2020.01.28 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.490.2019.2.AG
z 28 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2019 r. (data wpływu 21 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 stycznia 2020 r. (data nadania 23 stycznia 2020 r., data wpływu 23 stycznia 2020 r.) na wezwanie z dnia 13 stycznia 2020 r. Nr 0114-KDIP2-2.4010.490.2019.1.AG (data nadania 13 stycznia 2020 r., data odbioru 17 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

możliwości zwolnienia z opodatkowania nadwyżki wynikającej z poniesienia mniejszych kosztów niż kwoty wynikające z otrzymanego dofinansowania – jest prawidłowe;

jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania nadwyżki wynikającej z poniesienia mniejszych kosztów niż kwoty wynikające z otrzymanego dofinansowania oraz podstawy prawnej tego zwolnienia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Złożono wniosek o dofinansowanie projektu przez beneficjenta w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój Oś Priorytetowa 3 Wsparcie Innowacji w przedsiębiorstwach, działanie 3.3. Wsparcie promocji oraz internacjonalizacji innowacyjnych przedsiębiorstw, poddziałanie 3.3.3. Wsparcie MŚP w promocji marek produktowych – Go to Brand.

Projekt rozliczany jest ryczałtowo.

Wnioskodawca w złożonym wniosku o dofinansowanie wskazał w harmonogramie rzeczowo-finansowym zakres rzeczowy działań planowanych do realizacji na podstawie wskazania w nim zadań równorzędnie przypisując do poszczególnych w nim wariantów – wydatków do poniesienia w ramach ryczałtu.

Stosowanie kwot ryczałtowych:

Regulacje prawne – wytyczne Komisji Europejskiej nr EGESIF_14-0017 dotyczące form kosztów uproszczonych finansowanych w oparciu o stawki ryczałtowe, standardowe stawki jednostkowe kwoty ryczałtowe (na podstawie art. 67 i 68 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, art. 14 ust. 2-4 rozporządzenia (UE) nr 1304/2013 oraz art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1299/2013 zwane dalej „wytycznymi KE”.

Definicja „kwota ryczałtowa”: stanowi ona jedną z uproszczonych metod rozliczania wydatków.

W przypadku projektów współfinansowanych ze środków EFS, kwotą ryczałtową jest kwota ustalona za wykonanie konkretnego w projekcie zadania. Ustalenia zatwierdzane są na etapie zatwierdzenia wniosku o dofinansowanie projektu przez instytucję koordynującą projekt będącą jednocześnie stroną umowy. Na kwotę ryczałtową składają się wszystkie wydatki, które zostały wskazane we wniosku i które są niezbędne do realizacji danego zadania w projekcie. Wszystkie wydatki ujęte są we wniosku w harmonogramie rzeczowo-finansowym.

Realizacja zadania poprzez zastosowanie kwot ryczałtowych w projekcie nie wymaga przedstawiania dokumentacji jak np. faktury, rachunki oraz inne dokumenty księgowe. Realizacja danego zadania nie będzie rozliczana w omawianym przypadku na podstawie faktycznie poniesionych wydatków. Realizacja nastąpi dopiero, gdy dane zadanie zostanie zrealizowane w całości oraz zgodnie z założeniami zaplanowanymi we wniosku. Realizacja zadania ściśle wiąże się z osiągnięciem wskaźnika określonego dla poszczególnego zadania objętego kwotą ryczałtową.

Ponadto, pismem z dnia 21 stycznia 2020 r., Wnioskodawca uzupełnił opisane we wniosku zdarzenie przyszłe o następujące informacje:

Przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest: PKD 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem.

Wnioskodawca projektu nie otrzymał jeszcze dofinansowania. Wnioskodawca zamierza aplikować i w celu prawidłowego przygotowania się do realizacji projektu, niezbędne jest ustalenie sytuacji prawno-podatkowej, która wystąpi w momencie zawarcia umowy o dofinansowywanie.

Celem realizacji projektu jest :

promocja na wybranych rynkach zagranicznych produktu i marki firmy poprzez uczestnictwo w misjach wyjazdowych, targach oraz realizacji dodatkowych działań promocyjnych,

nawiązanie nowych relacji biznesowych podczas spotkań z potencjalnymi kontrahentami,

podpisanie kontraktów.

Wnioskodawca będzie bezpośrednim Beneficjentem projektu w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój Oś Priorytetowa 3 Wsparcie Innowacji w przedsiębiorstwach, działanie 3.3.3. Wsparcie promocji oraz internacjonalizacji innowacyjnych przedsiębiorstw, poddziałanie 3.3.3. Wsparcie MŚP w promocji marek produktowych – Go to Brand.

Instytucją przyznającą dofinansowanie jest (…). Dofinansowanie jest przekazywane po wystawieniu przez Instytucję Pośredniczącą ((…) zlecenia płatności na podstawie zatwierdzonego wniosku o płatność, a następnie przekazuje płatności ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Beneficjent rozlicza wydatki projektu w ramach kategorii kosztów – kwota ryczałtowa – pomoc de minimis. Pomoc de minimis to rodzaj pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom. Współfinansowany jest środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, o których mowa jest w art. 186 pkt 2 ufp (ustawy o finansach publicznych). Źródłem są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej.

Dofinansowanie nie zostało jeszcze przekazane Wnioskodawcy. Środki zostaną dostarczone Beneficjentowi za pośrednictwem Banku (…).

Z uwagi, iż umowa o dofinansowanie rozliczana jest na podstawie kosztów ryczałtowych, zgodnie z uzyskaną informacją z dn. (…) od (…): „różnica nie podlega zwrotowi – przy ryczałcie otrzymujecie Państwo umówioną kwotę pod warunkiem, że zadanie jest zrealizowane zgodnie z zapisami wniosku o dofinansowanie”.

W odniesieniu do powyższego zapisu, Beneficjent nie ma obowiązku zwrotu różnicy pomiędzy otrzymanym dofinansowaniem, a faktycznie poniesionymi kosztami w ramach realizowanego projektu.

Z uwagi na odległy czas pomiędzy planowaniem wydatków w szczegółowym budżecie projektu tj. harmonogramie rzeczowo-finansowym, a faktycznie realizowanymi zadaniami projektu zaplanowanymi na etapie składania wniosku aplikacyjnego o dofinansowanie projektu, niektóre z kosztów mogą ulec dezaktualizacji. Zdarzają się również inne nieprzewidziane sytuacje, na które Beneficjent nie ma wpływu i są one niezależne od niego, w szczególności zmiany cen w czasie.

Wynikająca ze zmian różnica pomiędzy zaplanowanymi we wniosku aplikacyjnym kwotami ryczałtowymi dla poszczególnych zadań, a rzeczywiście poniesionymi kosztami nie implikuje obowiązku do jej zwrotu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (sformułowane ostatecznie pismem z dnia 21 stycznia 2020 r.).

Czy Beneficjent projektu jest zobowiązany do opodatkowania przychodu wynikającego z różnicy pomiędzy otrzymanym dofinansowaniem a faktycznie poniesionymi kosztami w ramach realizowanego projektu?
Jaki przepis prawa podatkowego określa powyżej wskazaną sytuację przypadku?
Jakie skutki podatkowe grożą Beneficjentowi w przypadku nieodprowadzenia podatku w opisanym zakresie?

Stanowisko Wnioskodawcy (sformułowane ostatecznie pismem z dnia 21 stycznia 2020 r.).

W przypadku zaistnienia różnicy pomiędzy wartością dotacji wskazaną w umowie o dofinansowanie, a rzeczywiście poniesionymi wydatkami nie podlega ona opodatkowania.

Odwołując się do stosowanej w postępowaniu podatkowym ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych art. 17.1:

„Wolne od podatku są:

53) środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych”.

W opinii Wnioskodawcy, zapis ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak również okoliczności mogące mieć zastosowanie do opisanego stanu faktycznego przyszłego zdarzenia wobec Beneficjenta realizującego wniosek o dofinansowanie projektu bezpośrednio odwołuje się do przytoczonego przez nas przypadku. Stanowisko Wnioskodawcy w tej sprawie jest następujące:

Różnica wynikająca ze zmian w stosunku do pierwotnego harmonogramu rzeczowo-finansowego wniosku o dofinansowanie, a rzeczywiście poniesionymi w nim kosztami dla poszczególnego zadania nie podlegają zwrotowi do instytucji udzielającej wsparcie finansowe (dofinansowanie).

Równorzędnie, w myśl wskazanej ustawy, środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu (Beneficjenta) jako pomoc udzielana w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich są wolne od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

możliwości zwolnienia z opodatkowania nadwyżki wynikającej z poniesienia mniejszych kosztów niż kwoty wynikające z otrzymanego dofinansowania – jest prawidłowe;

podstawy prawnej ww. zwolnienia – jest nieprawidłowe.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że złożony został wniosek o dofinansowanie projektu w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój Oś Priorytetowa 3 Wsparcie Innowacji w przedsiębiorstwach, działanie 3.3. Wsparcie promocji oraz internacjonalizacji innowacyjnych przedsiębiorstw, poddziałanie 3.3.3. Wsparcie MŚP w promocji marek produktowych – Go to Brand. Wnioskodawca będzie bezpośrednim Beneficjentem ww. projektu. Instytucją przyznającą dofinansowanie jest (…). Dofinansowanie jest przekazywane po wystawieniu przez Instytucję Pośredniczącą (…) zlecenia płatności na podstawie zatwierdzonego wniosku o płatność, a następnie płatności przekazywane są ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Środki zostaną dostarczone Beneficjentowi za pośrednictwem Banku (…). Beneficjent nie ma obowiązku zwrotu różnicy pomiędzy otrzymanym dofinansowaniem, a faktycznie poniesionymi kosztami w ramach realizowanego projektu.

Rozważając charakter środków finansowych, które Wnioskodawca ma zamiar pozyskać na realizację projektów należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 869, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy o finansach publicznych, ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich – rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 5a-5c.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

Zgodnie z art. 5 ust. 3 tej ustawy, do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się:

środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rybackiego oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b;
niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c i d:
1. Norweskiego Mechanizmu Finansowego,
2. Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego,
3. Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;
środki przeznaczone na realizację programów przedakcesyjnych oraz Programu Środki Przejściowe;
środki na realizację wspólnej polityki rolnej;
środki przeznaczone na realizację:
1. programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna,
2. programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310 z 09.11.2006, str. 1) oraz programów Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa,
3. Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2004-2009,
4. Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2004-2009;

5a) środki przeznaczone na realizację Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych;

5b) środki Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym;

5c) środki pochodzące z instrumentu "Łącząc Europę", o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiającym instrument "Łącząc Europę", zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 913/2010 oraz uchylającym rozporządzenia (WE) nr 680/2007 i (WE) nr 67/2010 (Dz. Urz. UE L 348 z 20.12.2013, str. 129, z późn. zm.);

inne środki.

Należy zauważyć, że ustawodawca w ustawie o finansach publicznych wprowadził z dniem 1 stycznia 2010 r. zmianę charakteru środków przeznaczonych na realizację programów operacyjnych i w obecnie obowiązującym stanie prawnym środki europejskie nie zostały włączone do budżetu państwa, ale stanowią jego odrębną część w formie budżetu środków europejskich.

Reguluje to art. 111 pkt 16 ustawy o finansach publicznych, zgodnie z którym dochodami podatkowymi i niepodatkowymi budżetu państwa są środki europejskie.

Zgodnie z art. 117 ust. 1 tej ustawy, budżet środków europejskich jest rocznym planem dochodów i podlegających refundacji wydatków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, z wyłączeniem środków przeznaczonych na realizację projektów pomocy technicznej oraz środków, o których mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia nr 1306/2013.

W budżecie środków europejskich, stosownie do treści art. 117 ust. 2 ww. ustawy ujmuje się:

dochody z tytułu realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich;
wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich w części podlegającej refundacji.

Dochody i wydatki budżetu środków europejskich ujmuje się w ustawie budżetowej.

Programy finansowane z udziałem środków europejskich są ujmowane w załączniku do ustawy budżetowej (art. 121 ust. 1 ustawy o finansach publicznych).

W myśl art. 124 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, wydatki budżetu państwa dzielą się m.in. na dotacje i subwencje (pkt 1) oraz wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w tym wydatki budżetu środków europejskich (pkt 6).

Stosownie do art. 127 ust. 2 pkt 5 ww. ustawy, dotacjami celowymi są środki przeznaczone m.in. na współfinansowanie realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Zgodnie z art. 186 ustawy o finansach publicznych, wydatki na realizację programów i projektów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, mogą być przeznaczone na:

realizację projektów przez jednostki budżetowe;
płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich;
dotacje celowe dla beneficjentów;
realizację projektów finansowanych w ramach Programu Środki Przejściowe;
realizację Wspólnej Polityki Rolnej zgodnie z odrębnymi ustawami.

Na mocy art. 188 ust. 1 wskazanej ustawy, podstawą dokonania płatności na rzecz beneficjenta jest zlecenie płatności wystawione przez instytucję, z którą beneficjent zawarł umowę o dofinansowanie projektu, oraz pisemna zgoda dysponenta części budżetowej na dokonanie płatności, z zastrzeżeniem, że w przypadku gdy projekt realizuje instytucja zarządzająca lub instytucja pośrednicząca będąca zarządem województwa lub przez zarząd województwa upoważniona, zlecenia płatności są wystawiane przez zarząd województwa.

Ponadto podkreślić należy, że w świetle przywołanych przepisów ustawy o finansach publicznych środki pochodzące z Unii Europejskiej, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego stanowią odrębną formę środków europejskich przeznaczonych na realizację programów finansowych z udziałem środków europejskich. Jednak zgodnie z art. 186 pkt 2 ustawy o finansach publicznych, wydatki na realizację programów i projektów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, mogą być przeznaczone na płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Odnosząc się do konsekwencji podatkowych wskazanego przez Spółkę dofinansowania wskazać należy, że ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm.; dalej: „updop”) nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

I tak, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania, czyli wpływu bezpośrednio do majątku podatnika, względnie na jego rachunek, wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. W obrocie bezgotówkowym będzie to dzień uznania rachunku bankowego podatnika jako rachunku wierzyciela. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, a więc takie, którymi podmiot może rozporządzać jak właściciel. Zatem, otrzymana przez Spółkę kwota dofinansowania – co do zasady – stanowi przychód podatkowy Wnioskodawcy.

W art. 17 wymienione są dochody, które na mocy tego przepisu korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 47 updop, wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

W myśl natomiast art. 17 ust. 1 pkt 52 tej ustawy, wolne od podatku są płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców.

Stosownie zaś do art. 17 ust. 1 pkt 53 ustawy, wolne od podatku są środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Wątpliwości Wnioskodawcy zgłoszone we wniosku dotyczą możliwości zwolnienia z opodatkowania nadwyżki wynikającej z poniesienia mniejszych kosztów niż kwoty wynikające z otrzymanego dofinansowania, a także podstawy prawnej tego zwolnienia.

W ocenie Wnioskodawcy, ww. nadwyżka powinna zostać zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca uważa również, że zwolnienie będzie miało miejsce na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 53 updop.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz opisane we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że powstała różnica pomiędzy otrzymaniem dofinansowania a rzeczywiście poniesionymi w ramach projektu kosztów będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym. Dla zastosowania wskazanych w przywołanych powyżej przepisach zwolnień przedmiotowych z tytułu otrzymanych dofinansowań, decydujące jest pochodzenie środków pieniężnych z określonego źródła, zatem bez znaczenia jest w tym przypadku fakt powstawania po stronie Wnioskodawcy nadwyżek wynikających z poniesienia mniejszych kosztów związanych z projektem niż kwota otrzymanego dofinansowania.

Jednocześnie, w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie art. 17 ust. 1 pkt 52 updop, zgodnie z którym wolne od podatku są płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku (…), z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, Wnioskodawca będzie beneficjentem płatności na realizację projektu z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, otrzymywanych za pośrednictwem Banku (…).

W konsekwencji, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że opisana we wniosku różnica pomiędzy otrzymanym w ramach projektu dofinansowaniem a poniesionymi kosztami będzie zwolniona z opodatkowania. Różnica ta – wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy – nie będzie jednak zwolniona na podstawie powołanego przez Wnioskodawcę art. 17 ust. 1 pkt 53 updop, gdyż w opisanej we wniosku sytuacji zastosowanie znajdzie art. 17 ust. 1 pkt 52 updop.

Jednocześnie, z uwagi na zwolnienie z opodatkowania ww. różnicy, bezprzedmiotowe jest odnoszenie się do sformułowanego w uzupełnieniu wniosku pytania nr 3, dotyczącego skutków nieodprowadzenia podatku w powyższym zakresie.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

możliwości zwolnienia z opodatkowania nadwyżki wynikającej z poniesienia mniejszych kosztów niż kwoty wynikające z otrzymanego dofinansowania – jest prawidłowe;

podstawy prawnej ww. zwolnienia – jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin