Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.672.2019.1.MJ
z 10 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2019 r. (data wpływu 11 grudnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 lutego 2020 r. (data wpływu 4 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji przychodów uzyskiwanych z tytułu świadczonych w przyszłości usług do odpowiedniego źródła – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji przychodów uzyskiwanych z tytułu świadczonych w przyszłości usług do odpowiedniego źródła.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W chwili obecnej Wnioskodawca jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na pełen etat na czas nieokreślony w Spółce z o.o. (pracodawca). W ramach tej umowy Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne jako programista, tworząc oprogramowanie oraz sprawdzając oprogramowania tworzone przez innych programistów. Wykonuje pracę przez 8 godzin dziennie (40 godzin tygodniowo) w siedzibie pracodawcy lub poza siedzibą, w miejscu wskazanym przez pracodawcę, w tym również w domu, co jest uzgodnione z pracodawcą. Wnioskodawca zobowiązał się w umowie o pracę, że w czasie zatrudnienia nie będzie świadczyć pracy na rzecz innych pracodawców, bez uprzedniej pisemnej zgody obecnego pracodawcy.

W celu zwiększenia wielkości uzyskiwanych dochodów, Wnioskodawca planuje założyć działalność gospodarczą w ramach której zamierza świadczyć identyczne usługi tworzenia i sprawdzania oprogramowania na rzecz wielu podmiotów gospodarczych. W tym celu Wnioskodawca zamierza rozwiązać umowę o pracę z obecnym pracodawcą. Jednocześnie w początkowym okresie prowadzenia działalności gospodarczej - do czasu znalezienia innych kontrahentów - były pracodawca będzie prawdopodobnie jedynym kontrahentem Wnioskodawcy (jeżeli zawarta zostanie z nim umowa).

Współpraca z kontrahentami w ramach prowadzonej działalności gospodarczej odbywać się będzie w ramach stałych umów lub też jednorazowych zleceń obejmujących prace programistyczne PKWiU: 62.01.11.0., w ramach których Wnioskodawca będzie w drodze doświadczeń, testów oraz eksperymentów zdobywać, poszerzać i łączyć wiedzę z nauk podstawowych: matematyka, statystyka jak i stosowanych: informatyka, algorytmika, a następnie wykorzystywać ją przy tworzeniu programów.

Kontrahent będzie zlecał wykonanie konkretnego zadania, wskazując jego parametry oraz termin wykonania. Zleceniodawca (podmiot zlecający, z którym Wnioskodawca zawrze umowę) nie wyznaczy szczegółowo czasu i sposobu wykonania czynności. Doboru rozwiązań programistycznych w ramach świadczonych usług dokonywał będzie Wnioskodawca, w zależności od Jego kompetencji i poziomu doświadczenia. Wiodące technologie, przy użyciu, których powstawać będzie oprogramowanie to: Język oprogramowania …., środowisko programistyczne zawierające edytor kodu oraz narzędzia pozwalające na analizę, debugowanie oraz uruchamianie tworzonego oprogramowania, narzędzie dostępu do bazy danych, umożliwiające przegląd jej struktury, projektowanie oraz tworzenie oprogramowania bazodanowego w postaci skryptów, procedur, pakietów, wyzwalaczy oraz uruchamianie procedur pracujących na danych w bazie. Wytwarzanie oprogramowania przez Wnioskodawcę będzie częścią większych projektów. Zlecone usługi będą wykonywane samodzielnie przez Wnioskodawcę oraz świadczone w miejscu i czasie dogodnym dla Wnioskodawcy i według wybranego przez niego sposobu wykonania, przy czym zawsze w sposób zapewniający prawidłową i terminową realizację zleconej usługi. Czasem będzie to też siedziba kontrahenta lub inne wskazane przez niego miejsce, jeżeli będzie to niezbędne do wykonania zleconej usługi. Do wykonania usług wykorzystywane będą komputery kontrahentów lub też komputer Wnioskodawcy podłączony zdalnym pulpitem do komputera kontrahenta. Wynagrodzenie za wykonane usługi ustalane będzie ryczałtowo lub też w zależności od skomplikowania zadania i czasu niezbędnego do jego wykonania. W sytuacji niedotrzymania terminu lub niepoprawnego wykonania usługi, Wnioskodawca może być zobowiązany przez kontrahentów do poniesienia kar umownych lub do obniżenia należnego mu wynagrodzenia.

Wnioskodawca będzie wystawiał przynajmniej raz w miesiącu, po wykonaniu usługi, faktury na rzecz poszczególnych kontrahentów. W związku z tym Wnioskodawca zamierza wykupić polisę OC w celu zabezpieczenia się przed odpowiedzialnością za ewentualne szkody wyrządzone w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej, w tym świadczeniem w ramach tej działalności usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychody uzyskiwane ze świadczonych przez Wnioskodawcę w przyszłości usług uznać należy za uzyskiwane ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza w rozumieniu przepisów art. 5a pkt 6, art. 5b pkt 1 oraz art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskiwane ze świadczonych przez niego w przyszłości usług uznać należy za uzyskiwane ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza w rozumieniu przepisów art. 5a pkt 6, art. 5b pkt 1 oraz art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem zdaniem Wnioskodawcy w opisanym powyżej zdarzeniu przyszłym to właśnie Wnioskodawca będzie ponosił pełną odpowiedzialność za rezultat oraz wykonywane czynności będące przedmiotem umowy wobec osób trzecich, a także ponosić będzie ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a kontrahent (zleceniodawca) nie będzie sprawował kierownictwa nad wykonywaniem przez Wnioskodawcę usług w rozumieniu przepisu art. 22 Kodeksu pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 3:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1),
  

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).
  
  
  

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy – w myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy – uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu,
   
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

– prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
   
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
   
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Z tak skonstruowanej definicji wynika, że w sytuacji, gdy działalność spełnia warunki wskazane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, a nie spełnia warunków określonych w art. 5b ustawy, to przychody osiągane z tego tytułu stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy stwierdzić również należy, że tylko łączne spełnienie trzech warunków, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłącza możliwość zaliczenia czynności do źródła przychodów działalność gospodarcza.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w chwili obecnej Wnioskodawca jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na pełen etat na czas nieokreślony w Spółce z o.o. (pracodawca). W ramach tej umowy Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne jako programista, W celu zwiększenia wielkości uzyskiwanych dochodów, Wnioskodawca planuje założyć działalność gospodarczą w ramach której zamierza świadczyć identyczne usługi tworzenia i sprawdzania oprogramowania na rzecz wielu podmiotów gospodarczych. Jednocześnie w początkowym okresie prowadzenia działalności gospodarczej - do czasu znalezienia innych kontrahentów - były pracodawca będzie prawdopodobnie jedynym kontrahentem Wnioskodawcy (jeżeli zawarta zostanie z nim umowa).

Zlecone usługi będą wykonywane samodzielnie przez Wnioskodawcę oraz świadczone w miejscu i czasie dogodnym dla Wnioskodawcy i według wybranego przez niego sposobu wykonania, przy czym zawsze w sposób zapewniający prawidłową i terminową realizację zleconej usługi. W sytuacji niedotrzymania terminu lub niepoprawnego wykonania usługi, Wnioskodawca może być zobowiązany przez kontrahentów do poniesienia kar umownych lub do obniżenia należnego mu wynagrodzenia. W związku z tym Wnioskodawca zamierza wykupić polisę OC w celu zabezpieczenia się przed odpowiedzialnością za ewentualne szkody wyrządzone w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej, w tym świadczeniem w ramach tej działalności usług.

Ponadto z wniosku wynika, że Wnioskodawca będzie ponosił pełną odpowiedzialność za rezultat oraz wykonywane czynności będące przedmiotem umowy wobec osób trzecich, a także ponosić będzie ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a kontrahent (zleceniodawca) nie będzie sprawował kierownictwa nad wykonywaniem przez Wnioskodawcę usług.

Mając zatem na uwadze informacje przestawione we wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy stwierdzić należy, że charakter wykonywanych czynności wskazuje, że nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dlatego też przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę ze świadczonych w przyszłości usług należy uznać za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc przychody ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 5a pkt 6 oraz art. 5b ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.