Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.483.2019.1.AW
z 21 stycznia 2020 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 listopada 2019 r. (data wpływu 4 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przekazanie nieodpłatne zakupionych przez Spółdzielnię środków do produkcji rolniczej członkom grupy, w ramach grupy producentów rolnych, spowoduje, że Spółdzielnia będzie posiadała status płatnika zobowiązanego do pobrania zaliczek na ryczałtowy podatek dochodowy od swoich członków grupy –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przekazanie nieodpłatne zakupionych przez Spółdzielnię środków do produkcji rolniczej członkom grupy, w ramach grupy producentów rolnych, spowoduje, że Spółdzielnia będzie posiadała status płatnika zobowiązanego do pobrania zaliczek na ryczałtowy podatek dochodowy od swoich członków grupy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółdzielnia) wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z numerem NIP nadanym na terytorium Polski oraz jest zarejestrowanym podmiotem jako podatnik VAT UE. Składa się z 6 członków, rolników ryczałtowych. Zgodnie z ustawą o grupach producentów rolnych i ich związkach (Dz.U. z 2000 r. Nr 88 poz. 983 z późn. zm.) Grupa posiada decyzję Agencji Rynku Rolnego w grupie produktów „trzoda chlewna – świnie żywe, prosięta, warchlaki”, uznającą, że jest grupą producentów rolnych.

Na podstawie art. 2 ustawy o grupach producentów rolnych, celem założenia grupy producentów rolnych jest:

  • dostosowanie produkcji rolnej do warunków rynkowych;
  • poprawa efektywności gospodarowania;
  • planowanie produkcji ze szczególnym uwzględnieniem jej ilości i jakości;
  • koncentracja podaży oraz organizowanie sprzedaży produktów rolnych;
  • ochrona środowiska naturalnego.

Powyżej przedstawione cele zostały zawarte w statucie Spółdzielni i są faktycznie realizowane.

Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą polegającą wyłącznie na skupowaniu trzody chlewnej od swoich członków zrzeszonych w formie spółdzielni w myśl ustawy z 15 września 2000 r. (Dz.U. Nr 88 poz. 983, art. 2 ust. 1) i sprzedaży tych świń do zewnętrznych odbiorców. Spółdzielnia nie prowadzi własnej hodowli i nie osiąga innych przychodów z tytułu innej działalności gospodarczej. W ramach tej działalności ta Spółdzielnia otrzymuje pomoc finansową na podstawie ustawy z 20 lutego 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 349) o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Z wypracowanego zysku Spółdzielni oraz otrzymanej pomocy finansowej, w ramach prowadzonej działalności rolniczej, Spółdzielnia dokonała zakupów środków produkcji – pasze do hodowli świń przez członków Grupy.

Zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w roku 2019 nabył środki produkcji w myśl ustawy z 15 września 2000 r. (Dz.U. Nr 88 poz. 983, art. 2 ust. 1) – pasze do hodowli świń, produkowanych przez członków Grupy.

Spółdzielnia planuje zakupione środki produkcji (pasze dla świń) przekazać nieodpłatnie członkom GPR do zużycia na cele określone statutem Spółdzielni w celach prowadzonej działalności rolnej, zgodnie ze statutem Spółdzielni. Termin tego przekazania obecnie nie jest ustalony, będzie prawdopodobnie ustalony w terminie luty, marzec 2020 r. Przekazanie tych środków produkcji (pasze) członkom GPR odbywać się będzie na podstawie uchwały podjętej przez Walne Zgromadzenie. Rozdysponowanie i przekazanie tych środków, zgodnie ze statutem Spółdzielni będzie proporcjonalne do wartości wniesionej produkcji przez poszczególnych członków GPR. Nie będzie to uchwała o podziale zysków. Sama czynność przekazania, uprzednio zakupionych przez Spółdzielnię środków do produkcji rolnej, będzie potwierdzona protokółem ich przekazania swojemu członkowi bez prawa do swobodnego ich dysponowania, lecz na konkretny, zgodny ze statutem Spółdzielni cel, czyli produkcję świń, które zostaną sprzedane Spółdzielni zrzeszającej ich Grupę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie nieodpłatne, zakupionych przez Spółdzielnie środków do produkcji rolniczej (pasze do hodowli świń), członkom Grupy, w ramach działania „grup producentów rolnych”, stanowi dla Spółdzielni status płatnika zobowiązanego do pobrania zaliczek na ryczałtowy podatek dochodowy od swoich członków Grupy?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabył on środki produkcji – pasze do hodowli świń i zamierza nabyć dalsze, a następnie przekazać te środki członkom Grupy nieodpłatnie w celu wykorzystania tych środków do hodowli trzody chlewnej, którą to trzodę później Wnioskodawca odkupuje od członków Grupy, a następnie sprzedaje na rzecz podmiotów zewnętrznych.

Wnioskodawca prowadzi działalność na podstawie przepisu ustawy o grupach producentów rolnych i ich związkach (Dz.U. z 2000 r. Nr 88 poz. 983 z późn. zm.) traktującego tę działalność jako działalność rolniczą,

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. W myśl art. 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz.U. Nr 88, poz. 983 z późn. zm.), osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby prawne prowadzące gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym lub prowadzące działalność rolniczą w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej mogą organizować się w grupy producentów rolnych w celu dostosowania produkcji rolnej do warunków rynkowych, poprawy efektywności gospodarowania, planowania produkcji ze szczególnym uwzględnieniem jej ilości i jakości, koncentracji podaży oraz organizowania sprzedaży produktów rolnych, a także ochrony środowiska naturalnego. Utworzona grupa producentów rolnych oprócz realizacji wyżej wskazanych podstawowych celów w akcie założycielskim ma również zamieszczone postanowienie dotyczące w szczególności zaopatrzenia członków grupy w środki produkcji, w tym także przekazywanych nieodpłatnie, o czym stanowi art. 4 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy o grupach producentów rolnych i ich związkach.

Zatem Wnioskodawca uważa, że nie jest objęty obowiązkiem bycia płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy ryczałtowy z tytułu przekazania nieodpłatnie swoim członkom środków do produkcji rolnej – paszy do hodowli świń na podstawie ustawy o PDOP art. 26 ust. 1a – Spółdzielnia nie jest płatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu przekazania środków produkcji swoim członkom, ponieważ zgodnie z art. 17 ust. 1 Spółdzielnia jest zwolniona z podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady organizowania się producentów rolnych w grupy producentów i ich związki oraz zasady i warunki udzielania ze środków publicznych pomocy finansowej związanej z ich organizowaniem i funkcjonowaniem określone zostały w ustawie z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1026).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 tej ustawy osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby prawne, które w ramach działalności rolniczej prowadzą:

  1. gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym lub
  2. dział specjalny produkcji rolnej

-mogą organizować się w grupy producentów rolnych w celu dostosowania produktów rolnych i procesu produkcyjnego do wymogów rynkowych, wspólnego wprowadzania towarów do obrotu, w tym przygotowania do sprzedaży, centralizacji sprzedaży i dostawy do odbiorców hurtowych, ustanowienia wspólnych zasad dotyczących informacji o produkcji ze szczególnym uwzględnieniem zbiorów i dostępności produktów rolnych, rozwijania umiejętności biznesowych, marketingowych oraz organizowania i ułatwiania procesów wprowadzania innowacji, a także ochrony środowiska naturalnego.

Na podstawie art. 3 ust. 1 ww. ustawy grupa producentów rolnych, zwana dalej „grupą”, prowadzi działalność jako przedsiębiorca mający osobowość prawną, pod warunkiem że:

  1. została utworzona przez producentów jednego produktu rolnego, zwanego dalej „produktem”, lub grupy produktów w celach określonych w art. 2;
  2. działa na podstawie statutu lub umowy, zwanych dalej „aktem założycielskim”, spełniających wymagania określone w art. 4,
  3. żaden z członków, udziałowców lub akcjonariuszy, zwanych dalej „członkami grupy”, nie może mieć więcej niż 20% głosów na walnym zgromadzeniu, zgromadzeniu wspólników lub walnym zebraniu członków, także pośrednio:
    1. przez dysponowanie bezpośrednio lub pośrednio większością głosów:
      • na walnym zgromadzeniu, zgromadzeniu wspólników albo walnym zebraniu członków, także jako zastawnik albo użytkownik, bądź w zarządzie innej osoby prawnej będącej członkiem grupy, także na podstawie porozumień z innymi osobami, lub
      • w spółce osobowej będącej członkiem grupy, także na podstawie porozumień z innymi osobami,
    2. gdy członkowie zarządu osoby prawnej będącej członkiem grupy stanowią więcej niż połowę członków zarządu innej osoby prawnej będącej członkiem grupy;
  4. coroczne przychody ze sprzedaży produktów lub grup produktów wytworzonych w gospodarstwach lub działach specjalnych produkcji rolnej członków grupy stanowią więcej niż połowę przychodów grupy ze sprzedaży produktów lub grup produktów, ze względu na które grupa została utworzona;
  5. określi obowiązujące członków grupy zasady produkcji, w tym dotyczące jakości i ilości produktów lub grup produktów oraz sposoby przygotowania produktów do sprzedaży;
  6. każdy z członków grupy w każdym roku działalności grupy produkuje oraz sprzedaje do grupy co najmniej 80% wyprodukowanych przez siebie produktów lub grup produktów, ze względu na które grupa została utworzona;
  7. każdy z członków grupy przynależy tylko do jednej grupy w zakresie danego produktu lub grupy produktów.



Utworzona grupa producentów rolnych oprócz realizacji wyżej wskazanych podstawowych celów w akcie założycielskim może również zawrzeć postanowienia dotyczące w szczególności zaopatrzenia członków grupy w środki produkcji o czym stanowi art. 4 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw.

Przepis ten nie zawiera warunku co do odpłatności lub nieodpłatności tego zaopatrzenia.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca działa w formie spółdzielni.

Spółdzielnia dokonała zakupów środków produkcji – pasze do hodowli świń przez członków Grupy z wypracowanego zysku Spółdzielni oraz otrzymanej pomocy finansowej w ramach prowadzonej działalności rolniczej.

Zgodnie z art. 6 § 2a pkt 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1285 z późn. zm.) osoby fizyczne oraz osoby prawne prowadzące gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym lub prowadzące działalność rolniczą w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej wyłącznie w celu organizowania się w grupy producentów rolnych w rozumieniu ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 1026) – mogą założyć spółdzielnię, której liczba założycieli nie może być mniejsza od pięciu.

Stosownie do art. 11 § 1 tej ustawy spółdzielnia nabywa osobowość prawną z chwilą wpisania jej do Krajowego Rejestru Sądowego.

W oparciu o art. 75 Prawa spółdzielczego zysk spółdzielni, po pomniejszeniu o podatek dochodowy i inne obciążenia obowiązkowe wynikające z odrębnych przepisów ustawowych, stanowi nadwyżkę bilansową.

W świetle art. 18 § 1 tej ustawy prawa i obowiązki wynikające z członkostwa w spółdzielni są dla wszystkich członków równe.

W myśl art. 18 § 2 pkt 5 ww. ustawy członek spółdzielni ma prawo udziału w nadwyżce bilansowej.

Według art. 38 § 1 pkt 4 cyt. ustawy podejmowanie uchwał w sprawie podziału nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) lub sposobu pokrycia strat należy do wyłącznej właściwości walnego zgromadzenia, co potwierdza również art. 76 zd. 1 powołanej ustawy stanowiąc, że nadwyżka bilansowa podlega podziałowi na podstawie uchwały walnego zgromadzenia.

Przepis art. 76 zd. 2 powyższej ustawy wskazuje, że co najmniej 5% nadwyżki przeznacza się na zwiększenie funduszu zasobowego, jeżeli fundusz ten nie osiąga wysokości wniesionych udziałów obowiązkowych.

Z kolei art. 77 przywołanej ustawy w § 1 stwierdza, że część nadwyżki bilansowej pozostałej po dokonaniu odpisu, o którym mowa w art. 76, przeznacza się na cele określone w uchwale walnego zgromadzenia, w § 2, że zasady podziału nadwyżki bilansowej między członków spółdzielni określa statut.

Prawo do udziału w zyskach jest jedną z form realizacji praw członków tworzących spółdzielnię. Dopiero z chwilą podjęcia przez walne zgromadzenie stosownej uchwały co do podziału nadwyżki bilansowej spółdzielni, wiadomym staje się, czy będzie ona przynależna członkom, czy też zostanie przeznaczona na inne cele. Decyzja o podziale nadwyżki bilansowej (zysku) jest zatem uzależniona wyłącznie od woli walnego zgromadzenia.

Natomiast na płaszczyźnie podatkowoprawnej, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: updop) przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Jak stanowi art. 2 ust. 2 updop, działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1 jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

  1. miesiąc - w przypadku roślin,
  2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi i kaczek,
  3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
  4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

-licząc od dnia nabycia.

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego od osób prawnych precyzuje wyraźnie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w tym przepisie ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Wszelkie inne przychody pośrednio związane z działalnością rolniczą, czy też powstające przy okazji prowadzenia działalności rolniczej – nie stanowią przychodów z tej działalności.

Stosownie do art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W świetle art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a updop za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych.

W myśl art. 22 ust. 1 updop podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Na mocy art. 26 ust. 1 updop osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Jak w opisie sprawy podał Wnioskodawca – przekazanie środków produkcji (pasz) członkom Grupy Producentów Rolnych odbywać się będzie na podstawie uchwały podjętej przez Walne Zgromadzenie. Rozdysponowanie i przekazanie tych środków, zgodnie ze statutem Spółdzielni będzie proporcjonalne do wartości wniesionej produkcji przez poszczególnych członków GPR. Nie będzie to uchwała o podziale zysków.

Biorąc pod uwagę powyższy opis oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że co do zasady, spółdzielnia występuje w roli płatnika w związku z przekazywaniem swoim członkom należności z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. A zatem, by mówić o obowiązkach płatnika musi wystąpić przychód z tytułu udziału w zyskach. Natomiast, aby taki przychód wystąpił, spółdzielnia – a dokładnie jej walne zgromadzenie – winna podjąć uchwałę o podziale nadwyżki bilansowej.

Jeśli natomiast przekazanie członkom spółdzielni nieodpłatnie środków do produkcji rolnej nie będzie się odbywało na mocy uprzednio podjętej uchwały walnego zgromadzenia o podziale nadwyżki bilansowej, to na wypłacającej Spółdzielni nie będą ciążyły obowiązki płatnika.

Ponieważ Wnioskodawca wskazał, że przekazanie środków do produkcji będzie zaakceptowane uchwałą walnego zgromadzenia, która jedynie określi sposób i wysokość tego przekazania poszczególnym członkom, a nie będzie to uchwała o podziale zysku to nieodpłatne przekazanie środków do produkcji rolnej na rzecz członków Grupy nie będzie stanowiło przychodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych i na Wnioskodawcy nie będzie spoczywał obowiązek poboru podatku jako płatnika.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że wobec powyższego nie znajdzie zastosowania powołany we własnym stanowisku Wnioskodawcy art. 26 ust. 1a updop, zgodnie z którym zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, nie pobiera się, jeżeli podatnicy, wymienieni w art. 17 ust. 1, korzystający ze zwolnienia w związku z przeznaczeniem dochodów na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, złożą płatnikowi najpóźniej w dniu dokonania wypłaty należności oświadczenie, że przeznaczą dochody z dywidend oraz z innych przychodów z tytułu udziałów w zyskach osób prawnych – na cele wymienione w tym przepisie.

W przedmiotowej sprawie nie powstał bowiem obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 updop, gdyż przekazane środki produkcji w postaci pasz nie stanowią przychodu określonego w art. 7b ust. 1 pkt 1, tj. przychodu z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych w rozumieniu art. 22 ust. 1 updop.

Należy także podkreślić, jak wskazano powyżej, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na mocy art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy przewidują wyłączenie spod ich stosowania przychodów uzyskiwanych z działalności rolniczej. Oznacza to, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mają zastosowania do przychodów członków grup producentów rolnych (osób prawnych i fizycznych), pochodzących z przekazanych im przez grupę nieodpłatnie środków do produkcji rolnej, jako uznanych za przychody z działalności rolniczej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że nie jest on objęty obowiązkiem bycia płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy ryczałtowy z tytułu przekazania nieodpłatnie swoim członkom środków do produkcji rolnej (paszy do hodowli świń) na podstawie updop – jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj