Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.84.2019.1.AM
z 30 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2019 r. (data wpływu 2 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży podłoża wykorzystywanego w uprawie pieczarek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży podłoża wykorzystywanego w uprawie pieczarek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 2004 r. Wnioskodawca jest producentem pieczarek. Forma opodatkowania uprawy została zgłoszona do urzędu skarbowego na zasadzie norm szacunkowych działów specjalnych produkcji rolnej ustalanych w oparciu o ilość metrów upraw. Do uprawy pieczarek Wnioskodawca kupuje podłoże, na którym rosną produkowane przez niego pieczarki. Podłoże jako odpad poprodukcyjny dotychczas było wyrzucane na ziemię rolną i traktowane jako nawóz. Wnioskodawca chciałby w przyszłości wykorzystane podłoże w uprawie pieczarek sprzedawać odbiorcom zewnętrznym. Wnioskodawca chce także podkreślić, że prowadzi działalność gospodarczą w postaci spółki jawnej, która zajmuje się handlem pieczarkami. Z tej działalności płaci podatek dochodowy − podatek liniowy 19%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy sprzedaż podłoża jako odpadu poprodukcyjnego jest zwolniona od podatku dochodowego, czy jest opodatkowana podatkiem dochodowym? Jeśli jest opodatkowana podatkiem, to w jaki sposób (podatek liniowy, skala podatkowa lub inne)? Czy w przypadku opodatkowania podatkiem dochodowym sprzedaży podłoża jego zakup można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż podłoża jest zwolniona z podatku dochodowego, ponieważ jego zakup nie jest w żaden sposób zaliczony do kosztów uzyskania przychodu ze względu na formę opodatkowania produkcji grzybów (działy specjalne produkcji rolnej − dochód ustalany na podstawie norm szacunkowych z metra).

W przypadku jeśli sprzedaż miałaby być opodatkowana, należy zaliczyć ją do innych źródeł przychodów i opodatkować stawką 19%, a zakup podłoża zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.): przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Działy specjalne produkcji rolnej stanowią odrębne źródło przychodu określone w art. 10 ust. 1 pkt 4 wskazanej ustawy.

W myśl art. 2 ust. 3 tej ustawy − działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Stosownie do treści art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Jak stanowi art. 24 ust. 4a powoływanej ustawy: normy szacunkowe dochodu rocznego, o których mowa w ust. 4, stosuje się od jednostek powierzchni upraw lub innych jednostek rodzajów produkcji określonych w kolumnie 3 załącznika nr 2, z tym że w przypadku:

1. upraw w szklarniach i tunelach foliowych − od 1 m² powierzchni ogólnej obliczanej według wewnętrznej długości ścian;
2. upraw grzybów i ich grzybni − od 1 m² powierzchni zajętej pod te uprawy;
3. wylęgarni drobiu − od 1 sztuki pisklęcia uzyskanego z wylęgu;
4. zwierząt laboratoryjnych − od 1 sztuki sprzedanych zwierząt − na podstawie zawartych umów dla potrzeb laboratoryjnych, badań i doświadczeń naukowych, analiz i testów prowadzonych w laboratoriach, a także kontroli procesów technologicznych;
5. hodowli i chowu zwierząt wymienionych pod lp. 15 lit. b-h załącznika nr 2 − od 1 sztuki zwierząt sprzedanych;
6. hodowli ryb akwariowych − od 1 dm³ objętości akwarium, obliczonej według wewnętrznych długości krawędzi.
   
   

W świetle powyższego podstawę opodatkowania – obliczoną przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu – stanowi wyłącznie dochód wynikający z iloczynu właściwej dla danego rodzaju produkcji działu specjalnego normy szacunkowej dochodu i ilości jednostek produkcji, których ta norma dotyczy.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działy specjalne produkcji rolnej – uprawę pieczarek. Dochody z tego tytułu ustala na podstawie norm szacunkowych. Poza tym jest wspólnikiem spółki jawnej zajmującej się handlem pieczarkami. Wnioskodawca wskazał, że do uprawy pieczarek kupuje podłoże, na którym rosną produkowane pieczarki. Podłoże to – jako odpad – było dotychczas wyrzucane na ziemię rolną i traktowane jako nawóz. Wnioskodawca zamierza jednak sprzedawać to podłoże odbiorcom zewnętrznym. W związku z tym powziął wątpliwość dotyczącą skutków podatkowych sprzedaży podłoża stanowiącego odpad w ramach działów specjalnych produkcji rolnej.

Mając na uwadze powyższe, Organ zauważa, że w przypadku wyboru przez podatnika sposobu ustalania dochodu na podstawie norm szacunkowych należy przyjąć, że opodatkowaniu w tej formie podlegają wszystkie przychody osiągnięte w wyniku prowadzenia produkcji objętej danym rodzajem działu specjalnego, a więc zarówno przychody uzyskane ze sprzedaży produktów końcowych, jak i resztek bądź odpadów, będących bezpośrednim efektem tej działalności, które otrzymano w wyniku cyklu produkcyjnego.

W związku z tym przychody ze sprzedaży podłoża stanowiącego odpad poprodukcyjny powstały bezpośrednio w efekcie prowadzonej działalności polegającej na uprawie grzybów w ramach działów specjalnych produkcji rolnej należy uznać za przychody z działu specjalnego produkcji rolnej, niepodlegające odrębnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – sprzedaż podłoża jako odpadu poprodukcyjnego nie podlega odrębnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.