerach (…) oraz (…), będzie korzystać ze zwolnień od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawca wskazał, że nie posiada informacji, o które wzywał organ, a które są niezbędne do dokonania takiej oceny.

W związku z powyższym w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy o VAT, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnień nie są spełnione, o ile podjęte przez Wnioskodawcę udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów zwolnienia od podatku. Zaznaczyć jednak należy, że kwestia oceny działań podjętych przez Wnioskodawcę nie była przedmiotem oceny.

W tej sytuacji dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu i ww. budynków znajdujących się na działkach, dla których Sąd Rejonowy w A. prowadzi księgi wieczyste o numerach (…)7 oraz (…)9 będzie opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Tym samym również dostawa prawa użytkowania wieczystego działek, na których znajdują się ww. budynki, na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy, również będzie opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 23%.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.