Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.27.2019.1.WS
z 7 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2019 r. (data wpływu 7 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Małżonkowie mający wspólność majątkową, w 2009 roku nabyli od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nieruchomość gruntową. Zakup ten został sfinansowany z prywatnego majątku małżonków. Nieruchomość została zakupiona jako działka budowlana dla dzieci. Nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, z uwagi na klasę gruntu nie ma problemu z jej odrolnieniem.

Jednocześnie małżonkowie prowadzą indywidualne działalności gospodarcze: żona od 1992 r. – opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zasady ogólne, podatek liniowy, mąż od 2006 r. – zasady ogólne według skali podatkowej.

Małżonkowie nie prowadzili i nie prowadzą działalności w zakresie handlu nieruchomościami.

W 2011 roku małżonkowie podjęli decyzję o wybudowaniu na nieruchomości gruntowej budynku handlowo-usługowego na cele działalności prowadzonej przez żonę (handel).

W tym celu uzyskano warunki zabudowy, zakupiono projekt budowlany i w 2015 r. rozpoczęto budowę (po uprawomocnieniu się decyzji o pozwoleniu na budowę). Do dnia dzisiejszego wykonano na działce tylko prace ziemne (przeplantowano Ziemię, wykonano dojazd techniczny), wykonano zjazd publiczny z drogi wojewódzkiej. Po zakończeniu budowy Wnioskodawca zamierzał wykorzystywać budynek na cele prowadzonej działalności gospodarczej i korzystał z odliczenia podatku VAT od zakupów związanych z projektem budowlanym i wykonaniem zjazdu.

Nabyta nieruchomość gruntowa nigdy nie została uznana za środek trwały ani za towar handlowy, nie była ujęta w ewidencji środków trwałych. Wnioskodawca nie zaliczał do kosztów uzyskania przychodu żadnych kosztów związanych z zakupem nieruchomości gruntowej, wykonaniem zjazdu, zakupem projektu budowlanego.

Obecnie małżonkowie zamierzają sprzedać nabytą nieruchomość gruntową wraz z projektem budowlanym i zjazdem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy sprzedaż nieruchomości gruntowej wraz z projektem budowlanym i wykonanym zjazdem wywiera konsekwencje podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy przychód ze sprzedaży nieruchomości gruntowej wraz z projektem budowlanym i wykonanym zjazdem nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Nieruchomość gruntowa wraz z poniesionymi nakładami na projekt budowlany i wykonanie zjazdu nie była wykorzystywana w ramach i na potrzeby działalności gospodarczej, nie stanowi i nie będzie stanowić w dacie zbycia środków trwałych podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także nie będzie towarami handlowymi w prowadzonej działalności gospodarczej. Dlatego nie będzie miał tu zastosowania art. 14 § 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ze sprzedaży nieruchomości gruntowej wraz z projektem budowlanym i wykonanym zjazdem należy zaliczyć do przychodów określonych w art. 10 ust.1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym z uwagi na fakt, że od zakupu nieruchomości upłynęło 5 lat, nie dojdzie do powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości dokonanej w 2020 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy – odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza,
• pkt 8 – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z treści cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy wynika, że źródłem przychodu podatnika jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie. Zatem przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1. odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
2. zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
   
   

W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy: przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z powyższego przepisu wynika, że zbycie składnika majątku spełniającego ustawową definicję środka trwałego wykorzystywanego w działalności gospodarczej stanowi przychód z tej działalności.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że małżonkowie mający wspólność majątkową w 2009 r. nabyli od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nieruchomość gruntową. Zakup ten został sfinansowany z prywatnego majątku małżonków. Nieruchomość została zakupiona jako działka budowlana dla dzieci. Nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, z uwagi na klasę gruntu nie ma problemu z jej odrolnieniem. Jednocześnie małżonkowie prowadzą indywidualne działalności gospodarcze, ale nie prowadzili i nie prowadzą działalności w zakresie handlu nieruchomościami. W 2011 r. małżonkowie podjęli decyzję o wybudowaniu na nieruchomości gruntowej budynku handlowo-usługowego na cele działalności prowadzonej przez żonę. W tym celu uzyskano warunki zabudowy, zakupiono projekt budowlany i w 2015 r. rozpoczęto budowę (po uprawomocnieniu się decyzji o pozwoleniu na budowę). Do dnia dzisiejszego wykonano na działce tylko prace ziemne (przeplantowano Ziemię, wykonano dojazd techniczny), wykonano zjazd publiczny z drogi wojewódzkiej. Nabyta nieruchomość gruntowa nigdy nie została uznana za środek trwały ani za towar handlowy, nie była ujęta w ewidencji środków trwałych. Wnioskodawca nie zaliczał do kosztów uzyskania przychodu żadnych kosztów związanych z zakupem nieruchomości gruntowej, wykonaniem zjazdu, zakupem projektu budowlanego. Obecnie małżonkowie zamierzają sprzedać nabytą nieruchomość gruntową wraz z projektem budowlanym i zjazdem.

Treść wniosku przemawia za tym, że planowa sprzedaż nieruchomości, która została zakupiona do majątku prywatnego małżonków i ostatecznie nigdy nie była wykorzystywana do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, a zatem nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nabyta nieruchomość gruntowa nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, nigdy nie została uznana za środek trwały ani za towar handlowy, nie była ujęta w ewidencji środków trwałych. Małżonkowie, mimo początkowych planów wybudowania na nieruchomości budynku handlowo-usługowego na cele działalności prowadzonej przez żonę, nie wybudowali ww. budynku. Wnioskodawca nie zaliczał do kosztów uzyskania przychodu żadnych kosztów związanych z zakupem nieruchomości gruntowej, wykonaniem zjazdu, zakupem projektu budowlanego.

W związku z powyższym planowana sprzedaż nieruchomości nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na to, że sprzedaż nieruchomości będzie miała miejsce po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, to nie należy jej również kwalifikować do źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że przychód uzyskany z jej odpłatnego zbycia nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – sprzedaż nieruchomości gruntowej wraz z projektem budowlanym i wykonanym zjazdem nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie Organ informuje, że wniosek w zakresie podatku od towarów i usług podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.