Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.742.2019.2.EJU
z 17 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa
(Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 listopada 2019 r. (data wpływu 13 listopada 2019 r.) uzupełnionym pismem z 13 stycznia 2020 r. (data wpływu 13 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w całości podatku VAT od zakupów towarów i usług dokonanych na potrzeby przebudowy drogi dojazdowej od strony ul. B. realizowanej w ramach inwestycji „X” – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w całości podatku VAT od zakupów towarów i usług dokonanych na potrzeby przebudowy drogi dojazdowej od strony ul. B. realizowanej w ramach inwestycji „X”. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 13 stycznia 2020 r. (data wpływu 13 stycznia 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 7 stycznia 2020 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.742.2019.1.EJU.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Miasto jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Od 1 stycznia 2017 r. Miasto dokonuje łącznego (scentralizowanego) rozliczania podatku VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami budżetowymi i samorządowymi zakładami budżetowymi – składa co miesiąc deklarację VAT-7.

Jednostka budżetowa Miasta – Miejski Zarząd Dróg, zwana dalej „Jednostka”, zrealizowała projekt polegający na wybudowaniu płatnego parkingu przy ul. T. Parking usytuowany jest na gruncie Miasta i będzie oddany w trwały zarząd na rzecz Jednostki. Zbudowany jest w całości poza obszarem pasa drogowego.

Realizacja przedmiotowej inwestycji należy do zadań własnych gminy w myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 8 marcal990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 ze zm.) w związku z art. 8 ust. 1 Ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2068 ze zm.).

W ramach realizacji projektu Miejski Zarząd Dróg poniósł wydatki:

I.w zakresie robót budowlanych, związane z:

• koncepcją budowy parkingu,
  
• dokumentacją projektowo-kosztorysową budowy parkingu,
  
• badaniem technicznym terenu pod budowę parkingu,
  
• rozbiórką budynków istniejących na terenie przeznaczonym pod budowę parkingu,
  
• funkcją inżyniera kontraktu w trakcie rozbiórki budynków,
  
• budową muru oporowego w linii ogrodzenia,
  
• funkcją inżyniera kontraktu w trakcie budowy muru oporowego,
  
• budową parkingu (w tym budowa kanalizacji deszczowej, oświetlenia, sieci teletechnicznej, przebudowa drogi dojazdowej do parkingu od ul. B., budowa ogrodzenia od strony hali sportowej, D. Ż. oraz szkoły wraz z budową bramy od strony hali sportowej)
  
• uzgodnieniami.

II.w zakresie systemu parkingowego, związane z:

• funkcją inspektora nadzoru w zakresie budowy systemu monitoringu oraz poboru opłat,
  
• budową systemu monitoringu i poboru opłat.

Na przedmiotowym parkingu Miasto udostępnia odpłatnie miejsca parkingowe w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.), dalej „ustawa o VAT”. Dochodzi zatem do odpłatnego świadczenia usług, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Faktury za wykonanie robót wystawione są na Miasto - Miejski Zarząd Dróg. Wszystkie nakłady na ww. inwestycję zaliczone są na podstawie przepisów o podatku dochodowym do środków trwałych podlegających amortyzacji i przyjęte do ewidencji środków trwałych jako:

• parking przy ul. T. (symbol Klasyfikacji Środków Trwałych -220),
• system monitoringu oraz poboru opłat (symbol Klasyfikacji Środków Trwałych - 669).
  
  

Na parkingu wyznaczonych jest 145 ogólnodostępnych miejsc postojowych oraz 10 stanowisk postojowych dla osób niepełnosprawnych. Na parkingu zainstalowany jest elektroniczny system poboru opłat składający się z terminali wjazdowo-wyjazdowych, dwóch szlabanów oraz dwóch automatycznych kas. Urządzenia te wyposażone są w kamery monitoringu. Automatyczna kasa umożliwia wnoszenie opłat bilonem, banknotami (kasa wydaje resztę) bądź kartą płatniczą. Dodatkowo system został wyposażony w dwie kamery służące do rozpoznawania nr rejestracyjnych celem automatycznego otwierania szlabanu wyjazdowego bez konieczności skanowania opłaconego biletu. Obiekt jest oświetlony i wyposażony w tablicę informującą o wolnych miejscach postojowych.

Korzystanie z usług parkingowych odbywa się odpłatnie poprzez uiszczenie:

• opłaty naliczanej godzinowo (zróżnicowanie ze względu na czas postoju, pierwsze 3 godziny bezpłatne),
• opłaty rocznej (abonament dla mieszkańca bez gwarancji miejsca parkingowego),
• opłaty miesięcznej (abonament dla przedsiębiorcy bez gwarancji miejsca parkingowego).
  
  

Wysokość opłat postojowych uregulowana jest Zarządzeniem Nr ... Prezydenta Miasta z dnia 30 września 2019 r. w sprawie ustalenia opłat za korzystanie z parkingów stanowiących własność Miasta zlokalizowanych poza pasami drogowymi dróg publicznych. Warunki funkcjonowania i instrukcja korzystania z parkingu określone są w „Regulaminie parkingu miejskiego”.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. 1 Przebudowana w ramach projektu droga dojazdowa (awaryjna) ma związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. z odpłatnym udostępnieniem przez Miasto miejsc postojowych.
2. Przedmiotowa droga jest droga wewnętrzną w strefie parkingu.
3. Przedmiotowa droga nie jest główną drogą dojazdową do parkingu. Główną droga dojazdową jest ul. T.
4. Przedmiotowa droga nie jest używana wyłącznie przez użytkowników parkingu. Jest również używana przez innych użytkowników, np. pobliski stadion Miejski oraz Szkołę Podstawową.
5. Przedmiotowa droga pełni funkcje uzupełniającą parkingu, w sytuacji awaryjnej konieczności szybkiego jego opuszczenia.
6. W czteroletnim planie finansowym miasta nie było celowych środków na realizację robót budowlanych dla przebudowy tej drogi. Z uwagi na uzupełniający charakter dla funkcjonowania parkingu oraz jej stan techniczny przebudowa drogi została włączona do tej inwestycji, w ramach jednego postępowania przetargowego.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1.Czy Miasto ma prawo odliczyć w całości podatek VAT od zakupów towarów i usług dokonanych na potrzeby (realizowanej w ramach inwestycji „…” przebudowy drogi dojazdowej od strony ul. B., będącej drogą awaryjną dla przedmiotowego płatnego parkingu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Miasto występuje w opisanej sytuacji w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Ponieważ parking nie jest położony w pasie drogowym Miasto nie stosuje przepisów ustawy o drogach publicznych, które określają zasady ustalania i pobierania opłat parkingowych dotyczących stref parkowania w pasach drogowych. Pobierana opłata ma charakter inny niż danina, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Udostępnienie miejsc parkingowych odbywa się w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, dochodzi zatem do odpłatnego świadczenia usług, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Stanowisko w tym zakresie potwierdzone zostało indywidualną interpretacją przepisów prawa podatkowego nr 0111-KDIB3-2.4012.465.2019.2.SR, wydaną dla Miasta dnia 30 sierpnia 2019 r.

W związku z realizacją inwestycji polegającej na budowie płatnego parkingu przy ul. T. Miasto poniosło nakłady inwestycyjne związane z przebudową drogi dojazdowej od strony ul. B., która dla przedmiotowej inwestycji jest drogą awaryjną.

Podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych

Ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

O pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem. Aby uznać, że określone zakupy mają pośredni związek z działalnością opodatkowaną podatnika, istnieć musi związek przyczynowo skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem przychodu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. przez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

W przedstawionym stanie faktycznym Miasto wybudowało płatny parking i w związku z tą inwestycją poniosło nakłady na przebudowę drogi dojazdowej do parkingu od strony ul. B., będącej drogą awaryjną dla inwestycji. Droga ta, o długości 104,0 m i szerokości 5,0 m nie jest główną drogą dojazdową do parkingu, po której osoby korzystające z parkingu dojeżdżają do szlabanu i systemu poboru opłat. Nie jest zabezpieczona szlabanem, ani innym systemem uniemożliwiającym wjazd, poruszać się po niej mogą również inni użytkownicy. Droga ta prowadzi do dodatkowej bramy parkingu (zlokalizowanej z tyłu obiektu), jej celem jest zapewnienie możliwości awaryjnego opuszczenia obiektu w przypadku zdarzeń uniemożliwiających opuszczenie go główną drogą, która jest zabezpieczona szlabanem. Wydatki na przebudowę drogi stanowią wydatki inwestycyjne Miasta związane z realizacją budowy parkingu w ramach zadania „…” i wliczone są do jego wartości początkowej, a następnie amortyzowane zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa.

W ocenie Wnioskodawcy w odniesieniu do drogi awaryjnej warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, również będą spełnione, ponieważ wydatki inwestycyjne na budowę drogi awaryjnej będą miały pośredni związek z wykonywanymi przez Miasto czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. z odpłatnym udostępnieniem przez Miasto miejsc parkingowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 ze zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego; (art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Miasto jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca za pomocą własnej jednostki budżetowej – Miejskiego Zarządu Dróg, zrealizował projekt polegający na wybudowaniu płatnego parkingu w ramach projektu pn. „…”. Parking usytuowany jest na gruncie Miasta i będzie oddany w trwały zarząd na rzecz jednostki. Zbudowany jest w całości poza obszarem pasa drogowego. Realizacja przedmiotowej inwestycji należy do zadań własnych gminy w myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 8 marca l990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 ze zm.). w ramach przedmiotowego projektu dokonano przebudowy drogi awaryjnej.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT w całości od wydatków poniesionych na przebudowę drogi dojazdowej w ramach realizacji projektu.

W odniesieniu do wątpliwości Wnioskodawcy należy wskazać iż w opisie sprawy Miasto wskazało, że przebudowana droga dojazdowa (awaryjna) ma związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. z odpłatnym udostępnieniem przez Miasto miejsc postojowych. Przedmiotowa droga nie jest główną drogą lecz dojazdową do parkingu. Przedmiotowa droga nie jest używana wyłącznie przez użytkowników parkingu jest również używana przez innych użytkowników, np. pobliski Stadion Miejski, Szkoła Podstawowa.

Korzystanie z usług parkingowych odbywa się odpłatnie poprzez uiszczenie:

• opłaty naliczanej godzinowo (zróżnicowanie ze względu na czas postoju, pierwsze 3 godziny bezpłatne),
• opłaty rocznej (abonament dla mieszkańca bez gwarancji miejsca parkingowego),
• opłaty miesięcznej (abonament dla przedsiębiorcy bez gwarancji miejsca parkingowego).
  
  

W odniesieniu do powyższym informacji należy przyjąć, że wydatki ponoszone na przebudowę przedmiotowej drogi będą miały związek zarówno z wykonywaną przez miasto działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT jak i działalnością inną niż działalność gospodarcza, niepodlegającą opodatkowaniu. Jak wynika bowiem z okoliczności sprawy przedmiotowa droga awaryjna nie będzie związana wyłącznie z odpłatnym świadczeniem usług lecz także z nieodpłatnym udostępnianiem miejsc postojowych. W przypadku bowiem gdy opłata za parking nie jest pobierana (pierwsze trzy godziny postoju są bezpłatne) nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 2 gdyż po stronie Miasta nie będzie dokonywana aktywność polegająca na wykonywaniu jakiejkolwiek odpłatnej usługi, lecz Miasto udostępni miejsce postojowe (bezpłatnie) w ramach zadań własnych. Wnioskodawca podał także że, z drogi będą korzystać nie tylko użytkownicy parkingu ale droga będzie również wykorzystywana przez innych użytkowników np. pobliski stadion, Szkołę Podstawową. W opisie sprawy wskazano również, że realizacja przedmiotowej inwestycji należy do zadań własnych gminy w myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym. Tym samym droga dojazdowa (awaryjna) nie będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych tj. do odpłatnego udostępniania miejsc postojowych.

Należy zaznaczyć, że w uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał iż przebudowana w ramach projektu droga dojazdowa (awaryjna) ma związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. z odpłatnym udostępnieniem przez Miasto miejsc postojowych. Jednakże stwierdzenie to nie może być podstawą do przyznania pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego gdyż jak wynika z okoliczności sprawy poza czynnościami opodatkowanymi przedmiotowa droga będzie również wykorzystywana do czynności nieopodatkowanych.

Jak wskazano na wstępie, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Wnioskodawca w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności będzie miał obowiązek przypisania konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi lub/i zwolnionych od podatku.

Zatem w sprawie warunek uprawniający do pełnego odliczenia podatku naliczonego nie zostanie spełniony, gdyż przedmiotowa droga nie będzie wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy związana wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji w rozpatrywanej sprawie nie można przyznać pełnego prawa do odliczenia podatku VAT. Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wyłącznie w zakresie w jakim w jakim droga dojazdowa (awaryjna) będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych.

Mając na względzie powyższe, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w całości od wydatków poniesionych na przebudowę drogi w ramach projektu pn. „…”.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy wskazać, że interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawiony przez danego podatnika. Powołane interpretacje nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa, więc zawartego w nich stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.