Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.625.2019.1.EN
z 24 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 listopada 2019 r., (data wpływu 26 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w kalkulacji nadwyżki kosztów finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ustawy o CIT Spółka powinna uwzględniać saldo ujemnych oraz dodatnich różnic kursowych wynikających z udostępniania lub korzystania ze środków w ramach Cash poolingu w walutach innych niż polski złoty – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w kalkulacji nadwyżki kosztów finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ustawy o CIT Spółka powinna uwzględniać saldo ujemnych oraz dodatnich różnic kursowych wynikających z udostępniania lub korzystania ze środków w ramach Cash poolingu w walutach innych niż polski złoty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej również „Spółka”) jest spółką wchodzącą w skład międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”). Wnioskodawca posiada siedzibę na terytorium Polski i na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o CIT podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca jest również zarejestrowanym w Polsce czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”), który prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną VAT.

Spółka zamierza przystąpić do prowadzonego na rzecz Grupy systemu zarządzania płynnością finansową typu cash pooling (dalej: „Struktura” lub „Struktura Cash pool” lub „Cash pooling”). Oprócz Wnioskodawcy z Cash poolingu już teraz korzystają inne zagraniczne spółki wchodzące w skład Grupy (m.in. z Danii, Niemiec, Austrii i Wielkiej Brytanii; dalej łącznie jako „Uczestnicy” lub „Uczestnicy Struktury”). Przystąpienie przez Spółkę oraz pozostałych Uczestników do Struktury ma na celu zapewnienie optymalnego korzystania ze środków finansowych w ramach Grupy i tym samym umocnienia konkurencyjności Grupy na rynku.

Jednocześnie, podmiot z Danii pełni obecnie w ramach Struktury funkcję Pool Leadera (dalej: „Pool Leader”), który reprezentuje Uczestników Struktury w relacjach z bankiem związanych m.in. z zawarciem umowy, na podstawie której będą świadczone usługi zarządzania płynnością finansową oraz z bieżącym funkcjonowaniem/administrowaniem Struktury. Pool Leader jako podmiot zagraniczny nie jest zarejestrowany do celów podatku VAT w Polsce oraz nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce dla celów VAT.

Szczegółową listę podmiotów obecnie uczestniczących w Strukturze Spółka przedstawiła we wniosku w formie tabeli - wskazując, iż w przyszłości możliwe są jednak zmiany w tym zakresie, w tym m.in. nowe podmioty mogą przystąpić do Struktury, jak również obecni Uczestnicy mogą z Cash poolingu zrezygnować.

Podstawą prawną funkcjonowania Struktury jest Umowa o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową - zerowanie sald (dalej: „Umowa cash poolingu” lub „Umowa”) zawarta przez Uczestników Struktury z podmiotem trzecim - Bank A/S z siedzibą w Danii (dalej: „Bank”).

Jak wcześniej wskazano, obecnie Spółka zamierza przystąpić do Umowy cash poolingu jako kolejny Uczestnik. Mimo, iż Cash pooling obsługiwany będzie globalnie przez Bank jako podmiot z siedzibą w Danii, w odniesieniu do Spółki, jako podmiotu mającego siedzibę w Polsce, Umowa będzie częściowo obsługiwana przez oddział Banku zlokalizowany w Polsce, tj. X Bank A/S S.A. Oddział w Polsce (dalej: „Oddział Banku” lub „Oddział”). Bank działając poprzez Oddział posiada status czynnego podatnika VAT w Polsce.

Umowa zawarta pomiędzy Bankiem a Uczestnikami jest umową tzw. cash poolingu rzeczywistego (zero-balancing cash pooling), tzn. jej funkcjonowanie wiąże się z faktycznymi, automatycznymi przelewami pieniężnymi między rachunkami bankowymi Uczestników, którzy przystąpili do struktury (dalej: „Rachunki szczegółowe”), a specjalnym rachunkiem prowadzonym na rzecz Pool Leadera o charakterze tzw. rachunku głównego (dalej: „Rachunek główny”). Celem tych operacji jest, aby cały czas saldo wykazywane na Rachunkach szczegółowych Uczestników wynosiło zero, natomiast saldo na Rachunku głównym odpowiadało rzeczywistej wysokości środków posiadanych przez Grupę w Strukturze Cash pool (przy czym może to być zarówno saldo dodatnie jak i ujemne).

Po przystąpieniu Spółki do Cash poolingu, w celu realizacji ww. założeń, z Rachunku szczegółowego Spółki jako Uczestnika realizowane będą automatycznie i niezwłocznie przelewy wszelkich nadwyżek/wpływów - na Rachunek główny Pool Leadera (w rezultacie czego środki Spółki będą gromadzone na Rachunku głównym wraz ze środkami innych podmiotów wykazujących nadwyżki/wpływy, z którego to Rachunku środki udostępniane będą innym Uczestnikom Struktury, wykazującym w jej ramach niedobory) i odwrotnie, w przypadku pojawienia się na Rachunku szczegółowym Spółki jakichkolwiek kwot niedoborów lub konieczności dokonania wypłaty środków finansowych z tego rachunku nastąpi jego uprzednie zasilenie z Rachunku głównego Pool Leadera kwotą niedoboru/zleconej wypłaty (w rezultacie czego Spółka będzie korzystała ze środków, jakie na Rachunku głównym zgromadzone zostały od innych Uczestników Struktury, wykazujących w jej ramach nadwyżki). W konsekwencji, jakiekolwiek wpłaty dokonywane na Rachunek szczegółowy Spółki będą finalnie zwiększały saldo środków pieniężnych na Rachunku głównym Pool Leadera (Bank będzie przenosił saldo dodatnie Rachunku szczegółowego Spółki na Rachunek główny). Jednocześnie każdorazowe wypłaty z Rachunku szczegółowego dokonywane przez Spółkę będą zmniejszały saldo środków pieniężnych na Rachunku głównym Pool Leadera.

Wysokość wypłat dokonywanych przez danego Uczestnika z Rachunku szczegółowego, tj. wysokość zadłużenia zaciąganego przez tego Uczestnika, może zostać ograniczona wysokością limitu ustalonego pomiędzy danym Uczestnikiem a Pool Leaderem jako posiadaczem Rachunku głównego (o ile taki limit zostanie ustalony), a także wysokością limitu ustalonego pomiędzy Bankiem a Pool Leaderem dla wszystkich Uczestników Struktury.

Grupa w oparciu o Umowę z Bankiem może korzystać z Cash poolingu dla środków prowadzonych w różnych walutach (wtedy zasadniczo dla każdej waluty tworzony jest przez Bank odrębny Rachunek główny Pool Leadera, z którym powiązane zostaną odpowiednie Rachunki szczegółowe Uczestników prowadzone w danej walucie i funkcjonujące w ramach Struktury; Rachunki szczegółowe Uczestników włączone do Struktury w danej walucie mogą być otwarte w wielu krajach, w tym w innych krajach niż kraj, w którym jest otwarty Rachunek główny prowadzony na rzecz Pool Leadera), w tym przede wszystkim w walutach państw członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego i/lub Szwajcarii (CHE) i/lub Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej (USD) i/lub Japonii (JPY) i/lub Kanady (CAD). Przystępując do Cash poolingu, Spółka zamierza przystąpić zarówno do nowotworzonej struktury w polskiej walucie (PLN), jak również do istniejących struktur prowadzonych dla walut innych niż PLN, w tym w euro (EUR) i dolarze amerykańskim (USD).

Jeżeli chodzi natomiast o zasady kalkulacji i rozdziału odsetek powstających w Strukturze to proces ten przebiegał będzie według następujących zasad:

• Bank będzie wyliczał w pierwszej kolejności kwotę odsetek należnych/podlegających zapłacie od salda na Rachunku głównym Pool Leadera, tj. kwotę odsetek powstałych globalnie w danej Strukturze,
• następnie globalne saldo odsetek ulegało będzie podziałowi i dystrybucji pomiędzy Uczestników, w taki sposób, że kwota odsetek dotyczących danego Uczestnika obliczana będzie przez Bank na podstawie salda wewnątrzgrupowego pomiędzy Rachunkiem głównym a każdym z Rachunków szczegółowych z uwzględnieniem ustalonych z Pool Leaderem stawek odsetek i pozycji danego Uczestnika w danym okresie odsetkowym. Przykładowo, o ile dominującym kierunkiem przepływu w trakcie okresu odsetkowego środków pieniężnych w ramach Struktury będą dokonywane przez Spółkę wpłaty z jej Rachunku szczegółowego na Rachunek główny (generowanie nadwyżek środków pieniężnych przez Spółkę) to Spółka otrzyma należne odsetki lub w przeciwnym kierunku, gdy dominować będą wypłaty środków pieniężnych z Rachunku szczegółowego Spółki w ciężar Rachunku głównego (występowanie niedoborów środków pieniężnych po stronie Spółki) to Spółka obciążona będzie kwotą należnych odsetek od posiadanych niedoborów;
• w zależności od tego, czy Spółka będzie zobowiązana do zapłaty odsetek czy uprawniona do otrzymania odsetek, wyliczone odsetki będą pobierane z Rachunku szczegółowego Spółki i przekazywane na rachunek rozliczeniowy Pool Leadera lub będą pobierane z rachunku rozliczeniowego Pool Leadera i przekazywane na Rachunek szczegółowy Spółki.
  
  

Z uwagi na opisany sposób przekazywania odsetek na rachunek rozliczeniowy Pool Leadera oraz ich dalszej dystrybucji, nie jest możliwe ustalenie ostatecznego beneficjenta odsetek wpłacanych przez Spółkę na rachunek Pool Leadera (tj. ani Bank ani Pool Leader z uwagi na mechanizm kalkulacji i dystrybucji odsetek nie są w stanie określić, które kwoty otrzymywanych odsetek i w jakiej wysokości trafiają do poszczególnych Uczestników).

W ramach Struktury Spółka nie będzie mieć możliwości dokonywania samodzielnych wypłat lub wpłat bezpośrednio z/na Rachunek główny Pool Leadera. Co jest istotne to Bank (przy wsparciu Oddziału w przypadku Spółki) będzie w pełni odpowiedzialny za funkcjonowanie Cash poolingu, w tym m.in. za:

• zapewnienie infrastruktury informatycznej/technicznej niezbędnej do funkcjonowania Struktury,
• przeprowadzenie transferów środków pomiędzy rachunkami bankowymi prowadzonymi na potrzeby Struktury zgodnie z opisanymi zasadami,
• kalkulację odsetek w ramach Struktury i ich prawidłową alokację do poszczególnych Uczestników.
  
  

Z tytułu wykonywania ww. działań kluczowych dla funkcjonowania Cash poolingu, Bank będzie pobierał od Pool Leadera wynagrodzenie w szczególności w postaci opłat za uruchomienie Struktury, opłat okresowych oraz opłat za wprowadzenie zmian do Struktury.

Ponadto, również Spółka jako Uczestnik Struktury zobowiązana będzie do ponoszenia okresowej opłaty za uczestnictwo w Strukturze (opłata pobierana będzie raz na rok, za każde konto, które będzie uczestniczyć w Strukturze), która płatna będzie na rzecz Oddziału Banku w Polsce odpowiadającego za współobsługę Struktury w związku z planowanym przystąpieniem Spółki do tej Struktury (dalej: „Opłata za uczestnictwo”).

W ramach Struktury Cash pool rola Wnioskodawcy jak i pozostałych Uczestników będzie miała charakter bierny i będzie sprowadzała się do udostępniania Bankowi swoich rachunków bankowych (Rachunki szczegółowe) w celu umożliwienia Bankowi świadczenia usługi zarządzania płynnością finansową w przedstawionym wyżej zakresie. Uczestnikom Struktury będą przysługiwały jedynie odsetki. Żadnemu z Uczestników (w tym również Pool Leaderowi) nie będzie przysługiwało jakiekolwiek odrębne wynagrodzenie za wykonywanie czynności w ramach Struktury Cash pool.

Spółka rozlicza różnice kursowe do celów podatkowych w oparciu o art. 15a ustawy o CIT, tzn. „metodą podatkową”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w kalkulacji nadwyżki kosztów finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ustawy o CIT Spółka powinna uwzględniać saldo ujemnych oraz dodatnich różnic kursowych wynikających z udostępniania lub korzystania ze środków w ramach Cash poolingu w walutach innych niż polski złoty?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka powinna uwzględniać saldo ujemnych oraz dodatnich różnic kursowych wynikających z udostępniania lub korzystania ze środków w ramach Cash poolingu w walutach innych niż polski złoty w kalkulacji nadwyżki kosztów finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Jeżeli saldo różnic kursowych wynikających z udostępniania lub korzystania ze środków w walutach innych niż polski złoty będzie ujemne, Spółka powinna zwiększyć o kwotę tego salda (jego wartość, bez znaku ujemnego) kwotę kosztów finansowania dłużnego, jeżeli natomiast saldo to byłoby dodatnie - Spółka powinna zwiększyć o kwotę tego salda kwotę przychodów o charakterze odsetkowym.

Zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa 30% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonej o przychody o charakterze odsetkowym nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, oraz kosztów finansowania dłużnego nie-uwzględnionych w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

W myśl art. 15c ust. 3 ustawy o CIT, przez nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego rozumie się kwotę, o jaką poniesione przez podatnika koszty finansowania dłużnego, podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, przewyższają uzyskane przez podatnika w tym roku podatkowym podlegające opodatkowaniu przychody o charakterze odsetkowym.

W art. 15c ust. 12 ustawy o CIT ustawodawca zdefiniował „koszty finansowania dłużnego" jako wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych, środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, w tym skapitalizowane lub ujęte w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na rzecz kogo zostały one poniesione.

Natomiast w art. 15c ust. 13 ustawy o CIT wskazano, że przez przychody o charakterze odsetkowym rozumie się przychody z tytułu odsetek, w tym odsetek skapitalizowanych, oraz inne przychody równoważne ekonomicznie odsetkom odpowiadające kosztom finansowania dłużnego.

Uczestnictwo w wielowalutowym systemie Cash poolingu wiąże się z przejęciem ryzyka związanego ze zmianą wartości waluty w czasie. Ryzyko to realizuje się w postaci ujemnych lub dodatnich różnic kursowych. Istota różnic kursowych polega na urealnieniu przychodów i kosztów podatkowych z tytułu zmian kursów waluty. Przez pojęcie różnic kursowych rozumie się bowiem zwiększenie lub zmniejszenie równowartości w polskich złotych kwoty wyrażonej w walucie obcej, wynikające z zastosowania do jej przeliczenia na złote, w różnych momentach na osi czasu, innych kursów walut. A zatem w zależności od tego, czy otrzymana różnica kursowa ma wartość dodatnią, czy ujemną, następuje jej odpowiednia kwalifikacja podatkowa. Wynik ujemny stanowi ujemne różnice kursowe (koszt uzyskania przychodów), natomiast wynik dodatni - dodatnie różnice kursowe (przychód podatkowy).

Wynik ten uzależniony jest od tego, czy kurs waluty na dzień realizacji transakcji (kurs końcowy) wzrósł, czy zmalał w stosunku do kursu waluty, po jakim ujęto pierwotnie w księgach tę transakcję (kurs początkowy). W konsekwencji, kalkulacja różnic kursowych stanowi mechanizm służący dostosowaniu rozliczeń podatkowych do wysokości rzeczywistych przysporzeń majątkowych podatnika. Dodatnie różnice kursowe są ekonomicznie korzystne i powstają w przypadku, gdy na skutek transakcji pieniężnej wyrażonej w walucie podatnik płaci mniej niż powinien, gdyby cena transakcyjna była wyrażona w polskich złotych. Natomiast ujemne różnice kursowe są ekonomicznie niekorzystne dla podatnika - powstają bowiem w przypadku, gdy podatnik płaci więcej niż powinien, gdyby cena transakcyjna była wyrażona w polskich złotych.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, po przystąpieniu Spółki do Cash poolingu, w celu realizacji założeń Struktury z Rachunku szczegółowego Spółki jako Uczestnika realizowane będą automatycznie i niezwłocznie przelewy wszelkich nadwyżek/wpływów na Rachunek główny Pool Leadera (w rezultacie czego środki Spółki będą udostępniane innym Uczestnikom Struktury, wykazującym w jej ramach niedobory) i odwrotnie, w przypadku pojawienia się na Rachunku szczegółowym Spółki jakichkolwiek kwot niedoborów lub konieczności dokonania wypłaty środków finansowych z tego rachunku nastąpi jego uprzednie zasilenie kwotą niedoboru/zleconej wypłaty z Rachunku głównego Pool Leadera (w rezultacie czego Spółka będzie korzystała ze środków innych Uczestników Struktury, wykazującym w jej ramach nadwyżki).

Jak również wskazano, Grupa w oparciu o Umowę z Bankiem może korzystać z Cash poolingu dla środków prowadzonych w różnych walutach, w tym przede wszystkim w walutach państw członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego i/lub Szwajcarii (CHF) i/lub Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej (USD) i/lub Japonii (JPY) i/lub Kanady (CAD). W takiej sytuacji, zasadniczo dla każdej waluty, tworzony jest przez Bank odrębny Rachunek główny Pool Leadera, z którym powiązane zostaną odpowiednie Rachunki szczegółowe Uczestników prowadzone w danej walucie i funkcjonujące w ramach Struktury. Rachunki szczegółowe Uczestników włączone do Struktury w danej walucie mogą być otwarte w wielu krajach, w tym w innych krajach niż kraj, w którym jest otwarty Rachunek główny prowadzony na rzecz Pool Leadera. Przystępując do Cash poolingu, Spółka zamierza przystąpić zarówno do nowotworzonej struktury w polskiej walucie (PLN), jak również do istniejących struktur prowadzonych dla walut innych niż PLN, w tym w euro (EUR) i dolarze amerykańskim (USD).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w związku z uczestnictwem w Strukturze, z tytułu udostępniania i korzystania w jej ramach ze środków w walutach innych niż polski złoty, będzie dochodziło do powstawania różnic kursowych, wymagających rozpoznania dla celów podatkowych - jako koszty uzyskania przychodów, w przypadku ujemnego salda różnic kursowych, bądź jako przychody podatkowe, w przypadku salda dodatniego.

W definicji „kosztów finasowania dłużnego" z art. 15c ust. 12 ustawy o CIT nie zawarto jednoznacznego odniesienia do różnic kursowych. Niemniej, wprowadzone 1 stycznia 2018 r. nowe ograniczenia w zakresie m. in. rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów z tytułu finansowania dłużnego (ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, Dz.U. z 2017 r. poz. 2175; dalej: „Ustawa zmieniająca”) stanowią efekt implementacji do polskiego porządku prawnego Dyrektywy Rady (UE) 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. ustanawiającej przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (dalej: „Dyrektywa”).

Art. 2 pkt 2 Dyrektywy stanowi, że nadwyżka kosztów finansowania zewnętrznego oznacza kwotę, o którą podlegające odliczeniu koszty finansowania zewnętrznego ponoszone przez podatnika przewyższają podlegające opodatkowaniu przychody z odsetek i inne równoważne ekonomicznie, podlegające opodatkowaniu przychody, które podatnik otrzymuje zgodnie z prawem krajowym.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 1 Dyrektywy: „koszty finansowania zewnętrznego” oznaczają wydatki z tytułu odsetek od wszystkich form zadłużenia, inne koszty ekonomicznie równoważne odsetkom i wydatki poniesione w związku z pozyskiwaniem finansowania, zgodnie z definicją w prawie krajowym, w tym - choć nie tylko - płatności w ramach pożyczek partycypacyjnych, odsetki kalkulacyjne z tytułu takich instrumentów jak obligacje zamienne i obligacje zerokuponowe, kwoty w ramach alternatywnych uzgodnień dotyczących finansowania, takich jak finansowanie typu islamskiego, element odsetkowy finansowania w przypadku płatności z tytułu leasingu finansowego, odsetki skapitalizowane ujęte w wartości bilansowej danego składnika aktywów, lub amortyzacja skapitalizowanych odsetek, kwoty określane przez odniesienie do zwrotu z finansowania w ramach zasad dotyczących ustalania cen transferowych, w stosownych przypadkach, kwoty odsetek nominalnych w ramach instrumentów pochodnych lub uzgodnień dotyczących zabezpieczenia związanych z finansowaniem zewnętrznym, z którego korzysta dany podmiot, określone zyski i straty z tytułu różnic kursowych wynikające z zaciągniętych pożyczek i instrumentów związanych z pozyskiwaniem finansowania, opłaty gwarancyjne związane z uzgodnieniami dotyczącymi finansowania, opłaty związane z uzgodnieniami i podobne koszty związane z zaciąganiem pożyczek.

W świetle powyższego zgodnie z regulacjami Dyrektywy zarówno zyski jak i straty z tytułu różnic kursowych związanych z finansowaniem powinny być uwzględnione w kalkulacji nadwyżki kosztów finansowania zewnętrznego. Powyższe wynika bezpośrednio z brzmienia Dyrektywy.

W tym kontekście, należy zaznaczyć, że ustawodawca w uzasadnieniu do projektu Ustawy zmieniającej (wprowadzającej m.in. analizowane regulacje), wskazał, że modyfikacja przepisów ograniczających wysokość odliczanych odsetek (kosztów finansowania dłużnego) jest rozwiązaniem, stanowiącym implementację Dyrektywy (uzasadnienie do projektu Ustawy zmieniającej zamieszczone na stronie Sejmu 4 października 2017 r., http://www.sejm.gov.pl/sejm8.nsf/druk.xsp?nr=1878, 12.12.2017 r.)

Ponadto w uzasadnieniu do projektu Ustawy zmieniającej wskazano, iż:

• punktem wyjścia przy implementacji omawianej dyrektywy powinno być przyjęcie rozwiązania jak najbardziej zbieżnego z rozwiązaniem przewidzianym w dyrektywie,
• zastosowanie odstępstwa od przepisów dyrektywy niebędących przepisami fakultatywnymi - z uwagi na wpisane w takie działanie ryzyko niewłaściwej implementacji dyrektywy - powinno mieć charakter wyjątkowy, uzasadniony innymi istotnymi względami,
• obecny zakres przedmiotowy regulacji dotyczący kosztów finansowania zewnętrznego wymaga dostosowania (rozszerzenia) do zakresu przewidzianego dyrektywą.
  
  

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy przepisy ustawy o CIT powinny być interpretowane w sposób możliwie najbardziej zbieżny z treścią i celami Dyrektywy.

W tym kontekście, Spółka pragnie wskazać, że przepisy ustawy o CIT w zakresie finansowania dłużnego nie odwołują się wprost do różnic kursowych. Jednocześnie z uwagi na szeroką definicję kosztów finansowania dłużnego i przychodów o charakterze odsetkowym zdaniem Wnioskodawcy zarówno ujemne, jak i dodatnie różnice kursowe związane z finansowaniem dłużnym powinny być uwzględniane dla celów kalkulacji nadwyżki kosztów finansowania dłużnego.

Powyższe powinno pozwolić na zachowanie współmierności pomiędzy dodatnimi oraz ujemnymi różnicami kursowymi wynikającymi z finansowania dłużnego. Należy podkreślić, że Spółka nie ma żadnego wpływu na uzyskiwanie przychodów i kosztów związanych z różnicami kursowymi od finansowania dłużnego - różnice te powstają w związku ze zmiennością kursów walut w czasie. W rezultacie zdaniem Spółki dla potrzeb kalkulacji nadwyżki kosztów finansowania dłużnego należy uwzględniać ujemne oraz dodatnie różnice kursowe z tytułu finansowania dłużnego.

Mając przy tym na uwadze, że kalkulacja nadwyżki kosztów finansowania dłużnego jest tylko jednym z etapów ustalania wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, zdaniem Spółki racjonalne jest uwzględnianie w kalkulacji nadwyżki kosztów finansowania dłużnego wyłącznie salda ujemnych oraz dodatnich różnic kursowych związanych z finansowaniem dłużnym. W szczególności, zdaniem Spółki dla celów kalkulacji nadwyżki kosztów finansowania dłużnego Spółka powinna uwzględniać:

• „ujemne” saldo różnic kursowych z tytułu finansowania dłużnego (w przypadku powstania nadwyżki ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi różnicami kursowych z tytułu finansowania dłużnego), albo
• „dodatnie” saldo różnic kursowych z tytułu finansowania dłużnego (w przypadku powstania nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi różnicami kursowych z tytułu finansowania dłużnego).
  
  

W opinii Spółki na powyższe nie ma wpływu fakt, że zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o CIT Spółka wykazuje odrębnie przychody i koszty uzyskania przychodów z tytułu różnic kursowych dla celów podatkowych (w świetle art. 15a ust. 1 ustawy o CIT: Różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe (...)). Należy wskazać, że przepisy ustawy o CIT dotyczące finansowania dłużnego nie odwołują się bezpośrednio do różnic kursowych i nie wskazują, aby dla celów kalkulacji nadwyżki kosztów finansowania dłużnego należało rozpoznawać odrębnie przychody odsetkowe i koszty finansowania dłużnego z tytułu różnic kursowych.

W tym kontekście, należy podkreślić, że odrębne rozpoznawanie przychodów o charakterze odsetkowych i kosztów finansowania dłużnego z tytułu różnic kursowych będzie prowadzić do tego samego efektu, co rozpoznanie salda ujemnych oraz dodatnich różnic kursowych w ramach kalkulacji nadwyżki kosztów finansowania dłużnego. Ponadto, należy wskazać, że ustalenie nadwyżki kosztów finansowania dłużnego stanowi wyłącznie jeden z etapów ustalania wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15c ust. 1 ustawy o CIT.

W rezultacie, w oparciu o racjonalną wykładnię ww. przepisów, dla celów kalkulacji nadwyżki kosztów finansowania dłużnego Spółka powinna uwzględniać wyłącznie saldo ujemnych oraz dodatnich różnic kursowych związanych z finansowaniem dłużnym.

Mając powyższe na uwadze, Spółka pragnie podkreślić, iż:

• w świetle jednoznacznych regulacji Dyrektywy straty i zyski z tytułu różnic kursowych, które są związane z finansowaniem powinny być uwzględnione w kalkulacji kosztów finansowania zewnętrznego,
• z uwagi na szeroką definicję kosztów finansowania dłużnego i przychodów o charakterze odsetkowym zarówno ujemne jak i dodatnie różnice kursowe związane z finansowaniem dłużnym powinny być uwzględniane dla celów kalkulacji nadwyżki kosztów finansowania dłużnego,
• uwzględnianie zarówno dodatnich, jak i ujemnych różnic kursowych wynikających z finansowania dłużnego powinno umożliwić zachowanie współmierności pomiędzy przychodami oraz kosztami wynikającymi z różnic kursowych,
• w świetle racjonalnej wykładni przepisów ustawy o CIT, zasadne jest uwzględnianie w kalkulacji nadwyżki kosztów finansowania dłużnego wyłącznie salda ujemnych oraz dodatnich różnic kursowych związanych z finansowaniem dłużnym.
  
  

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, jeżeli saldo różnic kursowych wynikających z udostępniania lub korzystania ze środków w walutach innych niż PLN w ramach Cash poolingu będzie ujemne, Spółka powinna zwiększyć o kwotę tego salda (jego wartość, bez znaku ujemnego) kwotę kosztów finansowania dłużnego - analogicznie jak w przypadku ujęcia takiego salda jako kosztów uzyskania przychodów. Jeżeli natomiast saldo to byłoby dodatnie, Spółka powinna zwiększyć o kwotę tego salda kwotę przychodów o charakterze odsetkowym - analogicznie jak w przypadku ujęcia takiego salda jako przychodów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie wniosku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ………, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.