Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.454.2019.2.ANK
z 8 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 października 2019 r. (data wpływu 13 listopada 2019 r.), uzupełnionym 20 grudnia 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z planowaną likwidacją Spółki zależnej w wyniku której dojdzie do wygaśnięcia na skutek konfuzji wzajemnych zobowiązań i wierzytelności, w tym wynikających z pożyczek udzielonych Spółce zależnej przez Wnioskodawcę obejmujących kapitał i naliczone do dnia likwidacji, ale niezapłacone odsetki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z planowaną likwidacją Spółki zależnej w wyniku której dojdzie do wygaśnięcia na skutek konfuzji wzajemnych zobowiązań i wierzytelności, w tym wynikających z pożyczek udzielonych Spółce zależnej przez Wnioskodawcę obejmujących kapitał i naliczone do dnia likwidacji, ale niezapłacone odsetki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Akcyjna (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką kapitałową z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca podlega i na dzień wystąpienia zdarzenia przyszłego objętego wnioskiem podlegać będzie nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Spółka nabyła 100% udziałów spółki kapitałowej z siedzibą w (…), będącej rezydentem podatkowym Republiki Cypru (dalej: „Spółka zależna”). Spółka zależna jest spółką utworzoną według prawa cypryjskiego: "εταιρείες", o której mowa w pkt 8 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865; dalej: „ustawa o PDOP”) i podlega w tym kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka zależna jest bezpośrednim akcjonariuszem polskiej spółki MH S.A. (dalej: „MH”) oraz pośrednim akcjonariuszem polskiej spółki kapitałowej posiadającej sieć sklepów prowadzących działalność na rynku detalicznym pod nazwą m.in. M. Cena należna z tytułu nabycia udziałów Spółki zależnej uregulowana została w formie pieniężnej, przy czym część ceny rozliczona została w ten sposób, że Spółka udzieliła Spółce zależnej pożyczki z przeznaczeniem na spłatę zobowiązań Spółki zależnej.

W ramach przyjętej strategii biznesowej planowane jest przeniesienie siedziby Spółki zależnej do Wielkiego Księstwa Luksemburg, wskutek czego spółka ta będzie rezydentem podatkowym ww. państwa. Następnie Spółka zależna zostanie zlikwidowana zgodnie z obowiązującym w Wielkim Księstwie Luksemburg prawem, które zasadniczo dopuszcza dwa sposoby likwidacji spółek: zwykłe postępowanie likwidacyjne oraz tzw. likwidację uproszczoną (rozwiązanie bez postępowania likwidacyjnego).

Przeniesienie siedziby Spółki zależnej z Cypru do Wielkiego Księstwa Luksemburga przed likwidacją wynika z przepisów prawa cypryjskiego, które wymagają aby majątek likwidowanej spółki został spieniężony, co oznaczałoby, że Wnioskodawca zamiast akcji MH uzyskałby środki pieniężne. Ponieważ zaś dla celów biznesowych istotne jest, aby majątek likwidacyjny nie został spieniężony - zatem przed likwidacją - Spółka zależna zostanie spółką prawa luksemburskiego.

Na skutek dokonania planowanej likwidacji Spółki zależnej, ustanie jej byt prawny, a jej majątek likwidacyjny (obejmujący zasadniczo akcje MH oraz zobowiązania z tytułu pożyczek do spółek z grupy) zostanie wydany Wnioskodawcy jako jej jedynemu udziałowcowi.

Zamiar likwidacji Spółki zależnej wynika z faktu, że stanowiła ona spółkę holdingową założoną przez zbywcę (poprzednich właścicieli Spółki zależnej, od których udziały w Spółce zależnej kupił Wnioskodawca) dla jego potrzeb. Biorąc natomiast pod uwagę planowaną reorganizację sieci sklepów detalicznych w grupie kapitałowej, do której należy m.in. Wnioskodawca i jego podmioty zależne, oraz to, że Spółka i jej podmioty zależne prowadzą działalność w zakresie handlu towarami szybko ratującymi wyłącznie w Polsce i nie korzystają z zagranicznych struktur holdingowych, Wnioskodawca zamierza zlikwidować Spółkę zależną, aby dostosować strukturę organizacyjną do realiów gospodarczych, w których funkcjonuje Wnioskodawca.

Wnioskodawca nie wyklucza, że na moment podziału majątku likwidacyjnego lub likwidacji, pomiędzy Spółką oraz Spółką zależną będą istniały wzajemne zobowiązania i wierzytelności. Wzajemne zobowiązania i wierzytelności mogą wynikać np. z udzielonych Spółce zależnej przez Wnioskodawcę pożyczek, w odniesieniu do których na dzień podziału majątku likwidacyjnego lub likwidacji mogą istnieć również wierzytelności w zakresie naliczonych do tego dnia, ale niezapłaconych odsetek na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawca udzielił Spółce zależnej pożyczek, dla których Spółka i Spółka zależna ustaliły harmonogram spłat. W wyniku przeniesienia na Wnioskodawcę w ramach podziału majątku likwidacyjnego Spółki zależnej pozostałego po zaspokojeniu wierzycieli Spółki zależnej, tj. na skutek przeniesienia na Wnioskodawcę (oprócz akcji w spółce prawa polskiego) praw i obowiązków Spółki zależnej (jako pożyczkobiorcy) z umów pożyczek zawartych z Wnioskodawcą (jako pożyczkodawcą), dojdzie do konfuzji wzajemnych zobowiązań i wierzytelności (tj. wygasną one z mocy prawa w związku z tym, że Wnioskodawca stanie się jednocześnie dłużnikiem i wierzycielem z umów pożyczek).

Otrzymanie majątku Spółki zależnej przez Wnioskodawcę (jako jedynego wspólnika Spółki zależnej) w wyniku podziału majątku likwidacyjnego (likwidacji) spowoduje, że wierzytelności z tytułu pożyczek (w tym należności odsetkowe), wygasną z mocy prawa. Nastąpi bowiem tzw. konfuzja (łac. confusio), czyli sytuacja w której następuje połączenie w rękach tego samego podmiotu praw przysługujących wierzycielowi oraz skorelowanych z tymi prawami obowiązków dłużnika.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z planowaną likwidacją Spółki zależnej nie powstanie po stronie Wnioskodawcy jakikolwiek przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: „PDOP”) w wyniku wygaśnięcia na skutek konfuzji wzajemnych zobowiązań i wierzytelności, w tym wynikających z pożyczek udzielonych Spółce zależnej przez Wnioskodawcę obejmujących kapitał i naliczone do dnia likwidacji, ale niezapłacone odsetki?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z planowaną likwidacją Spółki zależnej u Wnioskodawcy nie powstanie jakikolwiek przychód podlegający opodatkowaniu PDOP w wyniku wygaśnięcia na skutek konfuzji wzajemnych zobowiązań i wierzytelności, w tym wynikających z pożyczek udzielonych Spółce zależnej przez Wnioskodawcę obejmujących kapitał i naliczone do dnia likwidacji, ale niezapłacone odsetki.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Jak Spółka wskazała powyżej likwidacja Spółki zależnej zostanie dokonana na mocy przepisów obowiązujących w Wielkim Księstwie Luksemburg, za pomocą jednego z dostępnych we wskazanym reżimie prawnym sposobów likwidacji (tj. zwykłego postępowania likwidacyjne bądź likwidacji uproszczonej).

Na skutek likwidacji Spółki zależnej, Wnioskodawca jako jedyny wspólnik tej spółki) przejmie majątek Spółki zależnej (pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu pozostałych wierzycieli Spółki zależnej). W związku z rozwiązaniem tej spółki (na skutek jej likwidacji), nastąpi wygaśnięcie praw z tytułu posiadanych przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce zależnej. Ponadto, dojdzie do wygaśnięcia wzajemnych długów (zobowiązań) i wierzytelności pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką zależną w drodze konfuzji, w tym wynikających z pożyczek udzielonych Spółce zależnej przez Wnioskodawcę obejmujących kapitał i naliczone do dnia likwidacji, ale niezapłacone odsetki.

Konfuzja (łac. confusio) jest instytucją prawa cywilnego, która prowadzi do wygaśnięcia prawa podmiotowego na skutek połączenia w rękach tego samego podmiotu prawa i związanego z nim obowiązku. Konfuzja praw wynikających z zobowiązań i należności nie została explicite uregulowana w przepisach prawa cywilnego, ale jej funkcjonowanie znajduje szerokie potwierdzenie w dorobku doktryny prawa cywilnego oraz orzecznictwie polskich sądów powszechnych. Stanowi ona przypadek wygaśnięcia stosunku prawnego (zobowiązaniowego) pomimo braku spełnienia przez dłużnika świadczenia (a zatem wierzytelność wygasa w całości ex lege pomimo braku jakiejkolwiek taktycznej zapłaty).

Zdaniem Wnioskodawcy, konfuzja, do której dojdzie w wyniku likwidacji Spółki zależnej, nie spowoduje powstania przychodu na gruncie ustawy o PDOP. Ustawa o PDOP nie zawiera definicji przychodu podatkowego, a jedynie wymienia w art. 12 ust. 1 przykładowe przysporzenia, które na gruncie ustawy o PDOP mieszczą się w zakresie pojęcia przychodu. Wśród przykładowych przysporzeń zaliczanych do kategorii przychodów podatkowych ustawa o PDOP wymienia m.in. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, a także wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że w każdym przypadku, aby przysporzenie majątkowe stanowiło przychód musi mieć ono definitywny charakter, tj. przysporzenie musi w sposób ostateczny powiększać majątek podatnika, przy czym o przysporzeniu można mówić nie tylko wtedy, gdy u podatnika następuje przyrost po stronie aktywów, ale także wówczas, gdy następuje trwałe zmniejszenie jego zobowiązań (pasywów).

W kontekście powyższego należy wskazać, że efekt w postaci konfuzji wierzytelności i zobowiązania nie wiąże się z uzyskaniem jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego po stronie Wnioskodawcy, które mogłoby stanowić przychód podatkowy na gruncie ustawy o PDOP. W wyniku konfuzji wygaśnięciu ulega zarówno dług, jak i odpowiadająca mu wierzytelność. Konsekwentnie, zmniejszeniu ulegną zarówno aktywa, jak i pasywa Wnioskodawcy, jako podmiotu przejmującego majątek likwidowanej spółki (Spółki zależnej). Tym samym nie sposób przyjąć, że konfuzja doprowadzi do osiągnięcia przez Wnioskodawcę - jako podmiotu przejmującego majątek Spółki zależnej - przychodu rozumianego jako przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym, które definitywnie powiększa jego aktywa. Konfuzja nie powoduje zatem żadnego przyrostu majątku, zaś brak przysporzenia skutkuje brakiem obowiązku rozpoznania przychodu na gruncie ustawy o PDOP. Dodatkowo należy podkreślić, że wygaśnięcie z mocy prawa zobowiązania w wyniku konfuzji nie zostało wymienione w katalogu przychodów podatkowych zawartym w art. 12 ustawy o PDOP, przepisy podatkowe należy interpretować ściśle, a ich interpretacja rozszerzająca nie jest dopuszczalna jeśli prowadzi do zwiększenia ciężarów podatkowych.

Niewątpliwie wygaśnięcie zobowiązania w drodze konfuzji, do której dojdzie w następstwie przejęcia przez Wnioskodawcę majątku likwidowanej Spółki zależnej, nie będzie stanowić też umorzenia zobowiązania, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o PDOP, wobec czego przepis ten nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie. Na gruncie podatku dochodowego, ewentualnym skutkiem umorzenia zobowiązania rodzącym obowiązek ewidencji przychodu jest powstanie przysporzenia po stronie dłużnika. Umorzenie zobowiązania na gruncie ustawy o PDOP jest zwolnieniem dłużnika z obowiązku jego wykonania, tj. zwolnienie go z długu. Zgodnie z art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1495) wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie to przyjmuje. Zatem o uznaniu zobowiązania za umorzone decyduje spełnienie dwóch przesłanek: w przypadku wierzyciela konieczne jest oświadczenie woli o zwolnieniu dłużnika z długu, natomiast w przypadku dłużnika oświadczenie, że zwolnienie to przyjmuje. Konfuzja zobowiązania na skutek przejęcia majątku spółki likwidowanej (tj. Spółki zależnej) nie spełnia tych przesłanek - wygaśnięcie zobowiązania nastąpi z mocy prawa, wskutek skumulowania w rękach jednego podmiotu (tj. Wnioskodawcy) praw przysługujących wierzycielowi i obowiązków dłużnika, a nie w wyniku zwolnienia dłużnika z długu.

Ponadto, zastosowania nie znajdzie również art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOP, zgodnie z którym przychodem jest wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Nie można bowiem twierdzić, że w przypadku konfuzji dochodzi do nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego świadczenia, ponieważ jak już Wnioskodawca wskazał powyżej, w związku z konfuzją, nie powstanie jakiekolwiek przysporzenie majątkowe ani dla likwidowanej Spółki zależnej, ani dla Wnioskodawcy - jej jedynego wspólnika przejmującego majątek likwidacyjny. W konsekwencji, w związku z konfuzją zobowiązań i wierzytelności na skutek przejęcia majątku likwidowanej Spółki zależnej przez Wnioskodawcę, nie dojdzie do powstania przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy.

Powyższy wniosek znajduje odzwierciedlenie w indywidualnych interpretacjach wydanych przez organy podatkowe, które potwierdzają, że konfuzja wierzytelności, w tym wierzytelności z tytułu odsetek, nie jest traktowana jako zdarzenie, które powinno rodzić obowiązek wykazania przychodu do opodatkowania. Przykładowo, wskazać można na następujące interpretacje indywidualne, wydane na gruncie stanów faktycznych związanych z likwidacją spółek, w których organy podatkowe, w całości zgadzały się z wnioskodawcą:

• interpretacja indywidualna znak 0111-KDIB1-1.4010.490.2018.1.BS z 17 stycznia 2019 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej;
• interpretacja indywidualna znak: 0111-KDIB2-1.4010.403.2018.1.EN z 10 października 2018 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej;
• interpretacja indywidualna znak: IPPB3/4510-1086/15-2/JBB z 4 marca 2016 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie;
• interpretacja indywidualna znak: IPPB3/423-985/13-2/JBB z 27 lutego 2014 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.
  
  

Neutralność podatkowa konfuzji wierzytelności i zobowiązań na gruncie ustawy o PDOP została również potwierdzona przez organy podatkowe w poniżej przedstawionych interpretacjach indywidualnych:

• interpretacja indywidualna z 24 września 2015 r., znak ITPB3/4510-338/15-3/JG, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy: „w opisanym zdarzeniu przyszłym likwidacja Spółki osobowej w zakresie dotyczącym otrzymanych przez Wnioskodawcę (wspólnika spółki) wierzytelności, w stosunku do których dojdzie do ich wygaśnięcia w drodze konfuzji z jego zobowiązaniami, nie spowoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych po stronie Wnioskodawcy”;
• interpretacja indywidualna z 10 grudnia 2018 r., znak 0114-KDIP2-2.4010.511.2018.1.SJ, wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej: „połączenie przez przejęcie Spółki Przejmowanej nie będzie rodziło skutku w postaci powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy jako wierzyciela Spółki Przejmowanej, która to wierzytelność na skutek konfuzji wygaśnie. Przychód nie powstanie również w związku z przejęciem praw i obowiązków podatkowych Spółki Przejmowanej. Wygaśnięcie wierzytelności w wyniku konfuzji będzie bowiem neutralne podatkowo dla Spółki Przejmowanej jako wierzyciela, a co za tym idzie również dla Spółki Przejmującej jako jej następcy podatkowego”;
• interpretacja indywidualna z 3 grudnia 2018 r., znak 0111-KDIB2-3.4010.319.2018.1.AZE, wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej: „w związku z planowanym połączeniem Wnioskodawcy ze Spółką zależną u Wnioskodawcy (zarówno jako Spółki przejmującej jak i jako sukcesora Spółki zależnej) nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu PDOP w wyniku wygaśnięcia na skutek konfuzji wzajemnych zobowiązań i wierzytelności istniejących między Spółką a Spółką zależną”;
• interpretacja indywidualna z 14 czerwca 2018 r., znak 0114-KDIP2-2.4010.253.2018.1.AM, wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej: „Konfuzja zobowiązania na skutek połączenia nie spełnia takich warunków - wygaśnięcie zobowiązania następuje bowiem z mocy prawa, w skutek skumulowania w rękach jednego podmiotu praw przysługujących wierzycielowi i obowiązków dłużnika, a nie w wyniku zwolnienia dłużnika z długu (nie dojdzie również do złożenia przez strony zobowiązania odpowiednich oświadczeń woli). Jeżeli zatem konfuzja nie stanowi umorzenia zobowiązania, ani nie powoduje innego rodzaju przysporzenia majątkowego po stronie podatnika, którym po połączeniu będzie Spółka Przejmująca, to należy stwierdzić, że nie powstanie z jej tytułu przychód podlegający opodatkowaniu na gruncie UPDOP. Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, wygaśnięcie w drodze konfuzji wzajemnych zobowiązań i wierzytelności istniejących pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką Przejmowaną, w następstwie planowanego połączenia, nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy konieczności rozpoznania przychodu podatkowego na gruncie przepisów UPDOP”;
• interpretacja indywidualna z 26 maja 2017 r., znak 0114-KDIP2-3.4010.7.2017.1.DP, wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej: „Wygaśnięcie wierzytelności pożyczkowych Wnioskodawcy na skutek konfuzji nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych. (...) Konfuzja nastąpi automatycznie w związku przejęciem majątku SKA przez Wnioskodawcę w wyniku połączenia tych podmiotów. Jak wskazano powyżej konfuzja nie powoduje też przysporzenia po stronie dłużnika kosztem wierzyciela. Dłużnik i wierzyciel w przypadku konfuzji jest bowiem tym samym podmiotem. W konsekwencji, wartość zobowiązania, na którą składa się kwota główna pożyczki oraz naliczone odsetki, która wygaśnie w wyniku konfuzji, nie będzie stanowiła dla Wnioskodawcy przychodu podatkowego z tytułu umorzenia zobowiązań. Przedstawiona w niniejszym wniosku konfuzja wierzytelności i zobowiązań z tytułu pożyczek nie spowoduje również powstania przychodu z tytułu odsetek”;
• interpretacja indywidualna z 11 kwietnia 2017 r., znak 2461-IBPB-1-3.4510.65.2017.1.APO, wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej: „W związku z faktem, że Spółka przejmująca będąc 100% udziałowcem Spółki przejmowanej nie może wydać sam sobie swoich własnych udziałów w zamian za majątek Spółki przejmowanej, a w wyniku konfuzji wygasną zarówno długi, jak i odpowiadające mu wartością ekonomiczną wierzytelności. Zatem, zmniejszeniu ulegną zarówno pasywa Spółki przejmującej, jak i jej aktywa (rozumiane jako suma aktywów rozpoznanych po zakończeniu procesu połączenia). W konsekwencji, nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka powstania przychodu na gruncie updop, w postaci zaistnienia przysporzenia majątkowego o charakterze definitywnym. Przedmiotowe zdarzenie, tj. konfuzja nie stanowi zapłaty (spełnienia świadczenia), a zatem żaden przychód z tego tytułu nie powstanie. (...) Zatem, zaistnienie konfuzji zobowiązania na skutek połączenia Spółki przejmującej i Spółki przejmowanej, nie prowadzi do powstania przychodu podatkowego po stronie żadnego z tych podmiotów”;
• interpretacja indywidualna z 27 marca 2017 r., znak 1462-IPPB3.4510.19.2017.1, wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w której - odstępując od uzasadnienia prawnego - organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „W związku z połączeniem Wnioskodawcy ze Spółką Przejmowaną nastąpi wygaśnięcie z mocy prawa wzajemnych należności i zobowiązań połączonych spółek. Tak więc dojdzie do zmniejszenia z mocy prawa aktywów i pasywów obydwu łączonych Spółek o dokładnie taką samą kwotę, wobec tego - w ocenie Wnioskodawcy - nie wystąpi przychód do opodatkowania”.
  
  

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, w związku z likwidacją Spółki zależnej nie powstanie jakikolwiek przychód podlegający opodatkowaniu na gruncie ustawy PDOP w wyniku wygaśnięcia na skutek konfuzji wzajemnych zobowiązań i wierzytelności, w tym wynikających z pożyczek udzielonych Spółce zależnej przez Wnioskodawcę obejmujących kapitał i naliczone do dnia likwidacji, ale niezapłacone odsetki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.