Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.679.2019.1.AP
z 29 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni – przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2019 r. (data wpływu 12 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni od dnia 1 czerwca 2019 r. wynajmuje lokal mieszkalny, którego jest właścicielem i z tego tytułu odprowadza podatek ryczałtowy w wysokości 8,5% od kwoty czynszu najmu. Wymieniony wyżej lokal wynajmowany jest przez Wnioskodawczynię na podstawie umowy najmu z dnia 17 maja 2019 r. (dalej: „umowa najmu”).

W umowie najmu są określone trzy kwoty, które Najemca co miesiąc wpłaca Wynajmującemu (Wnioskodawczyni) na rachunek bankowy: kwota czynszu najmu w ściśle określonej wysokości za każdy miesiąc, kwota kosztów związanych z korzystaniem z lokalu mieszkalnego, które dotyczą opłat za zużycie ciepłej i zimnej wody, odprowadzanie ścieków, wywóz nieczystości, zobowiązania wobec spółdzielni mieszkaniowej (dalej: „zobowiązania wobec spółdzielni mieszkaniowej”) oraz kwota za zużycie energii elektrycznej i gazu.

Kwota dotycząca korzystania z lokalu mieszkalnego oraz kwota za zużycie energii elektrycznej i gazu, zgodnie z umową najmu, mogą ulec zmianie w trakcie trwania umowy w oparciu o udostępnione przez spółdzielnię zestawienia lub w oparciu o udostępnione przez dostawców prądu i gazu rozliczenia. Taka sytuacja miała miejsce w dniu 2 grudnia 2019 r. kiedy powiększeniu uległy koszty związane z wywozem nieczystości oraz opłaty za energię elektryczną i gaz.

Najemca co miesiąc wpłaca przelewem na rachunek bankowy Wnioskodawczyni jedną kwotę łącznie. Zatem, przelewana kwota obejmuje zarówno czynsz najmu, jak i koszty korzystania z lokalu mieszkalnego oraz kwotę za zużycie energii elektrycznej i zużycie gazu. W tytule przelewu Najemca wskazuje, że łączna kwota, jaką uiszcza, dotyczy zarówno czynszu najmu, jak i zobowiązań wobec spółdzielni mieszkaniowej oraz opłat za zużycie energii elektrycznej i zużycie gazu.

Przykładowo, za sierpień 2019 r., tytuł przelewu brzmiał następująco: „Czynsz najmu, opłaty eksploatacyjne, opłaty za energię el. i gaz - za miesiąc sierpień 2019 r.”

Zatem, Najemca wnosi comiesięcznie na rzecz Wnioskodawczyni całość opłat w jednej wysokości, z zaznaczeniem poszczególnych tytułów składających się na całość zapłaty, po czym Wnioskodawczyni (Wynajmująca) opłaca comiesięczne koszty związane z korzystaniem z lokalu mieszkalnego na rzecz spółdzielni mieszkaniowej oraz koszty zużycia energii elektrycznej, oraz koszty zużycia gazu na rzecz dostarczycieli tych mediów, które są rozliczane w okresach półrocznych i zwykle wymagają jeszcze dopłaty do wpłaconych zaliczek.

Od momentu rozpoczęcia trwania umowy najmu lokalu Wnioskodawczyni opłaca ryczałt w wysokości 8,5% od otrzymywanej części sumy stanowiącej kwotę samego czynszu najmu.

Celem zobrazowania charakteru umowy najmu wiążącej Wnioskodawczynię z Najemcą warto przytoczyć najistotniejszy fragment porozumienia, który stanowi o tym, w jaki sposób czynsz najmu jest oddzielony od kosztów eksploatacji lokalu:

1. „Czynsz najmu strony ustalają w wysokości 1 200 zł (słownie: tysiąc dwieście złotych) miesięcznie, przy czym okresem rozliczeniowym jest każdy miesiąc kalendarzowy.
2. Czynsz najmu płatny będzie z góry do dnia 5 każdego miesiąca do rąk Wynajmującego (przelewem na rachunek bankowy Wynajmującego numer: ...).
3. Za dzień zapłaty uważany będzie dzień potwierdzenia dowodu wpłaty przez bank lub pocztę.
4. Oprócz czynszu Najemca zobowiązuje się do terminowego opłacania kosztów związanych z korzystaniem z lokalu mieszkalnego, o którym mowa w § 1 niniejszej umowy. Strony ustalają, że obowiązek ten dotyczy opłat za zużycie ciepłej i zimnej wody, odprowadzenie ścieków, wywóz śmieci, oraz zobowiązania wobec spółdzielni „...” (w tym eksploatacja i fundusz remontowy). Koszty te wynoszą na dzień zawarcia umowy 340 zł 16 gr miesięcznie (słownie: trzysta czterdzieści złotych szesnaście groszy) i mogą ulegać zmianie w oparciu o udostępnione przez „...” zestawienia.
5. Łącznie z tytułu najmu oraz opłat eksploatacyjnych najemca zobowiązuje się do uiszczania kwoty w wysokości 1 540 zł 16 gr (słownie: tysiąc pięćset złotych szesnaście groszy) miesięcznie.
6. Ponadto, Najemca zobowiązuje się do ponoszenia kosztów z tytułu opłat za zużycie energii elektrycznej oraz zużycie gazu obliczone na podstawie urządzeń według wskazań liczników. Opłaty te będą doliczane do miesięcznych opłat ponoszonych przez najemcę z częstotliwością, z jaką dostawcy mediów obciążają wynajmującego. Na dzień zawarcia umowy wynoszą one 50 zł (słownie: pięćdziesiąt złotych) miesięcznie i mogą ulegać zmianie w oparciu o udostępnione przez dostawców rozliczenia.”
   
   

Wnioskodawczyni, jako właściciel lokalu (chcąc uniknąć możliwości wystąpienia nieterminowych opłat przez Najemcę), osobiście na początku miesiąca opłaca wszystkie należności za eksploatację lokalu (czynsz najmu, opłaty za energię elektryczną i gaz). Następnie na podstawie zacytowanego powyżej par. 4 umowy najmu, odzyskuje od Najemcy poniesione koszty na eksploatację oraz pobiera opłatę za najem lokalu. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni powinna odprowadzać zryczałtowany podatek dochodowy od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne od całej kwoty otrzymywanej od Najemcy z tytułu zawartej umowy, tj. od czynszu najmu oraz opłat związanych z korzystaniem z lokalu mieszkalnego, które dotyczą kosztów za zużycie ciepłej i zimnej wody, odprowadzanie ścieków, wywóz czystości oraz zobowiązania wobec spółdzielni, a także opłat za zużycie energii elektrycznej i zużycie gazu, czy też wyłącznie od części otrzymywanej kwoty stanowiącej czynsz najmu?

Zdaniem Wnioskodawczyni, powinna Ona odprowadzać podatek tylko od kwoty stanowiącej czynsz najmu, gdyż tylko ta część jest Jej przychodem. Natomiast kwoty kosztów związanych z korzystaniem z lokalu mieszkalnego, które dotyczą opłat za zużycie ciepłej i zimnej wody, odprowadzanie ścieków, wywóz nieczystości oraz zobowiązania wobec spółdzielni oraz opłat za zużycie energii elektrycznej i zużycie gazu stanowią opłaty związane z użytkowaniem lokalu i w związku z tym nie stanowią przysporzenia Wnioskodawczyni, bowiem w całości przekazywane są na pokrycie kosztów prawidłowego funkcjonowania lokalu.

Gdyby Wnioskodawczyni nie wynajmowała tego lokalu mieszkalnego, a np. mieszkała w nim, musiałaby ponosić wymienione wyżej koszty związane z korzystaniem z lokalu mieszkalnego oraz koszty za zużycie energii elektrycznej i koszty zużycia gazu, jednak nie odprowadzałaby podatku ryczałtowego.

Skoro przychodem Wnioskodawczyni jest tylko czynsz najmu, to oznacza, że nie musi Ona płacić podatku zryczałtowanego od kwot za opłaty związane z korzystaniem z lokalu mieszkalnego oraz za zużycie energii i gazu, ponieważ jest Ona jedynie pośrednikiem i nie zatrzymuje tych kwot na własne potrzeby. Innymi słowy, nie może Ona dysponować nimi według własnej woli, ponieważ musi Ona za kwotę otrzymaną od Najemcy opłacić rachunki na rzecz spółdzielni oraz dostawców mediów.

W rezultacie, jednie czynsz najmu jest faktycznym przychodem Wnioskodawczyni, natomiast pozostałe składowe rachunku, tj. opłaty za korzystanie z lokalu mieszkalnego oraz opłaty za energię elektryczną i gaz są tylko zwrotem przez Najemcę poniesionych przez Wnioskodawczynię kosztów na utrzymanie i eksploatację lokalu, co nie stanowi Jej przychodu. Wszelkich opłat Wnioskodawczyni dokonuj osobiście, Najemca zwraca tylko określone kwoty. W umowie najmu czynsz najmu jest wyodrębniony od kosztów związanych z korzystaniem z lokalu mieszkalnego oraz kosztów zużycia energii elektrycznej i gazu. Tylko czynsz najmu jest przychodem Wnioskodawczyni, poniesione przez Nią koszty eksploatacji Najemca tylko oddaje. W żaden sposób nie powiększaj one przychodu Wnioskodawczyni.

Zatem, to Najemca na podstawie umowy najmu zobowiązany jest do ponoszenia kosztów eksploatacji lokalu użytkowego z tym, że nie bezpośrednio.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 659 ust. 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddania najemcy rzeczy do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody otrzymane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy wybiorą opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r., poz. 43), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 3 ww. ustawy, przychodów (dochodów) opodatkowanych w formach zryczałtowanych nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł, podlegającymi opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym.

Stosownie do art. 6 ust. la ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Stosownie do art. 9 ust. 4 cyt. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, za równoznaczne z dokonaniem wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy uznaje się pierwszą w roku podatkowym wpłatę na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tego tytułu, a jeżeli pierwszy taki przychód podatnik osiągnął w grudniu roku podatkowego - złożenie zeznania, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, natomiast wszelkie opłaty eksploatacyjne związane z przedmiotem najmu (w tym przypadku opłaty związane z korzystaniem z lokalu mieszkalnego, tj. opłaty za zużycie ciepłej i zimnej wody, odprowadzanie ścieków, wywóz oraz wszelkie zobowiązania wobec spółdzielni, także opłaty za zużycie energii elektrycznej i zużycie gazu) ponoszone przez Najemcę, nie są składnikami przychodu osiąganego z tego tytułu, o ile z umowy wynika, że to najemca zobowiązany jest do ich ponoszenia.

Aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (w tym przypadku opłaty związane korzystaniem z lokalu mieszkalnego, tj. opłaty za zużycie ciepłej i zimnej wody, odprowadzanie ścieków, wywóz oraz wszelkie zobowiązania wobec spółdzielni, takie opłaty za zużycie energii elektrycznej i zużycie gazu), skoro z umowy jasno wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia.

Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu mieszkalnego nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego. Przychód w rozumieniu ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne powstaje jedynie wówczas, gdy ma miejsce przysporzenie majątkowe.

Wspomniane opłaty są przekazywane Wnioskodawczyni jako Wynajmującej w formie zaliczki, opłaty te za Jej pośrednictwem trafiają do dostarczycieli mediów i odbiorców pozostałych opłat.

Zatem, jedynie określona w umowie wysokość czynszu, bez opłat administracyjnych i eksploatacyjnych, stanowi przysporzenie majątkowe Wnioskodawczyni jako Wynajmującej, a tym samym generuje przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Natomiast należności uiszczane przez Najemcę z tytułu zaliczek na poczet opłat administracyjnych i eksploatacyjnych - nie stanowią przysporzenia majątkowego dla Wnioskodawczyni. W zakresie uiszczania tych opłat Wnioskodawczyni pełni jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcą, a usługodawcami. W związku z tym opłaty te nie stanowią u Wnioskodawczyni przysporzenia majątkowego, a tym samym nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych z tytułu otrzymania zaliczki na te opłaty przez Wnioskodawczynię jako pośredniczki między Najemcą i podmiotami właściwymi do pobrania opłat.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 15 czerwca 2011 r., Nr IBPBII/2/4513-317/15/HS oraz Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 4 kwietnia 2018 r., Nr 0115-KDIT3.4011.79.2018.2.DR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Przychodami, w myśl art. 11 ust. 1 przywołanej ustawy, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia wyżej powołanego art. 11 ww. ustawy.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek związany jest nieodłącznie z konsekwencjami prawnopodatkowymi, zaistniałymi w związku ze zdarzeniem regulowanym przez odmienne (niż materia podatkowa) dziedziny prawa, tutejszy Organ zobligowany jest odwołać się do stosownych przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), celem dokonania kompleksowej oceny prawidłowości rozumowania Wnioskodawczyni w kontekście przedstawionego do analizy stanu faktycznego.

Zgodnie z treścią art. 659 § 1 wskazanej ustawy, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Przy czym czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju (art. 659 § 2 ww. ustawy).

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r., poz. 43), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł, od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże, aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (np. centralne ogrzewanie, woda), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem mieszkania nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego. W zakresie uiszczania tych opłat wynajmujący pełni jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcą a usługodawcami.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wynajmuje lokal mieszkalny, którego jest właścicielem i z tego tytułu odprowadza podatek ryczałtowy w wysokości 8,5% od kwoty czynszu najmu. W umowie najmu są określone trzy kwoty, które Najemca co miesiąc wpłaca Wynajmującemu (Wnioskodawczyni) na rachunek bankowy: kwota czynszu najmu w ściśle określonej wysokości za każdy miesiąc, kwota kosztów związanych z korzystaniem z lokalu mieszkalnego, które dotyczą opłat za zużycie ciepłej i zimnej wody, odprowadzanie ścieków, wywóz nieczystości, zobowiązania wobec spółdzielni mieszkaniowej oraz kwota za zużycie energii elektrycznej i zużycie gazu. Najemca co miesiąc wpłaca przelewem na rachunek bankowy Wnioskodawczyni jedną kwotę łącznie. Zatem, przelewana kwota obejmuje zarówno czynsz najmu, jak i koszty korzystania z lokalu mieszkalnego oraz kwotę za zużycie energii elektrycznej i zużycie gazu. W tytule przelewu Najemca wskazuje, że łączna kwota, jaką uiszcza, dotyczy zarówno czynszu najmu, jak i zobowiązań wobec spółdzielni mieszkaniowej oraz opłat za zużycie energii elektrycznej i zużycie gazu. Najemca wnosi comiesięcznie na rzecz Wnioskodawczyni całość opłat w jednej wysokości, z zaznaczeniem poszczególnych tytułów składających się na całość zapłaty, po czym Wnioskodawczyni (Wynajmująca) opłaca comiesięczne koszty związane z korzystaniem z lokalu mieszkalnego na rzecz spółdzielni mieszkaniowej oraz koszty zużycia energii elektrycznej, oraz koszty zużycia gazu na rzecz dostarczycieli tych mediów, które są rozliczane w okresach półrocznych i zwykle wymagają jeszcze dopłaty do wpłaconych zaliczek.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że opłaty czynszowe do ponoszenia których w umowie najmu zobowiązał się Najemca, nie będą stanowić w myśl art. 6 ust. la ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przychodu z najmu lokalu użytkowego. W zakresie uiszczania opłat czynszowych Wnioskodawczyni pełni bowiem jedynie rolę pośrednika pomiędzy Najemcą, a usługodawcami. Tym samym, przychód dla Wnioskodawczyni, od którego winna obliczać zryczałtowany podatek dochodowy, będzie stanowić wyłącznie kwota otrzymana od Najemcy tytułem czynszu najmu rozumianego jako wynagrodzenie za oddanie przedmiotu najmu w używanie.

Zatem, Wnioskodawczyni prawidłowo odprowadza zryczałtowany podatek dochodowy od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wyłącznie od części otrzymywanej kwoty stanowiącej czynsz najmu.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisem stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Odnosząc się do przedstawionych kwot podanych we wniosku, Organ informuje, że ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać, nie należą do kompetencji tutejszego Organu. Prawidłowość takiego rozliczenia podlega bowiem weryfikacji przez inny organ podatkowy – naczelnika właściwego urzędu skarbowego. Ponadto, zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w danie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1, przepisów art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa, nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.