Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.7.2019.2.IG
z 16 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2019 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 14 listopada 2019 r.), uzupełnionym za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 13 stycznia 2020 r. w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 9 stycznia 2020 r. otrzymane przez Wnioskodawcę za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 9 stycznia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. (…) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. (…). Wniosek został uzupełniony na wezwanie Organu z dnia 9 stycznia 2020 r., w dniu 13 stycznia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina realizuje projekt pn. (…) współfinansowanego ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 w ramach Osi Priorytetowej IV, Przejście na gospodarkę niskoemisyjną, działanie 4.2 efektywność energetyczna. W ramach projektu przewidziano modernizację przegrody strop wewnętrzny pod nieogrzewanym poddaszem; modernizację przegrody ściana wewnętrzna, strefa ogrzewana - nieogrzewana; modernizację przegrody ściana wewnętrzna strefa ogrzewana - nieogrzewana; modernizację przegrody strop wewnętrzny parter-piętro strefa nieogrzewana; modernizację przegrody dach; modernizację przegrody ściana na gruncie fundamentowa; modernizację przegrody ściana zewnętrzna; modernizację przegrody OZ Drewniane „Wentylacja grawitacyjna”; modernizację przegrody DZ - "Wentylacja grawitacyjna”; - modernizację instalacji grzewczej; montaż ogniw fotowoltaicznych o mocy 0,005 MW. Celem głównym projektu jest zwiększenie efektywności energetycznej. Powyższe działania w sposób kompleksowy przyczynią się do realizacji założonego celu. Po ukończeniu fazy przygotowawczej, w której inwestor uzyska wszelkie wymagane prawem dokumenty, uzgodnienia i zezwolenia, realizacja projektu będzie polegała na wyłonieniu wykonawcy w trybie określonym w ustawie Prawo zamówień publicznych, a następnie na rozpoczęciu, prowadzeniu i ukończeniu fazy inwestycyjnej.

W realizację projektu zaangażowane będą wszystkie podmioty i osoby, których zakres obowiązków i odpowiedzialności uregulowany jest w krajowym prawie budowlanym, jak również wynika z zasad sztuki budowlanej. Beneficjentem końcowym projektu jest Gmina (gmina wiejska), a beneficjentem ostatecznym będą wszyscy mieszkańcy Gminy, a także pracownicy i użytkownicy budynku objętego niniejszym projektem. Do sformułowanego zakresu działań przyczyniły się następujące potrzeby: ocieplenia ścian zewnętrznych, stropu, podłóg, modernizacja instalacji grzewczej, wymiana okien i drzwi, zwiększanie udziału OZE, poprawa efektywności energetycznej, ograniczenie niskiej emisji. Obecny stan techniczny budynku wymaga przeprowadzenia natychmiastowych prac termomodernizacyjnych.

Inwestycja w ramach projektu nie będzie wykorzystywana w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Zgodnie z przepisami wykonawczymi do ustawy o VAT dochody wykonane urzędu nie obejmują odpowiednio dochodów lub przychodów uzyskanych z tytułu:

1. dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane odpowiednio przez jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostkę organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane odpowiednio do środków trwałych jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego - używanych na potrzeby prowadzonej przez te jednostki działalności;
   
2. transakcji dotyczących:
   1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,
   2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.
      
   
   

Nie jest możliwe przypisanie dokonanych w ramach realizacji ww. projektu zakupów w całości do działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Wartość wskaźnika obliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a i nast. ustawy o VAT dla czynności wykonywanych przez Urząd Gminy za rok 2018 wynosi 1,06%.

Gmina uznała, że wartość wskaźnika obliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a i nast. ustawy o VAT dla czynności wykonywanych przez Urząd Gminy wynosi 0%.

Gmina nie stosuje obniżenia podatku należnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy realizując projekt pn. (…) współfinansowany ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 w ramach Osi Priorytetowej IV, Przejście na gospodarkę niskoemisyjną, działanie 4.2 efektywność energetyczna, Gminie przysługuje prawo do odliczenia i zwrotu należnego podatku VAT poniesionego w związku z realizacją ww. projektu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (t.j.2018 poz. 2174 z późn. zm.) obniżenie kwoty podatku lub zwrot różnicy podatku należnego uzależnione są od zakresu w jakim nabywane towary i usługi związane są ze sprzedażą opodatkowaną.

W sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku związek ze sprzedażą opodatkowaną nie będzie istniał. Inwestycja w ramach niniejszego projektu nie będzie wykorzystywana w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tym samym nie będzie spełniony warunek dający Gminie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego przy nabyciu towarów i usług związanych z opisanym we wniosku projektem. Analizując przedstawiony stan faktyczny oraz prawny, Gmina stoi na stanowisku, że nie będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia i zwrotu kosztu podatku od towarów i usług poniesionego w związku ww. projektem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy - w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i zwrotu tego podatku przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz w przypadku podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Wyrażoną w cytowanym wyżej przepisie art. 86 ust. 1 generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a i nast. oraz art. 90 ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Art. 86 ust. 2d ustawy stanowi, że w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy).

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4 ustawy).

Natomiast art. 90 ust. 10 ustawy stanowi, że w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   

Jak wynika z cytowanych wyżej przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, to na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (lub usługi) nie służą wykonywaniu czynności opodatkowanych.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie takich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu stanu faktycznego wynika, ze Gmina realizuje projekt pn. (…) współfinansowanego ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 w ramach Osi Priorytetowej IV, Przejście na gospodarkę niskoemisyjną, działanie 4.2 efektywność energetyczna. W ramach projektu przewidziano modernizację przegrody strop wewnętrzny pod nieogrzewanym poddaszem; modernizację przegrody ściana wewnętrzna, strefa ogrzewana - nieogrzewana; modernizację przegrody ściana wewnętrzna strefa ogrzewana - nieogrzewana; modernizację przegrody strop wewnętrzny parter-piętro strefa nieogrzewana; modernizację przegrody dach; modernizację przegrody ściana na gruncie fundamentowa; modernizację przegrody ściana zewnętrzna; modernizację przegrody OZ Drewniane „Wentylacja grawitacyjna”; modernizację przegrody DZ - "Wentylacja grawitacyjna”; - modernizację instalacji grzewczej; montaż ogniw fotowoltaicznych o mocy 0,005 MW. Celem głównym projektu jest zwiększenie efektywności energetycznej.

Beneficjentem końcowym projektu jest Gmina, a beneficjentem ostatecznym będą wszyscy mieszkańcy Gminy, a także pracownicy i użytkownicy budynku objętego projektem.

Inwestycja w ramach projektu nie będzie wykorzystywana w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Nie jest możliwe przypisanie dokonanych w ramach realizacji ww. projektu zakupów w całości do działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Wartość wskaźnika obliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a i nast. ustawy o VAT dla czynności wykonywanych przez Urząd Gminy za rok 2018 wynosi 1,06%.

Gmina uznała, że wartość wskaźnika obliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a i nast. ustawy o VAT dla czynności wykonywanych przez Urząd Gminy wynosi 0%.

Gmina nie stosuje obniżenia podatku należnego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy realizując projekt Gminie przysługuje prawo do odliczenia i zwrotu należnego podatku VAT poniesionego w związku z realizacją projektu.

Zgodnie z powołanymi przepisami prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz treść powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że z uwagi na niespełnienie przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego określonej w art. 86 ust. 1 ustawy, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. (…).

Jak bowiem wskazał Wnioskodawca, nie jest możliwe przypisanie dokonanych w ramach realizacji ww. projektu zakupów w całości do działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Wartość wskaźnika obliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a i nast. ustawy o VAT dla czynności wykonywanych przez Urząd Gminy za rok 2018 wynosi 1,06% i Gmina uznała, zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, że proporcja wynosi 0%.

Tym samym nie będzie spełniony warunek dający Gminie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego przy nabyciu towarów i usług związanych z opisanym we wniosku projektem.

Zatem, skoro w związku z realizowaną inwestycją Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, to nie ma również prawa do zwrotu różnicy podatku na podstawie art. 87 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia stanu faktycznego.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.