Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.514.2019.1.MK
z 2 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 października 2019 r. (data wpływu 5 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy koszty opisane we wniosku stanowią wydatki na ulepszenie środka trwałego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy koszty opisane we wniosku stanowią wydatki na ulepszenie środka trwałego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka akcyjna (dalej: Spółka, Wnioskodawca) posiada siedzibę na terytorium Polski i na podstawie przepisu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: UPDOP) podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) na podstawie zezwolenia nr (…) z dnia 4 listopada 2005 r. oraz zezwolenia nr (…) z dnia 23 października 2017 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zasadniczym przedmiotem działalności Wnioskodawcy na terenie SSE jest produkcja organicznych związków chemicznych, co znajduje odzwierciedlenie w posiadanych przez Wnioskodawcę zezwoleniach.

Spółka w ramach wdrożonego systemu zarządzania energią ISO 50001 zidentyfikowała oświetlenie jako jeden z obszarów poprawy efektywności energetycznej obiektów budowlanych na jej terenie (zarówno położonych na terenie SSE jak i poza nią). Obiekty budowlane to zarówno budynki Spółki, jak i inne obiekty budowlane, np. etażerki przemysłowe, w których niezbędne jest oświetlenie urządzeń i aparatów zamontowanych w obrębie tych obiektów budowlanych.

W związku z powyższym Spółka przeprowadziła testy różnych źródeł światła, określiła obiekty, w których możliwa jest zmiana oświetlenia, a następnie wykonała audyt, który potwierdził możliwość poprawy efektywności energetycznej oraz określił wielkość możliwej do uzyskania oszczędności energii w przypadku wymiany oświetlenia świetlówkowego w obiektach budowlanych na oświetlenie LED. W konsekwencji Spółka dokonała zakupu lamp LED o budowie świetlówkowej.

Lampy świetlówkowe do prawidłowego działania wymagają w układzie zasilania zastosowania statecznika indukcyjnego oraz startera lub statecznika elektronicznego, który pełni te funkcje łącznie. Elementy te są zbędne w przypadku lamp LED, gdyż uniemożliwiają prawidłowe i efektywne działanie tych lamp. W związku z tym Spółka zdemontowała sprawne i działające lampy świetlówkowe. które poddane zostały utylizacji. Następnie dokonane zostały zmiany połączeń w istniejących obwodach opraw oświetleniowych trwale połączonych z obiektami budowlanymi, które polegały na usunięciu z obwodów zasilania oprawy ww. stateczników i starterów oraz wykonaniu niezbędnych nowych przyłączy koniecznych do prawidłowego działania lamp LED. Ze względu na obniżenie kosztu, estetykę oraz czas wykonania, fizycznie stateczniki i startery nie zostały zdemontowane, ale zostały pominięte w zmodyfikowanym układzie zasilania dla lamp LED.

Następstwem wykonania niezbędnych technicznie modyfikacji było zamontowanie nowych lamp LED w miejsce zdemontowanych lamp świetlówkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wskazane w stanie faktycznym koszty związane z wymianą oświetlenia świetlówkowego w obiektach budowlanych na oświetlenie LED w ramach wdrożonego systemu zarządzania energią ISO 50001 (koszty zakupu nowych lamp LED) stanowią dla Wnioskodawcy wydatki na ulepszenie środków trwałych (obiektów budowlanych, w których zostały zamontowane), które zgodnie z przepisem art. 16g ust. 13 UPDOP powiększają wartość środka trwałego stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c UPDOP?

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione przez Spółkę koszty związane z wymianą oświetlenia świetlówkowego w obiektach budowlanych na oświetlenie LED w ramach wdrożonego systemu zarządzania energią ISO 50001 (koszty zakupu nowych lamp LED) stanowią dla Wnioskodawcy wydatki na ulepszenie środków trwałych (obiektów budowlanych, w których zostały zamontowane), które zgodnie z przepisem art. 16g ust. 13 UPDOP (winno być: ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 ze zm., dalej: „UPDOP”) powiększają wartość środka trwałego stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c UPDOP.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c UPDOP, za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 UPDOP powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 UPDOP, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Stosownie zatem do przepisu art. 16g ust. 13 UPDOP, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10.000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10.000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

I tak, w rozumieniu przepisów UPDOP ulepszeniem środka trwałego jest jego przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja. Na podstawie ugruntowanej praktyki przyjmuje się, że:

• adaptacja to przystosowanie, przeróbka składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż jego pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych,
• przebudowa to zmiana istniejącego stanu na inny, powodujący dostosowanie do pełnienia innych funkcji, zmianę warunków technicznych lub własności użytkowych,
• rozbudowa to powiększenie składnika majątkowego,
• modernizacja to z kolei unowocześnienie środka trwałego,
• rekonstrukcja to wykonanie prac, w wyniku których nastąpi odtworzenie zniszczonego środka trwałego do jego stanu.
  
  

W wyniku analizy przepisu art. 16g ust. 13 UPDOP należało dojść do wniosku, iż wydatki na ulepszenie środka trwałego powiększają jego wartość początkową, a tym samym nie są uważane za koszty uzyskania przychodów, jeżeli zostały spełnione kumulatywnie przesłanki, tj.:

• wydatki na ulepszenie muszą być związane z przebudową, rozbudową, rekonstrukcją, adaptacją lub modernizacją,
• wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania oraz
• suma tych wydatków w danym roku przekracza kwotę 10.000 zł.
  
  

Przekładając powyższe na przedmiot niniejszej sprawy stwierdzić należy, że Spółka poniosła szereg wydatków, których celem było poprawa efektywności energetycznej w postaci uzyskania oszczędności energii przez wymianę oświetlenia świetlówkowego w obiektach budowlanych na nowoczesne i energooszczędne oświetlenie LED.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, doszło do modernizacji obiektów budowlanych, w wyniku której nastąpiło zwiększenie ich wartości użytkowej Wzrost ten jest niewątpliwie możliwy do zmierzenia obiektywnym, zewnętrznym miernikiem wskazanym wprost w przepisie art. 16g ust. 13 UPDOP. W wyniku dokonanej modernizacji zmniejszone zostały koszty eksploatacji obiektów budowlanych.

Pojęcie „modernizacja” nie zostało zdefiniowane w przepisach UPDOP zatem należy odnieść się do językowego (potocznego) rozumienia pojęcia tegoż terminu. Według internetowego słownika języka polskiego PWN znaczenie pojęcia „modernizacja” należy rozumieć jako „unowocześnienie i usprawnienie czegoś” [por www.sjp.pwn.pl/szukaj/modernizacja]. Z kolei w słowniku języka polskiego pod redakcją W. Doroszewskiego „modernizacja” oznacza „unowocześnienie, uwspółcześnienie czegoś” [por. W. Doroszewski (red.), Słownik języka polskiego, Warszawa 1963]. Natomiast w słowniku języka polskiego pod redakcją B. Dunaja analizowany termin oznacza „unowocześnienie czegoś przez wymianę starych elementów na nowe lub wprowadzenie nowych form działania” [por. B. Dunaj [red ], Słownik współczesnego języka polskiego, Warszawa 2000].

Z kolei w piśmiennictwie wskazuje się, iż „modernizacja” stanowi unowocześnienie, tj. wyposażenie obiektu, bądź jego elementów składowych w takie urządzenia lub cechy, których wcześniej nie miał, a które są wytworem nowszej myśli technicznej [por. A. Majchrzak. Koszty rozbudowy i termomodemizacji a wartość początkowa budynku, 2015, Legalis].

Z przedstawionych powyżej definicji jednoznacznie wynika, że pojęcie „modernizacja” należy rozumieć jako działania i prace zmierzające do uczynienia środka trwałego bardziej nowoczesnym zarówno pod względem funkcjonalnym i estetycznym. Modernizacja może więc polegać na poszerzeniu funkcjonalności środka trwałego lub też polepszeniu jego parametrów.

W konsekwencji powyższego należy wskazać, że działania pojęte przez Spółkę w zakresie wymiany dotychczasowego oświetlenia niewątpliwie stanowią modernizację, bowiem doprowadziły do zmniejszenia zużycia energii przez obiekty budowlane dzięki zastosowanym nowym rozwiązaniom technologicznym.

Jednocześnie, zakres wykonanych prac nie mieści się w ramach czynności określanych remontem. Pojęcie remontu nie zostało wprawdzie w żaden sposób zdefiniowane w prawie podatkowym, ale zasadnym byłoby odwołanie się w tym zakresie do terminologii używanej w ustawie z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane zgodnie z którą przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. O remoncie można zatem mówić w sytuacji, w której prace wykonywane przez podatnika w środku trwałym będą prowadziły do przywrócenia mu początkowych właściwości, które utracił przykładowo ze względu na zużycie.

Różnica między nakładami na remont a nakładami na modernizację środków trwałych polega na tym, że pierwsze z nich zmierzają do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środków trwałych a drugie do podjęcia czy rozszerzenia działalności w drodze budowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, powodującej istotną zmianę cech użytkowych. Jak już wskazano w stanie faktycznym w przedmiotowej sprawie nastąpił demontaż sprawnych i działających lamp świetlówkowych celem zastąpienia ich lampami LED poprawiającymi m.in. efektywność energetyczną. Zdaniem Spółki zadania polegające na wymianie dotychczasowego oświetlenia nie mieszczą się w ramach bieżącej konserwacji czy też remontów.

Konkludując, Spółka stoi na stanowisku, iż koszty związane z wymianą oświetlenia świetlówkowego w obiektach budowlanych na oświetlenie LED w ramach wdrożonego systemu zarządzania energią ISO 50001 (koszty zakupu nowych lamp LED) stanowią dla Wnioskodawcy wydatki na ulepszenie środków trwałych (obiektów budowlanych, w których zostały zamontowane), które zgodnie z przepisem art. 16g ust. 13 UPDOP powiększają wartość środka trwałego stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c UPDOP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.