Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.406.2019.2.MS
z 30 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 października 2019 r. (data wpływu 18 października 2019 r.), uzupełnionym pismem z 5 grudnia 2019 r. (data wpływu 11 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki na remont domu wykorzystywanego w całym zakresie do działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki na remont domu wykorzystywanego w całym zakresie do działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z 5 grudnia 2019 r. (data wpływu 11 grudnia 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z 27 listopada 2019 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.406.2019.1.MS.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od 2008 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania usług kosmetycznych (9602.Z). W dniu 8 marca 2018 r. Wnioskodawczyni zakupiła aktem notarialnym nieruchomość, dom mieszkalny położony przy ul. …, w którym zawarto zapis, że powyższa nieruchomość przy ul. … będzie stanowić budynek wykorzystywany w celu prowadzonej działalności gospodarczej pod nazwą X. Od 01 stycznia 2018 r. Wnioskodawczyni zarejestrowała się jako czynny podatnik VAT, z myślą o możliwości odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur związanych z całościową modernizacją, przebudową, wyposażeniem zakupionego budynku do wykonywania czynności opodatkowanych (prowadzenie własnej działalności gospodarczej oraz najem pozostałych pomieszczeń firmom wykonującym w nich swoją działalność gospodarczą). Podatek naliczony z faktur wystawionych na firmę, odliczony został w całości w okresie od marca do listopada 2018 r. i wykazywany w comiesięcznych deklaracjach VAT-7 jako nabycie środków trwałych. W deklaracji VAT złożonej w dniu 14 grudnia 2018 r. za 11/2018 r. wykazany został do zwrotu podatek naliczony w terminie 60 dni w wysokości 70 000 złotych.

W dniu 03 stycznia 2019 r. Urząd Skarbowy w … zwrócił się z prośbą o dostarczenie dokumentacji związanej z wykazanym zwrotem tj. faktur zakupu (wskazujące na szeroki zakres wykonywanych prac modernizacyjnych tj. zakup materiałów budowlanych, montaż instalacji grzewczej i wodno-kanalizacyjnej, budowę przyłącza wodociągowego, wymiana dachu, zakup okien) i sprzedaży z powyższego okresu, rejestrów VAT (zakupu, sprzedaży, inwestycyjnych), ewidencji środków trwałych, aktu notarialnego pozwolenia na budowę, zawiadomienie o zakończeniu budowy i oddania nieruchomości do użytkowania. Wnioskodawczyni złożyła w Urzędzie Skarbowym również oświadczenie, iż nieruchomość jest całkowicie wykorzystywana do czynności opodatkowanych poprzez prowadzenie działalności i najem pozostałych pomieszczeń do celów związanych tylko i wyłączenie do działalności gospodarczej (modernizacja budynku pozwoliła na przekształcenie budynku na typowe lokale użytkowe z łazienką i oddzielnym wejściem do odrębnych lokali i oddzielną klatką schodową). Przedstawiono również faktury wystawione za wynajem pomieszczeń.

Protokołem z dnia 08 stycznia 2019 r. Urząd Skarbowy w … potwierdził zgodność rozliczenia kwot podatku należnego i naliczonego wykazywanych w poszczególnych miesiącach w deklaracjach VAT-7 jednak zawarł w nim również zapis, że Wnioskodawczyni nie posiada zgody organu nadzoru budowlanego na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części tj. przekształcenia budynku mieszkalnego na obiekt usługowy. Budynek oddany został jako mieszkalny, jednorodzinny z braku możliwości przekształcenia go na budynek usługowy (m.in. ze względu na szerokość klatek schodowych 50 cm za wąskie aby budynek mógł wg prawa budowlanego być przekształcony na usługowy). Urząd Skarbowy na tej podstawie poinformował o złożeniu korekty deklaracji VAT-7 za okres marzec-listopad/2018 r. oraz cofnął możliwość ubiegania się o zwrot podatku VAT od faktur dokumentujących poniesione wydatki inwestycyjne, twierdząc że jedynie dokument o zmianie sposobu użytkowania budynku daje możliwość odliczenia podatku VAT z faktur objętych inwestycją.

Na podstawie przedmiotowej kontroli nie zostało wszczęte postepowanie podatkowe, nie wydano żadnej decyzji ani postanowienia. Kontrolę zakończono wydaniem protokołu po kontroli, nie udzielono Wnioskodawczyni żadnych dodatkowych informacji.

Na podstawie protokołu kontroli dokonano korekty deklaracji za okres 03/2018 do 11/2018 korygując podatek VAT naliczony związany z inwestycją, deklaracje zostały wystawione w dniu 15 lutego 2019 r. na podstawie protokołu pokontrolnego, w którym podkreślono fakt, że odliczenie VAT od faktur związanych z inwestycją jest niemożliwe w związku z brakiem dokumentacji z nadzoru technicznego. Tym samym korygując VAT naliczony związany z dokonana inwestycją o 70 000 zł.

Nie dokonano odliczenia podatku naliczonego od domu mieszkalnego zakupionego w ramach inwestycji, został zakupiony na podstawie aktu notarialnego od osoby prywatnej.

Wskazany we wniosku dom mieszkalny całkowicie został przystosowany do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. na potrzeby własne w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej VAT i usługi najmu również opodatkowane. Co miesiąc wynajmujący wystawiana jest faktura VAT stawka 23% dokumentująca najem lokalu w budynku (2 firmom).

Przedmiotowy dom mieszkalny nie jest w jakimkolwiek zakresie wykorzystywany do czynności zwolnionych, nie służy celom prywatnym (osobistym) czy czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu. Budynek nie daje możliwości wykorzystania go na cele mieszkalne choćby w małej części czy podnajem prywatny ze względu na zbyt wysoką ilość substancji chemicznych (salon kosmetyczny i fryzjerski w jednym budynku), mogłyby zaistnieć zastrzeżenia Sanepidu co do miejsca prowadzenia działalności gospodarczej wraz z funkcja mieszkalną. Zatem nie ma możliwości wynajmu na cele mieszkaniowe lub z przeznaczeniem na cele osobiste nawet części budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 5 grudnia 2019 r.):

Czy Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na modernizację budynku i przystosowanie go do wykonywania działalności gospodarczej i najmu?

Zdaniem Wnioskodawczyni, jest ona podatnikiem VAT czynnym od 01 stycznia 2018 r., dokonała zgłoszenia przed zakupem nieruchomości na firmę. Nieruchomość została przekazana na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej już w akcie notarialnym. W 2018 r. została rozpoczęta inwestycja polegająca na modernizacji budynku i przystosowania go do wykonywania działalności gospodarczej i najmie innym firmom (czynnościom opodatkowanym). Działając na podstawie art. 86 ust. 1 Wnioskodawczyni dokonała comiesięcznego odliczenia podatku VAT od faktur związanych z inwestycja, wykazując finalnie po zakończeniu modernizacji podatek naliczony do zwrotu na rachunek bankowy. Opierając się na powyższym artykule ustawy o VAT Wnioskodawczyni stwierdza, że przysługiwało jej prawo do odliczenia 100% podatku VAT w związku z modernizacją budynku gdyż zakupione w ramach inwestycji materiały i usługi służą czynnościom opodatkowanym. Brak dokumentu o zmianie sposobu użytkowania lokalu nie przekreśla prawa do odzyskania podatku VAT w całości od trwającej inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W konsekwencji rozważając możliwość skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy wskazać, iż w świetle art. 86 ustawy o VAT, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi realizację tego prawa jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem prawo do odliczenia powstaje, jako konsekwencja dokonania przez podatnika określonych zakupów, które są następnie wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przy czym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Jednocześnie rozpatrując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie podatnika od ciężaru VAT, zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego opodatkowanej działalności gospodarczej generującej podatek należny. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności zwolnionych od podatku lub będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego.

Wskazać należy, że prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawową cechą podatku od wartości dodanej. Zapewnia ono bowiem neutralność tego podatku dla podatników VAT, przy jednoczesnym faktycznym opodatkowaniu konsumpcji. Ma ono zapewniać, że podatek płacony przez podatnika VAT przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych w działalności opodatkowanej nie będzie stanowił dla niego faktycznego kosztu (obciążenia finansowego). Stąd też możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest jego fundamentalnym i podstawowym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni od 2008 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania usług kosmetycznych (9602.Z). W dniu 8 marca 2018 r. Wnioskodawczyni zakupiła aktem notarialnym nieruchomość, dom mieszkalny mający służyć Wnioskodawczyni do prowadzenia działalności gospodarczej pod nazwą X. Przy czym uprzednio od 1 stycznia 2018 r. Wnioskodawczyni zarejestrowała się jako czynny podatnik VAT, z myślą o możliwości odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur związanych z całościową modernizacją, przebudową, wyposażeniem zakupionego budynku do wykonywania czynności opodatkowanych (prowadzenie własnej działalności gospodarczej oraz najem pozostałych pomieszczeń firmom wykonującym w nich swoją działalność gospodarczą). Podatek naliczony z faktur wystawionych na firmę, odliczony został w całości w okresie od marca do listopada 2018 r. i wykazywany w comiesięcznych deklaracjach VAT-7 jako nabycie środków trwałych. W deklaracji VAT złożonej w dniu 14 grudnia 2018 r. za 11/2018 r. wykazany został do zwrotu podatek naliczony w terminie 60 dni w wysokości 70 000 złotych.

Wnioskodawczyni podaje, że protokołem z dnia 8 stycznia 2019 r. Urząd Skarbowy potwierdził zgodność rozliczenia kwot podatku należnego i naliczonego wykazywanych w poszczególnych miesiącach w deklaracjach VAT-7 jednak zawarł w nim również zapis, że Wnioskodawczyni nie posiada zgody organu nadzoru budowlanego na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części tj. przekształcenia budynku mieszkalnego na obiekt usługowy. Urząd Skarbowy na tej podstawie poinformował o złożeniu korekty deklaracji VAT-7 za okres marzec-listopad/2018 r. oraz cofnął możliwość ubiegania się o zwrot podatku VAT od faktur dokumentujących poniesione wydatki inwestycyjne, twierdząc że jedynie dokument o zmianie sposobu użytkowania budynku daje możliwość odliczenia podatku VAT z faktur objętych inwestycją.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na modernizację budynku i przystosowanie go do wykonywania własnej działalności gospodarczej i do usług najmu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia zostały spełnione, gdyż jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT od 1 stycznia 2018 r. w związku z prowadzoną od 2008 r. działalnością gospodarczą w zakresie wykonywania usług kosmetycznych (9602.Z).

Jednocześnie wskazany we wniosku dom mieszkalny Wnioskodawczyni nabyła na potrzeby działalności gospodarczej. Przeprowadzona przez nią modernizacja budynku pozwoliła na przekształcenie budynku na typowe lokale użytkowe z łazienką i oddzielnym wejściem do odrębnych lokali i oddzielną klatką schodową. W wyniku dokonanych prac modernizacyjnych przedmiotowy dom mieszkalny całkowicie został przystosowany do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. na potrzeby własnej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni w zakresie usług kosmetycznych i na potrzeby świadczonych usług najmu (Wnioskodawczyni wskazała, że wynajmuje w budynku lokale 2 firmom wystawiając faktury VAT ze stawka 23%) i nie jest w jakimkolwiek zakresie wykorzystywany do czynności zwolnionych oraz na potrzeby prywatne (osobiste) Wnioskodawczyni. Powyższe zatem jednoznacznie wskazuje, że przedmiotowy budynek faktycznie w całości wykorzystywany jest do czynności opodatkowanych.

Zatem nabyte towary i usługi związane z modernizacją przedmiotowego budynku mieszkalnego służą Wnioskodawczyni do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT w zakresie najmu lokali i świadczenia usług kosmetycznym.

Podkreślenia wymaga, że przepisy o podatku od towarów i usług uzależniają odliczenie podatku naliczonego zawartego w cenie nabywany towarów i usług od faktycznego ich wykorzystywania do czynności opodatkowanych.

W okolicznościach niniejszej sprawy istotne znaczenia ma faktyczne wykorzystywania przez Wnioskodawczynię przedmiotowego budynku w ramach działalności gospodarczej wyłącznie – co wprost wynika z opisu sprawy – do czynności opodatkowanych generujących podatek należny.

W konsekwencji w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia zostały spełnione.

Wnioskodawczyni zatem przy spełnieniu przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz w sytuacji niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy ma prawo do odliczenia całego podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących poniesione przez nią wydatki na modernizację wskazanego budynku mieszkalnego.

Przy czym na przedmiotowe prawo do odliczenia nie ma wpływu to, że Wnioskodawczyni nie posiada zgody organu nadzoru budowlanego na zmianę sposobu użytkowania tego budynku, tj. przekształcenia budynku mieszkalnego na obiekt usługowy. Przedmiotowy budynek mieszkalny niezależnie od tego jakie ma przeznaczenie w sposób obiektywny i faktyczny służy Wnioskodawczyni do wykonywania czynności opodatkowanych spełniając tym samym jedną z przesłanek warunkujących prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z jego modernizacją.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że sam brak dokumentu o zmianie sposobu użytkowania budynku nie przekreśla prawa do odzyskania podatku VAT w całości od modernizacji budynku mieszkalnego jest prawidłowe.

Przy czym zaznaczyć trzeba, że w niniejszej sprawie dokument dotyczący zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części tj. przekształcenia budynku mieszkalnego na obiekt usługowy, jest tylko jedną z przesłanek, która może być brana pod uwagę w celu ustalenia czy faktycznie budynek jest wykorzystywany w ramach działalności gospodarczej. W toku postępowania podatkowego podatnik może przedkładać różne dokumenty potwierdzające faktyczne wykorzystywania środka trwałego w całości w ramach opodatkowanej działalności gospodarczej.

Wskazać również należy, że interpretacja podatkowa to odpowiedź na konkretne pytanie dotyczące przepisów prawa podatkowego, dlatego wywołuje ona wyłącznie skutki w sferze podatkowej, a nie w żadnej innej. Organ podatkowy formułując odpowiedź opiera się wyłącznie na tym, co opisał Wnioskodawca we wniosku, nie sprawdza ani nie rozstrzyga o legalności danego działania Wnioskodawcy, czy też jego zgodności z innymi niepodatkowymi przepisami prawa.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.