Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.62.2019.2.MC
z 28 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2019 r. (data wpływu 25 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP BOX) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 12 stycznia 2020 r. (data wpływu 12 stycznia 2020 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP BOX).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm; dalej: ustawa o PIT).

Od 2012 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem.

Od 1 lutego 2019 r. Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, mającej siedzibę w Polsce (dalej: Spółka). Spółka, we współpracy z innymi podmiotami z grupy, realizuje projekty polegające na tworzeniu innowacyjnych, indywidualnie dostosowanych do potrzeb zleceniodawców rozwiązań w zakresie oprogramowania. Spółka dostarcza rozwiązania usprawniające i modernizujące działalność podmiotów świadczących usługi dla konsumentów. W ramach współpracy ze Spółką Wnioskodawca zajmował się do tej pory w szczególności tworzeniem, ulepszaniem i rozwijaniem:

• aplikacji dla sieci restauracji, służącej do samodzielnego projektowania przez klientów posiłków (komponowania z dostępnych składników dań) i ich zdalnego zamawiania (również w momencie, kiedy restauracja jest nieczynna) na określoną godzinę,
• kompleksowej aplikacji do zarządzania usługami świadczonymi na stadionie sportowym, umożliwiającej pełną zdalną obsługę klientów, w tym: utrzymywanie informacji o zamówieniach oraz aktualnych saldach w poszczególnych lokalizacjach, rozliczanie promocji i realizację sprzedaży.
  
  

Poza tym Spółka tworzy m.in. oprogramowanie do kiosków samoobsługowych w restauracjach, służących do bezobsługowego dokonywania zamówień przez klientów oraz programy do zarządzania procesem realizacji usług gastronomicznych (aplikacje na urządzenia z ekranem dotykowym, które nadzorują i usprawniają proces realizacji zamówienia od momentu jego przyjęcia aż do wydania). Do realizacji ww. rozwiązań niezbędna jest współpraca wielu osób, takich jak: project managerzy, projektanci, graficy, programiści różnych języków programowania, testerzy. Zadanie Wnioskodawcy polega na tworzeniu we współpracy z zespołem programistów kodu źródłowego do programu. W większości przypadków kod jest przez Wnioskodawcę pisany w językach programowania (…) oraz (…), z użyciem powszechnie stosowanych narzędzi programistycznych, tj. odpowiednich bibliotek, platform programistycznych, środowisk oraz języków (…) i (…). W związku z dynamicznym rozwojem rozwiązań technologicznych w branży IT Wnioskodawca nie wyklucza zastosowania w kolejnych projektach innych języków programowania i technologii, które mogą okazać się efektywniejsze lub bardziej zasadne.

Sposób, w jaki Wnioskodawca realizuje zadania powierzane mu przez Spółkę, Wnioskodawca ustala samodzielnie. Wnioskodawca może dowolnie wybierać metody i środki do ich wykonania. Wnioskodawca sam planuje harmonogram prac, decyduje jakiej technologii użyje, ustala strukturę kodu, tworzy odpowiednie algorytmy i stosuje polecenia i komendy zapewniające w jego ocenie prawidłowe i najbardziej wydajne działanie rozwiązań. Jednocześnie, ze względu na postęp technologiczny, coraz wyższe wymagania sprzętowe oraz pojawiające się na bieżąco nowe narzędzia programistyczne (nowe wersje języków programowania, biblioteki i frameworki), Wnioskodawca musi nieustannie aktualizować, poszerzać i doskonalić swoją wiedzę i umiejętności. Jest to niezbędne, aby zapewnić wydajność i konkurencyjność programów, a także ich kompatybilność z najnowszymi technologiami obecnymi na rynku.

Jedynym efektem pracy Wnioskodawcy na rzecz Spółki jest powstanie kodu źródłowego do programu, który Wnioskodawca przekazuje Spółce na bieżąco w formie pliku tekstowego. Pliki te są w toku pracy stale aktualizowane i utrzymywane bezpośrednio w lokalizacjach należących do Spółki. Wnioskodawca nigdy nie nabywa oprogramowania lub jego fragmentów od innych podmiotów. Usługi Wnioskodawca może świadczyć w dowolnym miejscu i czasie, przy czym Wnioskodawca zobowiązał się poświęcać na ich realizację określoną minimalną ilość godzin tygodniowo. Całkowity czas pracy jest ewidencjonowany w systemie Spółki i przyporządkowywany do poszczególnych projektów. Na koniec każdego miesiąca Wnioskodawca przekazuje Spółce zestawienie godzin, w których świadczył usługi, pozwalające na identyfikację wykonywanego projektu, rodzaj podejmowanych czynności składających się na dany projekt oraz czas spędzony na ich świadczeniu.

Za zrealizowane usługi Wnioskodawca otrzymuje miesięczne wynagrodzenie o z góry ustalonej stawce, wypłacane na podstawie wystawianych przez niego faktur. Z dniem 1.10.2019 r. Wnioskodawca postanowił wraz ze Spółką uregulować istniejący od 1.02.2019 r. stan rzeczy w formie kompleksowej umowy pisemnej, jednocześnie uzgadniając zasady współpracy w przyszłości. Na mocy podpisanej umowy wszelkie majątkowe prawa autorskie, prawo do wykorzystywania, pobierania opłat za korzystanie oraz do rozporządzania przedmiotami własności intelektualnej tworzonymi przez Wnioskodawcę w związku z wykonywaniem zgodnie z umową jego obowiązków, przechodzą na Spółkę z chwilą ich utworzenia, niezależnie od tego, czy zostały ukończone. Nabycie przez Spółkę praw do istniejących przedmiotów własności intelektualnej nastąpiło w dniu 1.10.2019 r. Zgodnie z umową miesięczne wynagrodzenie za usługi wypłacane przez Spółkę zawiera całkowite wynagrodzenie przysługujące Wnioskodawcy z tytułu utworzenia i przeniesienia na Spółkę oraz nadania jej wszelkich praw do wytworzonych w ramach umowy przedmiotów własności intelektualnej oraz całkowite wynagrodzenie za korzystanie z takiej własności intelektualnej przez Spółkę. W ramach wynagrodzenia otrzymanego za usługi realizowane przed 1.10.2019 r. Wnioskodawca uzyskał pełną zapłatę za stworzenie i przeniesienie praw na wszystkich polach eksploatacji w odniesieniu do utworów utworzonych w tym okresie.

Usługi na rzecz Spółki Wnioskodawca świadczy na swój koszt i ponosi ekonomiczne ryzyko swoich działań. Wnioskodawca jest obowiązany do naprawienia wszelkich szkód wynikłych z niewykonania lub nienależytego wykonania swoich zobowiązań. Wnioskodawca jest również zobowiązany do niepodejmowania działań mogących doprowadzić do realizacji działalności konkurencyjnej dla Spółki. Wynagrodzenie za powyższe jest już uwzględnione w cenie za usługi.

Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W związku z nowymi regulacjami IP BOX Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania w stosunku do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, m.in. autorskiego prawa do programu komputerowego.

W piśmie z 12 stycznia 2020 r. − stanowiącym uzupełnienie wniosku – udzielono odpowiedzi na następujące pytania.

Czy Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, bezpośrednio związanej z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej?

Tworzony przez Wnioskodawcę kod źródłowy do programu powstaje w ramach jego działalności, która spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, rozumianej zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Działalność ta jest bezpośrednio związana z wytwarzaniem kodu źródłowego do programu, podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Czy działalność badawczo-rozwojowa ma charakter twórczy, podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, bezpośrednio związanej z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej?

Realizacja zadań Wnioskodawcy ma charakter twórczy. Kod do programu jest zawsze nowym wytworem intelektu Wnioskodawcy, powstaje indywidualnie w odniesieniu do poszczególnych projektów. Powstanie nowego rozwiązania lub jego ulepszanie nie jest wynikiem mechanicznych działań, lecz każdorazowo wymaga kreatywności i określonych procesów myślowych, mających na celu zarówno zapewnienie odpowiedniej logiki programu, jak i stworzenie najbardziej wydajnych i aktualnych algorytmów i rozwiązań technologicznych. Specyfika pracy Wnioskodawcy gwarantuje jednocześnie oryginalny charakter działań.

Działalność jest podejmowana w sposób systematyczny – jest prowadzona w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Celem działalności Wnioskodawcy jest wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, tj. tworzenia, ulepszania i rozwijania innowacyjnych i unikatowych rozwiązań, dostosowanych do indywidualnych potrzeb zleceniodawców oraz dynamicznie zmieniających się technologii. Stworzenie kodu do danego oprogramowania wymaga od Wnioskodawcy zarówno wykorzystania posiadanych już zasobów wiedzy i umiejętności, jak i tworzenia oraz poszukiwania nowych algorytmów, technik i koncepcji, a także uczenia się i stosowania nowych frameworków i wersji języków programowania.

Czy wytwarzanie i rozwijanie przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej)?

Tworzony przez Wnioskodawcę kod źródłowy jest zawsze wyrazem jego twórczości intelektualnej. Zadanie Wnioskodawcy polega na dostarczeniu kodu źródłowego będącego elementem składowym oprogramowania. Funkcjonalności, których zapewnieniem się zajmuje, muszą spełniać określone standardy, działać we wskazany w projekcie sposób i być kompatybilne z całością programu, jednak żadna osoba trzecia nie może ograniczyć swobody twórczej Wnioskodawcy i wskazać, jaki kod źródłowy ma on napisać. Wnioskodawca sam decyduje w jakim języku programowania i przy użyciu jakiego frameworku/bibliotek powstanie kod, ustala jego strukturę, wybiera algorytmy i stosuje najodpowiedniejsze w jego ocenie polecenia i komendy.

Czy wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

W Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX (dalej: Objaśnienia) wskazano m.in., że:

• „doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejścia do definiowania pojęcia »autorskie prawo do programu komputerowego«, które wskazują, że część chronioną prawem [formę (ekspresji) utworu] jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego”,
• „program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu”.
  
  

Jedynym rezultatem działalności Wnioskodawcy na rzecz Spółki jest właśnie kod źródłowy do programu (przetwarzany odpowiednio na kod wynikowy), który stanowi zestaw instrukcji skutkujących wykonaniem w komputerze czynności, mających na celu osiągnięcie określonego rezultatu.

Czy – w przypadku gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie – jest on właścicielem tego oprogramowania, współwłaścicielem, czy użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie licencji wyłącznej?

Wnioskodawca nie jest właścicielem rozwijanego oprogramowania ani nie posiada licencji wyłącznej do korzystania z tego oprogramowania. Od dnia zawarcia umowy wszelkie prawa do przedmiotów podlegających prawu autorskiemu, które powstają w toku jego pracy, zostają nabyte przez Spółkę z chwilą ich utworzenia, niezależnie od tego, czy zostały ukończone. W odniesieniu do utworów, które powstały przed datą zawarcia umowy, nabycie praw przez Spółkę nastąpiło w dniu zawarcia umowy.

Rozwijanie oprogramowania sprowadza się w przypadku Wnioskodawcy w szczególności do dodawania nowych funkcjonalności oraz modyfikowania lub zastępowania istniejących rozwiązań nowymi. W takich sytuacjach Wnioskodawca tworzy do odpowiedniej części projektu nowy kod źródłowy, który dołącza do napisanego przez niego wcześniej kodu. W rezultacie Spółka posiada kolejną wersję programu, bogatszą o daną funkcjonalność.

Czy w przypadku gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

• jeżeli tak ‒ czy Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa,
• jeżeli nie – należy wskazać, czy Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie za efekty jego prac badawczo-rozwojowych?
  
  

Rozwijanie oprogramowania polega na tworzeniu nowych rozwiązań, które są integrowane z pierwotną wersją programu. W praktyce, w toku realizowania projektu, może najpierw powstać pierwsza wersja programu, np. aplikacja służąca do zamawiania jedzenia, a następnie może być ona rozbudowywana, np. poprzez umożliwienie nowego sposobu płatności dla klientów. W obu przypadkach zadania sprowadzają się do napisania kodu źródłowego. Nowy kod również stanowi kombinację komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego (przetwarzanego na kod wynikowy), służącą do wykonania w komputerze określonych czynności w celu osiągnięcia konkretnego rezultatu i jest realizowany na podstawie odrębnego zlecenia.

Zgodnie z zapisami umowy Spółka nabywa prawa autorskie do wytworzonych przez Wnioskodawcę przedmiotów własności intelektualnej i wszelkie majątkowe prawa autorskie przechodzą na Spółkę na bieżąco z chwilą ich utworzenia (lub w odniesieniu do praw powstałych przed datą zawarcia umowy – w dniu zawarcia umowy). Wynagrodzenie z tytułu usług programistycznych ustalone w umowie zawiera całkowite wynagrodzenie przysługujące Wnioskodawcy z tytułu utworzenia i przeniesienia na Spółkę oraz nadania jej wszelkich praw do przedmiotów własności intelektualnej, które powstają w toku pracy Wnioskodawcy, oraz całkowite wynagrodzenie za korzystanie z takiej własności intelektualnej przez Spółkę.

Czy comiesięczne wynagrodzenie, które Wnioskodawca uzyskuje od Spółki, dotyczy tylko i wyłącznie sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, czy też sprzedaż ta jest tylko składnikiem tego wynagrodzenia, które obejmuje również zapłatę za inne usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki (naprawa wszelkich szkód wynikłych z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązań, niepodejmowanie działań mogących doprowadzić do realizacji działalności konkurencyjnej dla Spółki)?

Zgodnie z umową wynagrodzenie wypłacane jest Wnioskodawcy z tytułu świadczonych przeze niego usług programistycznych. Jedynym celem i rezultatem świadczenia tych usług jest natomiast powstanie kodu źródłowego, do którego Spółka nabywa prawa.

Jednocześnie umowa zawiera zasady, na jakich usługi programistyczne są realizowane oraz zobowiązania mające na celu ochronę interesów stron, w związku z realizacją usług.

W szczególności:

• usługi Wnioskodawca świadczy na swój koszt i ponosi ekonomiczne ryzyko swoich działań,
• Wnioskodawca jest zobowiązany do naprawienia wszelkich szkód wynikłych z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązań z tytułu zawartej umowy, chyba że nie ponosi za nie odpowiedzialności,
• Wnioskodawca zobowiązuje się do zachowania poufności w zakresie informacji stanowiących informacje poufne i tajemnicę Spółki,
• Wnioskodawca zobowiązuje się do niepodejmowania w okresie obowiązywania umowy działalności konkurencyjnej, nienakłaniania pracowników do świadczenia pracy wymagającej podejmowania działań stanowiących działalność konkurencyjną oraz niepodejmowania działań mogących prowadzić do utraty klientów przez Spółkę. W celu uniknięcia wątpliwości strony umowy potwierdziły, że wynagrodzenie z tytułu zobowiązań, o których mowa powyżej, jest już uwzględnione w wynagrodzeniu z tytułu świadczenia usług programistycznych. Jednakże zobowiązania te nie istniałyby gdyby nie podstawowy cel umowy, jakim jest stworzenie kodu źródłowego i stanowią warunki, zapewniające właściwy sposób realizacji usługi i ochronę projektów realizowanych przez Spółkę.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochody uzyskiwane z tytułu świadczenia zgodnie z zawartą ze Spółką umową usług programistycznych można opodatkować stawką 5% na podstawie art. 30ca ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy stawka opodatkowania dochodu uzyskanego z tytułu realizacji usług programistycznych na rzecz Spółki powinna wynosić 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT.

Ust. 1 ww. przepisu stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Stosownie zaś do ust. 2 kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz Objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX opublikowane przez Ministerstwo Finansów, należy przyjąć, iż kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi spełniać łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;
3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
   
   

Tworzony przez Wnioskodawcę kod źródłowy do programów powstaje w ramach działalności badawczo-rozwojowej, rozumianej zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Na mocy tego przepisu działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Realizacja zadań Wnioskodawcy ma charakter twórczy. Kod jest tworzony zawsze indywidualnie w odniesieniu do poszczególnych projektów.

Powstanie nowego rozwiązania lub jego ulepszanie nie jest wynikiem mechanicznych działań, lecz każdorazowo wymaga kreatywności i określonych procesów myślowych, mających na celu zarówno zapewnienie odpowiedniej logiki programu, jak i stworzenie najbardziej wydajnych i aktualnych algorytmów i rozwiązań technologicznych. Specyfika pracy Wnioskodawcy gwarantuje jednocześnie oryginalny charakter działań. Usługi realizowane na rzecz Spółki spełniają również definicję prac rozwojowych stosownie do treści art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług – z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Stworzenie kodu do danego oprogramowania wymaga od Wnioskodawcy zarówno wykorzystania posiadanych już zasobów wiedzy i umiejętności, jak i tworzenia oraz poszukiwania nowych algorytmów, technik i koncepcji, a także uczenia się i stosowania nowych frameworków i wersji języków programowania. Realizacja usług na rzecz Spółki spełnia także kryterium systematyczności – działalność ta jest prowadzona w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Jej celem jest natomiast tworzenie, ulepszanie i rozwijanie innowacyjnych i unikatowych rozwiązań, dostosowanych do indywidualnych potrzeb zleceniodawców oraz dynamicznie zmieniających się technologii. Całość prac realizowanych przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej ze Spółką umowy sprowadza się do napisania przy pomocy wybranego języka kodu, będącego zestawem instrukcji przeznaczonym do wykonania na komputerze lub innych urządzeniach elektronicznych.

Jedynym rezultatem działalności na rzecz Spółki jest zatem kod źródłowy do programu komputerowego, który podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1231). Zgodnie z umową Spółka w pełni nabywa majątkowe prawa autorskie do tworzonych przez Wnioskodawcę przedmiotów własności intelektualnej. Wynagrodzenie uzyskane w ramach zawartej umowy stanowi więc przychód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Przychód ten należy uwzględnić do obliczenia dochodu wymienionego w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019, poz. 1387, z późn. zm.): podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

---------------------

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

• a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
• b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
• c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
• d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
  
  

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie komputerowe (tj. kody źródłowe będące zestawem instrukcji skutkujących wykonaniem w komputerze czynności, mających na celu osiągnięcie określonego rezultatu), a także je rozwija w ramach indywidualnej działalności gospodarczej; czyni to na rzecz polskiej spółki kapitałowej (dalej: Spółka),
2. Wnioskodawca powyższe zadania realizuje w bezpośrednio prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,
3. wytworzone przez Wnioskodawcę kody źródłowe mają charakter twórczy,
4. wytworzone kody źródłowe stanowią utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; również w przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie zadania wykonywane przez Wnioskodawcę sprowadzają się do napisania kodu źródłowego,
5. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu,
6. zgodnie z umową zawartą między Wnioskodawcą a Spółką miesięczne wynagrodzenie za usługi wypłacane przez Spółkę zawiera całkowite wynagrodzenie przysługujące Wnioskodawcy z tytułu utworzenia i przeniesienia na Spółkę oraz nadania jej wszelkich praw do wytworzonych w ramach umowy przedmiotów własności intelektualnej oraz całkowite wynagrodzenie za korzystanie z takiej własności intelektualnej przez Spółkę; umowa określa „usługi programistyczne”, a jedynym celem i rezultatem świadczenia tych usług jest powstanie kodu źródłowego, do którego Spółka nabywa prawa.
   
   

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r, poz. 1231, z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca uzyskuje dochód z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci tworzonego kodu źródłowego, który stanowi utwór prawnie chroniony i został wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stąd dochód ten kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Reasumując - dochody uzyskiwane z tytułu sprzedaży Spółce kwalifikowanego prawa własności intelektualnej można opodatkować stawką 5% na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.