Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.662.2019.2.KO
z 2 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 października 2019 r. (data wpływu 15 października 2019 r.), uzupełnionym pismem z 18 grudnia 2019 r. (data wpływu 23 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych czynności na podstawie art. 43 ust. 1 punkt 40 ustawy o VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2019 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych czynności na podstawie art. 43 ust. 1 punkt 40 ustawy o VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 18 grudnia 2019 r. (data wpływu 23 grudnia 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 5 grudnia 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.662.2019.1.KO.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w której zajmuję się wspieraniem usług finansowych. Praca Wnioskodawcy polega na wyszukiwaniu i pozyskiwaniu do współpracy klientów (akceptantów) dla zagranicznego kontrahenta (agenta rozliczeniowego z siedzibą w Szwajcarii), który zajmuje się sprzedażą oraz wynajmem terminali płatniczych, akceptacją kart płatniczych oraz płatnościami on-line. W celu pozyskania przyszłego akceptanta proces rozpoczyna się od złożenia oferty, przedstawienia usługi zaspokajającej daną potrzebę, przedstawienia kosztów usługi, zasad rozliczeń, wzorów dokumentów, działania terminali do kart płatniczych. Poprzez wymienione czynności Wnioskodawca dąży do podpisania umowy między akceptantem a agentem rozliczeniowym po czym jeśli akceptant wyraża chęć współpracy, sporządza tą umowę na warunkach określonych przez agenta rozliczeniowego, którą następnie w komplecie z resztą wymaganych dokumentów przesyła do agenta rozliczeniowego. Po weryfikacji poprawności danych, agent rozliczeniowy u danego akceptanta przeprowadza instalacje urządzenia - terminala, na którym będą dokonywane transakcje bezgotówkowe. Od transakcji przeprowadzonych u akceptanta jak i za urządzenie, agent rozliczeniowy pobiera opłatę, która w ustalonym procencie w umowie pomiędzy Wnioskodawcą, a agentem rozliczeniowym stanowi wynagrodzenie Wnioskodawcy. Na podstawie czego wystawiana jest faktura. W ramach tego wynagrodzenia zadaniem Wnioskodawcy jest także dalsza opieka posprzedażowa pozyskanego do współpracy akceptanta, czyli odpowiadanie na jego pytania dotyczące rozliczeń, reakcja na zmiany wprowadzane u akceptanta, odpowiedzi na wszelkiego rodzaju inne pytania i problemy.

Pismem z 18 grudnia 2019 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy następująco:

Poniżej wskazuję odpowiedzi na zadane pytania w wezwaniu.

1. Czy Agent Rozliczeniowy jest podmiotem, o których mowa w art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018r. Nr 2174 ze zm.) ?
   Odpowiedź: Zgodnie ze stanem wiedzy Wnioskodawcy Agent Rozliczeniowy jest podmiotem, o którym mowa w art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
2. Czy świadczona usługa przez Wnioskodawcę na rzecz Agenta Rozliczeniowego jest świadczona dla miejsca, w którym Agent Rozliczeniowy będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. Szwajcaria?
   Odpowiedź: Usługa świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz Agenta Rozliczeniowego jest świadczona dla siedziby jego działalności, mieszczącej się w Luksemburg (W treści we wniosku w części G w poz. 74. pojawił się błąd, przez pomyłkę wskazano, że siedziba ma miejsce w Szwajcarii).
   
3. Czy Agent Rozliczeniowy posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, tj. Rzeczypospolitej Polskiej, a jeżeli tak, to czy świadczona usługa przez Wnioskodawcę na rzecz Agenta Rozliczeniowego jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, które znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej?
   Odpowiedź: Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy Agent Rozliczeniowy posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej swój oddział, niezarejestrowany do podatku VAT w Polsce. Aczkolwiek Wnioskodawca nie wie czy pełni on funkcję stałego miejsca prowadzenia działalności, ponieważ świadczy usługi dla siedziby firmy znajdującej się w Luksemburgu oraz nie współpracuje w żaden sposób z tym oddziałem.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W związku z opisanym wyżej schematem pracy i charakterem świadczonych usług, Wnioskodawca stawia pytanie czy wymieniona usługa może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że świadczone przez niego usługi kwalifikują się do zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT, zgodnie z tym przepisem zwolnieniu podlegają m.in. usługi w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług. poszukiwanie kontrahentów, zawieranie z nimi umów oraz pomoc w wyborze bezgotówkowych form płatności stanowi pośrednictwo polegające na kojarzeniu dwóch stron transakcji w wyniku czego dochodzi do transferów pieniężnych i transakcji płatniczych u akceptanta dzięki podpisanej umowie z agentem rozliczeniowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 1 ustawy, przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. 28a ustawy wskazano, iż na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług na rzecz podatników wyrażona została w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Zgodnie z art. 28b ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

W świetle powyższego miejscem świadczenia usługi na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejsce świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług;

Jak stanowi art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że praca Wnioskodawcy polega na wyszukiwaniu i pozyskiwaniu do współpracy klientów (akceptantów) dla jego zagranicznego kontrahenta (agenta rozliczeniowego z siedzibą w Luksemburgu), który zajmuje się sprzedażą oraz wynajmem terminali płatniczych, akceptacją kart płatniczych oraz płatnościami on-line. Agent Rozliczeniowy jest podmiotem, o którym mowa w art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług. Usługa świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz Agenta Rozliczeniowego jest świadczona dla siedziby jego działalności, mieszczącej się w Luksemburgu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku świadczonych usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że skoro świadczone przez Wnioskodawcę usługi na rzecz Agenta Rozliczeniowego są świadczone dla siedziby działalności gospodarczej Agenta Rozliczeniowego, która znajduje się w Luksemburgu to zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejsce świadczenia opisanej usługi będzie znajdowało się poza terytorium kraju tj. w Luksemburgu. Tym samym usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju. Zatem w niniejszej sytuacji wskazany przez Wnioskodawcę art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy nie będzie miał zastosowania.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.