2020.02.05 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-3.4012.835.2019.2.MJ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.835.2019.2.MJ
z 5 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2019 r. (data wpływu 26 listopada 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 stycznia 2020 r. (data wpływu 21 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

braku obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności w odniesieniu do faktur wystawionych na kwoty poniżej 15.000 zł w przypadku umów zawartych na kwoty wyższe niż 15.000 zł,

braku obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności w odniesieniu do faktur wystawionych na kwoty poniżej 15.000 zł w przypadku umowy zawartej na kwotę niższą niż 15.000 brutto a następnie aneksem zwiększoną do 20.000 zł – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

braku obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności w odniesieniu do faktur wystawionych na kwoty poniżej 15.000 zł w przypadku umów zawartych na kwoty wyższe niż 15.000 zł,

braku obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności w odniesieniu do faktur wystawionych na kwoty poniżej 15.000 zł w przypadku umowy zawartej na kwotę niższą niż 15.000 brutto a następnie aneksem zwiększoną do 20.000 zł.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 stycznia 2020 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, postawienia pytań oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Spółka prowadzi działalność w zakresie wykonywania usług budowlanych. Jest czynnym podatnikiem VAT. Zawiera z podwykonawcami (również czynnymi podatnikami VAT) umowy o roboty budowlane. Zakres tych umów to usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. Umowy te opiewają na kwoty zarówno mniej niż 15.000 brutto jak i więcej niż 15.000 brutto.

1a) Umowa z podwykonawcą zostanie zawarta na kwotę wyższą niż 15.000 brutto. Podwykonawca będzie wystawiać jeden raz w miesiącu fakturę częściową za wykonane w danym miesiącu prace. Faktura będzie opiewać na kwotę mniejszą niż 15.000 brutto. Na fakturze nie będzie adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”.

1b) Umowa z podwykonawcą zostanie zawarta na kwotę wyższa niż 15.000 brutto. Podwykonawca będzie wystawiać kilka faktur w danym miesiącu. Będą to faktury częściowe za wykonane w danym miesiącu prace. Każda z tych faktur będzie opiewać na kwotę niższą niż 15.000 brutto, np. w danym miesiącu podwykonawca wystawi: pierwsza fakturę na kwotę 8.000 brutto, drugą fakturę na kwotę 9.000 brutto, trzecią fakturę na kwotę 6.000 brutto. Suma tych faktur w danym miesiącu wyniesie powyżej 15.000 brutto. Na żadnej z tych faktur nie będzie adnotacji – „mechanizm podzielonej płatności”.

2) Umowa z podwykonawcą zostanie podpisana na kwotę poniżej 15.000 brutto. W następnym miesiącu zostanie ona powiększona aneksem do kwoty powyżej 15.000 brutto. Podwykonawca wystawi fakturę częściową za prace wykonane w danym miesiącu (podwykonawca wystawi jedną fakturę w danym miesiącu). Faktura ta będzie na kwotę niższą niż 15.000 brutto, np. umowa będzie opiewać na 13.000 brutto zostanie wystawiona jedna faktura częściowa za prace wykonane w danym miesiącu na kwotę 10.000 brutto. W następnym miesiącu zostanie podpisany aneks zwiększający wzrost umowy do 20.000 brutto. Po tym aneksie zostanie wystawiona faktura końcowa za resztę wykonanych prac na kwotę 10.000 brutto. Na żadnej z tych faktur nie będzie adnotacji – „mechanizm podzielonej płatności”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

faktura

Czy w sytuacji przedstawionej w punkcie 2 faktury muszą zawierać adnotacje - „mechanizm podzielonej płatności” i tym samym muszą być płacone w tym mechanizmie?

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Odnośnie sytuacji zawartej w punkcie 1a, 1b to według Spółki faktury opiewające na kwoty poniżej 15.000 brutto dotyczące usług z załącznika nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. nie muszą zawierać adnotacji – „mechanizm podzielonej płatności”. Nawet jeśli składają się na umowę o wartości powyżej 15.000 brutto, jak również bez względu na ilość wystawianych w danym miesiącu faktur. Nie muszą również być płacone w ramach „mechanizmu podzielonej płatności”.

Odnośnie sytuacji przedstawionej w punkcie 2 Spółka uważa, że faktury takie nie muszą zawierać adnotacji – „mechanizm podzielonej płatności” i nie muszą być płacone w tym mechanizmie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Regulacje dotyczące mechanizmu podzielonej płatności zawarte zostały w ustawie z dnia 15 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustawy (Dz. U. z 2018 r., poz. 62), która wprowadziła z dniem 1 lipca 2018 r. m.in. nowy blok przepisów zawartych w rozdziale 1a w art. 108a-108d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.).

Ustawa z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1751) wprowadza z dniem 1 listopada 2019 r. – zmiany do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – w zakresie mechanizmu podzielonej płatności.

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy, podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Natomiast w myśl art. 108a ust. 1a ustawy, obowiązującego od dnia 1 listopada 2019 r., przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

W art. 108a ust. 1b ww. ustawy podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności

W art. 108a ust. 1c ustawy przepisy ust. 1-1b stosuje się odpowiednio do płatności, o których mowa w art. 19a ust. 8. W takim przypadku w komunikacie przelewu, o którym mowa w ust. 3, podatnik w miejsce informacji, o której mowa w ust. 3 pkt 3, wpisuje wyraz „zaliczka”.

Zgodnie z art. 108a ust. 1d ustawy w przypadku dokonania potrącenia, o którym mowa w art. 498 Kodeksu cywilnego, przepisów ust. 1a i 1b nie stosuje się w zakresie, w jakim kwoty należności są potrącane.

Podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności (art. 108a ust. 1b ustawy).

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy – zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;
zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Zakres informacji jakie powinna zawierać faktura, wskazany został w art. 106e ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy – faktura powinna zawierać wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”.

Stosownie do art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r., poz. 1292) dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Załącznik nr 15 do ustawy – stanowiący „Wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust. 1, art. 106e ust. 1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy” – zawiera zamkniętą listę towarów i usług, w przypadku których faktura dokumentująca ich dostawę lub świadczenie musi zawierać adnotację „mechanizm podzielonej płatności”.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:

będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15 000 zł lub jej równowartość (art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców);
będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy,
czynności będą dokonywane na rzecz podatnika.

Jak wynika ze złożonego wniosku, Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Zawiera z podwykonawcami (również czynnymi podatnikami VAT) umowy o roboty budowlane. Zakres tych umów to usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności w sytuacji gdy:

umowa z podwykonawcą zostanie zawarta na kwotę wyższą niż 15.000 brutto. Podwykonawca będzie wystawiać jeden raz w miesiącu fakturę częściową za wykonane w danym miesiącu prace. Faktura będzie opiewać na kwotę mniejszą niż 15.000 brutto.

umowa z podwykonawcą zostanie zawarta na kwotę wyższa niż 15.000 brutto. Podwykonawca będzie wystawiać kilka faktur w danym miesiącu. Będą to faktury częściowe za wykonane w danym miesiącu prace. Każda z tych faktur będzie opiewać na kwotę niższą niż 15.000 brutto. Suma tych faktur w danym miesiącu wyniesie powyżej 15.000 brutto.

umowa z podwykonawcą zostanie podpisana na kwotę poniżej 15.000 brutto. W następnym miesiącu zostanie ona powiększona aneksem do kwoty powyżej 15.000 brutto. Podwykonawca wystawi fakturę częściową za prace wykonane w danym miesiącu (podwykonawca wystawi jedną fakturę w danym miesiącu). Faktura ta będzie na kwotę niższą niż 15.000 brutto. W następnym miesiącu zostanie podpisany aneks zwiększający wzrost umowy do 20.000 brutto. Po tym aneksie zostanie wystawiona faktura końcowa za resztę wykonanych prac na kwotę 10.000 brutto.

Należy zauważyć, iż w ww. przypadkach, wartość sprzedaży brutto każdej z wystawionych przez podwykonawców faktur, obejmujących swym zakresem towary lub usługi wskazane w załączniku nr 15 do ustawy, nie przekroczy 15.000 zł. Bez znaczenia w przedmiotowej sprawie pozostaje kwota, na jaką zostaną zawarte poszczególne umowy z podwykonawcami. Ww. przepisy jednoznacznie odnoszą się do wartości faktury, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców a nie do kwoty zawartej w umowie miedzy kontrahentami.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że faktury opiewające na kwoty poniżej 15.000 zł podlegają rozliczaniu na ogólnych zasadach.

Zatem Wnioskodawca przy dokonywaniu płatności na rzecz podwykonawców za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem będzie stanowić kwotę poniżej 15.000 zł nie będzie obowiązany zastosować mechanizmu podzielonej płatności.

W zakresie takich transakcji Wnioskodawca może jednak zastosować mechanizm podzielonej płatności na zasadzie dobrowolności. Należy dodać, że mechanizm podzielonej płatności daje poczucie bezpieczeństwa podatkowego transakcji i świadczy o dochowaniu przez nabywcę należytej staranności przy regulowaniu zapłaty za te transakcje.

Należy przypomnieć, że nabywca regulując swoje zobowiązania w mechanizmie podzielonej płatności uwalnia się od odpowiedzialności solidarnej z dostawcą, czyli nie ponosi konsekwencji jeżeli dostawca nie odprowadzi należnego podatku VAT z tej transakcji. Ponadto może skorzystać z wymienionych w ustawie preferencji adresowanych do podmiotów dokonujących płatności przy zastosowaniu mechanizmu podzielonej płatności.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało ocenić jako prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej– rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku

z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin