2020.01.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.376.2019.4.LM
z 16 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 października 2019 r. (data wpływu – 16 października 2019 r.), uzupełnionym 13 stycznia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionymi na nim naniesieniami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionymi na nim naniesieniami.

Jako, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych (zawierał braki), w piśmie z 19 grudnia 2019 r. znak: 0113-KDIPT1-3.4012.626.2019.1.OS, 0111-KDIB4.4014.376.2019.3.LM wezwano o jego uzupełnienie.

Wniosek uzupełniono 13 stycznia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 1 (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) oraz spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 2 (dalej: „Sprzedający”) są zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług. Spółka została powołana w celu prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na wynajmie nieruchomości komercyjnych, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Spółka nabyła od Sprzedającego, na podstawie umowy sprzedaży, prawo użytkowania wieczystego gruntu, składającego się z działki stanowiącej własność Skarbu Państwa (dalej: „Grunt”) wraz z posadowionymi na niej dwoma budynkami użytkowymi, wybudowanymi w 1953 r. (dalej: „Budynki”), infrastrukturą techniczną (m.in. sieć elektryczna, sieć wodociągowa, sieć kanalizacji sanitarnej, sieć gazowa, sieć telefoniczna, droga utwardzona) i ogrodzeniem (dalej razem Grunt, Budynki, infrastruktura techniczna i ogrodzenie jako: „Nieruchomość”).

Infrastruktura techniczna jako obiekty liniowe stanowi budowle w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane z zastrzeżeniem sieci elektrycznej i telefonicznej położonej w kanalizacji kablowej (w tym przypadku jeżeli występuje, obiektem liniowym jest wyłącznie kanalizacja). Ogrodzenie może stanowić natomiast urządzenie budowlane, o którym mowa w art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane lub budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane (Spółka nie jest w stanie rozstrzygnąć tego dylematu z uwagi na brak wiedzy co do historii Nieruchomości) oraz stanowi budowlę w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych.

Sieć elektryczna, sieć wodociągowa, sieć kanalizacji sanitarnej, sieć gazowa, sieć telefoniczna stanowi odrębny od Gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste przedmiot własności Sprzedającego i stanowi część jego przedsiębiorstwa, odrębną od Budynków (sieci te nie są instalacjami, w które wyposażone są Budynki wzniesione na gruncie). Sieci, z uwagi na swój stan techniczny uniemożliwiający ich eksploatację, nie stanowią urządzeń służących do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej ani podobnych urządzeń.

W latach 1972-1973 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej wydało decyzje dotyczące wywłaszczenia w szczególności Gruntu i Budynków i przyznania odpowiednich rekompensat, wydanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości. Wywłaszczenie miało miejsce w związku z powiększeniem huty w latach siedemdziesiątych. Powyższe decyzje stanowiły podstawę prawną przejęcia przez Skarb Państwa prawa własności do gruntów, które zostały scalone w jedną działkę, stanowiącą obecnie Grunt.

Nieruchomość została następnie sprzedana 24 września 1999 r. przez hutę – Spółka Akcyjna (Spółka Skarbu Państwa) na rzecz spółki – Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 3. Transakcja ta była zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie przepisów obowiązujących na dzień sprzedaży Nieruchomości.

Z uwagi na brak odpowiednich danych, Spółka i Sprzedający nie mają wiedzy na temat tego czy w okresie do dnia nabycia Nieruchomości przez Sprzedającego, i kiedy, doszło do oddania do używania Budynków wraz z infrastrukturą techniczną i ogrodzeniem.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 3 sprzedała następnie 30 lipca 2012 r. Nieruchomość spółce - spółka jawna. Transakcja ta była zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie przepisów obowiązujących na dzień sprzedaży Nieruchomości. W efekcie nabycia Nieruchomości nastąpiło przeniesienie posiadania Nieruchomości na rzecz nabywcy tj. spółki jawnej i nabywca był uprawniony do użytkowania tej Nieruchomości. Spółka jawna została przekształcona w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (Sprzedający) 31 sierpnia 2012 r.

Sprzedający nie wykorzystywał Nieruchomości w celu prowadzenia własnej działalności gospodarczej. W okresie, kiedy użytkownikiem wieczystym Gruntu jest Sprzedający, Nieruchomość nie była również przedmiotem najmu ani nie była wykorzystywana w żadnym innym celu komercyjnym. Od momentu nabycia Nieruchomości przez Sprzedającego, nie były ponoszone żadne wydatki na ulepszenia Budynków ani budowli znajdujących się na Nieruchomości, w szczególności wydatki, które stanowiłyby w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym co najmniej 30% wartości tych Budynków lub budowli.

Sprzedaż Nieruchomości przez Sprzedającego na rzecz Spółki (dalej: „Transakcja”) nie objęła żadnych innych aktywów poza Gruntem, Budynkami, infrastrukturą techniczną i ogrodzeniem. W szczególności w ramach Transakcji Spółka nie nabyła żadnych należności Sprzedającego (istniejących na dzień Transakcji), ani środków pieniężnych, w tym zdeponowanych na rachunku bankowym Sprzedającego (Spółka w szczególności nie wstąpiła w prawa i obowiązki Sprzedającego wynikające z jakiejkolwiek umowy o prowadzenie rachunku bankowego zawartej przez Sprzedającego). Przedmiotem Transakcji nie były również żadne inne aktywa Sprzedającego, takie jak w szczególności umowy handlowe, plany biznesowe, projekty budowlane, itp.

Ponadto, w ramach Transakcji na Spółkę nie zostały przeniesione żadne umowy związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa Sprzedającego dotyczące np.: obsługi administracyjnej, usług księgowych, bieżącego doradztwa prawnego i podatkowego. W ramach Transakcji nie nastąpiło także przeniesienie zakładu pracy (ani nie doszło do cesji żadnych umów o pracę zawartych przez Sprzedającego ani żadnych innych umów takich jak umowy zlecenia, umowy o dzieło, umowy o współpracę). Spółka nie przejęła również żadnych zobowiązań Sprzedającego (w szczególności zobowiązań z tytułu pożyczek czy kredytów).

Spółka nabyła Nieruchomość w celu zrealizowania na Gruncie inwestycji polegającej na budowie budynków komercyjnych. Po nabyciu Nieruchomości, Spółka zamierza wyburzyć w szczególności znajdujące się na niej Budynki i zrealizować na gruncie własną inwestycję polegającą na wybudowaniu budynków komercyjnych. Tym samym, do dnia sprzedaży Nieruchomości nie zostały dokonane żadne prace rozbiórkowe dotyczące któregokolwiek ze znajdujących się na Nieruchomości obiektów stanowiących budynek lub budowlę w rozumieniu ustawy Prawo budowlane. Spółka planuje, że po wybudowaniu budynków komercyjnych na Gruncie będą one przedmiotem najmu opodatkowanego 23% stawką podatku od towarów i usług.

Tym samym, uwzględniając plany Spółki i cel nabycia Nieruchomości, składniki majątkowe będące przedmiotem Transakcji nie posiadają dla Spółki potencjalnej zdolności do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy bez podejmowania przez Spółkę działań faktycznych i prawnych w tym działań opisanych powyżej. Stan techniczny i funkcjonalny Nieruchomości nie pozwala na realizację przez Spółkę żadnych działań gospodarczych wpisujących się w cele biznesowe Spółki.

Spółka oraz Sprzedający złożyli przed dniem dokonania dostawy Nieruchomości właściwemu dla Spółki naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, że wybierają opodatkowanie dostawy Nieruchomości i rezygnują ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Sprzedający na moment Transakcji nie był przedsiębiorcą przesyłowym.

Spółka pragnie wskazać, że po Transakcji złożyła deklarację na podatek od towarów i usług za wrzesień 2019 r. i wykazała podatek naliczony związany z nabyciem Nieruchomości i jednocześnie złożyła wniosek o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Następnie, Spółka złożyła korektę deklaracji na podatek od towarów i usług za wrzesień 2019 r. i nie wykazała w niej podatku naliczonego związanego z nabyciem Nieruchomości, wycofując tym samym wniosek o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Spółka po złożeniu niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej złoży ponownie korektę deklaracji na podatek od towarów i usług za wrzesień 2019 i wykaże podatek naliczony związany z nabyciem Nieruchomości i złoży wniosek o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

Końcowo wskazać należy, iż pozostała część opisu stanu faktycznego, która została przedstawiona przez Wnioskodawcę w treści ww. uzupełnienia wniosku, jako że dotyczy zagadnienia objętego podatkiem od towarów i usług przedstawiona została w interpretacji z 15 stycznia 2020 r., znak: 0113-KDIPT1-3.4012.626.2019.3.OS.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

W przypadku gdy Transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem podstawowej stawki (obecnie 23%), czy umowa sprzedaży Nieruchomości podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych? (Pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy Transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem podstawowej stawki (obecnie 23%), umowa sprzedaży Nieruchomości nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, opodatkowaniu tym podatkiem podlega umowa sprzedaży rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych „czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany: w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług" nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem podstawowej stawki (obecnie 23%), umowa sprzedaży Nieruchomości nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja indywidualna z 15 stycznia 2020 r., znak: 0113-KDIPT1-3.4012.626.2019.3.OS.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1519) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

W związku z powyższymi regulacjami należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
- umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona. Przy czym, mimo zwolnienia z podatku od towarów i usług, wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie będzie miało miejsca wówczas, gdy czynność będzie dotyczyć m.in. umowy sprzedaży a jej przedmiotem będzie m.in. nieruchomość lub prawo wieczystego użytkowania. Jednocześnie podkreślić należy, że z treści cytowanego przepisu (lit. a) wynika, że wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest czynność tylko w takim zakresie, w jakim jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka nabyła od Sprzedającego, na podstawie umowy sprzedaży, prawo użytkowania wieczystego gruntu (,,Grunt”) wraz z posadowionymi na tym gruncie naniesieniami – dwoma budynkami użytkowymi („Budynki”) i infrastrukturą techniczną („Nieruchomość”).

W związku z powyższym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania umowy sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja sprzedaży – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia transakcji sprzedaży nieruchomości podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności opodatkowaniem w podatku od towarów i usług skutkuje bowiem wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Dostawa Nieruchomości w ramach opisanej we wniosku Transakcji podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem podstawowej stawki podatku od towarów i usług – co zostało potwierdzone interpretacją indywidualną wydaną 15 stycznia 2020 r., znak: 0113-KDIPT1-3.4012.626.2019.3.OS, w której wskazano, że:

przedstawiona transakcja stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 ww. ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;
do sprzedaży Budynków oraz znajdującej się na działce infrastruktury technicznej (sieci elektrycznej, sieci wodociągowej, sieci kanalizacji sanitarnej, sieci gazowej, sieci telefonicznej, drogi utwardzonej) jak również urządzenia budowlanego w postaci ogrodzenia znajdzie zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy. W związku z powyższym – na podstawie art. 29a ust. 8 ww. ustawy – również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu, z którym związane są ww. obiekty, jest zwolniona od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług (analogicznie jak sprzedaż budynku/budowli/urządzenia budowlanego, który jest z tym gruntem związany);
z uwagi na fakt, iż Spółka oraz Sprzedający złożyli przed dniem dokonania dostawy Nieruchomości właściwemu dla Spółki naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie na podstawie art. 43 ust. 10 w związku z ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, że wybierają opodatkowanie dostawy Nieruchomości i rezygnują ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, to transakcja sprzedaży Nieruchomości gruntowej jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%.

A zatem, skoro omawiana we wniosku Transakcja – sprzedaż Nieruchomości będzie faktycznie opodatkowana podatkiem od towarów i usług (nie będzie z tego podatku zwolniona z uwagi na rezygnację przez Strony Transakcji ze zwolnienia w zakresie, w jakim zwolnienie z podatku od towarów i usług będzie im przysługiwało), to do opisanej we wniosku umowy sprzedaży Nieruchomości znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym umowa opisanej we wniosku sprzedaży Nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy należało więc uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin