Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.514.2019.4.MB
z 7 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2019 r. (data wpływu 25 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 stycznia 2020 r. (data wpływu 31 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania wyodrębnienia i sprzedaży lokalu użytkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania wyodrębnienia i sprzedaży lokalu użytkowego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 stycznia 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania oraz stanowisko Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, będąc ujawnionym w księdze wieczystej właścicielem nieruchomości zabudowanej kamienicą, planuje dokonać zbycia znajdującego się w niej lokalu użytkowego i zawrzeć w tym celu umowę wyodrębnienia i sprzedaży lokalu. Wnioskodawca ponosił wydatki na nieruchomość, w której znajduje się przedmiotowy lokal użytkowy. Nieruchomość ta stanowi własność Wnioskodawcy od ok. 60 lat. Opisany lokal użytkowy Wnioskodawca dotychczas oddawał w najem. Wnioskodawca wskazuje, że planowana transakcja nastąpi w okresie przekraczającym 2 lata od daty poniesienia wydatków na ulepszenie. Wnioskodawca podnosi, że wydatki na ulepszenie całej nieruchomości mogły przekroczyć 30% jej wartości początkowej. Nieruchomość, w której znajduje się lokal użytkowy stanowiący przedmiot planowanej transakcji wpisana została jako dobro kultury do rejestru zabytków nieruchomych na podstawie decyzji Wojewódzkiego Oddziału Służby Ochrony Zabytków w X z dnia (…) r.

Wnioskodawca prowadzi swoją działalność w formie związku rolników, kółek i organizacji rolniczych i jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz jest zarejestrowany w rejestrze stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej Krajowego Rejestru Sądowego.

Z kolei potencjalnym nabywcą lokalu użytkowego jest podmiot zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Celem dokonania transakcji niezbędnym jest zatem ustalenie stosownego sposobu jej opodatkowania.

W piśmie z dnia 30 stycznia 2020 r. – będącym uzupełnieniem wniosku – Zainteresowany poinformował, że:

1. Przedmiotowy lokal wynajęto po raz pierwszy w roku 1992 z przeznaczeniem na usługi gastronomiczne, co zostało określone w umowie najmu.
2. Zarówno między pierwszym oddaniem w roku 1992, jak i ostatnim oddaniem w najem w roku 2009, a sprzedażą lokalu użytkowego minie okres dłuższy niż 2 lata.
3. Zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy w lokalu użytkowym prowadzona jest działalność gastronomiczna, jednak Wnioskodawca nie posiada szczegółowej wiedzy w zakresie potencjalnego zwolnienia. Najemcy regularnie płacą czynsz powiększony o podatek od towarów i usług, zatem Wnioskodawca nalicza i odprowadza podatek od towarów i usług w ww. zakresie.
4. Od pierwszego wynajmu do obecnej chwili zmieniano najemców, przy czym obecny najemca objął lokal z dniem 4 czerwca 2009 r. i nadal jest wykorzystywany na działalność gastronomiczną. W okresie wynajmu, co było zaznaczone w umowach najemcy na własny koszt i ryzyko ponosili wydatki z tytułu ewentualnych remontów, dostosowań do prowadzonej działalności, czy wystroju.
5. W związku z nabyciem nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego z uwagi na fakt, iż nabycie nastąpiło w latach 50 XX wieku, tj. przed wejściem w życie przepisów regulujących przedmiotową kwestię.
6. Wnioskodawca nie wydatkował ani nie wydatkuje żadnych kwot związanych z lokalem, tj. nie był i nie jest obciążany żadnymi kosztami, w związku z czym nie zachodzi potrzeba rozliczenia podatku od towarów i usług. Właściciel budynku (Wnioskodawca), w którym jest przedmiotowy lokal jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz dokonuje odliczeń podatku naliczonego od faktur dotyczących bieżącej działalności gospodarczej – koszty eksploatacyjne (media). Wnioskodawca nie ponosił żadnych kosztów związanych z modernizacją, czy ulepszeniem wynajmowanego lokalu na cele gastronomiczne. Odnosząc się do ulepszeń na całą nieruchomość Zainteresowany wskazuje, iż Wnioskodawca ponosił koszty związane z modernizacją elewacji oraz wymianą okien, jednak z uwagi na fakt, iż otrzymano na te cele dofinansowanie z środków publicznych (m.in. urzędu miasta) a działania mieściły się w zakresie działań statutowych, nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 30 stycznia 2020 r.).

Czy w przedstawionym w opisie zdarzenia przyszłego wyodrębnienie i sprzedaż lokalu użytkowego będzie podlegało zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie wyrażonym w uzupełnieniu wniosku z dnia 30 stycznia 2020 r.), czynność opisana w zdarzeniu przyszłym będzie zwolniona od podatku od towarów i usług, bowiem zgodnie z art. 2 pkt 14 u.p.t.u. pierwsze zasiedlenie to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeśli wydatki poniesione na ulepszenie (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 10, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W ocenie Wnioskodawcy, wyodrębnienie lokalu użytkowego przy umowie sprzedaży wobec brzmienia art. 2 pkt 14 u.p.t.u. nie stanowi oddania do użytkowania pierwszemu nabywcy, wobec czego nie następuje pierwsze zasiedlenie. Dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż nie następuje oddanie lokalu użytkowego nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi po jego wybudowaniu, a nawet mimo poniesienia wydatków na ulepszenia, które mogły przekroczyć 30% wartości początkowej całej nieruchomości upływ okresu 2 lat od daty poniesienia tych wydatków sprawia, że zastosowanie znajdzie opisane wyżej zwolnienie.

Wnioskodawca podkreśla, że jest właścicielem budynku, w którym znajduje się lokal stanowiący przedmiot transakcji nieprzerwanie od kilkudziesięciu lat, co związane jest z kolejną przesłanką wskazaną w przepisie. Wnioskodawca zgadza się z poglądami przedstawicieli doktryny, zgodnie z którymi „w konsekwencji ze zwolnienia powyższego korzystają dostawy budynków, budowli lub ich części, które zostały zasiedlone dwa lata lub wcześniej przed dokonywaną dostawą (również wówczas, gdy w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem dokonującemu dostawy przysługiwało prawo do odliczenia). Pojęcie pierwszego zasiedlenia definiuje art. 2 pkt 14 u.p.t.u. Wynika z niego, że przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub – co wynika wprost z treści art. 2 pkt 14 u.p.t.u. od 1 września 2019 r. (do 31 sierpnia 2019 r. przyjmowano tak w oparciu o wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16) – rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

(Krywan Tomasz. Obrót nieruchomościami a VAT. Publikacje Elektroniczne ABC)

W tym miejscu warto odwołać się do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości z 16 listopada 2016 r., który przesądził o sposobie interpretacji przesłanek do zwolnienia i stał się podstawą do wprowadzenia zmian w przepisach u.p.t.u. – „Jednak w związku z tym, że od ok. 2015 r. orzecznictwo sądów oraz organów podatkowych (jak również – a może przede wszystkim – wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z 16.11.2017 r., C-308/16, Kozuba Premium Selection sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie, EU:C:201 7:869 – dalej: wyrok C-308/16, Kozuba) kwestionowało zwrot „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu”, ustawodawca postanowił, że przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania (budynków, budowli lub ich części) pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne. Z przepisów prawa wspólnotowego nie wynika bowiem, ze użytkowanie budynku przez jego właściciela musi nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, (Matusiakiewicz Łukasz. Zmiany w podatku VAT od 1 września 2019 r. System Informacji Prawnej LEX.).

Wnioskodawca podkreśla, że oddawał lokal użytkowy w najem. Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż przedmiotowa transakcja, będąca dostawą, podlega zwolnieniu w trybie art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zatem, budynek lub jego część np. w postaci wyodrębnionego lokalu, spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Jednakże przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z obowiązującą od 1 września 2019 r. treścią art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga natomiast przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków oraz budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z kolei, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Należy bowiem zauważyć, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będąc ujawnionym w księdze wieczystej właścicielem nieruchomości zabudowanej kamienicą, planuje dokonać zbycia znajdującego się w niej lokalu użytkowego i zawrzeć w tym celu umowę wyodrębnienia i sprzedaży lokalu. Wnioskodawca ponosił wydatki na nieruchomość, w której znajduje się przedmiotowy lokal użytkowy. Nieruchomość ta stanowi własność Wnioskodawcy od ok. 60 lat. Opisany lokal użytkowy Wnioskodawca dotychczas oddawał w najem. Wnioskodawca wskazuje, że planowana transakcja nastąpi w okresie przekraczającym 2 lata od daty poniesienia wydatków na ulepszenie. Wnioskodawca podnosi, że wydatki na ulepszenie całej nieruchomości mogły przekroczyć 30% jej wartości początkowej. Nieruchomość, w której znajduje się lokal użytkowy stanowiący przedmiot planowanej transakcji wpisana została jako dobro kultury do rejestru zabytków nieruchomych na podstawie decyzji Wojewódzkiego Oddziału Służby Ochrony Zabytków w X z dnia (…) r. Wnioskodawca prowadzi swoją działalność w formie związku rolników, kółek i organizacji rolniczych i jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz jest zarejestrowany w rejestrze stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej Krajowego Rejestru Sądowego. Z kolei potencjalnym nabywcą lokalu użytkowego jest podmiot zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Przedmiotowy lokal wynajęto po raz pierwszy w roku 1992 z przeznaczeniem na usługi gastronomiczne, co zostało określone w umowie najmu. Zarówno między pierwszym oddaniem w roku 1992, jak i ostatnim oddaniem w najem w roku 2009, a sprzedażą lokalu użytkowego minie okres dłuższy niż 2 lata. Najemcy regularnie płacą czynsz powiększony o podatek od towarów i usług, zatem Wnioskodawca nalicza i odprowadza podatek od towarów i usług w ww. zakresie. Od pierwszego wynajmu do obecnej chwili zmieniano najemców, przy czym obecny najemca objął lokal z dniem 4 czerwca 2009 r. i nadal jest wykorzystywany na działalność gastronomiczną. W okresie wynajmu, co było zaznaczone w umowach – najemcy na własny koszt i ryzyko ponosili wydatki z tytułu ewentualnych remontów, dostosowań do prowadzonej działalności, czy wystroju. W związku z nabyciem nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego z uwagi na fakt, iż nabycie nastąpiło w latach 50 XX wieku, tj. przed wejściem w życie przepisów regulujących przedmiotową kwestię. Wnioskodawca nie wydatkował ani nie wydatkuje żadnych kwot związanych z lokalem, tj. nie był nie jest obciążany żadnymi kosztami, w związku z czym nie zachodzi potrzeba rozliczenia podatku od towarów i usług. Właściciel budynku (Wnioskodawca), w którym jest przedmiotowy lokal jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz dokonuje odliczeń podatku naliczonego od faktur dotyczących bieżącej działalności gospodarczej – koszty eksploatacyjne (media). Wnioskodawca nie ponosił żadnych kosztów związanych z modernizacją, czy ulepszeniem wynajmowanego lokalu na cele gastronomiczne. Odnosząc się do ulepszeń na całą nieruchomość wskazuję, iż Wnioskodawca ponosił koszty związane z modernizacją elewacji oraz wymianą okien, jednak z uwagi na fakt, iż otrzymano na te cele dofinansowanie z środków publicznych (m.in. urzędu miasta) a działania mieściły się w zakresie działań statutowych, nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy wyodrębnienie i sprzedaż lokalu użytkowego będzie podlegało zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W celu ustalenia, czy w rozpatrywanej sprawie dla dostawy przedmiotowej nieruchomości zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do wyodrębnionego lokalu użytkowego miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, należy stwierdzić, że w odniesieniu do wyodrębnionego lokalu użytkowego, doszło już do pierwszego zasiedlenia. Jak wskazał bowiem Wnioskodawca lokal wynajęto po raz pierwszy w roku 1992, ponadto zarówno między pierwszym oddaniem go w najem w roku 1992, jak i ostatnim oddaniem go w najem w roku 2009, a sprzedażą lokalu użytkowego minie okres dłuższy niż 2 lata. Z opisu sprawy wynika również, że od pierwszego wynajmu do obecnej chwili zmieniano najemców, przy czym obecny najemca objął lokal z dniem 4 czerwca 2009 r. i nadal jest wykorzystywany na działalność gastronomiczną. Co istotne – Wnioskodawca wskazał, że wydatki na ulepszenie całej nieruchomości mogły przekroczyć 30% jej wartości początkowej, jednakże – jak zaznaczył Zainteresowany – planowana transakcja nastąpi w okresie przekraczającym 2 lata od daty poniesienia wydatków na ulepszenie.

W opisanym stanie sprawy spełnione będą łącznie dwa warunki wskazane w art. 43 ust. 1
pkt 10 ustawy, tj. dostawa przedmiotowego lokalu wraz z jednoczesnym jego wyodrębnieniem nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a ponadto pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. lokalu upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Należy również wskazać, że wyodrębnienie przez Wnioskodawcę lokalu użytkowego z budynku, którego jest właścicielem nie zmieni momentu jego pierwszego zasiedlenia.

Zatem analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że transakcja zbycia wyodrębnionego lokalu użytkowego będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W związku z tym, że dostawa przedmiotowego lokalu użytkowego będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, analiza zwolnienia tej czynności wynikająca z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz pkt 2 ustawy jest bezzasadna.

Podsumowując, sprzedaż wyodrębnionego lokalu użytkowego, będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.