2020.01.14 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.213.2019.4.MM
z 14 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 września 2019 r. (data wpływu 8 października 2019 r.), uzupełnionym 23 grudnia 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych cesji (sprzedaży) wierzytelności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2019 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych cesji (sprzedaży) wierzytelności.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 9 grudnia 2019 r. Znak: 0113-KDIPT1-2.4012.601.2019.2.KW, 0111-KDIB2-2.4014.213.2019.3.MM, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 23 grudnia 2019 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. (dalej: Wnioskodawca) jest spółką kapitałową posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będącą czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, polegającą m.in. na weryfikacji kontrahentów, monitoringu należności, restrukturyzacji zadłużenia, windykacji należności oraz poszukiwania majątku dłużników.

Kontrahent Wnioskodawcy (dalej: Kontrahent) – tj. osoba prawna mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będąca czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT – prowadzi działalność gospodarczą m.in. w dziedzinie ochrony zdrowia. W ramach wspomnianej działalności, Kontrahent dokonuje sprzedaży towarów lub świadczy usługi na rzecz Aptek ogólnodostępnych (dalej: Apteki). Apteki nie są powiązane kapitałowo ani osobowo z Kontrahentem, ani w żaden inny sposób, który wpływałby na prawidłowość i rzetelność wykonywania zobowiązań. Niejednokrotnie dochodzi do sytuacji, w której dana Apteka nie dokonuje zapłaty na rzecz Kontrahenta za zakupiony towar lub usługę. W takim przypadku Apteka ma dług wobec Kontrahenta wynikający ze stosunku cywilnoprawnego, łączącego dłużnika (Aptekę/Apteki) z wierzycielem (Kontrahentem). Kontrahent natomiast ma względem Apteki wierzytelność składającą się z jednego lub wielu roszczeń lub praw kształtujących.

Wnioskodawca zawarł z Kontrahentem umowę na realizację kompleksowej usługi „Gwarantowany wykup wierzytelności” (dalej: Umowa). Na podstawie Umowy, Wnioskodawca zobowiązał się realizować określone czynności na rzecz Kontrahenta mające na celu zapewnienie płynności finansowej Kontrahenta, w tym również uwolnienie Kontrahenta od ciężaru egzekwowania wierzytelności – do określonego postanowieniami Umowy limitu.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia kluczowe postanowienia dotyczące współpracy z Kontrahentem w ramach zawartej Umowy:

I. Podstawowe definicje przewidziane w Umowie:

Apteka – oznacza dłużnika Kontrahenta z tytułu zrealizowanej przez Kontrahenta sprzedaży, dostawy towarów lub świadczenia usług, dla której nadano Limit gwarantowany w ramach umowy;
Limit gwarantowany – oznacza określony kwotowo próg łącznej Wartości Wierzytelności, do wysokości którego Wnioskodawca zobowiązany jest do wykupu Wierzytelności (do którego daje gwarancję wykupu Wierzytelności). Limit gwarantowany wyznaczany jest indywidualnie przez Wnioskodawcę dla każdej Apteki;
Prowizja – wynagrodzenie należne Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usługi „Gwarantowany wykup wierzytelności” – w zakresie i na warunkach wynikających z Umowy;
Obrót – oznacza wartość brutto całkowitej sprzedaży bezpośredniej, dostawy towarów lub świadczenia usług przez Kontrahenta na rzecz wszystkich Aptek objętych umową w okresie miesięcznym pomniejszona o korekty cenowe, jakościowe i ilościowe wynikające z procesu reklamacji;
Cena – oznacza należną Kontrahentowi od Wnioskodawcy zapłatę za wykupione wierzytelności; Cena równa jest łącznej Wartości Wierzytelności podlegających wykupowi zgodnie z zapisami Umowy i nie może być wyższa niż Limit gwarantowany;
Termin – oznacza termin wymagalności Wierzytelności wydłużony o dodatkowe 60 dni;
Wartość Wierzytelności – wartość brutto faktury dokumentującej daną Wierzytelność, pomniejszona o dokonane korekty cenowe, jakościowe i ilościowe wynikające z procesu reklamacji;
Wierzytelność – oznacza istniejące, bezsporne wierzytelności wobec Apteki, wynikające z dokonania przez Kontrahenta sprzedaży bezpośredniej, dostawy towarów lub świadczenia usług.

II. Zakres usług świadczonych przez Wnioskodawcę w ramach Umowy

Wnioskodawca w ramach Umowy zobowiązał się do świadczenia na rzecz Kontrahenta określonych czynności, składających się na kompleksową usługę, polegających na:

ocenie ryzyka, tj. ocenie kondycji finansowej Aptek i wyznaczaniu dla tych Aptek Limitów gwarantowanych;
bieżącym monitorowaniu Wierzytelności Kontrahenta powstałych wobec Aptek;
gwarantowanym wykupie Wierzytelności Kontrahenta wobec danej Apteki do wysokości Limitu gwarantowanego (nadanego tej Aptece) – w przypadku braku spłaty Wierzytelności przez Aptekę.

Ad. 1) W ramach limitów gwarantowanych Wnioskodawca przekazał Kontrahentowi listę Aptek wraz z przyznanymi limitami gwarantowanymi. W toku dalszej współpracy Wnioskodawca przyznaje limit gwarantowany wobec danej Apteki i wyznacza jego wysokość a także jego zmniejszenie, podwyższenie lub anulowanie – w wyniku oceny sytuacji prawno-finansowej Apteki i jej dyscypliny płatniczej. Wnioskodawca zobowiązany jest do poinformowania Kontrahenta o wszelkich zmianach w limitach gwarantowanych w stosunku do listy aptek. Wnioskodawca może uzależnić przyznanie Limitu gwarantowanego od dostarczenia dokumentów rejestrowych lub finansowych Apteki. W przypadku zwiększenia się ryzyka lub innych ważnych powodów Wnioskodawca może obniżyć Limit gwarantowany lub go anulować. Decyzje o zmianie, anulowaniu lub przyznaniu Limitu gwarantowanego Wnioskodawca wysyła w formie raportu miesięcznego pocztą elektroniczną, na adres Kontrahenta. Zasady przyznawania, zamiany i anulowania limitu gwarantowanego zostały uregulowane w „instrukcji postępowania – limit kupiecki” (dalej: Instrukcja) stanowiącej załącznik nr 1 do Umowy.

Zgodnie z Instrukcją. Wnioskodawca dokonuje weryfikacji Apteki według wewnętrznych procedur na podstawie:

baz wewnętrznych,
baz zewnętrznych,
powiązań kapitałowych i osobowych,
zabezpieczeń,
analiz danych finansowych.

W przypadku zwiększenia limitu Apteki brany jest pod uwagę m.in. dotychczasowy wzrost zakupów, zdolność Płatnika do realizacji ustaleń w zakresie płatności oraz uzasadnienie handlowe wzrostu limitu.

W przypadku obniżenia lub zniesienia (całkowitej blokady) limitu gwarantowanego, brane są pod uwagę m.in. informacje o utracie uprawień do prowadzenia Apteki, a także ogłoszenie upadłości/postępowania układowego przez Aptekę oraz wszelkie inne negatywne informacje pozyskane przez Wnioskodawcę powodujące ryzyko powstania nieściągalnych należności.

Ad. 2) W ramach monitorowania wierzytelności, Wnioskodawca od momentu przyznania Limitu gwarantowanego pełni stałą opiekę nad portfelem Wierzytelności, poprzez nadzór spłat Wierzytelności przez poszczególne Apteki oraz bieżącą analizę historii ich płatności.

Ad. 3) W ramach gwarantowanego wykupu Wierzytelności, po zakończeniu każdego miesiąca Wnioskodawca analizuje zestawienie Wierzytelności wraz z informacją o okresie opóźnienia w ich zapłacie. W przypadku gdy którakolwiek z Wierzytelności nie zostanie spłacona przez Aptekę w terminie:

Wnioskodawca sporządza i przedstawia Kontrahentowi zestawienie Wierzytelności wobec danej Apteki wraz z informacją o Wierzytelnościach nie spłaconych w Terminie i okresie opóźnienia w zapłacie;
Kontrahent ceduje na Wnioskodawcę, a Wnioskodawca nabywa wszystkie Wierzytelności – wymagalne i niewymagalne wobec danej Apteki o łącznej wartości nie wyższej niż przyznany Aptece Limit gwarantowany;
Wnioskodawca anuluje Limit gwarantowany Apteki - na podstawie stosownej Instrukcji postępowania.

W przypadku jeżeli Wierzytelności Kontrahenta wobec danej Apteki przewyższają przyznany Aptece Limit gwarantowany, Wnioskodawca nabywa Wierzytelności kolejno od najstarszych wymagalnych lub niewymagalnych aż do osiągnięcia Limitu gwarantowanego. Kontrahent ma prawo wyłączenia z zakupu poszczególnych Wierzytelności lub zrezygnowania całkowicie z gwarantowanego wykupu.

Nabyciu (wykupowi) podlegają wyłącznie Wierzytelności spełniające (łącznie) następujące warunki:

nie są wyłączone od przelewu na mocy art. 509 Kodeksu cywilnego;
przysługują wyłącznie Kontrahentowi i nie są dotknięte wadami prawnymi, ani ograniczeniami wyłączającymi możliwości rozporządzania nimi przez Kontrahenta;
w dacie nabycia przez Wnioskodawcę są bezsporne co do istnienia, wysokości i terminu wymagalności;
nie są przedawnione, ani nie upłynęły terminy wyłączające ich dochodzenie;
nie są obciążone żadnymi prawami osób trzecich, w szczególności prawem zastawu, w tym nie są objęte przelewem (w całości lub w części) na rzecz osoby trzeciej;
nie są zajęte w postępowaniu egzekucyjnym lub zabezpieczającym prowadzonym przeciwko Aptece, a także nie są przedmiotem postępowania upadłościowego, restrukturyzacyjnego lub likwidacyjnego dotyczącego Apteki;
nie są płatne gotówką lub za pobraniem, lub za które zapłata ma nastąpić przed sprzedażą, wykonaniem dostawy lub usługi.

Przelew Wierzytelności obejmuje prawa związane z Wierzytelnością, w tym prawo do pobierania z niej pożytków oraz roszczenia o odsetki. Kontrahent zobowiązuje się przenieść na rzecz Wnioskodawcy wszelkie zabezpieczenia związane z wierzytelnością podlegającą nabyciu, o ile je ustanowi.

III. Obowiązki Kontrahenta

Do podstawowych obowiązków Kontrahenta zawartych w Umowie należą m.in.

przelew na rzecz Wnioskodawcy wszystkich Wierzytelności wobec Apteki, która nie spłaciła Wierzytelności w Terminie (z zastrzeżeniem uprawnienia do wyłączenia wierzytelności z wykupu);
zapłata Prowizji na rzecz Wnioskodawcy;
przeniesienie na rzecz Wnioskodawcy zabezpieczeń wierzytelności, o ile istnieją, podlegających wykupowi;
potwierdzenie salda Wierzytelności na każde żądanie Wnioskodawcy;
niezwłocznego informowania Wnioskodawcy o fakcie zakwestionowania wierzytelności przez Aptekę.

IV. Obowiązki Wnioskodawcy

Do podstawowych obowiązków Wnioskodawcy zawartych w Umowie należą m.in.;

terminowe uiszczenie Ceny z tytułu nabytych Wierzytelności pod rygorem prawa Kontrahenta do naliczania odsetek ustawowych;
uzyskiwanie informacji niezbędnych do należytej realizacji przedmiotu Umowy.

V. Cena nabycia Wierzytelności

Z tytułu nabytych Wierzytelności Wnioskodawca zapłaci Kontrahentowi Cenę w następujący sposób:

po nabyciu Wierzytelności, nie później niż w ciągu 5 dni roboczych Wnioskodawca zapłaci na rzecz Kontrahenta na dedykowane konto wartość Wierzytelności, dla których Termin upłynął w ostatnim miesiącu;
po zakończeniu każdego kolejnego miesiąca, nie później niż do 10. dnia miesiąca następnego Wnioskodawca zapłaci na rzecz Kontrahenta na rachunek bankowy Wartość wierzytelności, dla których Termin upłynął w ostatnim miesiącu.

Jeżeli Apteka, pomimo przelewu Wierzytelności dokona spłaty Wierzytelności na rachunek Kontrahenta, Kontrahent zobowiązuje się niezwłocznie poinformować o tym fakcie Wnioskodawcę oraz przekazać otrzymane w ten sposób kwoty na rachunek Wnioskodawcy, nie później niż w terminie 7 dni od otrzymania wpłaty.

VI. Prowizja

Z tytułu świadczenia usług wskazanych w Umowie (opisanych w pkt II stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku) Kontrahent wypłaci Wnioskodawcy prowizję stanowiącą określony procent (%) od Obrotu. Prowizja jest naliczana po zakończeniu miesiąca. Wnioskodawca wystawia fakturę z tytułu należnej Prowizji za okres jednego miesiąca kalendarzowego, do 5 dnia po zakończeniu miesiąca, za który naliczono Prowizję. Faktura płatna jest w terminie 30 dni od dnia wystawienia faktury. Od prowizji Wnioskodawca nalicza i pobiera podatek od towarów i usług VAT zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi w dniu wystawienia faktury. Oryginał faktury zostaje doręczony pocztą na adres siedziby Kontrahenta. Dodatkowo skan faktury zostanie przesłany na adres e-mail Kontrahenta wskazany w Umowie.

Końcowo wskazać należy, iż opis zdarzenia przyszłego, który został przedstawiony przez Wnioskodawcę w treści uzupełnienia wniosku jako, że dotyczy zagadnienia objętego podatkiem od towarów i usług przedstawiony został w interpretacji Znak: 0113-KDIPT1-2.4012.601.2019.3.KW, obejmującej swym zakresem ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy opisana we wniosku transakcja sprzedaży (cesja) wierzytelności od Kontrahenta (zbywcy) na rzecz Wnioskodawcy (nabywcy) będącego pierwotnym wierzycielem dokonywana w ramach świadczenia przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta kompleksowej usługi jest wyłączona z zakresu opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż (cesja) wierzytelności od Kontrahenta (zbywcy) na rzecz Wnioskodawcy (nabywcy) będącego pierwotnym wierzycielem dokonywana w ramach świadczenia przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta kompleksowej usługi będzie wyłączona z zakresu opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Stosownie do art. 2 pkt 4 lit. a) ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Mając bowiem na uwadze stanowisko Wnioskodawcy, wyrażone w uzasadnieniu do stanowiska dotyczącego pytania z zakresu podatku od towarów i usług, czynność polegająca na cesji wierzytelności na rzecz Wnioskodawcy, w celu uwolnienia Kontrahenta od konieczności samodzielnego egzekwowania długu, stanowić będzie w ocenie Wnioskodawcy świadczenie usług podlegające opodatkowaniem VAT.

Przepisy ustawy z dnia 9 września 2000 r o podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: PCC) zawierają zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają m.in. umowy sprzedaży rzeczy i praw majątkowych.

Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

W myśl natomiast art. 4 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy.

Jak wynika z przywołanych przepisów, umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o PCC i obowiązek uiszczenia podatku ciąży na kupującym.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
- umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o PCC wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona (z zastrzeżeniami określonymi w lit. b) tego przepisu). Przy czym podkreślić należy, że zgodnie z brzmieniem treści lit. a) cytowanego przepisu, wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega tylko taki zakres czynności, w jakim ma miejsce opodatkowanie podatkiem od towarów i usług.

Jak stanowi art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.). lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Mając na uwadze stanowisko Wnioskodawcy, wyrażone w uzasadnieniu stanowiska do pytania z zakresu podatku od towarów i usług, czynność polegająca na cesji wierzytelności na rzecz Wnioskodawcy, w celu uwolnienia Kontrahenta od konieczności samodzielnego egzekwowania długu, stanowić będzie świadczenie usług podlegające opodatkowaniem VAT. Konsekwentnie, skoro transakcja nabycia wierzytelności, zostanie objęta zakresem podatku VAT, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym znajdzie zastosowanie wyłączenie z PCC określone w art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o PCC.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 stycznia 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-2.4014.258.2018.2.MM, w której organ podzielił stanowisko podatnika w zdarzeniu przyszłym, zgodnie z którym jeżeli transakcja sprzedaży wierzytelności będzie podlegała obligatoryjnemu opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, oznacza to, że na mocy art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych transakcja sprzedaży (cesji) wierzytelności będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, została wydana odrębna interpretacja z 13 stycznia 2020 r. Znak: 0113-KDIPT1-2.4012.601.2019.3.KW.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1519 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają m.in. umowy sprzedaży rzeczy i praw majątkowych.

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Wśród nich znajduje się w szczególności umowa sprzedaży.

Z wniosku wynika, że Kontrahent dokonuje sprzedaży towarów lub świadczy usługi na rzecz Aptek. Niejednokrotnie dochodzi do sytuacji, w której dana Apteka nie dokonuje zapłaty na rzecz Kontrahenta za zakupiony towar lub usługę. W takim przypadku Apteka ma dług wobec Kontrahenta wynikający ze stosunku cywilnoprawnego, łączącego dłużnika (Aptekę/Apteki) z wierzycielem (Kontrahentem). Kontrahent natomiast ma względem Apteki wierzytelność składającą się z jednego lub wielu roszczeń lub praw kształtujących.

Wnioskodawca w ramach Umowy zobowiązał się do świadczenia na rzecz Kontrahenta określonych czynności, składających się na kompleksową usługę, polegających m.in. na gwarantowanym wykupie Wierzytelności Kontrahenta wobec danej Apteki do wysokości Limitu gwarantowanego (nadanego tej Aptece) – w przypadku braku spłaty Wierzytelności przez Aptekę.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzą skutki podatkowe transakcji sprzedaży (cesji) wierzytelności od Kontrahenta (zbywcy) na rzecz Wnioskodawcy (nabywcy).

Instytucję przelewu (cesji) wierzytelności regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1145 ze zm.). Zgodnie z art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego – wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba, że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Przelew wierzytelności jest swoistą konstrukcją prawną, przewidzianą w ogólnych zasadach zobowiązań, prowadzącą do zmiany osoby wierzyciela podczas, gdy przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam.

Jak wynika z art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego przelew wierzytelności może odbywać się na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności. Zatem umowa taka może należeć do kategorii umów, które podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie natomiast z art. 535 Kodeksu cywilnego – przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę; przy czym stosownie do art. 555 Kodeksu cywilnego – przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio m.in. do sprzedaży praw majątkowych.

Podkreślić należy, że umowa cesji jako nie wymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile nie przybierze postaci jednej z umów wymienionych w tym przepisie w szczególności umowy sprzedaży uregulowanej w przepisach Kodeksu cywilnego.

Z kolei, jeśli umowa cesji wierzytelności przybierze postać umowy sprzedaży, to wówczas podlega opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne na grunt przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że opisana we wniosku transakcja sprzedaży wierzytelności co do zasady będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, na podstawie w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy.

O powstaniu obowiązku podatkowego decyduje – w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – moment dokonania czynności cywilnoprawnej.

Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy – przy umowie sprzedaży – ciąży na kupującym.

Natomiast stawka podatku określona została w art. 7 ww. ustawy i zgodnie z ust. 1 pkt 1 lit. b) przy umowie sprzedaży innych praw majątkowych wynosi 1%.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ww. ustawy – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
- umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona.

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

W związku z powyższym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych sprzedaży wierzytelności, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja (zawierane w ramach świadczenia kompleksowej usługi transakcje sprzedaży wierzytelności) podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ww. umowy podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z 13 stycznia 2020 r. Znak: 0113-KDIPT1-2.4012.601.2019.3.KW, wydanej dla Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „(…) opisana we wniosku transakcja cesji wierzytelności od Kontrahenta w ramach umowy stanowi/stanowić będzie kompleksowe usługi opodatkowane podstawową stawką podatku VAT, tj. 23%.”

A zatem, skoro omawiana transakcja sprzedaży wierzytelności podlega/będzie podlegała uregulowaniom ustawy o podatku od towarów i usług – jak wynika z ww. interpretacji stanowi/stanowić będzie kompleksowe usługi opodatkowane stawką 23% podatku VAT – to w analizowanej sprawie będzie miało zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Transakcja sprzedaży wierzytelności będzie zatem wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym w związku ze sprzedażą przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy wierzytelności z tytułu umów sprzedaży towarów lub umów o świadczenie usług, na Wnioskodawcy (nabywcy) nie ciąży/nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin