Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4015.169.2019.4.MM
z 24 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 października 2019 r. (data wpływu 5 listopada 2019 r.), uzupełnionym 8 i 13 stycznia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego nabycia majątkowych praw autorskich do utworów:

• w części dotyczącej nieobjęcia regulacją art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn nabycia praw majątkowych – jest nieprawidłowe,
• w pozostałej części – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego nabycia majątkowych praw autorskich do utworów.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 18 grudnia 2019 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.513.2019.2.AT, 0115-KDIT1.4011.8.2019.3.JG, 0111-KDIB2-2.4014.250.2019.3.MM, 0111-KDIB2-2.4015.169.2019.3.MM, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 8 stycznia 2020 r. (uiszczenie brakującej opłaty) oraz 13 stycznia 2020 r. (wpływ pisma).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również jako: Muzeum), jako samorządowa instytucja kultury posiadająca osobowość prawną, wpisana do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Miasto X, wypełnia swoje zadania zgodnie z postanowieniami statutu. Muzeum działa na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o prowadzeniu i organizowaniu działalności kulturalnej (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1983 ze zm.). Zakres działalności Muzeum obejmuje między innymi gromadzenie określonych rodzajów zbiorów.

Muzeum zamierza nabyć od osoby fizycznej w drodze umowy sprzedaży obiekty, które wpisują się w działalność statutową instytucji. Będą to plakaty, projekty szkiców i mozaik wykonane w latach siedemdziesiątych dwudziestego wieku.

Wymienione obiekty są jednocześnie nośnikami utworów w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Sprzedawca, będący właścicielem obiektów jest jednocześnie twórcą utworów i przysługują mu do nich autorskie prawa majątkowe. Wolą twórcy jest nieodpłatne przeniesienie na Muzeum praw autorskich majątkowych do utworów utrwalonych w sprzedawanych obiektach. Umowa będzie określać pola eksploatacji, na których Muzeum będzie mogło z utworów korzystać. W działalności instytucji kultury, szczególnie Muzeum, kluczowa jest możliwość upowszechniania swych zbiorów, w tym ich dygitalizowania jak i rozpowszechniania w Internecie.

Pozyskiwanie obiektów bez jednoczesnego przeniesienia praw autorskich do utrwalonych w nich utworów powoduje, że sfera działań muzeum w odniesieniu do obiektów jest ograniczona do działań promocyjnych związanych z organizowaniem wystaw oraz publicznego wystawiania, czyli do funkcjonowania w obrębie regulacji tzw. dozwolonego użytku publicznego (art. 333 oraz 32 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). W dobie cyfryzacji zbiorów takie działanie instytucji kultury (tj. pozyskiwanie praw autorskich) jest jak najbardziej uzasadnione. Należy jednocześnie zauważyć, że korzystanie przez instytucję kultury z autorskich praw majątkowych nie będzie stanowić źródła korzyści majątkowych dla tej instytucji, w tym nie przysporzy jej dochodów. Muzeum to jednostka non-profit, a przychody uzyskiwane z biletów wstępu na wystawy, na których eksponowane będą objęte prawami autorskimi dzieła, nie pokryją nawet w części kosztów związanych z eksploatacją takiej wystawy. Również udostępnianie utworów w wersji zdygitalizowanej w Internecie nie będzie wiązało się z pobieraniem przez Muzeum opłat. Wręcz przeciwnie, Muzeum, uzyskując prawa autorskie w zakresie pozwalającym na rozpowszechnianie w Internecie, udostępni je następnie na zasadach tzw. wolnych licencji (licencje creative commons), umożliwiając społeczeństwu jak najszersze korzystanie z rozpowszechnianych cyfrowo dóbr.

W stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) sprawy sprzedawca oświadczył, iż w drodze jednej umowy zamierza dokonać dwóch czynności prawnych: przeniesie na Muzeum prawo własności obiektów za umówioną cenę sprzedaży oraz jednocześnie przeniesie na Muzeum nieodpłatanie autorskie prawa majątkowe do utworów utrwalonych w obiektach bez ograniczeń czasowych i terytorialnych do wykorzystania na określonych polach eksploatacji. Muzeum natomiast zobowiąże się do zapłaty określonej ceny zakupu z tytułu przeniesienia prawa własności ruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowym jest traktowanie umowy sprzedaży, o której mowa w przedstawionym stanie faktycznym jako umowy mieszanej (nienazwanej), składającej się z dwóch umów: umowy sprzedaży rzeczy oraz umowy darowizny (nieodpłatnego przeniesienia) majątkowych praw autorskich do utworów utrwalonych w rzeczach, a w związku z tym czy umowa sprzedaży obiektów (rzeczy ruchomych), traktowana odrębnie, może być kwalifikowana jako umowa wymieniona w katalogu czynności cywilnoprawnych z art. 1 ust. 1 pkt 1a (winno być: art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i w związku z tym należy odprowadzić podatek w wysokości wynikającej z ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a druga umowa, tj. umowa darowizny praw autorskich majątkowych na rzecz samorządowej instytucji kultury – osoby prawnej nie będzie podlegała opodatkowaniu, jako nie mieszcząca się z zakresie podmiotowym art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, a w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych będzie podlegała zwolnieniu przedmiotowemu w oparciu o art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa darowizny praw autorskich majątkowych na rzecz Wnioskodawcy, tj. samorządowej instytucji kultury – osoby prawnej nie będzie podlegała opodatkowaniu, jako nie mieszcząca się w zakresie podmiotowym (tylko osoby fizyczne) oraz przedmiotowym (przepis dotyczy nabycia własności rzeczy, a nie praw) art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest częściowo nieprawidłowe, a częściowo prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych, podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1813) – podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny.

Z treści powyższego przepisu wynika zatem jednoznacznie, że opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega nabycie m.in. tytułem darowizny tylko przez podmioty ściśle przez ustawę określone, tj. osoby fizyczne. Ponadto opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega nabycie w drodze darowizny rzeczy jak i praw majątkowych.

Z opisu zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku wynika, że osoba fizyczna przeniesie na Wnioskodawcę nieodpłatnie autorskie prawa majątkowe do utworów. Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury posiadającą osobowość prawną.

Zatem mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że niezależnie od tego czy nieodpłatne przeniesienie praw autorskich na rzecz Wnioskodawcy przebierze formę umowy darowizny czy też nie, to czynność ta nie będzie podlegać regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Powyższe wynika z faktu, że podmiotem nabywającym nie będzie osoba fizyczna, ponieważ Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury posiadającą osobowość prawną.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym umowa darowizny praw autorskich do utworów na rzecz Wnioskodawcy, tj. osoby prawnej nie będzie podlegała opodatkowaniu jako nie mieszcząca się w zakresie podmiotowym ustawy o podatku od spadków i darowizn uznano za prawidłowe.

Jednakże nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn dotyczy wyłącznie nabycia własności rzeczy a nie praw. Z treści ww. przepisu wprost wynika, że jego regulacją objęte jest nabycie praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tej części stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.