Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.635.2019.2.GG
z 17 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2019 r. (data wpływu 5 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 grudnia 2019 r. (data wpływu 19 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną 5% stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm), w związku z powyższym pismem z dnia 6 grudnia 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.635.2019.1.GG, Organ podatkowy na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków ww. wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia tego wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 6 grudnia 2019 r. (skutecznie doręczono w dniu 6 grudnia 2019 r.), zaś w dniu 19 grudnia 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 13 grudnia 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dalej też jako: „Podatnik” lub „Podmiot Zainteresowany” jest osobą fizyczną. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie usług programistycznych, Podatnik prowadzi prace badawczo-rozwojowe na rzecz podmiotu znajdującego się poza terytorium Polski w zakresie oprogramowania służącego do rozwoju i ulepszania platformy B….. (platforma S…). Na podstawie zawartej umowy, Podatnik świadczy usługi programistyczne w ramach prowadzonych prac B+R oraz dokonuje przeniesienia praw własności intelektualnej do wytworzonego oprogramowania, które potwierdzone są każdorazowo comiesięcznie wystawianą przez Podatnika fakturą VAT. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych (dalej: „B+R”) prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wynagrodzenie uzyskiwane od kontrahenta z tytułu sprzedaży praw komercjalizowanego IP nie wynosi 100 % wartości otrzymywanego wynagrodzenia od kontrahenta, lecz jest zależne od czasu prowadzonych prac B+R oraz specyfiki świadczonych usług programistycznych, tj. w przypadku gdy usługi programistyczne świadczone są w ramach realizowanych projektów B+R nad komercjalizowanymi prawami własności intelektualnej (kwalifikowanym IP), Podatnik przypisuje taki dochód do preferencyjnego opodatkowania. Natomiast w przypadku, gdy świadczy zwykłe usługi programistyczne, opodatkowuje taki dochód na standardowych warunkach, tj. w ramach opodatkowania stawką liniową.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawy o PIT”).

Podatnik w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w ramach świadczonych usług programistycznych, wytwarza oprogramowanie podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 1994 r. nr 24, poz. 83). Przedmiotem umowy jest sprzedaż usług programistycznych w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest program komputerowy, w których cenie uwzględniona będzie opłata za przeniesienie wyników prac B+R, w postaci praw własności intelektualnej wytworzonych przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta (dochodzi do przeniesienia autorskich praw majątkowych). Przeniesienie własności wskazanych we wniosku praw następuje w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Prowadzona działalność badawczo-rozwojowa prowadzona jest w sposób regularny, zorganizowany oraz systematyczny. Prowadzone prace badawczo-rozwojowe ewidencjonowane są w ramach ewidencji poza KPiR w arkuszu kalkulacyjnym. Prowadzona ewidencja prowadzona jest zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT, tj. w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, zestawienia dokumentów, które potwierdzać będą poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego okresu rozliczeniowego. Zestawienie kumulatywne obejmować będzie wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego okresu rozliczeniowego. Zestawienie to sporządzane będzie poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki. Wersja elektroniczna będzie zarchiwizowana natomiast konstrukcja arkusza kalkulacyjnego umożliwi uzyskanie danych w okresie późniejszym według stanu na koniec poszczególnych, okresów rozliczeniowych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a w związku z tym wykazuje wymagane przepisami informacje w odrębnej ewidencji.

Projekty badawczo-rozwojowe, których wyniki będą w następnej kolejności komercjalizowane to projekty rozwoju oraz ulepszenia platformy S…. dedykowanej dla branży farmaceutycznej oraz branży M….. Pozwala ona na łatwe tworzenie, utrzymywanie oraz wdrażanie narzędzi mobilnych opartych na danych bez potrzeby dodatkowego programowania pod konkretny podmiot/projekt biznesowy. W ramach prac B+R, Podatnik dokonuje całkowitej modyfikacji, tj. dodania nowej funkcjonalności oprogramowania, np. „B…..”, która zwiększa wydajność oraz produktywność w zakresie sprzedaży tj. w szczególności w obszarze C…., tj. zarządzania relacjami z klientami. Innym przykładem jest znaczące ulepszanie już istniejącej funkcjonalności produktu, np. projekt „H….”, który optymalizuje algorytmy wykorzystywane przy wewnętrznej implementacji arkusza danych dzięki czemu system ten działa efektywniej niż w pierwotnej wersji. Przenoszone prawa IP miałyby więc m.in. charakter oprogramowania, którego wynikiem jest stworzenie kodu źródłowego dzięki któremu platforma (software) jest ulepszana oraz rozwijana (powstają nowe moduły). Prowadzone w tym zakresie prace B+R, co do zasady bazują na indywidualnych, autorskich pomysłach, niekiedy uwzględniając jedynie ogólne wytyczne co do zastosowania, czy też funkcjonalności projektowanego oprogramowania, przekazane przez zleceniodawcę prac.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, że w ramach działalności gospodarczej opracowuje oraz rozwija oprogramowanie komputerowe będące na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca rozwijając oprogramowanie komputerowe jest właścicielem tego oprogramowania. Siedzibą firmy na rzecz, której Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne wskazane

we wniosku jest terytorium Republiki ….., …., ….. Usługi programistyczne są wykonywane w sposób zdalny z terytorium Polski. Wskazane usługi nie są wykonywane za granicą, jak również za pośrednictwem stałej placówki w rozumieniu Umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych. Wnioskodawca nie posiada za granicą stałej placówki działalności gospodarczej, tj. pomieszczenia, urządzenia, itp. Prowadzenie działalności nie odbywa za pośrednictwem stałej placówki, jak również przedmiotowa działalność gospodarcza nie jest prowadzona na terytorium Republiki …. poprzez niezależnego przedstawiciela.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy uzasadnionym jest uznanie przez Wnioskodawcę, że dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca może opodatkować stawką 5%, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi programistyczne w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych, których wyniki w postaci kodu źródłowego przenoszone są następnie na kontrahenta spełniają wymóg art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30cb podatnik prowadzi wyodrębnioną ewidencję dotyczącą prowadzonych prac badawczo-rozwojowych. Zdaniem Wnioskodawcy, oprogramowanie, które wytwarza, jest samo w sobie ulepszeniem istniejącego oprogramowania lub zwiększa liczbę funkcji, jakie ono pełni. Umożliwia ono również wykonanie konkretnych analiz lub czynności w procesie rozwoju produktu. Sam produkt klienta jako całość, w skład którego będzie wchodzić tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, ma również na celu wytworzenie produktu ulepszonego w stosunku do innych podobnych, oferując więcej funkcjonalności i wyższy poziom bezpieczeństwa, przez co nowy produkt będzie miał więcej zastosowań niż inne podobne.

Na podstawie powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że może zastosować stawkę 5% podatku dochodowego od osób fizycznych, do przychodów z opisanych wyżej prac badawczo-rozwojowych w przypadku, gdy Wnioskodawca zapewni ewidencję prowadzoną zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT, tj. w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, zestawienia dokumentów, które potwierdzać będą poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego okresu rozliczeniowego.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, lnnovation Box).

Kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT (odpowiednio art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT);
3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
   
   

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Prace wykonywane przez programistów Wnioskodawcy należy przypisać do kategorii prac rozwojowych niż do badań naukowych w świetle powyższych definicji. Co oczywiście ich nie dyskredytuje w procesie kwalifikacji do działalności badawczo-rozwojowej, wszak zgodnie z objaśnieniami MF za działalność badawczo-rozwojową uznaje się zarówno badania naukowe, prace rozwojowe jak i ich połączenie.

Zgodnie z podręcznikiem Frascati, jako przykładowe działania, mające charakter działalności badawczo-rozwojowej OECD podaje:

• tworzenie nowych systemów operacyjnych lub języków;
  

• projektowanie i wdrażanie nowych wyszukiwarek opartych na oryginalnych technologiach;
  

• działania zmierzające do rozwiązywania konfliktów w ramach sprzętu lub oprogramowania w oparciu o proces reorganizacji systemu lub sieci;
  

• tworzenie nowych lub bardziej wydajnych algorytmów w oparciu o nowe techniki;
  

• tworzenie nowych i oryginalnych technik szyfrowania lub zabezpieczeń.
  
  

OECD podaje również katalog czynności, które nie noszą znamion działalności badawczo -rozwojowej;

• tworzenie aplikacji biznesowych i systemów informatycznych na podstawie znanych metod i istniejących narzędzi informatycznych;
  

• dodawanie funkcjonalności dla użytkownika w istniejących programach użytkowych (w tym podstawowe funkcje związane z wprowadzaniem danych);
  

• tworzenie stron internetowych lub oprogramowania przy użyciu istniejących narzędzi;
  

• stosowanie standardowych metod szyfrowania, weryfikacji bezpieczeństwa i testowania integralności danych;
  

• dostosowanie produktu do konkretnego zastosowania, chyba że w trakcie tego procesu wytworzona zostanie wiedza, która znacząco ulepszy program podstawowy;
  

• rutynowe usuwanie błędów w istniejących systemach i programach (debugging), chyba że ma to miejsce przed zakończeniem procesu prac rozwojowych.
  
  

Badania naukowe, jak i prace rozwojowe muszą spełniać kryteria „twórczości” „systematyczności” i „zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. Wynika to wprost z konstrukcji definicji działalności badawczo-rozwojowej, która to posługuje się ww. kryteriami zarówno wobec badań naukowych, jak i prac rozwojowych. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”.

Jak stwierdził Minister Finansów w Objaśnieniach wydanych dnia 15 lipca 2019 r.: „spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu”. Co więcej, Podatnik w ramach prac badawczo-rozwojowych, doprowadzi do zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, tj. nowych produktów IT opartych na powyżej prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych. W konsekwencji, głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu sprzedaży usług programistycznych w ramach prac B+R, które mają za zadanie znaczące ulepszenie oraz rozwój platformy … (platforma …) wraz z przeniesieniem wyników tych prac B+R w postaci powstałego programu komputerowego – autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

W związku z powyższą argumentacją, stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie możliwości zastosowania 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych, do dochodów z opisanych wyżej prac badawczo-rozwojowych, należy uznać za prawidłowe.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, że rozwija i ulepsza oprogramowanie w bezpośrednio prowadzonej przez Niego działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu związania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, czyli w prowadzonej, bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód z tytułu należności wynikających z przeniesienia praw do opisanego przez Niego oprogramowania, którego jest właścicielem i które to oprogramowanie stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nawiązując natomiast do pytań uzupełniających Organu podatkowego w związku z wezwaniem z dnia 5 grudnia 2019 r. (pytania 4-8), zdaniem Wnioskodawcy, preferencja IP Box skierowana jest do wszystkich podatników PIT oraz CIT prowadzących działalność, która kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa, osiągających dochody z kwalifikowanych IP, tj. IP objętych patentem lub innym prawem ochronnym.

Z powyższych obserwacji wynika, że może On skorzystać z preferencji IP Box, jeśli osiągany przez Niego dochód z kwalifikowanych IP podlega opodatkowaniu w Polsce.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz od których zaniechano poboru podatku.

Natomiast w świetle art. 9 ust. la ustawy o PIT, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30f oraz art. 44 ust. 7e i 71, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy o P1T, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowi inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę pochodów, różnica jest stratą ze źródła pochodów.

Biorąc więc pod uwagę zaistniały stan faktyczny, w przypadku, gdy usługi programistyczne są świadczone przez Wnioskodawcę, będącego polskim rezydentem podatkowym (nieograniczony obowiązek podatkowy, z terytorium Polski w sposób zdalny, bez pośrednictwa stałej placówki działalności gospodarczej, której Wnioskodawca nie posiada na terytorium Republiki …, wspomniany dochód z przeniesienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskiwany w ramach prowadzonych prac B+R, jest, opodatkowany w całości w Polsce, na podstawie art. 30ca ust. 1 oraz art. 30 ust. 7 pkt 2-3 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych − oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
   
   

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwie rodzaje aktywności, tj.: (i) badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz (ii) prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie usług programistycznych, Podatnik prowadzi prace badawczo-rozwojowe na rzecz podmiotu znajdującego się poza terytorium Polski w zakresie oprogramowania służącego do rozwoju i ulepszania platformy B….. (platforma S…). Na podstawie zawartej umowy, świadczy usługi programistyczne w ramach prowadzonych prac B+R oraz dokonuje przeniesienia praw własności intelektualnej do wytworzonego oprogramowania, które potwierdzone są każdorazowo comiesięcznie wystawianą przez Podatnika fakturą VAT. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych (dalej: „B+R”) prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wynagrodzenie uzyskiwane od kontrahenta z tytułu sprzedaży praw komercjalizowanego IP nie wynosi 100 % wartości otrzymywanego wynagrodzenia od kontrahenta, lecz jest zależne od czasu prowadzonych prac B+R oraz specyfiki świadczonych usług programistycznych, tj. w przypadku gdy usługi programistyczne świadczone są w ramach realizowanych projektów B+R nad komercjalizowanymi prawami własności intelektualnej (kwalifikowanym IP), Podatnik przypisuje taki dochód do preferencyjnego opodatkowania. Natomiast w przypadku, gdy świadczy zwykłe usługi programistyczne, opodatkowuje taki dochód na standardowych warunkach, tj. w ramach opodatkowania stawką liniową. Podatnik w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w ramach świadczonych usług programistycznych, wytwarza oprogramowanie podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiotem umowy jest sprzedaż usług programistycznych w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest program komputerowy, w których cenie uwzględniona będzie opłata za przeniesienie wyników prac B+R, w postaci praw własności intelektualnej wytworzonych przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta (dochodzi do przeniesienia autorskich praw majątkowych). Przeniesienie własności wskazanych we wniosku praw następuje w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Prowadzona działalność badawczo-rozwojowa prowadzona jest w sposób regularny, zorganizowany oraz systematyczny. Prowadzone prace badawczo-rozwojowe ewidencjonowane są w ramach ewidencji poza KPiR w arkuszu kalkulacyjnym. Prowadzona ewidencja prowadzona jest zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT, tj. w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, zestawienia dokumentów, które potwierdzać będą poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego okresu rozliczeniowego. Zestawienie kumulatywne obejmować będzie wydatki od początku realizacji działalności badawczo -rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego okresu rozliczeniowego. Zestawienie to sporządzane będzie poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki. Wersja elektroniczna będzie zarchiwizowana natomiast konstrukcja arkusza kalkulacyjnego umożliwi uzyskanie danych w okresie późniejszym według stanu na koniec poszczególnych, okresów rozliczeniowych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a w związku z tym wykazuje wymagane przepisami informacje w odrębnej ewidencji. Projekty badawczo -rozwojowe, których wyniki będą w następnej kolejności komercjalizowane to projekty rozwoju oraz ulepszenia platformy S… dedykowanej dla branży farmaceutycznej oraz branży M…. Pozwala ona na łatwe tworzenie, utrzymywanie oraz wdrażanie narzędzi mobilnych opartych na danych bez potrzeby dodatkowego programowania pod konkretny podmiot/projekt biznesowy. W ramach prac B+R, Podatnik dokonuje całkowitej modyfikacji, tj. dodania nowej funkcjonalności oprogramowania np. „B……”, która zwiększa wydajność oraz produktywność w zakresie sprzedaży tj. w szczególności w obszarze CRM, tj. zarządzania relacjami z klientami. Innym przykładem jest znaczące ulepszanie już istniejącej funkcjonalności produktu np. projekt „H…”, który optymalizuje algorytmy wykorzystywane przy wewnętrznej implementacji arkusza danych dzięki czemu system ten działa efektywniej niż w pierwotnej wersji. Przenoszone prawa IP miałyby więc m.in. charakter oprogramowania, którego wynikiem jest stworzenie kodu źródłowego dzięki któremu platforma (software) jest ulepszana oraz rozwijana (powstają nowe moduły). Prowadzone w tym zakresie prace B+R, co do zasady bazują na indywidualnych, autorskich pomysłach, niekiedy uwzględniając jedynie ogólne wytyczne co do zastosowania, czy też funkcjonalności projektowanego oprogramowania, przekazane przez zleceniodawcę prac.

Wnioskodawca rozwijając oprogramowanie komputerowe jest właścicielem tego oprogramowania. Usługi programistyczne są wykonywane w sposób zdalny z terytorium Polski. Wskazane usługi nie są wykonywane za granicą, jak również za pośrednictwem stałej placówki w rozumieniu Umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych. Wnioskodawca nie posiada za granicą stałej placówki działalności gospodarczej, tj. pomieszczenia, urządzenia, itp. Prowadzenie działalności nie odbywa za pośrednictwem stałej placówki, jak również przedmiotowa działalność gospodarcza nie jest prowadzona na terytorium Republiki …… poprzez niezależnego przedstawiciela.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że w dniu 1 stycznia 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.). Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

−podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy autorskie prawo do programu komputerowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podstawę opodatkowania w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3/ (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
   
   

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

• zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
  

• należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy;
  

• podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.
  
  

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

• wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),
  

• wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
  

• wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.
  
  

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Reasumując, uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu przeniesienia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do wytworzonego i rozwijanego oprogramowania w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 1 i pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do którego po spełnieniu wymogów określonych w art. 30ca i art. 30cb ww. ustawy, Wnioskodawca może stosować 5% stawkę podatku.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ….., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.